Πάσαν την ελπίδα ημών επί τον Θεόν μόνον θήσωμεν. Και πάσαν την μέριμναν ημών επ' αυτόν μόνον ρίψωμεν, και εκ πάσης θλίψεως, αυτός ημάς ρύσεται, και πάντα τον βίον, αυτός ημάς διαθρέψει. Πάντα μεν άνθρωπον εκ ψυχής αγαπήσωμεν επί μηδενί δε ανθρώπω τη ελπίδα θήσωμεν ότι εφ' όσον ο Κύριος συντηρεί ημάς, και οι φίλοι πάντες ημάς περιέπουσι, και οι εχθροί πάντες ημάς αδυνατούσιν. Επάν δε ο Κύριος ημάς εγκαταλείπη, τότε και οι εχθροί πάντες καθ' ημών ισχύουσιν. Αλλά και ο εις εαυτόν θαρρών, πεσείται πτώμα εξαίσιον, ο δε φοβούμενος τον Κύριον, υψωθήσεται.

Αγίου Μαξίμου Ομολογητού.