ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι'

Όπως μεταξύ τής έκτης καί εβδόμης σφραγίδος, ούτω καί μεταξύ τής έκτης καί εβδόμης σάλπιγγος παρεμβάλλεται επεισόδιον αναφερόμενον πιθανώτατα εις τήν τύχην τού Ισραήλ κατά τήν επικειμένην μετά τό έβδομον σάλπισμα κρίσιν. Άγγελος εξ ουρανού εκπροσωπών τόν Υιόν τού ανθρώπου, ως διαπιστούται εκ τής διαπρεπούς εμφανίσεως αυτού, προαναγγέλων τόν εντός ολίγου τελικόν αγώνα εγχειρίζει εις τόν Ιωάννην μικρόν βιβλίον, ίνα καταφάγη αυτό, σύμβολον τής πλήρους προσοικειώσεως καί κατανοήσεως τού περιεχομένου τού βιβλίου. Συντασσόμεθα υπέρ τής γνώμης, ότι τό βιβλίον ασχολείται μέ τήν επιστροφήν τού Ισραήλ, ούτινος η ιστορία, ως εξ αρχής τής εθνικής του συγκροτήσεως καί άχρι τού νύν χωρισθείσα τής ιστορίας τού λοιπού κόσμου, προσφυώς ενταύθα παρουσιάζεται ως βιβλιαρίδιον εν τώ μεγάλω βιβλίω εις χείρας τού Αρνίου περιλαμβανόμενον. Εφ' όσον δέ η εβδόμη σάλπιγξ αποτελεί τήν συνέχειαν τών εν τώ μεγάλω βιβλίω έξ σαλπισμάτων, τό περιεχόμενον τού βιβλιαριδίου τούτου πιθανώτερον μάς φαίνεται νά εκτείνεται μέχρι τού κεφαλαιου ια' 15, οπόθεν άρχεται η εξιστόρησις τών κατά τό έβδομον σάλπισμα. Γλυκύ εις τήν γεύσιν τούτο, ως προαναγγέλλον τήν ευφρόσυνον επιστροφήν εις Χριστόν μεγάλης μερίδος Ιουδαίων - αι προηγουμένως σφραγισθείσαι 144.000 Ιουδαίων κατά τήν περίοδον αυτήν επιστρέφουσι - παρουσιάζεται ακολούθως πικρόν λόγω τών επακολουθησόντων εις τήν επιστροφήν ταύτην δεινών, πιθανώς καί εκ τού φανατισμού τών πεισμόνως εν τή απιστία παραμεινάντων Ιουδαίων.


Καί είδον άλλον άγγελον ισχυρόν καταβαίνοντα εκ τού ουρανού, περιβεβλημένον νεφέλην, καί η ίρις επί τής κεφαλής αυτού, καί τό πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, καί οι πόδες αυτού ως στύλοι πυρός, 
2 καί έχων εν τή χειρί αυτού βιβλίον ανεωγμένον. καί έθηκε τόν πόδα αυτού τόν δεξιόν επί τής θαλάσσης, τόν δέ ευώνυμον επί τής γής, 
3 καί έκραξε φωνή μεγάλη ώσπερ λέων μυκάται. καί ότε έκραξεν, ελάλησαν αι επτά βρονταί τάς εαυτών φωνάς. 
4 καί ότε ελάλησαν αι επτά βρονταί, έμελλον γράφειν καί ήκουσα φωνήν εκ τού ουρανού λέγουσαν σφράγισον ά ελάλησαν αι επτά βρονταί, καί μή αυτά γράψης. 
5 καί ο άγγελος, όν είδον εστώτα επί τής θαλάσσης καί επί τής γής, ήρε τήν χείρα αυτού τήν δεξιάν εις τόν ουρανόν 
6 καί ώμοσεν εν τώ ζώντι εις τούς αιώνας τών αιώνων, ός έκτισε τόν ουρανόν καί τά εν αυτώ καί τήν γήν καί τά εν αυτή καί τήν θάλασσαν καί τά εν αυτή, ότι χρόνος ουκέτι έσται, 
7 αλλ' εν ταίς ημέραις τής φωνής τού εβδόμου αγγέλου, όταν μέλλη σαλπίζειν, καί ετελέσθη τό μυστήριον τού Θεού, ως ευηγγέλισε τούς δούλους αυτού τούς προφήτας. 
8 Καί η φωνή ήν ήκουσα εκ τού ουρανού, πάλιν λαλούσα μετ' εμού καί λέγουσα ύπαγε λάβε τό βιβλιδάριον τό ανεωγμένον εν τή χειρί τού αγγέλου τού εστώτος επί τής θαλάσσης καί επί τής γής. 
9 καί απήλθα πρός τόν άγγελον, λέγων αυτώ δούναί μοι τό βιβλιδάριον. καί λέγοι μοι λάβε καί κατάφαγε αυτό, καί πικρανεί σου τήν κοιλίαν, αλλ' εν τώ στόματί σου έσται γλυκύ ως μέλι. 
10 καί έλαβον τό βιβλίον εκ τής χειρός τού αγγέλου καί κατέφαγον αυτό, καί ήν εν τώ στόματί μου ως μέλι γλυκύ καί ότε έφαγον αυτό, επικράνθη η κοιλία μου. 
11 καί λέγουσί μοι δεί σε πάλιν προφητεύσαι επί λαοίς καί έθνεσι καί γλώσσαις καί βασιλεύσι πολλοίς.