ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΔ'

Στίχ. 1-23. Οι Ιουδαίοι κατηγορούν τόν Παύλον 
εις τόν ηγεμόνα Φήλικα. Ο Παύλος απολογείται. 

Μετά δέ πέντε ημέρας κατέβη ο αρχιερεύς Ανανίας μετά τών πρεσβυτέρων καί ρήτορος Τερτύλλου τινός, οίτινες ενεφάνισαν τώ ηγεμόνι κατά τού Παύλου. 
2 κληθέντος δέ αυτού ήρξατο κατηγορείν ο Τέρτυλλος λέγων 
3 πολλής ειρήνης τυγχάνοντες διά σού καί κατορθωμέτων γινομένων τώ έθνει τούτω διά τής σής προνοίας, πάντη τε καί πανταχού αποδεχόμεθα, κράτιστε Φήλιξ, μετά πάσης ευχαριστίας. 
4 ίνα δέ μή επί πλείόν σε εγκόπτω, παρακαλώ ακούσαί σε ημών συντόμως τή σή επιεικεία. 
5 ευρόντες γάρ τόν άνδρα τούτον λοιμόν καί κινούντα στάσιν πάσι τοίς Ιουδαίοις τοίς κατά τήν οικουμένην, πρωτοστάτην τε τής τών Ναζωραίων αιρέσεως, 
6 ός καί τό ιερόν επείρασε βεβηλώσαι, όν καί εκρατήσαμεν καί κατά τόν ημέτερον νόμον ηθελήσαμεν κρίνειν 
7 παρελθών δέ Λυσίας ο χιλίαρχος μετά πολλής βίας εκ τών χειρών ημών απήγαγε, 
8 κελεύσας τούς κατηγόρους αυτού έρχεσθαι επί σέ παρ' ού δυνήση αυτός ανακρίνας περί πάντων τούτων επιγνώναι ών ημείς κατηγορούμεν αυτού. 
9 συνεπέθεντο δέ καί Ιουδαίοι φάσκοντες ταύτα ούτως έχειν. 
10 Απεκρίθη δέ ο Παύλος, νεύσαντος αυτώ τού ηγεμόνος λέγειν εκ πολλών ετών όντα σε κριτήν τώ έθνει τούτω επιστάμενος ευθυμότερον τά περί εμαυτού απολογούμαι, 
11 δυναμένου σου γνώναι ότι ου πλείους εισί μοι ημέραι δεκαδύο εφ' ής ανέβην προσκυνήσων εις Ιερουσαλήμ 
12 καί ούτε εν τώ ιερώ εύρόν με πρός τινα διαλεγόμενον ή επισύστασιν ποιούντα όχλου, ούτε εν ταίς συναγωγαίς ούτε κατά τήν πόλιν 
13 ούτε παραστήσαι δύνανται περί ών νύν κατηγορούσί μου. 
14 ομολογώ δέ τούτό σοι, ότι κατά τήν οδόν ήν λέγουσιν αίρεσιν ούτω λατρεύω τώ πατρώω Θεώ, πιστεύων πάσι τοίς κατά τόν νόμον καί τοίς εν τοίς προφήταις γεγραμμένοις, 
15 ελπίδα έχων εις τόν Θεόν ήν καί αυτοί ούτοι προσδέχονται, ανάστασιν μέλλειν έσεσθαι νεκρών, δικαίων τε καί αδίκων 
16 εν τούτω δέ καί αυτός ασκώ απρόσκοπον συνείδησιν έχειν πρός τόν Θεόν καί τούς ανθρώπους διά παντός. 
17 δι' ετών δέ πλειόντων παρεγενόμην ελεημοσύνας ποιήσων εις τό έθνος μου καί προσφοράς 
18 εν οίς εύρόν με ηγνισμένον εν τώ ιερώ, ου μετά όχλου ουδέ μετά θορύβου, τινές από τής Ασίας Ιουδαίοι, 
19 ούς έδει επί σού παρείναι καί κατηγορείν εί τι έχοιεν πρός με. 
20 ή αυτοί ούτοι ειπάτωσαν τί εύρον εν εμοί αδίκημα στάντος μου επί τού συνεδρίου, 
21 ή περί μιάς ταύτης φωνής ής έκραξα εστώς εν αυτοίς, ότι περί αναστάσεως νεκρών εγώ κρίνομαι σήμεραν υφ' υμών. 
22 Ακούσας δέ ταύτα ο Φήλιξ ανεβάλετο αυτούς, ακριβέστερον ειδώς τά περί τής οδού, ειπών όταν Λυσίας ο χιλίαρχος καταβή, διαγνώσομαι τά καθ' υμάς, 
23 διαταξάμενός τε τώ εκατοντάρχη τηρείσθαι τόν Παύλον έχειν τε άνεσιν καί μηδένα κωλύειν τών ιδίων αυτού υπηρετείν ή προσέρχεσθαι αυτώ.