Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010
Άν τόν υβρίσω, μέ ευλογεί καί άν τόν κτυπήσω, υποκλίνεται ενώπιόν μου έως τό χώμα. Άνθρωπος τοιαύτης ταπεινώσεως είναι ανίκητος από τί νά φοβηθή, εφ' όσον προτιμά νά κολασθή αυτός καί όχι εγώ; Αυτός μέ τήν ταπείνωσίν του θά διώξη από τήν κόλασιν όλους τούς δαίμονας καί θά τούς κάμη νά επιστρέψουν εις τόν Θεόν. Θά τόν βασανίζουν καί αυτός θά παρακαλή : βασανίσατέ με σκληρότερα, διότι τό αξίζω! Ο ίδιος ο διάβολος δέν θά δυνηθή νά ανθέξη εις τόσην ταπείνωσιν. Θά κουρασθή νά τόν δέρνη, καί εις τό τέλος, θά αναγνωρίση τήν αδυναμίαν του ενώπιον τού Θεού, ο Οποίος εδημιούργησε μίαν τοιαύτην αγάπην καί ταπείνωσιν. Καί θά κοκκινίση από εντροπήν ενώπιόν Του.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.