ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ'

Στίχ.13-52. Οι δύο Απόστολοι εις Αντιόχειαν τής Πισιδίας. 
Διωκόμενοι αναχωρούν δι' Ικόνιον.

13 Αναχθέντες δέ από τής Πάφου οι περί τόν Παύλον ήλθον εις Πέργην τής Παμφυλίας Ιωάννης δέ αποχωρήσας απ' αυτών υπέστρεψεν εις Ιεροσόλυμα. 
14 Αυτοί δέ διελθόντες από τής Πέργης παρεγένοντο εις Αντιόχειαν τής Πισιδίας, καί εισελθόντες εις τήν συναγωγήν τή ημέρα τών σαββάτων εκάθισαν. 
15 μετά δέ τήν ανάγνωσιν τού νόμου καί τών προφητών απέστειλαν οι αρχισυνάγωγοι πρός αυτούς λέγοντες άνδρες αδελφοί, ει έστι λόγος εν υμίν παρακλήσεως πρός τόν λαόν, λέγετε. 
16 αναστάς δέ Παύλος καί κατασείσας τή χειρί είπεν άνδρες Ισραηλίται καί οι φοβούμενοι τόν Θεόν, ακούσατε. 
17 ο Θεός τού λαού τούτου Ισραήλ εξελέξατο τούς πατέρας ημών, καί τόν λαόν ύψωσεν εν τή παροικία εν γή Αιγύπτω, καί μετά βραχίονος υψηλού εξήγαγεν αυτούς εξ αυτής, 
18 καί ως τεσσαρακονταετή χρόνον ετροποφόρησεν αυτούς εν τή ερήμω, 
19 καί καθελών έθνη επτά εν γή Χαναάν κατεκληρονόμησεν αυτοίς τήν γήν αυτών. 
20 καί μετά ταύτα ως έτεσι τετρακοσίοις καί πεντήκοντα έδωκε κριτάς έως Σαμουήλ τού προφήτου. 
21 κακείθεν ητήσαντο βασιλέα, καί έδωκεν αυτοίς ο Θεός τόν Σαούλ υιόν Κίς, άνδρα εκ φυλής βενιαμίν, έτη τεσσαράκοντα 
22 καί μεταστήσας αυτόν ήγειρεν αυτοίς τόν Δαυΐδ εις βασιλέα, ώ καί είπε μαρτυρήσας εύρον Δαυΐδ τόν τού Ιεσσαί, άνδρα κατά τήν καρδίαν μου, ός ποιήσει πάντα τά θελήματά μου. 
23 τούτου ο Θεός από τού σπέρματος κατ' επαγγελίαν ήγαγε τώ Ισραήλ σωτηρίαν, 
24 προκηρύξαντος Ιωάννου πρό προσώπου τής εισόδου αυτού βάπτισμα μετανοίας παντί τώ λαώ Ισραήλ. 
25 ως δέ επλήρου ο Ιωάννης τόν δρόμον, έλεγε τίνα με υπονοείτε είναι; ουκ ειμί εγώ, αλλ' ιδού έρχεται μετ' εμέ ού ουκ ειμί άξιος τό υπόδημα τών ποδών λύσαι. 
26 Άνδρες αδελφοί, υιοί γένους Αβραάμ καί οι εν υμίν φοβούμενοι τόν Θεόν, υμίν ο λόγος τής σωτηρίας ταύτης απεστάλη. 
27 οι γάρ κατοικούντες εν Ιερουσαλήμ καί οι άρχοντες αυτών τούτον αγνοήσαντες, καί τάς φωνάς τών προφητών τάς κατά πάν σάββατον αναγινωσκομένας κρίναντες επλήρωσαν, 
28 καί μηδεμίαν αιτίαν θανάτου ευρόντες ητήσαντο Πιλάτον αναιρεθήναι αυτόν. 
29 ως δέ ετέλεσαν πάντα τά περί αυτού γεγραμμένα, καθελόντες από τού ξύλου έθηκαν εις μνημείον. 
30 ο δέ Θεός ήγειρεν αυτόν εκ νεκρών 
31 ός ώφθη επί ημέρας πλείους τοίς συναναβάσιν αυτώ από τής Γαλιλαίας εις Ιερουσαλήμ, οίτινές εισι μάρτυρες αυτού πρός τόν λαόν. 
32 καί ημείς υμάς ευαγγελιζόμεθα τήν πρός τούς πατέρας επαγγελίαν γενομένην, ότι ταύτην ο Θεός εκπεπλήρωκε τοίς τέκνοις αυτών, ημίν, αναστήσας Ιησούν, 
33 ως καί εν τώ ψαλμώ τώ δευτέρω γέγραπται υιός μου εί σύ, εγώ σήμερον γεγέννηκά σε. 
34 ότι δέ ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών μηκέτι μέλλοντα υποστρέφειν εις διαφθοράν, ούτως είρηκεν, ότι δώσω υμίν τά όσια Δαυΐδ τά πιστά. 
35 διό καί εν ετέρω λέγει ου δώσεις τόν όσιόν σου ιδείν διαφθοράν. 
36 Δαυΐδ μέν γάρ ιδία γενεά υπηρετήσας τή τού Θεού βουλή εκοιμήθη καί προσετέθη πρός τούς πατέρας αυτού καί είδε διαφθοράν 
37 όν δέ ο Θεός ήγειρεν, ουκ είδε διαφθοράν. 
38 γνωστόν ούν έστω υμίν, άνδρες αδελφοί, ότι διά τούτου υμίν άφεσις αμαρτιών καταγγέλλεται, 
39 καί από πάντων ών ουκ ηδυνήθητε εν τώ νόμω Μωϋσέως δικαιωθήναι, εν τούτω πάς ο πιστεύων δικαιούται. 
40 βλέπετε ούν μή επέλθη εφ' υμάς τό ειρημένον εν τοίς προφήταις 
41 ίδετε, οι καταφρονηταί, καί θαυμάσατε καί αφανίσθητε, ότι έργον εγώ εργάζομαι εν ταίς ημέραις υμών, έργον ώ ου μή πιστεύσητε εάν τις εκδιηγήται υμίν. 
42 Εξιόντων δέ αυτών εκ τής συναγωγής τών Ιουδαίων παρεκάλουν τά έθνη εις τό μεταξύ σάββατον λαληθήναι αυτοίς τά ρήματα ταύτα. 
43 λυθείσης δέ τής συναγωγής ηκολούθησαν πολλοί τών Ιουδαίων καί τών σεβομένων προσηλύτων τώ Παύλω καί τώ Βαρνάβα, οίτινες προσλαλούντες αυτοίς έπειθον αυτούς προσμένειν τή χάριτι τού Θεού. 
44 Τώ τε ερχομένω σαββάτω σχεδόν πάσα η πόλις συνήχθη ακούσαι τόν λόγον τού Θεού. 
45 ιδόντες δέ οι Ιουδαίοι τούς όχλους επλήσθησαν ζήλου καί αντέλεγον τοίς υπό τού Παύλου λεγομένοις αντιλέγοντες καί βλασφημούντες. 
46 παρρησιασάμενοι δέ ο Παύλος καί ο Βαρνάβας είπον υμίν ήν αναγκαίον πρώτον λαληθήναι τόν λόγον τού Θεού επειδή δέ απωθείσθε αυτόν καί ουκ αξίους κρίνετε εαυτούς τής αιωνίου ζωής, ιδού στρεφόμεθα εις τά έθνη. 
47 ούτω γάρ εντέταλται ημίν ο Κύριος τέθεικά σε εις φώς εθνών τού είναί σε εις σωτηρίαν έως εσχάτου τής γής. 
48 ακούοντα δέ τά έθνη έχαιρον καί εδέξαντο τόν λόγον τού Κυρίου, καί επίστευσαν όσοι ήσαν τεταγμένοι εις ζωήν αιώνιον 
49 διεφέρετο δέ ο λόγος τού Κυρίου δι' όλης τής χώρας. 
50 οι δέ Ιουδαίοι παρώτρυναν τάς σεβομένας γυναίκας καί τάς ευσχήμονας καί τούς πρώτους τής πόλεως καί επήγειραν διωγμόν επί τόν Παύλον καί τόν Βαρνάβαν, καί εξέβαλον αυτούς από τών ορίων αυτών. 
51 οι δέ εκτιναξάμενοι τόν κονιορτόν τών ποδών αυτών επ' αυτούς ήλθον εις Ικόνιον. 
52 οι δέ μαθηταί επληρούντο χαράς καί Πνεύματος Αγίου.