ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΑΚΩΒΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ΄ 

Στίχ. 1-17. Πρέπει να αγωνιζώμεθα κατά των παθών και ελαττωμάτων μας.

Πόθεν πόλεμοι και μάχαι εν υμίν; ουκ εντεύθεν, εκ των ηδονών υμών των στρατευομένων εν τοις μέλεσιν υμών; 
2 επιθυμείτε, και ουκ έχετε φονεύετε και ζηλούτε, και ου δύνασθε επιτυχείν μάχεσθε και πολεμείτε, και ουκ έχετε, δια το μη αιτείσθαι υμάς 
3 αιτείτε και ου λαμβάνετε, διότι κακώς αιτείσθε, ίνα εν ταις ηδοναίς υμών δαπανήσητε. 
4 μοιχοί και μοιχαλίδες! ουκ οίδατε ότι η φιλία του κόσμου έχθρα του Θεού εστιν; ος αν ουν βουληθή φίλος είναι του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται. 
5 ή δοκαίτε ότι κενώς η Γραφή λέγει, προς φθόνον επιποθεί το πνεύμα ο λατώκησεν εν ημίν; 
6 μείζονα δε δίδωσι χάριν διό λέγει ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσι χάριν. 
7 Υποτάγητε ουν τω Θεώ. αντίστητε τω διαβόλω, και φεύξεται αφ' υμών 
8 εγγίσατε τω Θεώ, και εγγιεί υμίν. καθαρίσατε χείρας αμαρτωλοί και αγνίσατε καρδίας δίψυχοι. 
9 ταλαιπωρήσατε και πενθήσατε και κλαύσατε ο γέλως υμών εις πένθος μεταστραφήτω και η χαρά εις κατήφειαν. 
10 ταπεινώθητε ενώπιον του Κυρίου, και υψώσει υμάς. 
11 Μη καταλαλείτε αλλήλων, αδελφοί, ο καταλαλών αδελφού και κρίνων τον αδελφόν αυτού καταλαλεί νόμου και κρίνει νόμον ει δε νόμον κρίνεις, ουκ ει ποιητής νόμου, αλλά κριτής. 
12 εις εστιν ο νομοθέτης και κριτής, ο δυνάμενος σώσαι και απολέσαι συ δε τις ει ος κρίνεις τον έτερον; 
13 Άγε νυν οι λέγοντες σήμερον και αύριον πορευσόμεθα εις τήνδε την πόλιν και ποιήσομεν εκεί ενιαυτόν ένα και εμπορευσόμεθα και κερδήσομεν 
14 οίτινες ουκ επίστασθε το της αύριον ποία γαρ η ζωή υμών; ατμίς γαρ έσται η προς ολίγον φαινομένη, έπειτα δε και αφανιζομένη 
15 αντί του λέγειν υμάς, εάν ο Κύριος θελήση, και ζήσομεν και ποιήσομεν τούτο ή εκείνο. 
16 νυν δε καυχάσθε εν ταις αλαζονείαις υμών πάσα καύχησις τοιαύτη πονηρά εστιν. 
17 ειδότι ουν καλόν ποιείν και μη ποιούντι, αμαρτία αυτώ εστιν.