ΑΙ ΔΥΟ ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ

Την Θεσσαλονίκην ο Παύλος επεσκέφθη διά πρώτην φοράν περί το έτος 52 μ. Χ. κατά την δευτέραν αποστολικήν οδοιπορίαν του, όταν συνοδευόμενος από τον Σίλαν και τον Τιμόθεον είχεν αναχωρήσει από τους  Φιλίππους μετά τας κακοπαθείας και την εκεί φυλάκισιν. Κατά τας εκ των Πράξεων πληροφορίας (κεφ. ιζ' 1-10 ), ο θείος Απόστολος ελθών εις Θεσσαλονίκην απηυθύνθη πρώτον εις τους Ιουδαίους, προς τους οποίους επί τρία κατά συνέχειαν Σάββατα ωμίλησεν επί τη βάσει των προφητειών της Αγίας Γραφής καταγγέλλων εις αυτούς τον Κύριον. Ιδρύθη ούτω η Εκκλησία της Θεσσαλονίκης, η οποία περιέλαβεν ολίγους μεν Ιουδαίους, πλήθος όμως πολύ εκ των προσηλύτων και εκ των εθνικών και εκ των γυναικών της ανωτέρας πιθανώτατα τάξεως. Τούτο διήγειρε τον φανατισμόν των απιστησάντων Ιουδαίων, οίτινες υπεκίνησαν κατά του Παύλου διωγμόν, όστις εντός ολίγου επεξετάθη και κατά πάντων των εν Θεσσαλονίκη Χριστιανών. Αναγκασθείς ένεκα του διωγμού τούτου να φύγη ο θείος Απόστολος ου μόνον εκ Θεσσαλονίκης αλλά και εκ Βεροίας, όταν ήλθεν εις Αθήνας, απέστειλεν εκείθεν τον Τιμόθεον εις Θεσσαλονίκην, όπως ενισχύση τους διωκομένους εν αυτή Χριστιανούς. Αι ειδήσεις δε, τας οποίας μετέδωκεν ο Τιμόθεος περί των Θεσσαλονικέων εις τον Παύλον, ευρισκόμενον ήδη εν Κορίνθω, έδωαν εις αυτόν αφορμήν να γράψη περί τα τέλη του 52 μ. Χ. την πρώτην προς αυτούς επιστολήν και να εκφράση μεν την χαράν του διά την σταθερότητά των εν μέσω των διωγμών και των πειρασμών, να επιστήση δε την προσοχήν των εις μερικά ολέθρια υπολείμματα από τας προτέρας ειδωλολατρικάς των συνηθείας και κακίας, αλλά και να πληροφορήση αυτούς περί της κατά την δευτέραν παρουσίαν του Κυρίου αναστάσεως των νεκρών. Και την σευτέραν επιστολήν του προς τους Θεσσαλονικείς έγραψεν ο Απόστολος εκ Κορίνθου, ολίγας μήνας μετά την πρώτην, λαβών αφορμήν είτε εξ επιστολής, την οποίαν του έστειλαν ούτοι μετά την λήψιν της πρώτης επιστολής, είτε εκ πληροφοριών, τας οποίας εν τω μεταξύ έλαβεν ο Απόστολος περί της εν Θεσσαλονίκη καταστάσεως.