ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

( Από τής 15-21 Σεπτεμβρίου )

Προκείμενον. Ήχος τής Κυριακής.

Ως εμεγαλύνθη τά έργα σου, Κύριε

πάντα εν σοφία εποίησας.

( Ψ. 103, 24 )

Στίχ. Ευλόγει, η ψυχή μου, τόν Κύριον.

( Ψ. 103, 1 ).

Πρός Γαλάτας επιστολής Παύλου το Ανάγνωσμα.

( β' 16-20 ).

Αδελφοί, ειδότες ότι ου δικαιούται άνθρωπος εξ έργων νόμου εάν μή διά πίστεως Ιησού Χριστού, καί ημείς εις Χριστόν Ιησούν επιστεύσαμεν, ίνα δικαιωθώμεν εκ πίστεως Χριστού καί ουκ εξ έργων νόμου, διότι ου δικαιωθήσεται εξ έργων νόμου πάσα σάρξ. Ει δέ ζητούντες δικαιωθήναι εν Χριστώ ευρέθημεν καί αυτοί αμαρτωλοί, άρα Χριστός αμαρτίας διάκονος; Μή γένοιτο. Ει γάρ ά κατέλυσα ταύτα πάλιν οικοδομώ, παραβάτην εμαυτόν συνίστημι. Εγώ γάρ διά νόμου νόμω απέθανον, ίνα Θεώ ζήσω. Χριστώ συνεσταύρωμαι ζώ δέ ουκέτι εγώ, ζή δέ εν εμοί Χριστός ό δέ νύν ζώ εν σαρκί, εν πίστει ζώ τή τού Υιού τού Θεού τού αγαπήσαντός με καί παραδόντος εαυτόν υπέρ εμού.

Εκ τού κατά Μάρκον αγίου Ευαγγελίου.

( η' 34-θ' 1 )

Είπεν ο Κύριος Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν καί αράτω τόν σταυρόν αυτού, καί ακολουθείτω μοι. Ός γάρ άν θέλη τήν ψυχήν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν ός δ' άν απολέση τήν ψυχήν αυτού ένεκεν εμού καί τού Ευαγγελίου, ούτος σώσει αυτήν. Τί γάρ ωφελήσει άνθρωπον, εάν κερδήση τόν κόσμον όλον, καί ζημιωθή τήν ψυχήν αυτού; ή τί δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα τής ψυχής αυτού; Ός γάρ εάν επαισχυνθή με καί τούς εμούς λόγους εν τή γενεά ταύτη τή μοιχαλίδι καί αμαρτωλώ, καί ο Υιός τού ανθρώπου επαισχυνθήσεται αυτόν όταν έλθη εν τή δόξη τού Πατρός αυτού μετά τών Αγγέλων τών αγίων. Καί έλεγεν αυτοίς Αμήν λέγω υμίν, ότι εισί τινες τών ώδε εστηκότων, οίτινες ου μή γεύσωνται θανάτου, έως άν ίδωσι τήν βασιλείαν τού Θεού εληλυθυίαν εν δυνάμει.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

( Από 7-13 Σεπτεμβρίου )

Προκείμενον. Ήχος πλ. β'.

Σώσον, Κύριε, τόν λαόν σου καί

ευλόγησον τήν κληρονομίαν σου.

( Ψ. 27, 9 ).

Στίχ. Πρός σέ, Κύριε, κεκράξομαι, ο Θεός μου.

( Ψ. 27, 1 ).

Πρός Γαλάτας επιστολής Παύλου το Ανάγνωσμα.

( στ' 11-18 )

Αδελφοί, ίδετε πηλίκοις υμίν γράμμασιν έγραψα τή εμή χειρί. Όσοι θέλουσιν ευπροσωπήσαι εν σαρκί, ούτοι αναγκάζουσιν υμάς περιτέμνεσθαι, μόνον ίνα μή τώ σταυρώ τού Χριστού διώκωνται. Ουδέ γάρ οι περιτετμημένοι αυτοί νόμον φυλάσσουσιν, αλλά θέλουσιν υμάς περιτέμνεσθαι, ίνα εν τή υμετέρα σαρκί καυχήσωνται. Εμοί δέ μή γένοιτο καυχάσθαι ει μή εν τώ σταυρώ τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι' ού εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τώ κόσμω. Εν γάρ Χριστώ Ιησού ούτε περιτομή τι ισχύει ούτε ακροβυστία, αλλά καινή κτίσις. Καί όσοι τώ κανόνι τούτω στοιχήσουσιν, ειρήνη επ' αυτούς καί έλεος, καί επί τόν Ισραήλ τού Θεού. Τού λοιπού κόπους μοι μηδείς παρεχέτω εγώ γάρ τά στίγματα τού Κυρίου Ιησού εν τώ σώματί μου βαστάζω. Η χάρις τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού μετά τού πνεύματος υμών, αδελφοί Αμήν.

Εκ τού κατά Ιωάννην αγίου Ευαγγελίου.

( γ' 13-17 )

Είπεν ο Κύριος Ουδείς αναβέβηκεν εις τόν ουρανόν, ει μή ο εκ τού ουρανού καταβάς, ο Υιός τού ανθρώπου, ο ών εν τώ ουρανώ. Καί καθώς Μωσής ύψωσε τόν όφιν εν τή ερήμω, ούτως υψωθήναι δεί τόν Υιόν τού ανθρώπου, ίνα πάς ο πιστεύων εις αυτόν μή απόληται, αλλ' έχη ζωήν αιώνιον. Ούτω γάρ ηγάπησεν ο Θεός τόν κόσμον, ώστε τόν Υιόν αυτού τόν μονογενή έδωκεν, ίνα πάς ο πιστεύων εις αυτόν μή απόληται, αλλ' έχη ζωήν αιώνιον. Ου γάρ απέστειλεν ο Θεός τόν Υιόν αυτού εις τόν κόσμον, ίνα κρίνη τόν κόσμον, αλλ' ίνα σωθή ο κόσμος δι' αυτού.

ΚΥΡΙΑΚΗ 15η 03/09/2012

(16/09/2012)

Προκείμενον. Ήχος πλ. β'. Σώσον, Κύριε, τόν λαόν σου καί

ευλόγησον τήν κληρονομίαν σου.

( Ψ. 27, 9 )

Στίχ. Πρός σέ, Κύριε, κεκράξομαι, ο Θεός μου.

( Ψ. 27, 1 ).

Πρός Κορινθίους Β' επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( δ' 6 -15 )

Αδελφοί, ο Θεός Ο ειπών εκ σκότους φώς λάμψαι, ός έλαμψεν εν ταίς καρδίαις ημών πρός φωτισμόν τής γνώσεως τής δόξης τού Θεού εν προσώπω Ιησού Χριστού. Έχομεν δέ τόν θησαυρόν τούτον εν οστρακίνοις σκεύεσιν, ίνα η υπερβολή τής δυνάμεως ή τού Θεού καί μή εξ ημών, εν παντί θλιβόμενοι αλλ' ου στενοχωρούμενοι, απορούμενοι αλλ' ουκ εξαπορούμενοι, διωκόμενοι, αλλ' ουκ εγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι αλλ' ουκ απολλύμενοι, πάντοτε τήν νέκρωσιν τού Κυρίου Ιησού εν τώ σώματι περιφέροντες, ίνα καί η ζωή τού Ιησού εν τώ σώματι ημών φανερωθή. Αεί γάρ ημείς οι ζώντες εις θάνατον παραδιδόμεθα διά Ιησούν, ίνα καί η ζωή τού Ιησού φανερωθή εν τή θνητή σαρκί ημών. Ώστε ο μέν θάνατος εν ημίν ενεργείται, η δέ ζωή εν υμίν. Έχοντες δέ τό αυτό πνεύμα τής πίστεως κατά τό γεγραμμένον, <<Επίστευσα, διό ελάλησα>>, καί ημείς πιστεύομεν, διό καί λαλούμεν, ειδότες ότι ο εγείρας τόν Κύριον Ιησούν καί ημάς διά Ιησού εγερεί καί παραστήσει σύν υμίν. Τά γάρ πάντα δι' υμάς, ίνα η χάρις πλεονάσασα διά τών πλειόνων τήν ευχαριστίαν περισσεύση εις τήν δόξαν τού Θεού.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου.

( κβ' 35 - 46 )

Τώ καιρώ εκείνω, Νομικός τις προσήλθε τώ Ιησού, πειράζων αυτόν καί λέγων Διδάσκαλε, ποίαν εντολή μεγάλη εν τώ νόμω; Ο δέ Ιησούς έφη αυτώ Αγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου εν όλη τή καρδία σου καί εν όλη τή ψυχή σου καί εν όλη τή διανοία σου αύτη εστί πρώτη καί μεγάλη εντολή. Δευτέρα δέ ομοία αυτή Αγαπήσεις τόν πλησίον σου ως σεαυτόν. Εν ταύταις ταίς δυσίν εντολαίς όλος ο νόμος καί οι προφήται κρέμανται. Συνηγμένων δέ τών Φαρισαίων, επηρώτησεν αυτούς ο Ιησούς λέγων Τί υμίν δοκεί περί τού Χριστού; τίνος υιός εστι; Λέγουσιν αυτώ Τού Δαυϊδ. Λέγει αυτοίς Πώς ούν Δαυϊδ, εν Πνεύματι, Κύριον αυτόν καλεί, λέγων <<Είπεν ο Κύριος τώ Κυρίω μου, κάθου εκ δεξιών μου, έως άν θώ τούς εχθρούς σου υποπόδιον τών ποδών σου>>; Ει ούν Δαυϊδ καλεί αυτόν Κύριον, πώς υιός αυτού εστι; Καί ουδείς εδύνατο αυτώ αποκριθήναι λόγον, ουδέ ετόλμησέ τις απ' εκείνης τής ημέρας επερωτήσαι αυτόν ουκέτι.

ΚΥΡΙΑΚΗ 14η 27/08/2012

( 09/09/2012 )

Προκείμενον. Ήχος πλ. α'.

Σύ, Κύριε, φυλάξαις ημάς καί διατηρήσαις ημάς.

( Ψ. 11, 8 )

Στίχ. Σώσόν με, Κύριε, ότι εκλέλοιπεν όσιος.

( Ψ. 11, 2 ).

Πρός Κορινθίους Β' επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( α' 21 - β' 4 )

Αδελφοί, ο βεβαιών ημάς σύν υμίν εις Χριστόν καί χρίσας ημάς Θεός, ο καί σφραγισάμενος ημάς καί δούς τόν αρραβώνα τού Πνεύματος εν ταίς καρδίαις ημών. Εγώ δέ μάρτυρα τόν Θεόν επικαλούμαι επί τήν εμήν ψυχήν, ότι φειδόμενος υμών ουκέτι ήλθον εις Κόρινθον. Ουχ ότι κυριεύομεν υμών τής πίστεως, αλλά συνεργοί εσμεν τής χαράς υμών τή γάρ πίστει εστήκατε. Έκρινα δέ εμαυτώ τούτο, τό μή πάλιν εν λύπη ελθείν πρός υμάς. Ει γάρ εγώ λυπώ υμάς, καί τίς εστιν ο ευφραίνων με ει μή ο λυπούμενος εξ εμού; Καί έγραψα υμίν τούτο αυτό, ίνα μή ελθών λύπην έχω αφ' ών έδει με χαίρειν, πεποιθώς επί πάντας υμάς ότι η εμή χαρά πάντων υμών εστιν. Εκ γάρ πολλής θλίψεως καί συνοχής καρδίας έγραψα υμίν διά πολλών δακρύων, ουχ ίνα λυπηθήτε, αλλά τήν αγάπην ίνα γνώτε ήν έχω περισσοτέρως εις υμάς.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου.

( κβ' 2 - 14 )

Είπεν ο Κύριος τήν παραβολήν ταύτην Ωμοιώθη η βασιλεία τών ουρανών ανθρώπω βασιλεί, όστις εποίησε γάμους τώ υιώ αυτού. Καί απέστειλε τούς δούλους αυτού καλέσαι τούς κεκλημένους εις τούς γάμους καί ουκ ήθελον ελθείν. Πάλιν απέστειλεν άλλους δούλους, λέγων Είπατε τοίς κεκλημένοις Ιδού τό άριστόν μου ητοίμασα, οι ταύροί μου καί τά σιτιστά τεθυμένα, καί πάντα έτοιμα δεύτε εις τούς γάμους. Οι δέ αμελήσαντες απήλθον, ο μέν εις τόν ίδιον αγρόν, ο δέ εις τήν εμπορίαν αυτού οι δέ λοιποί, κρατήσαντες τούς δούλους αυτού, ύβρισαν καί απέκτειναν. Ακούσας δέ ο βασιλεύς εκείνος ωργίσθη, καί πέμψας τά στρατεύματα αυτού απώλεσε τούς φονείς εκείνους καί τήν πόλιν αυτών ενέπρησε. Τότε λέγει τοίς δούλοις αυτού Ο μέν γάμος έτοιμός εστιν, οι δέ κεκλημένοι ουκ ήσαν άξιοι. Πορεύεσθε ούν επί τάς διεξόδους τών οδών, καί όσους άν εύρητε, καλέσατε εις τούς γάμους. Καί εξελθόντες οι δούλοι εκείνοι εις τάς οδούς, συνήγαγον πάντας όσους εύρον, πονηρούς τε καί αγαθούς καί επλήσθη ο γάμος ανακειμένων. Εισελθών δέ ο βασιλεύς θεάσασθαι τούς ανακειμένους, είδεν εκεί άνθρωπον ουκ ενδεδυμένον ένδυμα γάμου, καί λέγει αυτώ Εταίρε, πώς εισήλθες ώδε μή έχων ένδυμα γάμου; Ο δε εφιμώθη. Τότε είπεν ο βασιλεύς τοίς διακόνοις Δήσαντες αυτού χείρας καί πόδας άρατε αυτόν καί εκβάλετε εις τό σκότος τό εξώτερον εκεί έσται ο κλαυθμός καί ο βρυγμός τών οδόντων. Πολλοί γάρ εισι κλητοί, ολίγοι δέ εκλεκτοί.