Η ΠΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Γαλατία ελέγετο η εν τη Μ. Ασία χώρα, της οποίας κυριώταται πόλεις υπήσξαν η Άγκυρα, η Πεσσινούς και το Τάβιον, και η οποία διεκρίνετο της Φρυγίας, της Πισιδίας και της Λυκαονίας, αίτινες βραδύτερον συναπετέλεσαν μετ’ άλλων τινών  Μικρασιατικών τμημάτων την Ρωμαϊκήν επαρχίαν της Γαλατίας. Την χώραν ταύτην επεσκέφθη ο Απόστολος διά πρώτην φοράν κατά την δευτέραν αποστολικήν οδοιπορίαν του, ότε <<διήλθε την Φρυγίαν και την Γαλατικήν χώραν>> ( Πράξ. ιστ΄6) και εγένετο δεκτός υπό των Γαλατών μετ’ ενθουσιασμού και μετ’ εξαιρετικών εκδηλώσεων στοργής και σεβασμού  ( Γαλάτ. δ΄13 και εξής). Αλλά μετά την εις Γαλατίαν επίσκεψιν ταύτην του Παύλου εισεχώρησαν εις τας νεοσυστάτους εκεί Εκκλησίας Ιουδαΐζοντες ψευδοδιδάσκαλοι, οίτινες εκήρυττον ως απαραίτητον προς σωτηρίαν την τήρησιν των τελετουργικών διατάξεων του νόμου και πρόπαντός  της περιτομής. Όπως δε επιτύχουν την διάδοσιν των πλανών των τούτων, επεχείρησαν με συκοφαντίας και διαβολάς να κλονίσουν το αποστολικόν κύρος του Παύλου, βεβαιούντες ότι ούτος δεν ήτο αληθινός Απόστολος όπως ήσαν οι μεγάλοι Απόστολοι Πέτρος, Ιωάννης και Ιάκωβος, οίτινες εθεωρούντο στύλοι της Εκκλησίας. Τας συκοφαντίας και πλάνας ταύτας ανεσκεύασε προφορικώς ο Απόστολος πιθανώτατα κατά την δευτέραν επίσκεψίν του εις τας Εκκλησίας της Γαλατίας, η οποία εγένετο κατά την τρίτην αποστολικήν οδοιπορίαν, ολίγον προτού να καταλήξη εις την Έφεσον, όπου παρέμεινεν επί τριετίαν ( Πράξ. ιη΄ 23 και ιθ΄1-20 ). Αλλά και μετά την προφορικήν ταύτην αναίρεσιν, από την οποίαν εφάνησαν προς στιγμήν οι Γαλάται ότι επείσθησαν, εισεχώρησαν εκ νέου οι ψευδάδελφοι και προεκάλεσαν μεγάλην μεταξύ των Χριστιανών αναταραχήν. Κατόπιν τούτου απευθύνει ο θείος Παύλος την επιστολήν ταύτην ολίγον χρόνον μετά την άφιξίν του εις Έφεσον, ήτοι περί το τέλος του 52 μ. Χ.