Στίχ. 17-48. Ο Κύριος τελειοποιεί καί συμπληρώνει τόν Μωσαϊκόν νόμον.

17 Μή νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τόν νόμον ή τούς προφήτας΄ουκ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι.
18 αμήν γάρ λέγω υμίν, έως άν παρέλθη ο ουρανός καί η γή, ιώτα έν ή μία κεραία ου μή παρέλθη από τού νόμου έως άν πάντα γένηται.
19 ός εάν ούν λύση μίαν τών εντολών τούτων τών ελαχίστων καί διδάξη ούτω τούς ανθρώπους, ελάχιστος κληθήσεται εν τή βασιλεία τών ουρανών΄ ός δ΄άν ποιήση καί διδάξη, ούτος μέγας κληθήσεται εν τή βασιλεία τών ουρανών.
20 λέγω γάρ υμίν ότι εάν μή περισσεύση η δικαιοσύνη υμών πλείον τών γραμματέων καί Φαρισαίων, ου μή εισέλθητε εις τήν βασιλείαν τών ουρανών.
21 Ηκούσατε ότι ερρέθη τοίς αρχαίοις, ου φονεύσεις΄ός δ΄άν φονεύση, ένοχος έσται τή κρίσει.
22 Εγώ δέ λέγω υμίν ότι πάς ο οργιζόμενος τώ αδελφώ αυτού εική ένοχος έσται τή κρίσει΄ός δ΄άν είπη τώ αδελφώ αυτού ρακά, ένοχος έσται τώ συνεδρίω΄ός δ΄άν είπη μωρέ, ένοχος έσται εις τήν γέενναν τού πυρός.
23 Εάν ούν προσφέρης τό δώρόν σου επί τό θυσιαστήριον κακεί μνησθής ότι ο αδελφός σου έχει τι κατά σού,
24 άφες εκεί τό δώρόν σου έμπροσθεν τού θυσιαστηρίου, καί ύπαγε πρώτον διαλλάγηθι τώ αδελφώ σου, καί τότε ελθών πρόσφερε τό δώρόν σου.
25 Ίσθι ευνοών τώ αντιδίκω σου ταχύ έως ότου εί εν τή οδώ μετ΄αυτού, μήποτέ σε παραδώ ο αντίδικος τώ κριτή καί ο κριτής σε παραδώ τώ υπηρέτη, καί εις φυλακήν βληθήση΄
26 αμήν λέγω σοι, ου μή εξέλθης εκείθεν έως ού αποδώς τόν έσχατον κοδράντην.
27 Ηκούσατε ότι ερρέθη τοίς αρχαίοις, ου μοιχεύσεις.
28 Εγώ δέ λέγω υμίν ότι πάς ο βλέπων γυναίκα πρός τό επιθυμήσαι αυτήν ήδη εμοίχευσεν αυτήν εν τή καρδία αυτού.
29 ει δέ ο οφθαλμός σουο δεξιός σκανδαλίζει σε, έξελε αυτόν καί βάλε από σού΄συμφέρει γάρ σοι ίνα απόληται έν τών μελών σου καί μή όλον τό σώμα σου βληθή εις γέενναν.
30 καί ει η δεξιά σου χείρ σκανδαλίζει σε, έκκοψον αυτήν καί βάλε από σού΄συμφέρει γάρ σοι ίνα απόληται έν τών μελών σου καί μή όλον τό σώμά σου βληθή εις γέενναν.
31 Ερρέθη δέ΄ός άν απολύση τήν γυναικά αυτού, δότω αυτή αποστάσιον.
32 Εγώ δέ λέγω υμίν ότι ός άν απολύση τήν γυναίκα αυτού παρεκτός λόγου πορνείας, ποιεί αυτήν μοιχάσθαι, καί ός εάν απολελυμένην γαμήση, μοιχάται.
33 Πάλιν ηκούσατε ότι ερρέθη τοίς αρχαίοις, ουκ επιορκήσεις, αποδώσεις δέ τώ Κυρίω τούς όρκους σου.
34 Εγώ δέ λέγω υμίν μή ομόσαι όλως΄μήτε εν τώ ουρανώ, ότι θρόνος εστί τού Θεού΄
35 μήτε εν τή γή, ότι υποπόδιόν εστι τών ποδών αυτού΄μήτε εις Ιεροσόλυμα, ότι πόλις εστί τού μεγάλου βασιλέως΄
36 μήτε εν τή κεφαλή σου ομόσης, ότι ου δύνασαι μίαν τρίχα λευκήν ή μέλαιναν ποιήσαι.
37 έστω δέ ο λόγος υμών ναί ναί, ού ού΄τό δέ περισσόν τούτων εκ τού πονηρού εστιν.
38 Ηκούσατε ότι ερρέθη, οφθαλμόν αντί οφθαλμού καί οδόντα αντί οδόντος.
39 Εγώ δέ λέγω υμίν μή αντιστήναι τώ πονηρώ΄αλλ΄όστις σε ραπίσει επί τήν δεξιάν σιαγόνα, στρέψον αυτώ καί τήν άλλην΄
40 καί τώ θέλοντί σοι κριθήναι καί τόν χιτώνά σου λαβείν, άφες αυτώ καί τό ιμάτιον΄
41 καί όστις σε αγγαρεύσει μίλιον έν, ύπαγε μετ΄αυτού δύο΄
42 τώ αιτούντί σε δίδου καί τόν θέλοντα από σού δανείσασθαι μή αποστραφής.
43 Ηκούσατε ότι ερρέθη, αγαπήσεις τόν πλησίον σου καί μισήσεις τόν εχθρόν σου.
44 Εγώ δέ λέγω υμίν, αγαπάτε τούς εχθρούς υμών, ευλογείτε τούς καταρωμένους υμάς, καλώς ποιείτε τοίς μισούσιν υμάς καί προσεύχεσθε υπέρ τών επηρεαζόντων υμάς καί διωκόντων ημάς,
45 όπως γένησθε υιοί τού πατρός υμών εν ουρανοίς, ότι τόν ήλιον αυτού ανατέλλει επί πονηρούς καί αγαθούς καί βρέχει επί δικαίους καί αδίκους.
46 εάν γάρ αγαπήσητε τούς αγαπώντας υμάς, τίνα μισθόν έχετε; ουχί καί οι τελώναι τό αυτό ποιούσι;
47 καί εάν ασπάσησθε τούς φίλους υμών μόνον, τί περισσόν ποιείτε; ουχί καί οι τελώναι ούτω ποιούσιν;
48 Έσεσθε ούν υμείς τέλειοι, ώσπερ ο πατήρ υμών ο εν τοίς ουρανοίς τέλειός εστιν.

Στίχ. 13-16. Οι Χριστιανοί άλας καί φώς.

13 Υμείς εστε τό άλας τής γής΄εάν δέ τό άλας μωρανθή, εν τίνι αλισθήσεται; εις ουδέν ισχύει έτι ει μή βληθήναι έξω καί καταπατείσθαι υπό τών ανθρώπων.
14 Υμείς εστε τό φώς τού κόσμου. ου δύναται πόλις κρυβήναι επάνω όρους κειμένη΄
15 ουδέ καίουσι λύχνον καί τιθέασιν αυτόν υπό τόν μόδιον, αλλ΄επί τήν λυχνίαν, καί λάμπει πάσι τοίς εν τή οικία.
16 ούτω λαμψάτω τό φώς υμών έμπροσθεν τών ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τά καλά έργα καί δοξάσωσι τόν πατέρα υμών τόν εν τοίς ουρανοίς.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε'.

Η επί τού Όρους ομιλία. Στίχ. 1-12 Οι μακαρισμοί.

1 Ιδών δέ τούς όχλους ανέβη εις τό όρος, καί καθίσαντος αυτού προσήλθον αυτώ οι μαθηταί αυτού,

2 καί ανοίξας τό στόμα αυτού εδίδασκεν αυτούς λέγων΄

3 μακάριοι οι πτωχοί τώ πνεύματι, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

4 μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται.

5 μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι τήν γήν.

6 μακάριοι οι πεινώντες καί διψώντες τήν δικαιοσύνην, ότι αυτοί χορτασθήσονται.

7 μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται.

8 μακάριοι οι καθαροί τή καρδία, ότι αυτοί τόν Θεόν όψονται.

9 μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται.

10 μακάριοι οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης, ότι αυτών εστιν η βασιλεία τών ουρανών.

11 μακάριοί εστε όταν ονειδίσωσιν υμάς καί διώξωσι καί είπωσι πάν πονηρόν ρήμα καθ΄υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού.

12 χαίρετε καί αγαλλιάσθε, ότι ο μισθός υμών πολύς εν τοίς ουρανοίς΄ούτω γάρ εδίωξαν τούς προφήτας τούς πρό υμών.

Στίχ. 12-25. Ο Κύριος αρχίζει τό σωτήριον έργον Του

εις τήν Γαλιλαίαν. Οι πρώτοι μαθηταί.

12 Ακούσας δέ ο Ιησούς ότι Ιωάννης παρεδόθη, ανεχώρησεν εις τήν Γαλιλαίαν,

13 καί καταλιπών τήν Ναζαρέτ ελθών κατώκησεν εις Καπερναούμ τήν παραθαλασσίαν εν ορίοις Ζαβουλών καί Ναφθαλείμ,

14 ίνα πληρωθή τό ρηθέν διά Ησαϊου τού προφήτου λέγοντος΄

15 γή Ζαβουλών καί γή Νεφθαλείμ, οδόν θαλάσσης, πέραν τού Ιορδάνου, Γαλιλαία τών εθνών,

16 ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φώς μέγα, καί τοίς καθημένοις εν χώρα καί σκιά θανάτου φώς ανέτειλεν αυτοίς.

17 Από τότε ήρξατο ο Ιησούς κηρύσσειν καί λέγειν΄μετανοείτε΄ήγγικε γάρ η βασιλεία τών ουρανών.

18 Περιπατών δέ παρά τήν θάλασσαν τής Γαλιλαίας είδε δύο αδελφούς, Σίμωνα τόν λεγόμενον Πέτρον καί Ανδρέαν τόν αδελφόν αυτού, βάλλοντας αμφίβληστρον εις τήν θάλασσαν΄ήσαν γάρ αλιείς΄

19 καί λέγει αυτοίς΄δεύτε οπίσω μου καί ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων.

20 οι δέ ευθέως αφέντες τά δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ.

21 Καί προβάς εκείθεν είδεν άλλους δύο αδελφούς, Ιάκωβον τόν τού Ζεβεδαίου καί Ιωάννην τόν αδελφόν αυτού, εν τώ πλοίω μετά Ζεβεδαίου τού πατρός αυτών καταρτίζοντας τά δίκτυα αυτών, καί εκάλεσεν αυτούς.

22 οι δέ ευθέως αφέντες τό πλοίον καί τόν πατέρα αυτών ηκολούθησαν αυτώ.

23 Καί περιήγεν όλην τήν Γαλιλαίαν ο Ιησούς διδάσκων εν ταίς συναγωγαίς αυτών καί κηρύσσων τό ευαγγέλιον τής βασιλείας καί θεραπεύων πάσαν νόσον καί πάσαν μαλακίαν εν τώ λαώ.

24 καί απήλθεν η ακοή αυτού εις όλην τήν Συρίαν, καί προσήνεγκαν αυτώ πάντας τούς κακώς έχοντας ποικίλαις νόσοις καί βασάνοις συνεχομένους, καί δαιμονιζομένους καί σεληνιαζομένους καί παραλυτικούς, καί εθεράπευσεν αυτούς΄

25 καί ηκολούθησαν αυτώ όχλοι πολλοί από τής Γαλιλαίας καί Δεκαπόλεως καί Ιεροσολύμων καί Ιουδαίας καί πέραν τού Ιορδάνου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ'

Στίχ. 1-11. Οι τρείς πειρασμοί τού Ιησού.

1 Τότε ο Ιησούς ανήχθη εις τήν έρημον υπό τού Πνεύματος πειρασθήναι υπό τού διαβόλου,
2 καί νηστεύσας ημέρας τεσσαράκοντα καί νύκτας τεσσαράκοντα ύστερον επείνασε.
3 καί προσελθών αυτώ ο πειράζων είπεν ει υιός εί τού Θεού, ειπέ ίνα οι λίθοι ούτοι άρτοι γέγωνται.
4 ο δέ αποκριθείς είπε γέγραπται, ουκ επ' άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος, αλλ' επί παντί ρήματι εκπορευομένω διά στόματος Θεού.
5 Τότε παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος εις τήν αγίαν πόλιν, καί ίστησιν αυτόν επί τό πτερύγιον τού ιερού
6 καί λέγει αυτώ ει υιός εί τού Θεού, βάλε σεαυτόν κάτω γέγραπται γάρ ότι τοίς αγγέλοις αυτού εντελείται περί σού, καί επί χειρών αρούσί σε, μήποτε προσκόψης πρός λίθον τόν πόδα σου.
7 έφη αυτώ ο Ιησούς πάλιν γέγραπται, ουκ εκπειράσεις Κύριον τόν Θεόν σου.
8 Πάλιν παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος εις όρος υψηλόν λίαν, καί δείκνυσιν αυτώ πάσας τάς βασιλείας τού κόσμου καί τήν δόξαν αυτών
9 καί λέγει αυτώ ταύτα πάντα σοι δώσω, εάν πεσών προσκυνήσης μοι.
10 τότε λέγει αυτώ ο Ιησούς ύπαγε οπίσω μου, σατανά γέγραπται γάρ, Κύριον τόν Θεόν σου προσκυνήσεις καί αυτώ μόνω λατρεύσεις.
11 Τότε αφίησιν αυτόν ο διάβολος, καί ιδού άγγελοι προσήλθον καί διηκόνουν αυτώ.

Στίχ. 13-17. Βάπτισις τού Ιησού εις τόν Ιορδάνην.

13 Τότε παραγίνεται ο Ιησούς από τής Γαλιλαίας επί τόν Ιορδάνην πρός τόν Ιωάννην τού βαπτισθήναι υπ' αυτού.
14 ο δέ Ιωάννης διεκώλυεν αυτόν λέγων εγώ χρείαν έχω υπό σού βαπτισθήναι, καί σύ έρχη πρός με;
15 αποκριθείς δέ ο Ιησούς είπε πρός αυτόν άφες άρτι ούτω γάρ πρέπον εστίν ημίν πληρώσαι πάσαν δικαιοσύνην τότε αφίησιν αυτόν
16 καί βαπτισθείς ο Ιησούς ανέβη ευθύς από τού ύδατος καί ιδού ανεώχθησαν αυτώ οι ουρανοί, καί είδε τό Πνεύμα τού Θεού καταβαίνον ωσεί περιστεράν καί ερχόμενον επ' αυτόν
17 καί ιδού φωνή εκ τών ουρανών λέγουσα ούτός εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ώ ευδόκησα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ'.

Στίχ. 1-12 Ο Πρόδρομος Ιωάννης εις τήν έρημον.

1 Εν δέ ταίς ημέραις εκείναις παραγίνεται Ιωάννης ο βαπτιστής κηρύσσων εν τή ερήμω τής Ιουδαίας
2 καί λέγων μετανοείτε ήγγικε γάρ η βασιλεία τών ουρανών.
3 ούτος γάρ εστιν ο ρηθείς υπό Ησαϊου τού προφήτου λέγοντος φωνή βοώντος εν τή ερήμω, ετοιμάσατε τήν οδόν Κυρίου, ευθείας ποιείτε τάς τρίβους αυτού.
4 Αυτός δέ ο Ιωάννης είχε τό ένδυμα αυτού από τριχών καμήλου καί ζώνην δερματίνην περί τήν οσφύν αυτού, η δέ τροφή αυτού ήν ακρίδες καί μέλι άγριον.
5 Τότε εξεπορεύετο πρός αυτόν Ιεροσόλυμα καί πάσα η Ιουδαία καί πάσα η περίχωρος τού Ιορδάνου,
6 καί εβαπτίζοντο εν τώ Ιορδάνη υπ' αυτού εξομολογούμενοι τάς αμαρτίας αυτών.
7 ιδών δέ πολλούς τών Φαρισαίων καί Σαδδουκαίων ερχομένους επί τό βάπτισμα αυτού είπεν αυτοίς γεννήματα εχιδνών, τίς υπέδειξεν υμίν φυγείν από τής μελλούσης οργής;
8 ποιήσατε ούν καρπόν άξιον τής μετανοίας,
9 καί μή δόξητε λέγειν εν εαυτοίς, πατέρα έχομεν τόν Αβραάμ λέγω γάρ υμίν ότι δύναται ο Θεός εκ τών λίθων τούτων εγείραι τέκνα τώ Αβραάμ.
10 ήδη δέ καί η αξίνη πρός τήν ρίζαν τών δένδρον κείται πάν ούν δένδρον μή ποιούν καρπόν καλόν εκκόπτεται καί εις πύρ βάλλεται.
11 εγώ μέν βαπτίζω υμάς εν ύδατι εις μετάνοιαν ο δέ οπίσω μου ερχόμενος ισχυρότερός μού εστιν, ού ουκ ειμί ικανός τά υποδήματα βαστάσαι αυτός υμάς βαπτίσει εν Πνεύματι Αγίω καί πυρί.
12 ού τό πτύον εν τή χειρί αυτού καί διακαθαριεί τήν άλωνα αυτού, καί συνάξει τόν σίτον αυτού εις τήν αποθήκην, τό δέ άχυρον κατακαύσει πυρί ασβέστω.

Στίχ. 19-23 Η αγία οικογένεια εγκαθίσταται εις τήν Ναζαρέτ.

19 Τελευτήσαντος δὲ τοῦ ῾Ηρῴδου ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ φαίνεται τῷ ᾿Ιωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ 20 λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ πορεύου εἰς γῆν ᾿Ισραήλ· τεθνήκασι γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου. 

21 ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ ἦλθεν εἰς γῆν ᾿Ισραήλ. 

22 ἀκούσας δὲ ὅτι ᾿Αρχέλαος βασιλεύει ἐπὶ τῆς ᾿Ιουδαίας ἀντὶ ῾Ηρῴδου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἐφοβήθη ἐκεῖ ἀπελθεῖν· χρηματισθεὶς δὲ κατ᾿ ὄναρ ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη τῆς Γαλιλαίας, 

23 καὶ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ, ὅπως πληρωθῇ τὸ ρηθὲν διὰ τῶν προφητῶν ὅτι Ναζωραῖος κληθήσεται.

Η φυγή εις τήν Αίγυπτον καί η σφαγή τών νηπίων.Στίχ. 13-18. 

13 ᾿Αναχωρησάντων δὲ αὐτῶν ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ᾿ ὄναρ τῷ ᾿Ιωσὴφ λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι· μέλλει γὰρ ῾Ηρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό. 

14 ῾Ο δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον, 15 καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς ῾Ηρῴδου, ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου. 

16 Τότε ῾Ηρῴδης ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων. 

17 τότε ἐπληρώθη τὸ ρηθὲν ὑπὸ ῾Ιερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος· 

18 φωνὴ ἐν Ραμᾷ ἠκούσθη, θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς· Ραχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσίν.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β'.

Στίχ. 1-12. Η προσκύνησις τών Μάγων.


Του δὲ ᾿Ιησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς ᾿Ιουδαίας ἐν ἡμέραις ῾Ηρῴδου τοῦ βασιλέως, ἰδοὺ μάγοι ἀπὸ ἀνατολῶν παρεγένοντο εἰς ῾Ιεροσόλυμα

2 λέγοντες· ποῦ ἐστιν ὁ τεχθεὶς βασιλεὺς τῶν ᾿Ιουδαίων; εἴδομεν γὰρ αὐτοῦ τὸν ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ καὶ ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ.
3 ᾿Ακούσας δὲ ῾Ηρῴδης ὁ βασιλεὺς ἐταράχθη καὶ πᾶσα ῾Ιεροσόλυμα μετ᾿ αὐτοῦ,
4 καὶ συναγαγὼν πάντας τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς τοῦ λαοῦ ἐπυνθάνετο παρ᾿ αὐτῶν ποῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται.
5 οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· ἐν Βηθλεὲμ τῆς ᾿Ιουδαίας· οὕτω γὰρ γέγραπται διὰ τοῦ προφήτου·
6 καὶ σὺ Βηθλεέμ, γῆ ᾿Ιούδα, οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν ᾿Ιούδα· ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν ᾿Ισραήλ.
7 Τότε ῾Ηρῴδης λάθρα καλέσας τοὺς μάγους ἠκρίβωσε παρ᾿ αὐτῶν τὸν χρόνον τοῦ φαινομένου ἀστέρος,
8 καὶ πέμψας αὐτοὺς εἰς Βηθλεὲμ εἶπε· πορευθέντες ἀκριβῶς ἐξετάσατε περὶ τοῦ παιδίου, ἐπὰν δὲ εὕρητε, ἀπαγγείλατέ μοι, ὅπως κἀγὼ ἐλθὼν προσκυνήσω αὐτῷ.
9 οἱ δὲ ἀκούσαντες τοῦ βασιλέως ἐπορεύθησαν· καὶ ἰδοὺ ὁ ἀστὴρ ὃν εἶδον ἐν τῇ ἀνατολῇ προῆγεν αὐτούς, ἕως ἐλθὼν ἔστη ἐπάνω οὗ ἦν τὸ παιδίον·
10 ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα,
11 καὶ ἐλθόντες εἰς τὴν οἰκίαν εἶδον τὸ παιδίον μετὰ Μαρίας τῆς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πεσόντες προσεκύνησαν αὐτῷ, καὶ ἀνοίξαντες τοὺς θησαυροὺς αὐτῶν προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα, χρυσὸν καὶ λίβανον καὶ σμύρναν·
12 καὶ χρηματισθέντες κατ᾿ ὄναρ μὴ ἀνακάμψαι πρὸς ῾Ηρῴδην, δι᾿ ἄλλης ὁδοῦ ἀνεχώρησαν εἰς τὴν χώραν αὐτῶν.

1 Οι άνθρωποι έχουν γίνει, γιά να ζή ο ένας πρός χάριν του άλλου.
2 Η αρετή είναι όπλο καί εφόδιο γιά τά γηρατειά.
3 Όποιος ανοίγει ένα καλό βιβλίο, αφήνει τό τιμόνι τής ζωής του στό συγγραφέα.
4 ουδέν απρονόητον, ουδέ ημελημένον.
5 Η άγνοια του Θεού είναι θάνατος τής ψυχής.
Αγ. Βασιλείου

1 Τούς γονείς σου καί τό Θεό νά τους τιμάς μέ όλη σου τήν ψυχή.
2 Ο έπαινος οδηγεί στο ζήλο, ο ζήλος στην αρετή καί η αρετή στήν μακαριότητα.
3 Κλείνε τά αυτιά σου μέ κερί, όταν μιλούν οι φαύλοι.
4 Ο Χριστός πείνασε ως άνθρωπος, αλλά έθρεψε τά πλήθη ως Θεός.
5 Όποιος λέγει ότι ο δίκαιος άνθρωπος δεν πρέπει νά έχη θλίψεις, είναι σάν νά υποστηρίζη ότι δέν ταιριάζει στόν αθλητή νά έχη ανταγωνιστή.
Γρηγορίου του Θεολόγου

1 Χωρίς τή μελέτη των Γραφών είναι αδύνατον να σωθή ο άνθρωπος.
2 Δεν μπορείς νά είσαι Ήλιος; Τότε γίνε Σελήνη.
3 Κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος γιά τή σωτηρία τού πλησίον του.
4 Τά περιττά τών πλουσίων είναι τά αγαθά τών πτωχών.
5 Δέν θά εχρειάζοντο λόγια, άν έλαμπε η ζωή μας. Δέν θά εχρειάζοντο δάσκαλοι, άν επιδεικνύαμε έργα. Κανείς δέν θά παρέμενε άπιστος, άν εμείς ήμασταν πραγματικοί Χριστιανοί.
Ιωάννου του Χρυσοστόμου

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α΄

Στίχ.18-25 Η υπερφυσική γέννησις του Κυρίου

18 Τοῦ δὲ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἡ γέννησις οὕτως ἦν. μνηστευθείσης γὰρ τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ ᾿Ιωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύματος ῾Αγίου.
19 ᾿Ιωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρα ἀπολῦσαι αὐτήν.
20 Ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων· ᾿Ιωσὴφ υἱὸς Δαυῒδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου· τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύματός ἐστιν ῾Αγίου. 21 τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιησοῦν· αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν.
22 Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος·
23 ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Εμμανουήλ, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός.
24 Διεγερθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιωσὴφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, 25 καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιησοῦν.