ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΣΤ'

Στίχ. 1-15. Ο Παύλος διά τής Μικράς Ασίας εις Φιλίππους τής Μακεδονίας.

Κατήντησε δέ εις Δέρβην καί Λύστραν. καί ιδού μαθητής τις ήν εκεί ονόματι Τιμόθεος, υιός γυναικός τινος Ιουδαίας πιστής, πατρός δέ Έλληνος, 
2 ός εμαρτυρείτο υπό τών εν Λύστροις καί Ικονίω αδελφών. 
3 τούτον ηθέλησεν ο Παύλος σύν αυτώ εξελθείν, καί λαβών περιέτεμεν αυτόν διά τούς Ιουδαίους τούς όντας εν τοίς τόποις εκείνοις ήδεισαν γάρ άπαντες τόν πατέρα αυτού ότι Έλλην υπήρχεν. 
4 Ως δέ διεπορεύοντο τάς πόλεις, παρεδίδουν αυτοίς φυλάσσειν τά δόγματα τά κεκριμένα υπό τών αποστόλων καί τών πρεσβυτέρων τών εν Ιερουσαλήμ. 
5 Αι μέν ούν εκκλησίαι εστερεούντο τή πίστει καί επερίσσευον τώ αριθμώ καθ' ημέραν.
6 Διελθόντες δέ τήν Φρυγίαν καί τήν Γαλατικήν χώραν, κωλυθέντες υπό τού Αγίου Πνεύματος λαλήσαι τόν λόγον εν τή Ασία, 
7 ελθόντες κατά τήν Μυσίαν επείραζον κατά τήν Βιθυνίαν πορεύεσθαι καί ουκ είασεν αυτούς τό Πνεύμα. 
8 παρελθόντες δέ τήν Μυσίαν κατέβησαν εις Τρωάδα. 
9 καί όραμα διά τής νυκτός ώφθη τώ Παύλω ανήρ τις ήν Μακεδών εστώς, παρακαλών αυτόν καί λέγων διαβάς εις Μακεδονίαν βοήθησον ημίν. 
10 ως δέ τό όραμα είδεν, ευθέως εζητήσαμεν εξελθείν εις τήν Μακεδονίαν, συμβιβάζοντες ότι προσκέκληται ημάς ο Κύριος ευαγγελίσασθαι αυτούς. 
11 Αναχθέντες ούν από τής Τρωάδος ευθυδρομήσαμεν εις Σαμοθράκην, τή δέ επιούση εις Νεάπολιν, 
12 εκείθέν τε εις Φιλίππους, ήτις εστί πρώτη τής μερίδος τής Μακεδονίας πόλις κολωνία. Ήμεν δέ εν αυτή τή πόλει διατρίβοντες ημέρας τινάς, 
13 τή τε ημέρα τών σαββάτων εξήλθομεν έξω τής πόλεως παρά ποταμόν ού ενομίζετο προσευχή είναι, καί καθίσαντες ελαλούμεν ταίς συνελθούσαις γυναιξί. 
14 καί τις γυνή ονόματι Λυδία, πορφυρόπωλις πόλεως Θυατείρων, σεβομένη τόν Θεόν, ήκουεν, ής ο Κύριος διήνοιξε τήν καρδίαν προσέχειν τοίς λαλουμένοις υπό τού Παύλου. 
15 ως δέ εβαπτίσθη καί ο οίκος αυτής, παρεκάλεσε λέγουσα ει κεκρίκατέ με πιστήν τώ Κυρίω είναι, εισελθόντες εις τόν οίκόν μου μείνατε καί παρεβιάσατο ημάς.