ΚΥΡΙΑΚΗ 13η 20-08-2012

( 02-09-2012 )

Προκείμενον. Ήχος δ'.

Ως εμεγαλύνθη τά έργα σου, Κύριε

πάντα εν σοφία εποίησας.

( Ψ. 103, 24 ).

Στίχ. Ευλόγει, η ψυχή μου, τόν Κύριον.

( Ψ. 103, 1).

Πρός Κορινθίους Α' επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( ιστ' 13-24 )

Αδελφοί, γρηγορείτε, στήκετε εν τή πίστει, ανδρίζεσθε, κραταιούσθε. Πάντα υμών εν αγάπη γινέσθω. Παρακαλώ δέ υμάς, αδελφοί οίδατε τήν οικίαν Στεφανά, ότι εστίν απαρχή τής Αχαϊας καί εις διακονίαν τοίς αγίοις έταξαν εαυτούς ίνα καί υμείς υποτάσσησθε τοίς τοιούτοις καί παντί τώ συνεργούντι καί κοπιώντι. Χαίρω δέ επί τή παρουσία Στεφανά καί Φουρτουνάτου καί Αχαϊκού, ότι τό υμών υστέρημα ούτοι ανεπλήρωσαν ανέπαυσαν γάρ τό εμόν πνεύμα καί τό υμών. Επιγινώσκετε ούν τούς τοιούτους. Ασπάζονται υμάς αι εκκλησίαι τής Ασίας. Ασπάζονται υμάς εν Κυρίω πολλά Ακύλας καί Πρίσκιλλα σύν τή κατ' οίκον αυτών εκκλησία. Ασπάζονται υμάς οι αδελφοί πάντες. Ασπάσασθε αλλήλους εν φιλήματι αγίω. Ο ασπασμός τή εμή χειρί Παύλου. Εί τις ου φιλεί τόν Κύριον Ιησούν Χριστόν, ήτω ανάθεμα Μαράν αθά. Η χάρις τού Κυρίου Ιησού Χριστού μεθ' υμών. Η αγάπη μου μετά πάντων υμών εν Χριστώ Ιησού Αμήν.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου.

( κα'33-42 )

Είπεν ο Κύριος τήν παραβολήν ταύτην Άνθρωπός τις ήν οικοδεσπότης, όστις εφύτευσεν αμπελώνα καί φραγμόν αυτώ περιέθηκε καί ώρυξεν εν αυτώ ληνόν καί ωκοδόμησε πύργον, καί εξέδοτο αυτόν γεωργοίς καί απεδήμησεν. Ότε δέ ήγγισεν ο καιρός τών καρπών, απέστειλε τούς δούλους αυτού πρός τούς γεωργούς λαβείν τούς καρπούς αυτού. Καί λαβόντες οι γεωργοί τούς δούλους αυτού, όν μέν έδειραν, όν δέ απέκτειναν, όν δέ ελιθοβόλησαν. Πάλιν απέστειλεν άλλους δούλους πλείονας τών πρώτων καί εποίησαν αυτοίς ωσαύτως. Ύστερον δέ απέστειλε πρός αυτούς τόν υιόν αυτού, λέγων Εντραπήσονται τόν υιόν μου. Οι δέ γεωργοί ιδόντες τόν υιόν, είπον εν εαυτοίς Ούτος εστιν ο κληρονόμος δεύτε αποκτείνωμεν αυτόν καί κατάσχωμεν τήν κληρονομίαν αυτού. Καί λαβόντες αυτόν, εξέβαλον έξω τού αμπελώνος καί απέκτειναν. Όταν ούν έλθη ο κύριος τού αμπελώνος, τί ποιήσει τοίς γεωργοίς εκείνοις; Λέγουσιν αυτώ Κακούς κακώς απολέσει αυτούς, καί τόν αμπελώνα εκδώσεται άλλοις γεωργοίς, οίτινες αποδώσουσιν αυτώ τούς καρπούς εν τοίς καιροίς αυτών. Λέγει αυτοίς ο Ιησούς Ουδέποτε ανέγνωτε εν ταίς Γραφαίς Λίθον όν απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος εγενήθη εις κεφαλήν γωνίας παρά Κυρίου εγένετο αύτη, καί έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών;

Σωτήρος Χριστού, Μόσχα.

ΚΥΡΙΑΚΗ 12η 13-08-2012

( 26-08-2012 )

Προκείμενον. Ήχος γ'.

Ψάλατε τώ Θεώ ημών, ψάλατε.

( Ψ. 46, 7 ).

Στίχ. Πάντα τά έθνη, κροτήσατε χείρας.

( Ψ. 46, 2 ).

Πρός Κορινθίους Α' επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( ιε' 1-11 )

Αδελφοί, γνωρίζω υμίν τό Ευαγγέλιον ό ευηγγελισάμην υμίν, ό καί παρελάβετε, εν ώ καί εστήκατε, δι' ού καί σώζεσθε, τίνι λόγω ευηγγελισάμην υμίν ει κατέχετε, εκτός ει μή εική επιστεύσατε. Παρέδωκα γάρ υμίν εν πρώτοις ό καί παρέλαβον, ότι Χριστός απέθανεν υπέρ τών αμαρτιών ημών κατά τάς Γραφάς, καί ότι ετάφη, καί ότι εγήγερται τή τρίτη ημέρα κατά τάς Γραφάς, καί ότι ώφθη Κηφά, είτα τοίς δώδεκα έπειτα ώφθη επάνω πεντακοσίοις αδελφοίς εφάπαξ, εξ ών οι πλείους μένουσιν έως άρτι, τινές δέ καί εκοιμήθησαν έπειτα ώφθη Ιακώβω, είτα τοίς αποστόλοις πάσιν έσχατον δέ πάντων ωσπερεί τώ εκτρώματι ώφθη καμοί. Εγώ γάρ ειμι ο ελάχιστος τών αποστόλων, ός ουκ ειμί ικανός καλείσθαι απόστολος, διότι εδίωξα τήν εκκλησίαν τού Θεού χάριτι δέ Θεού ειμι ό ειμι καί η χάρις αυτού η εις εμέ ου κενή εγενήθη, αλλά περισσότερον αυτών πάντων εκοπίασα, ουκ εγώ δέ, αλλ' η χάρις τού Θεού η σύν εμοί. Είτε ούν εγώ είτε εκείνοι, ούτω κηρύσσομεν καί ούτως επιστεύσατε.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου.

( ιθ' 16-26 )

Τώ καιρώ εκείνω, νεανίσκος τις προσήλθε τώ Ιησού, γονυπετών αυτώ, καί λέγων Διδάσκαλε αγαθέ, τί αγαθόν ποιήσω, ίνα έχω ζωήν αιώνιον; Ο δέ είπεν αυτώ Τί με λέγεις αγαθόν; ουδείς αγαθός, ει μή είς, ο Θεός. Ει δέ θέλεις εισελθείν εις τήν ζωήν, τήρησον τάς εντολάς. Λέγει αυτώ Ποίας; Ο δέ Ιησούς είπε Τό Ου φονεύσεις Ου μοιχεύσεις Ου κλέψεις Ου ψευδομαρτυρήσεις Τίμα τόν πατέρα σου, καί τήν μητέρα, καί Αγαπήσεις τόν πλησίον σου ως σεαυτόν. Λέγει αυτώ ο νεανίσκος Πάντα ταύτα εφυλαξάμην εκ νεότητός μου τί έτι υστερώ; Έφη αυτώ ο Ιησούς Ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε πώλησόν σου τά υπάρχοντα καί δός πτωχοίς, καί έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, καί δεύρο ακολούθει μοι. Ακούσας δέ ο νεανίσκος τόν λόγον απήλθε λυπούμενος ήν γάρ έχων κτήματα πολλά. Ο δέ Ιησούς είπε τοίς Μαθηταίς αυτού Αμήν λέγω υμίν, ότι δυσκόλως πλούσιος εισελεύσεται εις τήν βασιλείαν τών ουρανών. Πάλιν δέ λέγω υμίν, ευκοπώτερόν εστι κάμηλον διά τρυπήματος ραφίδος διελθείν, ή πλούσιον εις τήν βασιλείαν τού Θεού εισελθείν. Ακούσαντες δέ οι μαθηταί αυτού, εξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες Τίς άρα δύναται σωθήναι; Εμβλέψας δέ ο Ιησούς είπεν αυτοίς Παρά ανθρώποις τούτο αδύνατόν εστι, πάρα δέ Θεώ πάντα δυνατά εστι.

Α' ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α'.
Στίχ. 1-9. Ο Παύλος ευχαριστεί τόν Θεόν διά τά χαρίσματα
τών Κορινθίων Χριστιανών.

Παύλος, κλητός απόστολος Ιησού Χριστού διά θελήματος Θεού, καί Σωσθένης ο αδελφός,
2 τή εκκλησία τού Θεού τή ούση εν Κορίνθω, ηγιασμένοις εν Χριστώ Ιησού, κλητοίς αγίοις, σύν πάσι τοίς επικαλουμένοις τό όνομα τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εν παντί τόπω αυτών τε καί ημών
3 χάρις υμίν καί ειρήνη από Θεού πατρός ημών καί Κυρίου Ιησού Χριστού.
4 Ευχαριστώ τώ Θεώ μου πάντοτε περί υμών επί τή χάριτι τού Θεού τή δοθείση υμίν εν Χριστώ Ιησού,
5 ότι εν παντί επλουτίσθητε εν αυτώ, εν παντί λόγω καί πάση γνώσει,
6 καθώς τό μαρτύριον τού Χριστού εβεβαιώθη εν υμίν,
7 ώστε υμάς μή υστερείσθαι εν μηδενί χαρίσματι, απεκδεχομένους τήν αποκάλυψιν τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού
8 ός καί βεβαιώσει υμάς έως τέλους ανεγκλήτους εν τή ημέρα τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
9 πιστός ο Θεός δι' ού εκλήθητε εις κοινωνίαν τού υιού αυτού Ιησού Χριστού τού Κυρίου ημών.

Στίχ. 10-17. Οι Κορίνθιοι Χριστιανοί διηρημένοι εις κόμματα.

10 Παρακαλώ δέ υμάς, αδελφοί, διά τού ονόματος τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ίνα τό αυτό λέγητε πάντες, καί μή ή εν υμίν σχίσματα, ήτε δέ κατηρτισμένοι εν τώ αυτώ νοΐ καί εν τή αυτή γνώμη. 
11 εδηλώθη γάρ μοι περί υμών, αδελφοί μου, υπό τών Χλόης ότι έριδες εν υμίν εισι. 
12 λέγω δέ τούτο, ότι έκαστος υμών λέγει εγώ μέν ειμι Παύλου, εγώ δέ Απολλώ, εγώ δέ Κηφά, εγώ δέ Χριστού. 
13 μεμέρισται ο Χριστός; μή Παύλος εσταυρώθη υπέρ υμών; ή εις τό όνομα Παύλου εβαπτίσθητε; 
14 ευχαριστώ τώ Θεώ ότι ουδένα υμών εβάπτισα ει μή Κρίσπον καί Γάϊον, 
15 ίνα μή τις είπη ότι εις τό εμόν όνομα εβάπτισα. 
16 εβάπτισα δέ καί τόν Στεφανά οίκον λοιπόν ουκ οίδα εί τινα άλλον εβάπτισα. 
17 ου γάρ απέστειλέ με Χριστός βαπτίζειν, αλλ' ευαγγελίζεσθαι, ουκ εν σοφία λόγου, ίνα μή κενωθή ο σταυρός τού Χριστού. 

Στίχ. 18-31. Τό Ευαγγέλιον καί η σοφία τού κόσμου.
Ο Θεός δέν έχει ανάγκην τών σοφών τού κόσμου.

18 Ο λόγος γάρ ο τού σταυρού τοίς μέν απολλυμένοις μωρία αστί, τοίς δέ σωζομένοις ημίν δύναμις Θεου εστι. 
19 γέγραπται γάρ απολώ τήν σοφίαν τών σοφών, καί τήν σύνεσιν τών συνετών αθετήσω. 
20 πού σοφός; πού γραμματεύς; πού συζητητής τού αιώνος τούτου; ουχί εμώρανεν ο Θεός τήν σοφίαν τού κόσμου τούτου; 
21 επειδή γάρ εν τή σοφία τού Θεού ουκ έγνω ο κόσμος διά τής σοφίας τόν Θεόν, ευδόκησεν ο Θεός διά τής μωρίας τού κηρύγματος σώσαι τούς πιστεύοντας. 
22 επειδή καί Ιουδαίοι σημείον αιτούσι καί Έλληνες σοφίαν ζητούσιν, 
23 ημείς δέ κηρύσσομεν Χριστόν εσταυρωμένον, Ιουδαίοις μέν σκάνδαλον, Έλλησι δέ μωρίαν, 
24 αυτοίς  δέ τοίς κλητοίς, Ιουδαίοις τε καί Έλλησι, Χριστόν Θεού δύναμιν καί Θεού σοφίαν 
25 ότι τό μωρόν τού Θεού σοφώτερον τών ανθρώπων εστί, καί τό ασθενές τού Θεού ισχυρότερον τών ανθρώπων εστί.  
26 Βλέπετε γάρ τήν κλήσιν υμών, αδελφοί, ότι ου πολλοί σοφοί κατά σάρκα, ου πολλοί δυνατοί, ου πολλοί ευγενείς, 
27 αλλά τά μωρά τού κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα τούς σοφούς καταισχύνη, καί τά ασθενή τού κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα καταισχύνη τά ισχυρά, 
28 καί τά αγενή τού κόσμου καί τά εξουθενημένα εξελέξατο ο Θεός, καί τά μή όντα, ίνα τά όντα καταργήση, 
29 όπως μή καυχήσηται πάσα σάρξ ενώπιον τού Θεού. 
30 εξ αυτού δέ υμείς εστε εν Χριστώ Ιησού, ός εγενήθη ημίν σοφία από Θεού, δικαιοσύνη τε καί αγιασμός καί απολύτρωσις, 
31 ίνα, καθώς γέγραπται, ο καυχώμενος εν Κυρίω καυχάσθω.

ΚΥΡΙΑΚΗ 11η 06/08/2012

(19/08/2012)

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ

Προκείμενον Ήχος δ'. 

 Ως εμεγαλύνθη τὰ έργα σου Κύριε πάντα εν σοφίᾳ εποίησας. 

 Στίχ. Ευλόγει η ψυχή μου, τόν Κύριον. 

Καθολικής Β' Επιστολής Πέτρου τό ανάγνωσμα.

Αδελφοί, σπουδάσατε βεβαίαν υμων τήν κλήσιν καὶ εκλογὴν ποιείσθαι· ταύτα γὰρ ποιούντες ου μὴ πταίσητέ ποτε. Ούτω γὰρ πλουσίως επιχορηγηθήσεται υμίν η είσοδος εις τὴν αιώνιον βασιλείαν τού Κυρίου ημών καὶ σωτήρος Ιησού Χριστού. Διὸ ουκ αμελήσω αεὶ υμάς υπομιμνήσκειν περὶ τούτων, καίπερ ειδότας καὶ εστηριγμένους εν τή παρούσῃ αληθείᾳ. Δίκαιον δὲ ηγούμαι, εφ᾿ όσον ειμὶ εν τούτῳ τώ σκηνώματι, διεγείρειν υμάς εν υπομνήσει, ειδὼς ότι ταχινή εστιν η απόθεσις τού σκηνώματός μου, καθὼς καὶ ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστὸς εδήλωσέ μοι. Σπουδάσω δὲ καὶ εκάστοτε έχειν υμάς μετὰ τὴν εμὴν έξοδον τὴν τούτων μνήμην ποιείσθαι. Ου γὰρ σεσοφισμένοις μύθοις εξακολουθήσαντες εγνωρίσαμεν υμίν τὴν τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού δύναμιν καὶ παρουσίαν, ἀλλ᾿ επόπται γενηθέντες τής εκείνου μεγαλειότητος. Λαβὼν γὰρ παρὰ Θεού πατρὸς τιμὴν καὶ δόξαν φωνής ενεχθείσης αυτώ τοιάσδε υπὸ τής μεγαλοπρεπούς δόξης, ούτός εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εις όν εγὼ ευδόκησα, καὶ ταύτην τὴν φωνὴν ημείς ηκούσαμεν εξ ουρανού ενεχθείσαν, σὺν αυτώ όντες εν τώ όρει τώ αγίῳ. Καὶ έχομεν βεβαιότερον τὸν προφητικὸν λόγον, ώ καλώς ποιείτε προσέχοντες ως λύχνῳ φαίνοντι εν αυχμηρώ τόπῳ, έως ού ημέρα διαυγάσῃ καὶ φωσφόρος ανατείλῃ εν ταίς καρδίαις υμών.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου

( ιζ' 1 - 9 )

Καί μεθ’ ημέρας έξ, παραλαμβάνει ο Ιησούς τόν Πέτρον καί Ιάκωβον καί Ιωάννην τόν αδελφόν αυτού καί αναφέρει αυτούς εις όρος υψηλόν κατ’ ιδίαν, καί μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών, καί έλαμψε τό πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, τά δέ ιμάτια αυτού εγένετο λευκά ως τό φώς. Καί ιδού ώφθησαν αυτοίς Μωσής καί Ηλίας μετ’ αυτού συλλαλούντες. Αποκριθείς δέ ο Πέτρος είπε τώ Ιησού: Κύριε, καλόν εστιν ημάς ώδε είναι. Ει θέλεις, ποιήσωμεν ώδε τρείς σκηνάς, σοί μίαν καί Μωσεί μίαν καί μίαν Ηλία. Έτι αυτού λαλούντος, ιδού νεφέλη φωτεινή επεσκίασεν αυτούς, καί ιδού φωνή εκ τής νεφέλης λέγουσα: «ούτός εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ώ ευδόκησα, αυτού ακούετε». Καί ακούσαντες οι μαθηταί έπεσον επί πρόσωπον αυτών καί εφοβήθησαν σφόδρα. Καί προσελθών ο Ιησούς ήψατο αυτών καί είπεν: εγέρθητε καί μή φοβείσθε. Επάραντες δέ τους οφθαλμούς αυτών, ουδένα είδον ει μή τόν Ιησούν μόνον. Καί καταβαινόντων αυτών από τού όρους ενετείλατο αυτοίς ο Ιησούς λέγων: «μηδενί είπητε το όραμα, έως ού ο υιός του ανθρώπου εκ νεκρών αναστή».

ΚΥΡΙΑΚΗ 10η 30/07/2012

(12/08/2012)

Προκείμενον. Ήχος α'.

Γένοιτο, Κύριε, τό έλεός σου εφ' ημάς.

( Ψ. 32, 22 ) 

Στίχ. Αγαλλιάσθε, δίκαιοι, εν Κυρίω.

( Ψ. 32, 1 )

Πρός Κορινθίους Α' επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( δ' 9 - 16 )

Αδελφοί, ο Θεός ημάς τούς αποστόλους εσχάτους απέδειξεν, ως επιθανατίους, ότι θέατρον εγενήθημεν τώ κόσμω καί αγγέλοις καί ανθρώποις. Ημείς μωροί διά Χριστόν, υμείς δέ φρόνιμοι εν Χριστώ ημείς ασθενείς, υμείς δέ ισχυροί υμείς ένδοξοι, ημείς δέ άτιμοι. Άχρι τής άρτι ώρας καί πεινώμεν καί διψώμεν καί γυμνητεύομεν καί κολαφιζόμεθα καί ατατούμεν καί κοπιώμεν εργαζόμενοι ταίς ιδίαις χερσί λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκόμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμεν ως περικαθάρματα τού κόσμου εγενήθημεν, πάντων περίψημα έως άρτι. Ουκ εντρέπων υμάς γράφω ταύτα, αλλ' ως τέκνα μου αγαπητά νουθετώ. Εάν γάρ μυρίους παιδαγωγούς έχητε εν Χριστώ, αλλ' ου πολλούς πατέρας εν γάρ Χριστώ Ιησού διά τού ευαγγελίου εγώ υμάς εγέννησα. Παρακαλώ ούν υμάς, μιμηταί μου γίνεσθε.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου.

( ιζ' 14-23 )

Τώ καιρώ εκείνω, άνθρωπός τις προσήλθε τώ Ιησού, γονυπετών αυτώ, καί λέγων Κύριε, ελέησόν μου τόν υιόν, ότι σεληνιάζεται καί κακώς πάσχει πολλάκις γάρ πίπτει εις τό πύρ καί πολλάκις εις τό ύδωρ. Καί προσήνεγκα αυτόν τοίς μαθηταίς σου, καί ουκ ηδυνήθησαν αυτόν θεραπεύσαι. Αποκριθείς δέ ο Ιησούς είπεν Ώ γενεά άπιστος καί διαστραμμένη! έως πότε έσομαι μέθ' υμών; έως πότε ενέξομαι υμών; Φέρετέ μοι αυτόν ώδε. Καί επετίμησεν αυτώ ο Ιησούς, καί εξήλθεν απ' αυτού τό δαιμόνιον καί ιάθη ο παίς από τής ώρας εκείνης. Τότε προσελθόντες οι Μαθηταί τώ Ιησού κατ' ιδίαν είπον Διατί ημείς ουκ ηδυνήθημεν εκβαλείν αυτό; Ο δέ Ιησούς είπεν αυτοίς Διά τήν απιστίαν υμών Αμήν γάρ λέγω υμίν, εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, ερείτε τώ όρει τούτω, μετάβηθι εντεύθεν εκεί, καί μεταβήσεται καί ουδέν αδυνατήσει υμίν. Τούτο δέ τό γένος ουκ εκπορεύεται, ει μή εν προσευχή καί νηστεία. Αναστρεφομένων δέ αυτών εν τή Γαλιλαία, είπεν αυτοίς ο Ιησούς Μέλλει ο Υιός τού ανθρώπου παραδίδοσθαι εις χείρας ανθρώπων καί αποκτενούσιν αυτόν, καί τή τρίτη ημέρα εγερθήσεται.

ΚΥΡΙΑΚΗ 23-07-2012

(05-08-2012)

Προκείμενον. Ήχος πλ. δ'.

Εύξασθε καί απόδοτε Κυρίω τώ Θεώ ημών.

( Ψ. 75, 12 )

Στίχ. Γνωστός εν τή Ιουδαία ο Θεός,

εν τώ Ισραήλ μέγα τό όνομα αυτού.

( Ψ. 75, 2 )

Πρός Κορινθίους Α' επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( γ' 9-17 )

Αδελφοί, Θεού εσμεν συνεργοί Θεού γεώργιον, Θεού οικοδομή εστε. Κατά τήν χάριν τού Θεού τήν δοθείσάν μοι ως σοφός αρχιτέκτων θεμέλιον τέθεικα, άλλος δέ εποικοδομεί έκαστος δέ βλεπέτω πώς εποικοδομεί θεμέλιον γάρ άλλον ουδείς δύναται θείναι παρά τόν κείμενον, ός εστιν Ιησούς Χριστός. Ει δέ τις εποικοδομεί επί τόν θεμέλιον τούτον χρυσόν, άργυρον, λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην, εκάστου τό έργον φανερόν γενήσεται η γάρ ημέρα δηλώσει ότι εν πυρί αποκαλύπτεται καί εκάστου τό έργον οποίον εστι τό πύρ δοκιμάσει. Εί τινος τό έργον μενεί ό επωκοδόμησε, μισθόν λήψεται εί τινος τό έργον κατακαήσεται, ζημιωθήσεται, αυτός δέ σωθήσεται, ούτως δέ ως διά πυρός. Ουκ οίδατε ότι ναός Θεού εστε καί τό Πνεύμα τού Θεού οικεί εν υμίν; Εί τις τόν ναόν τού Θεού φθείρει, φθερεί τούτον ο Θεός ο γάρ ναός τού Θεού άγιός εστιν, οίτινές εστε υμείς.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου.

( ιδ' 22-34 )

Τώ καιρώ εκείνω, ηνάγκασεν ο Ιησούς τούς Μαθητάς αυτού εμβήναι εις τό πλοίον καί προάγειν αυτόν εις τό πέραν, έως ού απολύση τούς όχλους. Καί απολύσας τούς όχλους ανέβη εις τό όρος κατ' ιδίαν προσεύξασθαι. Οψίας δέ γενομένης μόνος ήν εκεί. Τό δέ πλοίον ήδη μέσον τής θαλάσσης ήν, βασανιζόμενον υπό τών κυμάτων ήν γάρ εναντίος ο άνεμος. Τετάρτη δέ φυλακή τής νυκτός απήλθε πρός αυτούς ο Ιησούς περιπατών επί τής θαλάσσης. Καί ιδόντες αυτόν οι μαθηταί επί τήν θάλασσαν περιπατούντα εταράχθησαν λέγοντες ότι φάντασμά εστι καί από τού φόβου έκραξαν. Ευθέως δέ ελάλησεν αυτοίς ο Ιησούς λέγων Θαρσείτε, εγώ ειμι μή φοβείσθε. Αποκριθείς δέ αυτώ ο Πέτρος είπε Κύριε, ει σύ εί, κέλευσόν με πρός σέ ελθείν επί τά ύδατα. Ο δέ είπεν Ελθέ. Καί καταβάς από τού πλοίου ο Πέτρος περιεπάτησεν επί τά ύδατα ελθείν πρός τόν Ιησούν. Βλέπων δέ τόν άνεμον ιχυρόν εφοβήθη, καί αρξάμενος καταποντίζεσθαι, έκραξε λέγων Κύριε, σώσόν με. Ευθέως δέ ο Ιησούς εκτείνας τήν χείρα επελάβετο αυτού καί λέγει αυτώ Ολιγόπιστε! εις τί εδίστασας; Καί εμβάντων αυτών εις τό πλοίον εκόπασεν ο άνεμος. Οι δέ εν τώ πλοίω ελθόντες προσεκύνησαν αυτώ λέγοντες Αληθώς Θεού Υιός εί. Καί διαπεράσαντες ήλθον εις τήν γήν Γεννησαρέτ.