ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΡΙΤΗ

Προκείμενον. Ήχος β'.

Ισχύς μου καί ύμνησίς μου ο Κύριος.

(Ψ. 117, 14)

Στιχ. Παιδεύων επαίδευσέ με ο Κύριος.

(Ψ. 117,18).

Πρός Ρωμαίους επιστολής

Παύλου τό Ανάγνωσμα.

(ε' 1-10)

Αδελφοί, δικαιωθέντες εκ πίστεως ειρήνην έχομεν πρός τόν Θεόν διά τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι' ού καί τήν προσαγωγήν εσχήκαμεν τή πίστει εις τήν χάριν ταύτην εν ή εστήκαμεν, καί καυχώμεθα επ' ελπίδι τής δόξης τού Θεού. Ου μόνον δέ, αλλά καί καυχώμεθα εν ταίς θλίψεσιν, ειδότες ότι η θλίψις υπομονήν κατεργάζεται, η δέ υπομονή δοκιμήν, η δέ δοκιμή ελπίδα, η δέ ελπίς ου καταισχύνει, ότι η αγάπη τού Θεού εκκέχυται εν ταίς καρδίαις ημών διά Πνεύματος Αγίου τού δοθέντος ημίν. Έτι γάρ Χριστός όντων ημών ασθενών κατά καιρόν υπέρ ασεβών απέθανε. Μόλις γάρ υπέρ δικαίου τις αποθανείται υπέρ γάρ τού αγαθού τάχα τις καί τολμά αποθανείν. Συνίστησι δέ τήν εαυτού αγάπην εις ημάς ο Θεός, ότι έτι αμαρτωλών όντων ημών Χριστός υπέρ ημών απέθανε. Πολλώ ούν μάλλον δικαιωθέντες νύν εν τώ αίματι αυτού σωθησόμεθα δι' αυτού από τής οργής. Ει γάρ εχθροί όντες κατηλλάγημεν τώ Θεώ διά τού θανάτου τού υιού αυτού, πολλώ μάλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα εν τή ζωή αυτού.

Εκ τού κατά Ματθαίον Αγίου Ευαγγελίου.

(στ' 22-33)

Είπεν ο Κύριος Ο λύχνος τού σώματός εστιν ο οφθαλμός εάν ούν ο οφθαλμός σου απλούς ή, όλον τό σώμα σου φωτεινόν έσται εάν δέ ο οφθαλμός σου πονηρός ή, όλον τό σώμα σου σκοτεινόν έσται. Ει ούν τό φώς τό εν σοί σκότος εστί, τό σκότος πόσον; Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν ή γάρ τόν ένα μισήσει καί τόν έτερον αγαπήσει, ή ενός ανθέξεται καί τού ετέρου καταφρονήσει. Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν καί μαμωνά. Διά τούτο λέγω υμίν, μή μεριμνάτε τή ψυχή υμών, τί φάγητε καί τί πίητε, μηδέ τώ σώματι υμών, τί ενδύσησθε ουχί η ψυχή πλείον εστι τής τροφής καί τό σώμα τού ενδύματος; Εμβλέψατε εις τά πετεινά τού ουρανού, ότι ου σπείρουσιν, ουδέ θερίζουσιν, ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, καί ο Πατήρ υμών ο ουράνιος τρέφει αυτά ουχ υμείς μάλλον διαφέρετε αυτών; Τίς δέ εξ υμών μεριμνών δύναται προσθείναι επί τήν ηλικίαν αυτού πήχυν ένα; Καί περί ενδύματος τί μεριμνάτε; καταμάθετε τά κρίνα τού αγρού πώς αυξάνει ου κοπιά ουδέ νήθει. Λέγω δέ υμίν ότι ουδέ Σολομών εν πάση τή δόξη αυτού περιεβάλετο ως έν τούτων. Ει δέ τόν χόρτον τού αγρού, σήμερον όντα καί αύριον εις κλίβανον βαλλόμενον, ο Θεός ούτως αμφιέννυσιν, ου πολλώ μάλλον υμάς, ολιγόπιστοι; Μή ούν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ή τί πίωμεν ή τί περιβαλώμεθα; πάντα γάρ ταύτα τά έθνη επιζητεί οίδε γάρ ο Πατήρ υμών ο ουράνιος ότι χρήζετε τούτων απάντων. Ζητείτε δέ πρώτον τήν βασιλείαν τού Θεού καί τήν δικαιοσύνην αυτού, καί ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν.