Αναστάσιμα Απολυτίκια

Ήχος α'.

Τού λίθου σφραγισθέντος υπό τών Ιουδαίων, καί στρατιωτών φυλασσόντων τό άχραντόν σου σώμα, ανέστης τριήμερος Σωτήρ, δωρούμενος τώ Κόσμω τήν ζωήν. Διά τούτο αι δυνάμεις τών ουρανών εβόων σοι ζωοδότα Δόξα τή αναστάσει σου Χριστέ, δόξα τή βασιλεία σου, δόξα τή οικονομία σου, μόνε φιλάνθρωπε.

Δόξα. Καί νύν. Θεοτοκίον

Τού Γαβριήλ φθεγξαμένου σοι Παρθένε τό Χαίρε, σύν τή φωνή εσαρκούτο ο τών όλων Δεσπότης, εν σοί τή αγία Κιβωτώ, ως έφη ο δίκαιος Δαυϊδ. Εδείχθης Πλατυτέρα τών ουρανών, βαστάσασα τόν Κτίστην σου. Δόξα τώ ενοικήσαντι εν σοί δόξα τώ προελθόντι εκ σού δόξα τώ ελευθερώσαντι ημά διά τού τόκου σου.

Ήχος β'.

Ότε κατήλθες πρός τόν θάνατον, η ζωή η αθάνατος, τότε τόν άδην ενέκρωσας, τή αστραπή τής Θεότητος ότε δέ καί τούς τεθνεώτας, εκ τών καταχθονίων ανέστησας, πάσαι αι Δυνάμεις τών επουρανίων εκραύγαζον Ζωοδότα Χριστέ, ο Θεός ημών, δόξα σοι.

Δόξα. Καί νύν. Θεοτοκίον

Πάντα υπέρ έννοιαν, πάντα υπερένδοξα, τά σά Θεοτόκε, μυστήρια τή αγνεία, εσφραγισμένη, καί παρθενία φυλαττομένη, Μήτηρ εγνώσθης αψευδής, Θεόν τεκούσα αληθινόν αυτόν ικέτευε σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

Ήχος γ'.

Ευφραινέσθω τά ουράνια, γαλλιάσθω τά επίγεια, ότι εποίησε κράτος εν βραχίονι αυτού, ο Κύριος επάτησε τώ θανάτω τόν θάνατον πρωτότοκος τών νεκρών εγένετο εκ κοιλίας άδου ερρύσατο ημάς, καί παρέσχε τώ κόσμω τό μέγα έλεος.

Δόξα. Καί νύν. Θεοτοκίον.

Σέ τήν μεσιτεύσασαν, τήν σωτηρίαν τού γένους ημών, ανυμνούμεν Θεοτόκε Παρθένε εν τή σαρκί γάρ τή εκ σού προσληφθείση, ο Υιός σου καί Θεός ημών, τόν διά Σταυρού καταδεξάμενος πάθος, ελυτρώσατο ημάς, εκ φθοράς ως φιλάνθρωπος.

Ήχος δ'.

Τό φαιδρόν τής Αναστάσεως κήρυγμα, εκ τού Αγγέλου μαθούσαι αι τού Κυρίου Μαθήτριαι, καί τήν προγονικήν απόφασιν απορρίψασαι, τοίς Αποστόλοις καυχώμεναι έλεγον Εσκύλευται ο θάνατος, ηγέρθη Χριστός ο Θεός, δωρούμενος τώ κόσμω τό μέγα έλεος.

Δόξα. Καί νύν. Θεοτοκίον

Τό απ' αιώνος απόκρυφον, καί Αγγέλοις άγνωστον μυστήριον, διά σού Θεοτόκε τοίς επί γής πεφανέρωται, Θεός εν ασυγχύτω ενώσει σαρκούμενος, καί Σταυρόν εκουσίως υπέρ ημών καταδεξάμενος δι' ού αναστήσας τόν πρωτόπλαστον, έσωσεν εκ θανάτου τάς ψυχάς ημών.

Ήχος πλ. α'

Τόν συνάναρχον Λόγον Πατρί καί Πνεύματι, τόν εκ Παρθένου τεχθέντα εις σωτηρίαν ημών, ανυμνήσωμεν πιστοί καί προσκυνήσωμεν ότι ηυδόκησε σαρκί, ανελθείν εν τώ Σταυρώ, καί θάνατον υπομείναι, καί εγείραι τούς τεθνεώτας, εν τή ενδόξω Αναστάσει αυτού.

Δόξα. Καί νύν. Θεοτοκίον

Χαίρε πύλη Κυρίου η αδιόδευτος Χαίρε τείχος καί σκέπη τών προστρεχόντων εις σέ Χαίρε αχείμαστε λιμήν καί απειρόγαμε η τεκούσα εν σαρκί, τόν ποιητήν σου καί Θεόν, πρεσβεύουσα μή ελλείπης, υπέρ τών ανυμνούντων, καί προσκυνούντων τόν Τόκον σου.

Ήχος πλ. β'.

Αγγελικαί Δυνάμεις επί τό μνήμα σου, καί οι φυλάσσοντες απενεκρώθησαν καί ίστατο Μαρία εν τώ τάφω, ζητούσα τό άχραντόν σου σώμα. Εσκύλευσας τόν Άδην, μή πειρασθείς υπ' αυτού υπήντησας τή Παρθένω, δωρούμενος τήν ζωήν. Ο αναστάς εκ τών νεκρών, Κύριε δόξα σοι.

Δόξα. Καί νύν. Θεοτοκίον.

Ο τήν ευλογημένην καλέσας σου Μητέρα, ήλθες επί τό πάθος εκουσία βουλή, λάμψας εν τώ Σταυρώ, αναζητήσαι θέλων τόν Αδάμ, λέγων τοίς Αγγέλοις συγχάρητέ μοι, ότι ευρέθη η απολομένη δραχμή. Ο πάντα σοφώς οικονομήσας, δόξα σοι.

Ήχος βαρύς.

Κατέλυσας τώ Σταυρώ σου τόν θάνατον ηνέωξας τώ ληστή τόν Παράδεισον τών Μυροφόρων τόν θρήνον μετέβαλες καί τοίς σοίς Αποστόλοις, κηρύττειν επέταξας, ότι ανέστης Χριστέ ο Θεός, παρέχων τώ κόσμω τό μέγα έλεος.

Δόξα. Καί νύν. Θεοτοκίον

Ως τής ημών αναστάσεως θησαύρισμα, τούς επί σοί πεποιθότας Πανύμνητε, εκ λάκκου καί βυθού πταισμάτων ανάγαγε σύ γάρ τούς υπευθύνους τή αμαρτία, έσωσας τεκούσα τήν σωτηρίαν, η πρό τόκου παρθένος, καί εν τόκω παρθένος, καί μετά τόκον πάλιν ούσα παρθένος.

Ήχος πλ. δ'.

Έξ ύψους κατήλθες ο Εύσπλαγχνος, ταφήν κατεδέξω τριήμερον, ίνα ημάς ελευθερώσης τών παθών. Η ζωή καί η Ανάστασις ημών, Κύριε δόξα σοι.

Δόξα. Καί νύν. Θεοτοκίον

Ο δι' ημάς γεννηθείς εκ Παρθένου, καί σταύρωσιν υπομείνας Αγαθέ, ο θανάτω τόν θάνατον σκυλεύσας, καί έγερσιν δείξας ως Θεός, μή παρίδης ούς έπλασας, τή χειρί σου δείξον τήν φιλανθρωπίαν σου Ελεήμον δέξαι τήν τεκούσαν σε Θεοτόκον, πρεσβεύουσαν υπέρ ημών, καί σώσον Σωτήρ ημών λαόν απεγνωσμένον.

ΚΥΡΙΑΚΗ Λ'.

Ήχος πλ. α'.

Πρός Εβραίους επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( ιγ' 17-21. αγίου )

Αδελφοί, πείθεσθε τοίς ηγουμένοις υμών καί υπείκετε αυτοί γάρ αγρυπνούσιν υπέρ τών ψυχών υμών ως λόγον αποδώσοντες ίνα μετά χαράς τούτο ποιώσι καί μή στενάζοντες αλυσιτελές γάρ υμίν τούτο. Προσεύχεσθε περί ημών πεποίθαμεν γάρ ότι καλήν συνείδησιν έχομεν, εν πάσι καλώς θέλοντες αναστρέφεσθαι. περισσοτέρως δέ παρακαλώ τούτο ποιήσαι, ίνα τάχιον αποκατασταθώ υμίν. Ο δέ Θεός τής ειρήνης, ο αναγαγών εκ νεκρών τόν ποιμένα τών προβάτων τόν μέγαν εν αίματι διαθήκης αιωνίου, τόν Κύριον ημών Ιησούν, καταρτίσαι υμάς εν παντί έργω αγαθώ εις τό ποιήσαι τό θέλημα αυτού, ποιών εν υμίν τό ευάρεστον ενώπιον αυτού διά Ιησού Χριστού, ώ η δόξα εις τούς αιώνας τών αιώνων αμήν.

Εκ τού κατά Λουκάν αγίου Ευαγγελίου.

( ιγ' 10-17 )

Τώ καιρώ εκείνω, ήν διδάσκων ο Ιησούς εν μιά τών Συναγωγών εν τοίς Σάββασι. Καί ιδού γυνή ήν πνεύμα έχουσα ασθενείας έτη δέκα καί οκτώ, καί ήν συγκύπτουσα καί μή δυναμένη ανακύψαι εις τό παντελές. Ιδών δέ αυτήν ο Ιησούς προσεφώνησε καί είπεν αυτή Γύναι, απολέλυσαι τής ασθενείας σου καί επέθηκεν αυτή τάς χείρας καί παραχρήμα ανωρθώθη καί εδόξαζε τόν Θεόν. Αποκριθείς δέ ο αρχισυνάγωγος, αγανακτών ότι τώ Σαββάτω εθεράπευσεν ο Ιησούς, έλεγε τώ όχλω Έξ ημέραι εισίν, εν αίς δεί εργάζεσθαι εν ταύταις ούν ερχόμενοι θεραπεύεσθε, καί μή τή ημέρα τού Σαββάτου. Απεκρίθη ούν αυτώ ο Κύριος καί είπεν Υποκριτά, έκαστος υμών τώ Σαββάτω ου λύει τόν βούν αυτού ή τόν όνον από τής φάτνης καί απαγαγών ποτίζει; ταύτην δέ, θυγατέρα Αβραάμ ούσαν, ήν έδησεν ο Σατανάς ιδού δέκα καί οκτώ έτη, ουκ έδει λυθήναι από τού δεσμού τούτου τή ημέρα τού Σαββάτου; Καί ταύτα λέγοντος αυτού κατησχύνοντο πάντες οι αντικείμενοι αυτώ, καί πάς ο όχλος έχαιρεν επί πάσι τοίς ενδόξοις τοίς γινομένοις υπ' αυτού.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΘ'

Ήχος δ'.

Πρός Κολασσαείς επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( γ'4-11 )

Αδελφοί, όταν ο Χριστός φανερωθή, η ζωή ημών, τότε καί υμείς σύν αυτώ φανερωθήσεσθε εν δόξη. Νεκρώσατε ούν τά μέλη υμών τά επί τής γής, πορνείαν, ακαθαρσίαν, πάθος, επιθυμίαν κακήν, καί τήν πλεονεξίαν, ήτις εστίν ειδωλολατρία, δι' ά έρχεται η οργή τού Θεού επί τούς υιούς τής απειθείας, εν οίς καί υμείς περιεπατήσατέ ποτε, ότε εζήτε εν αυτοίς νυνί δέ απόθεσθε καί υμείς τά πάντα , οργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αισχρολογίαν εκ τού στόματος υμών μή ψεύδεσθε εις αλλήλους, απεκδυσάμενοι τόν παλαιόν άνθρωπον σύν ταίς πράξεσιν αυτού καί ενδυσάμενοι τόν νέον τόν ανακαινούμενον εις επίγνωσιν κατ' εικόνα τού κτίσαντος αυτόν, όπου ουκ ένι Έλλην καί Ιουδαίος, περιτομή καί ακροβυστία, βάρβαρο, Σκύθης, δούλος, ελεύθερος, αλλά τά πάντα καί εν πάσι Χριστός.

Εκ τού κατά Λουκάν αγίου Ευαγγελίου.

( ιη' 18-27 )

Τώ καιρώ εκείνω, άνθρωπός τις προσήλθε τώ Ιησού, πειράζων αυτόν, καί λέγων Διδάσκαλε εγαθέ, τί ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω; Είπε δέ αυτώ ο Ιησούς Τί με λέγεις αγαθόν; ουδείς αγαθός, ει μή είς ο Θεός. Τάς εντολάς οίδας Μή μοιχεύσης, μή φονεύσης, μή κλέψης, μή ψευδομαρτυρήσης, τίμα τόν πατέρα σου καί τήν μητέρα σου. Ο δέ είπε Ταύτα πάντα εφυλαξάμην εκ νεότητός μου. Ακούσας δέ ταύτα ο Ιησούς είπεν αυτώ Έτι έν σοι λείπει πάντα όσα έχεις πώλησον καί διάδος πτωχοίς, καί έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, καί δεύρο ακολούθει μοι. Ο δέ ακούσας ταύτα περίλυπος εγένετο ήν γάρ πλούσιος σφόδρα. Ιδών δέ αυτόν ο Ιησούς περίλυπον γενόμενον είπε Πώς δυσκόλως οι τά χρήματα έχοντες εισελεύσονται εις τήν βασιλείαν τού Θεού! Ευκοπωτερον γάρ εστι κάμηλον διά τρυμαλιάς ραφίδος εισελθείν ή πλούσιον εις τήν βασιλείαν τού Θεού εισελθείν. Είπον δέ οι ακούσαντες Καί τίς δύναται σωθήναι; Ο δέ είπε Τά αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τώ Θεώ εστιν.

Κειμήλια Αγίου Όρους.

Μεγίστης Λαύρας: Κέκτηται πολλά κειμήλια, εν οίς πολύτιμον κιβώτιον καί τεμάχιον Τιμίου Ξύλου, η κάρα τού Μ. Βασιλείου καί Αλεξάνδρου τού εν Πύδνη, δωρηθέντα υπό τού Νικηφόρου Φωκά, η αριστερά χείρ τού Χρισοστόμου, η κάρα τού Αγίου Ευστρατίου καί η τού Μιχαήλ Σινάδων, ο σάκκος Νικηφόρου Φωκά κ.α.

Βατοπαιδίου: Αγία Ζώνη τής Θεομήτορος, μέρος του καλάμου, ο οποίος χλευαστικός εδόθη εις τόν Κύριον, ο δείκτης τής δεξιάς χειρός τού Προδρόμου, μέρος τής ωμοπλάτης τού αγίου Στεφάνου η κάρα Γρηγορίου τού Θεολόγου, Ανδρέου Κρήτης καί Μοδέστου Ιεροσολήμων, τό λείψανον τού Αγίου Ευδοκίμου τού Βατοπαιδινού, τά <<νινιά>> (εικονίδια) τής αυτοκρατείρας Θεοδώρας, συζύγου τού Θεοφίλου, τό ποτήριον Ίασπις δώρον Μανουήλ Κομνηνού τού Παλαιολόγου κ.α.

Ιβήρων: Τεμάχιον Τιμίου Ξύλου, Μέρος τής χλαμύδος τού Κυρίου, μέρος τού σπόγγου μέ τόν οποίον προσεφέρθη τό όξος εις τόν Κύριον καί μέρος τού εμπαικτικώς προσφερθέντος εις αυτόν υπό τού Πιλάτου καλάμου. Η δεξιά χείρ τού Μ. Βασιλείου, τού αγίου Προκοπίου, αγίας Φωτεινής καί τού αγίου Χαραλάμπους. Η αριστερά χείρ τής αγίας Μαρίνης, τής Οσίας Ευπραξίας καί τού αγίου Ευθυμίου τού Μεγάλου, κ.α.

Χιλανδαρίου: Δύο σταυροί οι οποίοι περιέχουν τίμιον ξύλον περιβεβλημένοι μέ επίχρυσα καί αργυρά πλέγματα καί κεκοσμημένοι μέ πολυτίμους λίθους, μέρος τού ακανθίνου στεφάνου, τού καλάμου καί του σαβάνου τού Κυρίου, μέρος τής πριονισθείσης κάρας τού προφήτου Ησαϊου. Ο δεξιός πούς τού αγίου Παντελεήμονος, η δεξιά τού αγίου Νικηφόρου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, μέρος εκ τών λειψάνων τής αγίας Βαρβάρας καί Αγίας Αικατερίνης κ.α.

Διονυσίου: Η δεξιά χείρ τού αγίου Ιωάννου τού Βαπτιστού, η δεξιά τού αγίου Ιωάννου τού Ελεήμονος, τού αγίου Αποστόλου καί Ευαγγελιστού Λουκά, τής αγίας Παρασκευής, τού αγίου Αντύπα τής αγίας Κυριακής, τού αγίου Μοδέστου, τού αγίου Ελευθερίου. Οι κάραι τού αγίου ιερομάρτυρος Πέτρου Αλεξανδρείας καί τής αγίας μάρτυρος Θωμαϊδος. Μέρος τών λειψάνων τού αγίου Φωτίου πατριάρχου Κων/πόλεως, τών νεομαρτύρων Ευθυμίου τού Ιβηρίτου, Ακακίου τού Καυσοκαλυβίτου καί Πολυδώρου τού εν Κύπρω. Τά λε'ιψανα τού προαναφερθέντος αγίου Νήφωνος, ο καρπός τής δεξιάς τού αγίου Παντελεήμονος, τεμάχιον αλύσσεως τό οποίον δείκνυται ως τεμάχιον εκ τής αλύσεως τού Αποστόλου πέτρου κ.α.

Κουτλουμουσίου: Ο πούς τής Θεομήτορος Άννης, η αριστερά χείρ τού αγίου Γρηγορίου τού Θεολόγου, μέρος τών λειψάνων τού αγίου Παντελεήμονος, η σιαγών τού αγίου Χαραλάμπους κ.α.

Παντοκράτορος: Η δεξιά κνήμη τού Αγίου Ανδρέου τού Πρωτοκλήτου, μέρος των λειψάνων τού αγίου Ιωαννικίου τού εν Ολύμπω, τού αγίου Θεοδώρου τού Στρατηλάτου, τού αγίου Ερμολάου, τής αγίας Μητροδώρας, τών αγίων Κοσμά καί Δαμιανού, τού Οσίου Θεοφίλου κ.α.

Ξηροποτάμου: Τεμάχια Ιερών Λειψάνων από 61 Αγίους όπως Βασιλείου του Μεγάλου, Ιωάννου Χρυσοστόμου, Γρηγορίου του Θεολόγου, Τιμοθέου-Ανδρέου-Βαρνάβα αποστόλων, Παρασκευής, Παντελεήμονος, Κοσμά καί Δαμιανού, Ιακώβου τού Αδελφοθέου Δημητρίου. Τεμάχιον Τιμίου Ξύλου, τεμάχια Ακανθίνου Στεφάνου, Σπόγγου καί χλαμύδος εκ τών Παθών τού Χριστού καί άλλα.

Ζωγράφου: Τεμάχιον εκ τών λειψάνων καί αίμα τού Αγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου. Μέρος τών λειψάνων τού ευαγγελιστού Ματθαίου, τού αγίου Αθανασίου Πατριάρχου Αλεξανδρείας, τού αγίου Νέστορος, τού αγίου Βαρλαάμ, τού αγίου Αντύπα, τού αγίου Νικήτα, τού αγίου Ιγνατίου, τού αγίου Θεοδοσίου τού Κοινοβιάρχου, τού αγίου Προκοπίου, τού αγίου Θεοδώρου Τήρωνος, τού αγίου Ιακώβου τού Πέρσου κ.α.

Δοχειαρίου: Το 1821 η μονή Δοχειαρίου έχασε όλα σχεδόν τα κειμήλιά της, καθώς και πολύ έμψυχο υλικό.

Καρακάλου: Τεμάχιον Τιμίου Ξύλου,μέρος εκ τώ λειψάνων του αγίου Ιερομάρτυρος Ιγνατίου, τού αγίου μάρτηρος Τρύφωνος, τής αγίας Παρασκευής, τού αγίου Αντύπα, τού αγίου Γεωργίου, τού αγίου αποστόλου Ανδρέου, τής αγίας Βαρβάρας, τού αγίου Θεοδώρου τού Τήρωνος καί τό λείψανον τού αγίου Οσιομάρτυρος Γεδεών

Φιλοθέου: Τεμάχιον Τιμίου Ξύλου, η δεξιά χείρ τού αγίου Ιωάννου τού Χρυσοστόμου, τμήμα τού ποδός τού αγίου Παντελεήμονος, μέρος τών λειψάνων τής αγίας Μαρίνης, τού αγίου Ισιδώρου τού Χίου, η κάρα τού αγίου Λουκά τού εν τώ Στειρώ Όρει ασκήσαντος, μύρον τού αγίου Δημητρίου, τού αγίου Μαρδαρίου κ.α.

Σίμωνος Πέτρας: Τεμάχιον Τιμίου Ξύλου, η αριστερά χείρ τής αγίας Μαρίας τής Μαγδαληνής, ο πούς τού αγίου Κηρύκου, η κάρα τού αγίου Παύλου Πατριάρχου Κων/πόλεως καί ομολογητού, η δεξιά τού αγίου Διονυσίου τού Αεροπαγίτου, η κάρα τού αγίου μάρτυρος Σεργίου κ.α.

Αγίου Παύλου: Μεγάλο τεμάχιον Τιμίου Ξύλου, τά τίμια δώρα πού οι εκ Περσίας τρείς Μάγοι προσέφεραν εις τόν Κύριον, ο αριστερός πούς τού αγίου Γρηγορίου τού Θεολόγου καί τού αγίου Καλλινίκου. Η δεξιά τού αγίου Μαξίμου τού ομολογητού, η κάρα τής αγίας Αγάθης, μέρος τών λειψάνων τού αγίου Βασιλείου, τού αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, τού αγίου Παντελεήμονος τούαγίου Παχωμίου αδελφού τού μοναστηρίου τού αγίου Κηρύκου, τού αγίου Διονυσίου τού εν Ολύμπω κ.α.

Σταυρονικήτα: Τμήμα τής κάτω σιαγόνος τού Τιμίου Προδρόμου μετά δύο τραπεζιτών οδόντων, Μύρον τού αγίου Νικολάου τού Θαυματουργού, Ογκώδες μίγμα εκ τών λειψάνων τών επί Διοκλητιανού μαρτυρησάντων δισμυρίων μαρτύρων, μέρος τής αριστεράς χειρός τής αγίας Θεοπρομήτορος Άννης. Τεμάχιον τής κάρας τού αγίου ιερομάρτυρος Φωκά καί μέρος του λειψάνου τής αγίας Μακρίνης αδελφής τού Μ. Βασιλείου, τού αγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου κ. ά.

Ξενοφώντος: Τίμιον Ξύλον. Η δεξιά χείρ τής αγίας Μαρίνης, μέρος εκ τών λειψάνων τού αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, η δεξιά τού αγίου Κηρύκου, μέρος τού αγίου Ιωάννου τού ελεήμονος, μέρος τής κάρας τού αγίου Π. καί Αρχιδιακόνου Στεφάνου. Ο δεξιός πούς τού αγίου Θεοδώρου Τήρωνος. Η κάρα τού αγίου Τρύφωνος, τού αγίου Αρκαδίου, υιού τού Οσίου Ξενοφώντος, η κάτω σιαγών τών Αγίων Αποστόλων Βαρνάβα καί Φιλίππου, τού αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, Ιωάννου τού ελεήμονος καί του αγίου Μοδέστου κ.ά.

Οσίου Γρηγορίου: Τιμίου Ξύλου, η δεξιά καί αριστερά κνήμη καθώς καί η δεξιά χείρ τής αγίας Αναστασίας τής Ρωμαίας μετά τού δέρματος, το μετωπικόν οστούν τής κάρας τού αγίου Παντελεήμονος, η κάρα τού αγίου Κηρούκου, πλευρά μετά τού δέρματος τού αγίου Ιερομάρτυρος Χαραλάμπους, η κάρα του αγίου Γρηγορίου τού Ναζιανζηνού, τμήμα τού αγίου Γρηγορίου τού Θεολόγου, τού αγίου Διονυσίου τού Αεροπαγίτου, τής αγίας Μάρτυρος Φωτεινής τής Σαμαρείτιδος, τής αγίας Ιουλίτης, τών αγίων Αναργύρων Κοσμά καί Δαμιανού κ.ά.

Εσφιγμένου: Τιμίου Ξύλου, η αριστερά χείρ τής αγίας Μαρίνης καί τού Αποστόλου Αλφαίου. Τεμάχιον εκ τών λειψάνων τού αγίου Γρηγορίου τού Παλαμά. Αι κάραι τού αγίου Οσιομάρτυρος Αγαθαγγέλου, αδελφού τού Ιακώβου τού αδελφοθέου. Λείψανα αποπνέοντα ευωδίαν τών αγίων Δισμυρίων μαρτύρων. Ο αριστερός πούς τής αγίας Μαρίας τής Μαγδαληνής κ. ά.

Αγίου Παντελεήμονος: Τμήμα λίθου από τόν αποκαλυφθέντα λίθον εκ τού μνημείου τού Κυρίου. Η κάρα τού αγίου Παντελεήμονος. Μέρος τών λειψάνων τών αγίων Αποστόλων Πέτρου, Ανδρέου, Ματθαίου, Λουκά, Φιλίππου, Θωμά, Βαρθολομαίου, Βαρνάβα καί Προχώρου, τού αγίου Αμβροσίου, Επισκόπου τού Παλαμά, τού αγίου Γρηγορίου Ακραγαντίνων, τού αγίου Ιγνατίου τού Θεοφόρου, τού αγίου Βονιφατίου κ.ά.

Κωνσταμονίτου: Τιμίου Ξύλου, η δεξιά τού αγίου Στεφάνου καί η του αγίου Τρύφωνος, η κάρα του αγίου Βασιλείου, η ωμοπλάτη τού αγίου Κωνσταντίνου τού μεγάλου, τμήμα τού αγίου Ανδρέου τού Πρωτοκλήτου, τών αγίων Αναργύρων Κύρου καί Ιωάννου, τού αγίου Μοδέστου, τού αγίου Χαραλάμπους, τού αγίου Παντελεήμνος, τών αγίων Αναργύρων Κοσμά καί Δαμιανού, τού αγίου Ιωάννου τού Χρυσοστόμου, τού αγίου Θαλελαίου, τών αγίων Δισμυρίων, τού αγίου Ιακώβου τού Πέρσου, τού αγίου Χριστοφόρου, τού αγίου Παρθενίου, τού Προφήτου Ζαχαρίου, τού αγίου Αποστόλου Λουκά, τού αγίου Προκοπίου, τό ήμισυ τής σιαγών του αγίου Αγλαϊου, τμήμα τής χλαμύδος τού Ιησού Χριστού κ. ά.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΗ'

Ήχος γ'.

Πρός Κολασσαείς επιστολής Παύλου.

( α' 12 - 18 )

Αδελφοί, ευχαριστούντες τώ Θεώ καί πατρί τώ ικανώσαντι ημάς εις τήν μερίδα τού κλήρου τών αγίων εν τώ φωτί, ός ερρύσατο ημάς εκ τής εξουσίας τού σκότους καί μετέστησεν εις τήν βασιλείαν τού υιού τής αγάπης αυτού, εν ώ έχομεν τήν απολύτρωσιν, τήν άφεσιν τών αμαρτιών ός εστιν εικών τού Θεού τού αοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως, ότι εν αυτώ εκτίσθη τά πάντα, τά εν τοίς ουρανοίς καί τά επί τής γής, τά ορατά καί τά αόρατα, είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε αρχαί είτε εξουσίαι τά πάντα δι' αυτού καί εις αυτόν έκτισται καί αυτός εστι πρό πάντων, καί τά πάντα εν αυτώ συνέστηκε, καί αυτός εστιν η κεφαλή τού σώματος, τής εκκλησίας ός εστιν αρχή, πρωτότοκος εκ τών νεκρών, ίνα γένηται εν πάσιν αυτός πρωτεύων.

Τό κατά Λουκάν αγίου ευαγγελίου

( ιβ' 16 - 21, )

Είπε δέ παραβολήν πρός αυτούς λέγων ανθρώπου τινός πλουσίου ευφόρησεν η χώρα καί διελογίζετο εν εαυτώ λέγων τί ποιήσω, ότι ουκ έχω πού συνάξω τούς καρπούς μου; καί είπε τούτο ποιήσω καθελώ μου τάς αποθήκας καί μείζονας οικοδομήσω, καί συνάξω εκεί πάντα τά γενήματά μου καί τά αγαθά μου, καί ερώ τή ψυχή μου ψυχή, έχεις πολλά αγαθά κείμενα εις έτη πολλά αναπαύου, φάγε, πίε, ευφραίνου. είπε δέ αυτώ ο Θεός άφρον, ταύτη τή νυκτί τήν ψυχήν σου απαιτούσιν από σού ά δέ ητοίμασας τίνι έσται; ούτως ο θησαυρίζων εαυτώ, καί μή εις Θεόν πλουτών.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΖ'

Ήχος β'.

Πρός Εφεσίους επιστολής Παύλου το Ανάγνωσμα.

( στ' 10 - 17 )

Τό λοιπόν, αδελφοί μου, ενδυναμούσθε εν Κυρίω καί εν τώ κράτει τής ισχύος αυτού. ενδύσασθε τήν πανοπλίαν τού Θεού πρός τό δύνασθαι υμάς στήναι πρός τάς μεθοδείας τού διαβόλου ότι ουκ έστιν ημίν η πάλη πρός αίμα καί σάρκα, αλλά πρός τάς αρχάς, πρός τάς εξουσίας, πρός τούς κοσμοκράτορας τού σκότους τού αιώνος τούτου, πρός τά πνευματικά τής πονηρίας εν τοίς επουρανίοις. διά τούτο αναλάβετε αντιστήναι εν τή ημέρα τή πονηρά καί άπαντα κατεργασάμενοι στήναι. στήτε ούν περιζωσάμενοι τήν οσφύν υμών εν αληθεία, καί ενδυσάμενοι τόν θώρακα τής δικαιοσύνης, καί υποδησάμενοι τούς πόδας εν ετοιμασία τού ευαγγελίου τής ειρήνης, επί πάσιν αναλαβόντες τόν θυρεόν τής πίστεως, εν ώ δυνήσεσθε πάντα τά βέλη τού πονηρού τά πεπυρωμένα σβέσαι καί τήν περικεφαλαίαν τού σωτηρίου δέξασθε, καί τήν μάχαιραν τού Πνεύματος, ό εστι ρήμα Θεού.

Τό κατά Λουκάν αγίου ευαγγελίου

( ι' 25 - 37 )

Καί ιδού νομικός τις ανέστη εκπειράζων αυτόν καί λέγων διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω; ο δέ είπε πρός αυτόν εν τώ νόμω τί γέγραπται; πώς αναγινώσκεις; ο δέ αποκριθείς είπεν αγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου εξ όλης τής καρδίας σου καί εξ όλης τής ψυχής σου καί εξ όλης τής ισχύος σου καί εξ όλης τής διανοίας σου, καί τόν πλησίον σου ως σεαυτόν είπε δέ αυτώ ορθώς απεκρίθης τούτο ποίει καί ζήση. ο δέ θέλων δικαιούν εαυτόν είπε πρός τόν Ιησούν καί τίς εστί μου πλησίον; υπολαβών δέ ο Ιησούς είπεν άνθρωπός τις κατέβαινεν από Ιερουσαλήμ εις Ιεριχώ, καί λησταίς περιέπεσεν οί καί εκδύσαντες αυτόν καί πληγάς επιθέντες απήλθον αφέντες ημιθανή τυγχάνοντα. κατά συγκυρίαν δέ ιερεύς τις κατέβαινεν εν τή οδώ εκείνη, καί ιδών αυτόν αντιπαρήλθεν. ομοίως δέ καί Λευϊτης γενόμενος κατά τόν τόπον, ελθών καί ιδών αντιπαρήλθε. Σαμαρείτης δέ τις οδεύων ήλθε κατ' αυτόν, καί ιδών αυτόν εσπλαγχνίσθη, καί προσελθών κατέδησε τά τραύματα αυτού επιχέων έλαιον καί οίνον, επιβιβάσας δέ αυτόν επί τό ίδιον κτήνος ήγαγεν αυτόν εις πανδοχείον καί επεμελήθη αυτού καί επί τήν αύριον εξελθών, εκβαλών δύο δηνάρια έδωκε τώ πανδοχεί καί είπεν αυτώ επιμελήθητι αυτού, καί ότι άν προσδαπανήσης, εγώ εν τώ επανέρχεσθαί με αποδώσω σοι. τίς ούν τούτων τών τριών πλησίον δοκεί σοι γεγονέναι τού εμπεσόντος εις τούς ληστάς; ο δέ είπεν ο ποιήσας τό έλεος μετ' αυτού. είπεν ούν αυτώ ο Ιησούς πορεύου καί σύ ποίει ομοίως.