ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ'

Στίχ. 23-31. Προσευχή τής Εκκλησίας.

23 Απολυθέντες δέ ήλθον πρός τούς ιδίους καί απήγγειλαν όσα πρός αυτούς οι αρχιερείς καί οι πρεσβύτεροι είπον. 
24 οι δέ ακούσαντες ομοθυμαδόν ήραν φωνήν πρός τόν Θεόν καί είπον Δέσποτα, σύ ο ποιήσας τόν ουρανόν καί τήν γήν καί τήν θάλασσαν καί πάντα τά εν αυτοίς, 
25 ο διά στόματος Δαυϊδ παιδός σου ειπών ίνα τί εφρύαξαν έθνη καί λαοί εμελέτησαν κενά; 
26 παρέστησαν οι βασιλείς τής γής καί οι άρχοντες συνήχθησαν επί τό αυτό κατά τού Κυρίου καί κατά τού Χριστού αυτού. 
27 συνήχθησαν γάρ επ' αληθείας επί τόν άγιον παίδα σου Ιησούν, όν έχρισας, Ηρώδης τε καί Πόντιος Πιλάτος σύν έθνεσι καί λαοίς Ισραήλ, 
28 ποιήσαι όσα η χείρ σου καί η βουλή σου προώρισε γενέσθαι 
29 καί τά νύν, Κύριε, έπιδε επί τάς απειλάς αυτών, καί δος τοίς δούλοις σου μετά παρρησίας πάσης λαλείν τόν λόγον σου 
30 εν τώ τήν χείρα σου εκτείνειν σε εις ίασιν καί σημεία καί τέρατα γίνεσθαι διά τού ονόματος τού αγίου παιδός σου Ιησού. 
31 καί δεηθέντων αυτών εσαλεύθη ο τόπος εν ώ ήσαν συνηγμένοι, καί επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, καί ελάλουν τόν λόγον τού Θεού μετά παρρησίας.