ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΒ'

Στίχ. 1-21. Λόγος τού Παύλου πρός τούς Ιουδαίους τών Ιεροσολύμων.

Άνδρες αδελφοί καί πατέρες, ακούσατέ μου τής πρός υμάς νυνί απολογίας. 
2 ακούσαντες δέ ότι τή Εβραΐδι διαλέκτω προσεφώνει αυτοίς, μάλλον παρέσχον ησυχίαν. 
3 καί φησιν εγώ μέν ειμι ανήρ Ιουδαίος, γεγεννημένος εν Ταρσώ τής Κιλικίας, ανατεθραμμένος δέ εν τή πόλει ταύτη παρά τούς πόδας Γαμαλιήλ, πεπαιδευμένος κατά ακρίβειαν τού πατρώου νόμου, ζηλωτής υπάρχων τού Θεού καθώς πάντες υμείς εστε σήμερον 
4 ός ταύτην τήν οδόν εδίωξα άχρι θανάτου, δεσμεύων καί παραδιδούς εις φυλακάς άνδρας τε καί γυναίκας, 
5 ως καί ο αρχιερεύς μαρτυρεί μοι καί πάν τό πρεσβυτέριον παρ' ών καί επιστολάς δεξάμενος πρός τούς αδελφούς εις Δαμασκόν επορευόμην άξων καί τούς εκείσε όντας δεδεμένους εις Ιερουσαλήμ ίνα τιμωρηθώσιν. 
6 Εγένετο δέ μοι πορευομένω καί εγγίζοντι τή Δαμασκώ περί μεσημβρίαν εξαίφνης εκ τού ουρανού περιαστράψαι φώς ικανόν περί εμέ, 
7 έπεσόν τε εις τό έδαφος καί ήκουσα φωνής λεγούσης μοι Σαούλ Σαούλ, τί με διώκεις; 
8 εγώ δέ απεκρίθην τίς εί, Κύριε; είπέ τε πρός με εγώ ειμι Ιησούς ο Ναζωραίος όν σύ διώκεις. 
9 οι δέ σύν εμοί όντες τό μέν φώς εθεάσαντο καί έμφοβοι εγένοντο, τήν δέ φωνήν ουκ ήκουσαν τού λαλούντός μοι. 
10 είπον δέ τί ποιήσω, Κύριε; ο δέ Κύριος είπε πρός με αναστάς πορεύου εις Δαμασκόν, κακεί σοι λαληθήσεται περί πάντων ών τέτακταί σοι ποιήσαι. 
11 ως δέ ουκ ενέβλεπον από τής δόξης τού φωτός εκείνου, χειραγωγούμενος υπό τών συνόντων μοι ήλθον εις Δαμασκόν. 
12 Ανανίας δέ τις, ανήρ ευσεβής κατά νόμον, μαρτυρούμενος υπό πάντων τών κατοικούντων εν Δαμασκώ Ιουδαίων, 
13 ελθών πρός με καί επιστάς είπέ μοι Σαούλ αδελφέ, ανάβλεψον. καγώ αυτή τή ώρα ανάβλεψα εις αυτόν. 
14 ο δέ είπεν ο Θεός τών πατέρων ημών προεχειρίσατό σε γνώναι τό θέλημα αυτού καί ιδείν τόν δίκαιον καί ακούσαι φωνήν εκ τού στόματος αυτού, 
15 ότι έση μάρτυς αυτώ πρός πάντας ανθρώπους ών εώρακας καί ήκουσας. 
16 καί νύν τί μέλλεις; αναστάς βάπτισαι καί απόλουσαι τάς αμαρτίας σου, επικαλεσάμενος τό όνομα τού Κυρίου. 
17 Εγένετο δέ μοι υποστρέψαντι εις Ιερουσαλήμ καί προσευχομένου μου εν τώ ιερώ γενέσθαι με εν εκστάσει καί ιδείν αυτόν λέγοντά μοι 
18 σπεύσον καί έξελθε εν τάχει εξ Ιερουσαλήμ, διότι ου παραδέξονταί σου τήν μαρτυρίαν περί εμού. 
19 καγώ είπον Κύριε, αυτοί επίστανται ότι εγώ ήμην φυλακίζων καί δέρων κατά τάς συναγωγάς τούς πιστεύοντας επί σέ 
20 καί ότε εξεχείτο τό αίμα Στεφάνου τού μάρτυρός σου, καί αυτός ήμην εφεστώς καί συνευδοκών τή αναιρέσει αυτού καί φυλάσσων τά ιμάτια τών αναιρούντων αυτόν. 
21 καί είπε πρός με πορεύου, ότι εγώ εις έθνη μακράν εξαποστελώ σε.