Α' ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Τήν Κόρινθον επεσκέφθη ο Παύλος κατά τήν δευτέραν αποστολικήν οδοιπορίαν του, περί τό 51 μ. Χ. Ευρεθείς δέ εις τήν Κόρινθον εν μέσω τής κυριαρχούσης εν αυτή διαφθοράς, εσχημάτισε πολύ δυσμενείς προβλέψεις περί τής επιτυχίας τού έργου του καί δι' αυτό εσκέφθη πρός στιγμήν νά επιστρέψη εις Μακεδονίαν. Δι' ειδικής όμως αποκαλύψεως ( Πράξ. ιη' 9-10 ) επληροφορήθη, ότι πολύς λαός τού Κυρίου ευρίσκετο εν Κορίνθω καί εδίδετο εις αυτόν η εντολή νά λαλήση τόν λόγον μετά παρρησίας. Πρώτοι, μετά τών οποίων εσχετίσθη εν Κορίνθω ο Απόστολος, ήσαν ο ομότεχνος αυτού Ακύλας καί η σύζυγός του Πρίσκιλλα, αμφότεροι Ιουδαίοι, οίτινες είχον έλθει εκ Ρώμης συνεπεία τού κατά τών Ιουδαίων διωγμού τού αυτοκράτορος Κλαυδίου. Συγκατοικήσας ο Παύλος μετ' αυτών προσείλκυσεν αυτούς εις τήν πίστιν καί είχεν έπειτα τούτους σπουδαίους συνεργούς εν τώ αποστολικώ του έργω. Ακολούθως ο Απόστολος απηυθύνθη πρός τούς εν Κορίνθω Ιουδαίους καί εκήρυττε  κατ' αρχάς εν τή συναγωγή αυτών. Όταν δέ εξεδιώχθη εκείθεν υπό τούτων, κατέστησε κέντρον τής διδασκαλίας του τήν οικίαν τού Ιούστου, η οποία ευρίσκετο πλησίον τής συναγωγής. Κρίσπος ο αρχισυνάγωγος μεθ' όλου τού οίκου αυτού υπήρξεν ο σπουδαιότερος εκ τών Ιουδαίων, τούς ο Απόστολος προσείλκυσεν εις τήν πίστιν. Εκ τών πρώτων δέ Χριστιανών τής Αχαΐας υπήρξε καί ο Στεφανάς, τόν οποίον μεθ' ολοκλήρου τού οίκου αυτού εβάπτισεν αυτός ούτος ο Απόστολος ( Α' Κορινθ. α' 16 ). Επί έν δέ καί ήμισυ έτος παρατείνας ο Παύλος τήν διαμονήν του ταύτην εν Κορίνθω εχρημάτισεν ο θεμελιωτής τής περιφήμου ταύτης Εκκλησίας, περί τής οποίας γράφει ( Α' Κορινθ. γ' 6 ) δι' εαυτόν μέν, ότι εφύτευσεν αυτήν, διά δέ τόν Απολλώ, ότι επότισεν αυτήν. Αναχωρήσας εκ Κορίνθου ο Παύλος περί τό τέλος τού 52 μ. Χ. μετά τού Ακύλα καί τής Πρισκίλλης, κατέλιπεν αυτούς εις τήν Έφεσον καί αυτός ανέβη εις Ιεροσόλυμα καί εκείθεν ήλθεν εις Αντιόχειαν τής Συρίας, οπόθεν ήρχισε τήν τρίτην αποστολικήν αυτού οδοιπορίαν. Εν τώ μεταξύ ο Ακύλας καί η Πρίσκιλλα προσείλκυσαν εις τήν πίστιν τόν Ιουδαίον Απολλώ, όστις εταξίδευσεν εις Αχαΐαν καί εγκατασταθείς εις Κόρινθον κατέθελγε τούς εκεί Χριστιανούς διά τής ρητορικής του δεινότητος καί συνεπλήρωνε τό έργον τού Παύλου. Αλλ' εξ αφορμής ίσως καί τού θαυμασμού, τόν οποίον διήγειρε παρά πολλοίς ο Απολλώς, διηρέθη η Εκκλησία τής Κορίνθου εις διάφορα κόμματα, διότι άλλοι μέν εθεώρουν ως αρχηγόν των τόν Απολλώ, άλλοι τόν Παύλον καί άλλοι τόν Κηφάν. Επί πλέον δέ εσημειώθησαν καί άλλαι αταξίαι, αλλά καί προέκυψαν διάφορα ζητήματα, διά τήν λύσιν τών οποίων έγραψαν οι Κορίνθιοι επιστολήν εις τόν Παύλον , όστις εν τώ μεταξύ είχεν έλθει εις τήν Έφεσον. Εξ Εφέσου λοιπόν γράφει ο θείος Απόστολος τήν επιστολήν του ταύτην μεταξύ τών ετών 54 καί 55 μ. Χ. καί επιτιμά μέν τούς Κορινθίους διά τάς αταξίας καί τά σκάνδαλα, άτινα είχον συμβή μεταξύ αυτών, λύει δέ συγχρόνως καί τάς επί τών προβληθέντων ζητημάτων απορίας των.