ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι'

Στίχ. 1-43. Επιστροφή τού εκατοντάρχου Κορνηλίου.

Ανήρ δέ τις εν Καισαρεία ονόματι Κορνήλιος, εκατοντάρχης εκ σπείρης τής καλουμένης Ιταλικής, 
2 ευσεβής καί φοβούμενος τόν Θεόν σύν παντί τώ οίκω αυτού, ποιών τε ελεημοσύνας πολλάς τώ λαώ καί δεόμενος τού Θεού διά παντός, 
3 είδεν εν οράματι φανερώς ωσεί ώραν ενάτην τής ημέρας άγγελον τού Θεού εισελθόντα πρός αυτόν καί ειπόντα αυτώ Κορνήλιε. 
4 ο δέ ατενίσας αυτώ καί έμφοβος γενόμενος είπε τί εστι, κύριε; είπε δέ αυτώ αι προσευχαί σου καί αι ελεημοσύναι σου ανέβησαν εις μνημόσυνον ενώπιον τού Θεού. 
5 καί νύν πέμψον εις Ιόππην άνδρας καί μετάπεμψαι Σίμωνα τόν επικαλούμενον Πέτρον 
6 ούτος ξενίζεται παρά τινι Σίμωνι βυρσεί, ώ εστιν οικία παρά θάλασσαν. 
7 ως δέ απήλθεν ο άγγελος ο λαλών τώ Κορνηλίω, φωνήσας δύο τών οικετών αυτού καί στρατιώτην ευσεβή τών προσκαρτερούντων αυτώ, 
8 καί εξηγησάμενος αυτοίς άπαντα, απέστειλεν αυτούς εις τήν Ιόππην. 
9 Τή δέ επαύριον οδοιπορούντων εκείνων καί τή πόλει εγγιζόντων ανέβη Πέτρος επί τό δώμα προσεύξασθαι περί ώραν έκτην. 
10 εγένετο δέ πρόσπεινος καί ήθελε γεύσασθαι παρασκευαζόντων δέ εκείνων επέπεσεν επ' αυτόν έκστασις, 
11 καί θεωρεί τόν ουρανόν ανεωγμένον καί καταβαίνον επ' αυτόν σκεύος τι ως οθόνην μεγάλην, τέσσαρσιν αρχαίς δεδεμένον καί καθιέμενον επί τής γής, 
12 εν ώ υπήρχε πάντα τά τετράποδα τής γής καί τά θηρία καί τά ερπετά καί τά πετεινά τού ουρανού. 
13 καί εγένετο φωνή πρός αυτόν αναστάς, Πέτρε, θύσον καί φάγε. 
14 ο δέ Πέτρος είπε μηδαμώς, Κύριε ότι ουδέποτε έφαγον πάν κοινόν ή ακάθαρτον. 
15 καί φωνή πάλιν εκ δευτέρου πρός αυτόν ά ο Θεός εκαθάρισε σύ μή κοίνου. 
16 τούτο δέ εγένετο επί τρίς, καί πάλιν ανελήφθη τό σκεύος εις τόν ουρανόν. 
17 Ως δέ εν εαυτώ διηπόρει ο Πέτρος τί άν είη τό όραμα ό είδε, καί ιδού οι άνδρες οι απεσταλμένοι από τού Κορνηλίου διερωτήσαντες τήν οικίαν Σίμωνος επέστησαν επί τόν πυλώνα, 
18 καί φωνήσαντες επυνθάνοντο ει Σίμων ο επικαλούμενος Πέτρος ενθάδε ξενίζεται. 
19 τού δέ Πέτρου διενθυμουμένου περί τού οράματος είπεν αυτώ τό Πνεύμα ιδού άνδρες τρείς ζητούσι σε 
20 αλλά αναστάς κατάβηθι καί πορεύου σύν αυτοίς μηδέν διακρινόμενος, διότι εγώ απέσταλκα αυτούς. 
21 καταβάς δέ Πέτρος πρός τούς άνδρας είπεν ιδού εγώ ειμι όν ζητείτε τίς η αιτία δι' ήν πάρεστε; 
22 οι δέ είπον Κορνήλιος εκατοντάρχης, ανήρ δίκαιος καί φοβούμενος τόν Θεόν, μαρτυρούμενός τε υπό όλου τού έθνους τών Ιουδαίων, εχρηματίσθη υπό αγγέλου αγίου μεταπέμψασθαί σε εις τόν οίκον αυτού καί ακούσαι ρήματα παρά σού. 
23 εισκαλεσάμενος ούν αυτούς εξένισε. Τή δέ επαύριον αναστάς εξήλθε σύν αυτοίς, καί τινες τών αδελφών τών από τής Ιόππης συνήλθον αυτώ, 
24 καί τή επαύριον εισήλθον εις τήν Καισάρειαν. ο δέ Κορνήλιος ήν προσδοκών αυτούς συγκαλεσάμενος τούς συγγενείς αυτού καί τούς αναγκαίους φίλους. 
25 Ως δέ εγένετο τού εισελθείν τόν Πέτρον, συναντήσας αυτώ ο Κορνήλιος πεσών επί τούς πόδας προσεκύνησεν. 
26 ο δέ Πέτρος αυτόν ήγειρε λέγων ανάστηθι καγώ αυτός άνθρωπός ειμι. 
27 καί συνομιλών αυτώ εισήλθε, καί ευρίσκει συνεληλυθότας πολλούς, 
28 έφη τε πρός αυτούς υμείς επίστασθε ως αθέμιτόν εστιν ανδρί Ιουδαίω κολλάσθαι ή προσέρχεσθαι αλλοφύλω καί εμοί ο Θεός έδειξε μηδένα κοινόν ή ακάθαρτον λέγειν άνθρωπον 
29 διό καί αναντιρρήτως ήλθον μεταπεμφθείς. πυνθάνομαι ούν τίνι λόγω μετεπέμψασθέ με; 
30 καί ο Κορνήλιος έφη από τετάρτης ημέρας μέχρι ταύτης τής ώρας ήμην νηστεύων, καί τήν ενάτην ώραν προσευχόμενος εν τώ οίκω μου καί ιδού ανήρ έστη ενώπιόν μου εν εσθήτι λαμπρά, 
31 καί φησι Κορνήλιε, εισηκούσθη σου η προσευχή καί αι ελεημοσύναι σου εμνήσθησαν ενώπιον τού Θεού. 
32 πέμψον ούν εις Ιόππην καί μετακάλεσαι Σίμωνα ός επικαλείται Πέτρος ούτος ξενίζεται εν οικία Σίμωνος βυρσέως παρά θάλασσαν ός παραγενόμενος λαλήσει σοι. 
33 εξαυτής ούν έπεμψα πρός σε, σύ τε καλώς εποίησας παραγενόμενος. νύν ούν πάντες ημείς ενώπιον τού Θεού πάρεσμεν ακούσαι πάντα τά προστεταγμένα σοι υπό τού Θεού. 
34 Ανοίξας δέ Πέτρος τό στόμα αυτού είπεν επ' αληθείας καταλαμβάνομαι ότι ουκ έστι προσωπολήπτης ο Θεός, 
35 αλλ' εν παντί έθνει ο φοβούμενος αυτόν καί εργαζόμενος δικαιοσύνην δεκτός αυτώ εστι. 
36 τόν λόγον όν απέστειλε τοίς υιοίς Ισραήλ ευαγγελιζόμενος ειρήνην διά Ιησού Χριστού ούτός εστι πάντων Κύριος 
37 υμείς οίδατε τό γενόμενον ρήμα καθ' όλης τής Ιουδαίας, αρξάμενον από τής Γαλιλαίας μετά τό βάπτισμα ό εκήρυξεν Ιωάννης, 
38 Ιησούν τόν από Ναζαρέτ, ως έχρισεν αυτόν ο Θεός Πνεύματι Αγίω καί δυνάμει, ός διήλθεν ευεργετών καί ιώμενος πάντας τούς καταδυναστευομένους υπό τού διαβόλου, ότι ο Θεός ήν μετ' αυτού 
39 καί ημείς εσμεν μάρτυρες πάντων ών εποίησεν έν τε τή χώρα τών Ιουδαίων καί εν Ιερουσαλήμ όν καί ανείλον κρεμάσαντες επί ξύλου. 
40 τούτον ο Θεός ήγειρε τή τρίτη ημέρα καί έδωκεν αυτόν εμφανή γενέσθαι, 
41 ου παντί τώ λαώ, αλλά μάρτυσι τοίς προκεχειροτονημένοις υπό τού Θεού, ημίν, οίτινες συνεφάγομεν καί συνεπίομεν αυτώ μετά τό αναστήναι αυτόν εκ νεκρών 
42 καί παρήγγειλεν ημίν κηρύξαι τώ λαώ καί διαμαρτύρασθαι ότι αυτός εστιν ο ωρισμένος υπό τού Θεού κριτής ζώντων καί νεκρών. 
43 τούτω πάντες οι προφήται μαρτυρούσιν, άφεσιν αμαρτιών λαβείν διά τού ονόματος αυτού πάντα τόν πιστεύοντα εις αυτόν.