ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑ ΜΟΔΕΣΤΟΝ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ

Ο Ιερεύς

Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

Ο Αναγνώστης

Αμήν.

Ψαλμός ρμβ’ (142)

Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησιν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τη δικαιοσύνη σου· και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιον σου πας ζων. ΄Οτι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου· εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου, εκάθισε με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος· και ηκηδίασεν επ΄ εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα προς σε τας χείρας μου· η ψυχή μου ως γη άνυδρος σοι. Ταχύ εισάκουσον μου, Κύριε· εξέλιπε το πνεύμα μου. Μή αποστρέψης το πρόσωπον σου απ΄ εμού και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησον μοι το πρωί το έλεος σου, ότι επί σοι ήλπισα· Γνώρισον μοι, Κύριε, οδόν, εν η πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε· προς σε κατέφυγον· δίδαξον με του ποιείν το θέλημα σου, ότι συ εί ο Θεός μου. Το πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία· ένεκεν του ονόματος σου, Κύριε, ζήσεις με. Εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου· και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου. Και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλος σου είμι.

Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

(τετράκις)

Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Του θεαδέλφου κληρωθείς την καθέδραν, των Αποστόλων μιμητής ανεφάνης, και των θαυμάτων είληφας την χάριν δαψιλώς όθεν παρακλήθητι ταις φωναίς των σων δούλων, και σπεύσας εκλύτρωσαι, επελθούσης ανάγκης, Ιερομάρτυς Μόδεστε σοφέ, τους αδιστάκτω ψυχή προσιόντας σοι.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ου σιωπήσομεν ποτέ Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι, ειμή γάρ σύ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ημάς ερρύσατο, εκ τοσούτων κινδύνων; τίς δέ διεφύλαξεν έως νύν ελευθέρους ούκ αποστώμεν Δέσποινα εκ σου, σούς γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.

Ψαλμός ν’ (50)

Ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου, και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με.Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστί δια παντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα˙ όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου και νικήσης εν τω κρίνεσθαί σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου.Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας· τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσάς μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι· πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου σου, και το πνεύμα σου το άγιον μη αντανέλης απ' εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου· αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν σου. Ότι, ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν· ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφορά και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν σου μόσχους.

Κανών

Ωδή α’. Ήχος πλ. δ’. Υγράν διοδεύσας.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ υμών.

Φωστήρ αληθείας θεοφανής, Μόδεστε τρισμάκαρ, φωτοβόλοις σου προσευχαίς, δεινών πειρασμών την σκοτοδίνην, την επελθούσαν ημίν διασκέδασον.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ υμών.

Υψόθεν το ους σου το ευμενές, κλίνον Θεοφόρε, και επάκουσον συμπαθώς, των ικετευτικώς σε λιπαρούντων, και αιτημάτων το πέρας πρυτάνευσον.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Λοιμώδους μανίας φθοροποιού, και θανατηφόρου, βασκανίας και προσβολής, απήμαντα Μόδεστε συντήρει, τα εις δουλείαν ημών Πάτερ θρέμματα.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Απείρανδρος ώφθης δίχα φθοράς, υπέρ νουν τεκούσα, τον των όλων Δημιουργόν. Διό φθονερών με βουλευμάτων, και φθαρτικών πειρασμών Κόρη λύτρωσαι.

Ωδή γ’. Ουρανίας αψίδος.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ υμών.

Τας φωνάς ενωτίζου, και την θερμήν δέησιν, και τους στεναγμούς της καρδίας, των αιτουμένων σε, Μόδεστε ένδοξε, και της παρούσης ανάγκης, σπεύσον και απάλλαξον ημάς μακάριε.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ υμών.

Των αλόγων θρεμμάτων, προνοητής άριστος, τη θεουργική χορηγία, αναδεικνύμενος, θεομακάριστε, νενοσηκότας αθλίως, τους τροφίας ίασαι των προσιόντων σοι.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Οδηγός πλανωμένων, και ασθενών ίασις, ώφθης εν Σιών θεηγόρε διό επίστρεψον, ημάς προς τρίβον ζωής, εξ ατραπού απωλείας, ίασιν και λύτρωσιν, πάσι δωρούμενος.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ίασαί μου το τραύμα, το της ψυχής Άχραντε, και της συνεχούσης με λύπης, απελευθέρωσον, και των πολλών μου κακών, την πολυτάραχον ζάλην, κόπασον θεόνυμφε, όπως σωθήσωμαι.

Διάσωσον Ιερομάρτυς Μόδεστε τους σους δούλους, από πάσης οδυνηράς περιστάσεως, και βοσκημάτων εκδίωκε πάσαν λύμην.

Επίβλεψον εν ευμενεία Πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, και ίασαι της ψυχής μου το άλγος.

Αίτησις και το Κάθισμα.

Ήχος β’. Πρεσβεία θερμή.

Πηγάζων αεί χρηστότητος ιάματα, παθών χαλεπών, ξηραίνεις επίκλησιν, και των αλόγων Όσιε μυσαρά θεραπεύεις συντρίμματα διά τούτο βοώμεν σοι θερμώς, μη παύση διέπειν ημάς Μόδεστε.

Ωδή δ’. Εισακήκοα Κύριε.

 Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ υμών.

Σπλαγχνισθείς επικάμφθητι, ταις ικετηρίαις των προσκαλούντων σε, και τους πόνους παραμύθησον, και την λύπην παύσον ημών Μόδεστε.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ υμών.

Η θερμή σου αντίληψις, τους εν δυσχερείαις Πάτερ προφθάνουσα, των δεινών τούτους εξαίρεται, και αναψυχήν βραβεύει κρείττονα.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Μολυσμών αποκάθαρον, ψυχικών θεόφρον ομού και σώματος, πρεσβειών σου εν τοις νάμασι, τους ειλικρινώς σοι προσανέχοντας.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ανωδύνως κυήσασα τον των οδυνών την Εύαν ρυσάμενον, τας οδύνας τας ευρούσας με, εις χαράν μετάβαλε Πανάμωμε.

Ωδή ε’. Φώτισον ημάς.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Σθένος αρραγές, ιερώτατε, περίζωσον, κατά του αρχαίου πτερνιστού, τους στερρόν σε βοηθόν Μόδεστε έχοντας.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ίασαι πληγάς, και οιδήματα και μώλωπας, των αλόγων βοσκημάτων ολικώς, των δοθέντων εις δουλείαν ημίν Μόδεστε.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Έτοιμον φρουρόν, των θρεμμάτων και ακέστορα, ευρηκότες σε τη σκέπη σου αεί, ανατίθεμεν τα ζώα ημών Μόδεστε.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ρύσαι με Αγνή, της παρούσης περιστάσεως ήμαρτον γαρ ήμαρτον ομολογώ, μη ουν γέλως εποφθήσωμαι ο δείλαιος.

Ωδή ς’. Ιλάσθητί μοι Σωτήρ.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Οικτείρησον συμπαθώς, ως Χριστομίμητος Όσιε, τους διαπύρω ψυχή, αιτούντας την χάριν σου, και δος τα αιτήματα, τα σωτηριώδη, θεοδέκτοις μεσιτείαις σου.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Μεγάλων σε γωρεών, ο αθλοθέτης ηξίωσε μεγάλων ουν συμφορών, ημάς απολύτρωσαι, μεγίστη πρεσβεία σου, ως μέγας προστάτης, ευσεβών μέγιστε Μόδεστε.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Απήμονα εσαεί, αλεξικακίας πρεσβείαις σου, εξ ολεθρίου φθοράς, ημίν τα βοσκήματα, ίππους ημιόνους τε, πρόβατα και βόας, διατήρει Πάτερ Μόδεστε.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ρερυπωμένην ζωήν, αφρόνως πολιτευσάμενος, εις απορίαν δεινήν, και θλίψεων μέγεθος, ο τάλας κατήντησα, αλλά συ Παρθένε, μη εις τέλος καταλείψης με.  

Διάσωσον Ιερομάρτυς Μόδεστε τους σους δούλους, από πάσης οδυνηράς περιστάσεως, και βοσκημάτων εκδίωκε πάσαν λύμην.

Άχραντε, η διά λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως, επ’ εσχάτων των ημερών τεκούσα δυσώπησον, ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.

Αίτησις και το Κοντάκιον.

Ήχος β’. Προστασία των Χριστιανών.

Προμηθέα σε της λογικής ποίμνης έτοιμον, και ιατήρα των αλόγων θερμότατον, ο των όλων κηδεμών ανέδειξε Χριστός. Διό πρόφθασον ως ευμενής, εις την αντίληψιν ημών, των πιστώς εκβοώντων σοι. Σκέπε τους σε τιμώντας, και σώζε ημών τα κτήνη, επιστασία σου σεπτή, Πάτερ Μόδεστε πανεύφημε.

Προκείμενον.

Μνησθήσομαι του ονόματός σου εν πάση γενεά και γενεά. (δις).

Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις αυτού ο Θεός Ισραήλ, αυτός δώσει δύναμιν και κραταίωσιν τω λαώ αυτού. Ευλογητός ο Θεός.

Του ονόματός σου μνησθήσομαι εν πάση γενεά και γενεά.

Στίχ. Τι ανταποδώσωμεν τω Κυρίω περί πάντων ων ανταπέδωκεν ημίν.

Ευαγγέλιον. Εκ του κατά Λουκά (Κεφ. Ιβ’ 8-12).

Είπεν ο Κύριος τοις εαυτού μαθηταίς Πας ος αν ομολογήση εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, και ο Υιός του ανθρώπου ομολογήσει εν αυτώ έμπροσθεν των αγγέλων του Θεού ο δε αρνησάμενός με ενώπιον των ανθρώπων, απαρνηθήσεται ενώπιον των αγγέλων του Θεού. Και πας ος ερεί λόγον εις τον Υιόν του ανθρώπου, αφεθήσεται αυτώ τω δε εις το Άγιον Πνεύμα βλασφημήσαντι ουκ αφεθήσεται. Όταν προσφέρωσιν υμάς επί τας συναγωγάς και τας αρχάς και τας εξουσίας, μη μεριμνάτε πως ή τι απολογήσησθε ή τι είπητε το γαρ Άγιον Πνεύμα διδάξει υμάς εν αυτή τη ώρα, α δει ειπείν.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Ταις του Ιεράρχου πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη, των εμών εγκλημάτων.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ταις της Θεοτόκου πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη, των εμών εγκλημάτων.

Στίχ. Ελεήμον, ελέησόν με ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου.

Ήχος πλ. β’. Όλην αποθέμενοι.

Όλην εισδεξάμενος, των ιαμάτων την χάριν, ποταμός θεόβρυτος, και θαυμάτων πέλαγος, ανεξάντλητον, αληθώς πέφηνας, Μόδεστε τρισμάκαρ διά τούτο σου δεόμεθα, νόσων και θλίψεων, και δυσχερειών και κακώσεων, ημάς αεί διάσωζε, τους ανακειμένους τη σκέπη σου των δε βοσκημάτων, και πάντων των αλόγων την πληθύν, φθοροποιού πάσης έξεως, ανωτέραν φύλαττε.

Ο Ιερεύς: Σώσον ο Θεός τον λαόν σου…

Ωδή ζ’. Οι εκ της Ιουδαίας.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Των αλόγων προστάτης, και ψυχών νυμφοστόλος προς τον Χριστόν γεγονώς, ειρήνην σωτηρίαν, και βίου ευκοσμίαν, τοις βοώσιν εξαίτησον, σε ανυμνούμεν αεί, Μόδεστε θεηγόρε.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Υετίζουσα κόσμω, η σεπτή σου πρεσβεία οία νεφέλη τερπνή, ναμάτων ουρανίων, υδάτων ψυχοτρόφων, νεκταρώδη ομβρήματα, ψύχει και άρδει ημάς, Μόδεστε πολυτρόπως.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Σκευωρίας δολίου, συστροφίας εκτόπου και αθυμίας πικράς, κινδύνων απωδύνων, και νόσων δυσφορήτων, ανωτέρους διάσωζε, τους προσφοιτώντας αεί, Μόδεστε τω ναώ σου.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Γεωργήσας αθλίως, της πικράς αμαρτίας θανατηφόρους καρπούς, εξάγιστον αισχύνην, και όνειδος και άγος, κατωδύνως νυν δρέπομαι, αλλ’ ω Παρθένε Αγνή, σπεύσον βοήθησόν μοι.

Ωδή η’. Τον Βασιλέα.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Έφορον μέγαν, και αρωγόν εν ανάγκαις, ευρηκότες σε λυτρούμεθα κινδύνων. Όθεν σου την χάριν, κηρύττομεν τοις πάσι.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ρώμην τοις ζώοις, και τοις βοσκήμασι πάσι, την σην Μοδεστε χορήγει ευλογίαν, ταύτα απαλλάττων, εκ πάσης επηρείας.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Αρρωστημάτων, και λοιμικών προστριμμάτων, διαφύλαττε τα ζώα και τα κτήνη, των επευφημούντων, Τριάδα την Αγίαν.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Στένων προσβλέπω, προσδοκωμένην αισχύνην, ης με λύτρωσαι υπερευλογημένη, λύουσα αισίως, ην πέπτωκα παγίδα.

Ωδή θ’. Κυρίως Θεοτόκον.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιάσεων τα ρείθρα, βλύζων πλουτοδότως, ασθενειών απαλλάττεις τους κάμνοντας, και την υγείαν χαρίζη Μόδεστε άπασι.

Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Μυρίων εγκλημάτων, το κέρδος αποφέρων, περιεσχέθην οδύναις και θίψεσιν, αλλ’ επιστάς αοράτως Μόδεστε ρύσαι με.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Οδήγει ουρανόθεν, ημάς προς τα βελτίω, Θεομακάριστε Μόδεστε ένδοξε, και εσαεί επευλόγει ημών τα θρέμματα.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Υφάπλωσον την χάριν, της σης προστασίας, και περισκέπασον Κόρη τον δούλον σου, των πειρασμών γαρ νιφάδες περικυκλούσι με.

Μεγαλυνάρια.

Άξιον εστιν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την Αειμακάριστον και

Παναμώμητον, και Μητέρα του Θεού ημών. Την Τιμιωτέραν των Χερουβείμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον σε μεγαλύνομεν.

Χαίροις Αποστόλων ο ζηλωτής, και του θεαδέλφου, ο διάδοχος εν Σιών. Χαίροις των θαυμάτων θεόβρυτος χειμάρρους, Μόδεστε Ιεράρχα, Μαρτύρων σύναθλε.

Της Σιών της κάτω ποιμήν οφθείς, προς Σιών την άνω καθωδήγησας ασφαλώς, ταις σαις υποθήκαις Χριστού την ευλογάδα, και ήθλησας νομίμως Μόδεστε ένδοξε.

Πνεύματος την χάριν απειληφώς, παθών ανθρωπίνων ανεδείχθης θεραπευτής, και των βοσκημάτων οξύτατος ακέστωρ, Μόδεστε θεοφόρε, πιστών υπέρμαχε.

Σύμμορφος εδείχθης διά παθών, αθλήσεως Πάτερ, του παθόντος εν τη Σιών, όθεν και της τούτου εγέρσεως την δόξαν, αρρήτως επορίσω αξιοθαύμαστε.

Θαύμασιν εκλάμπων πάση τη γη, νόσων και κινδύνων, διασώζεις πάσαν ψυχήν, και τας των θρεμμάτων φθοροποιούς μολύνσεις, ταχέως καταπαύεις τη επισκέψει σου.

Άνωθεν ευλόγει διαπαντός, ημών τους τροφίας, και αγέλην την των κτηνών, και παντοίων πόνων και πάσης καχεξίας, ημάς απαύστως ρύου, Μόδεστε ένδοξε.

Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι Πάντες μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εις το σωθήναι ημάς.

Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. (Τρίς)

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Παναγία Τρίας, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός Σου.

Κύριε ελέησον. Κύριε ελέησον. Κύριε ελέησον.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.

Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου ελθέτω η βασιλεία σου γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

Ο Ιερεύς: Ότι Σου εστιν η βασιλεία…

Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.

Οσίως τον βίον σου διαπεράσας σοφέ, ποδήρει κεκόσμησαι Ιερωσύνης φαιδρώ, Ιερόαθλε Μόδεστε. Όθεν και εναθλήσας προθυμότατα, Πάτερ, νυν εν αγαλλιάσει τω Χριστώ συναγάλλη, πρεσβεύων υπέρ πάντων ημών των ευφημούντων σε.

Ο Ιερεύς μνημονεύει των υπέρ ων η Παράκλησις.

Και εν τη Απολύσει το παρόν Προσόμοιον.

Ήχος β’. Ότε εκ του ξύλου.

Μέγας αντιλήπτωρ και φρουρός, των ειλικρινώς σε τιμώντων, υπάρχων Μόδεστε, σκέπε και διάσωζε ημάς εκάστοτε, ολεθρίων συμπτώσεων, και πάσης οδύνης και πταισμάτων άφεσιν, εξαίτει άπασι, ζώων δε αλόγων τα πάθη, ίασαι τη ση χειρουργία, ως αυτών ακέστωρ θεοπρόβλητος.

Ήχος πλ. δ’.

Δέσποινα πρόσδεξαι, τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι ημάς από πάσης ανάγκης και θλίψεως.

Ήχος β’.

Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.

Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών, Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.