ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ'

Στίχ. 1-11. Ο Πέτρος θεραπεύει τόν χωλόν. 

Επί τό αυτό δέ Πέτρος καί Ιωάννης ανέβαινον εις τό ιερόν επί τήν ώραν τής προσευχής τήν ενάτην. 
2 καί τις ανήρ χωλός εκ κοιλίας μητρός αυτού υπάρχων εβαστάζετο, όν ετίθουν καθ' ημέραν πρός τήν θύραν τού ιερού τήν λεγομένην ωραίαν τού αιτείν ελεημοσύνην παρά τών εισπορευομένων εις τό ιερόν 
3 ός ιδών Πέτρον καί Ιωάννην μέλλοντας εισιέναι εις τό ιερόν ηρώτα ελεημοσύνην. 
4 ατενίσας δέ Πέτρος εις αυτόν σύν τώ Ιωάννη είπε βλέψον εις ημάς. 
5 ο δέ επείχεν αυτοίς προσδοκών τι παρ' αυτών λαβείν. 
6 είπε δέ Πέτρος αργύριον καί χρυσίον ουχ υπάρχει μοι ό δέ έχω τούτο σοι δίδωμι εν τώ ονόματι Ιησού Χριστού τού Ναζωραίου έγειρε καί περιπάτει. 
7 καί πιάσας αυτόν τής δεξιάς χειρός ήγειρε παραχρήμα δέ εστερεώθησαν αυτού αι βάσεις καί τά σφυρά, 
8 καί εξαλλόμενος έστη καί περιεπάτει, καί εισήλθε σύν αυτοίς εις τό ιερόν περιπατών καί αλλόμενος καί αινών τόν Θεόν. 
9 καί είδεν αυτόν πάς ο λαός περιπατούντα καί αινούντα τόν Θεόν 
10 επεγίνωσκόν τε αυτόν ότι ούτος ήν ο πρός τήν ελεημοσύνην καθήμενος επί τή ωραία πύλη τού ιερού, καί επλήσθησαν θάμβους καί εκστάσεως επί τώ συμβεβηκότι αυτώ. 
11 Κρατούντος δέ τού ιαθέντος χωλού τόν Πέτρον καί Ιωάννην συνέδραμε πρός αυτούς πάς ο λαός επί τή στοά τή καλουμένη Σολομώντος έκθαμβοι