ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ


ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε'.

Στίχ. 1-11. Η δικαίωσις γίνεται διά τής σταυρικής θυσίας τού Χριστού.

Δικαιωθέντες ούν εκ πίστεως ειρήνην έχομεν πρός τόν Θεόν διά τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, 
2 δι' ού καί τήν προσαγωγήν εσχήκαμεν τή πίστει εις τήν χάριν ταύτην εν ή εστήκαμεν, καί καυχώμεθα επ' ελπίδι τής δόξης τού Θεού. 
3 ου μόνον δέ, αλλά καί καυχώμεθα εν ταίς θλίψεσιν, ειδότες ότι η θλίψις υπομονήν κατεργάζεται, 
4 η δέ υπομονή δοκιμήν, η δέ δοκιμή ελπίδα, 
5 η δέ ελπίς ου καταισχύνει, ότι η αγάπη τού Θεού εκκέχυται εν ταίς καρδίαις ημών διά Πνεύματος Αγίου τού δοθέντος ημίν. 
6 έτι γάρ Χριστός όντων ημών ασθενών κατά καιρόν υπέρ ασεβών απέθανε. 
7 μόλις γάρ υπέρ δικαίου τις αποθανείται υπέρ γάρ τού αγαθού τάχα τις καί τολμά αποθανείν. 
8 συνίστησι δέ τήν εαυτού αγάπην εις ημάς ο Θεός, ότι έτι αμαρτωλών όντων ημών Χριστός υπέρ ημών απέθανε. 
9 πολλώ ούν μάλλον δικαιωθέντες νύν εν τώ αίματι αυτού σωθησόμεθα δι' αυτού από τής οργής. 
10 ει γάρ εχθροί όντες κατηλλάγημεν τώ Θεώ διά τού θανάτου τού υιού αυτού, πολλώ μάλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα εν τή ζωή αυτού 
11 ου μόνον δέ, αλλά καί καυχώμενοι εν τώ Θεώ διά τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι' ούν νύν τήν καταλλαγήν ελάβομεν.

Στίχ. 12-21. Ο θάνατος εισήλθεν εις τό ανθρώπινον γένος διά τού Αδάμ,
η δέ σωτηρία παρέχεται διά τού Ιησού Χριστού. 

12 Διά τούτο ώσπερ δι' ενός ανθρώπου η αμαρτία εις τόν κόσμον εισήλθε καί διά τής αμαρτίας ο θάνατος, καί ούτως εις πάντας ανθρώπους ο θάνατος διήλθεν, εφ' ώ πάντες ήμαρτον 
13 άχρι γάρ νόμου αμαρτία ήν εν κόσμω, αμαρτία δέ ουκ ελλογείται μή όντος νόμου 
14 αλλ' εβασίλευσεν ο θάνατος από Αδάμ μέχρι Μωϋσέως καί επί τούς μή αμαρτήσαντας επί τώ ομοιώματι τής παραβάσεως Αδάμ, ός εστι τύπος τού μέλλοντος. 
15 Αλλ' ουχ ως τό παράπτωμα, ούτω καί τό χάρισμα. ει γάρ τώ τού ενός παραπτώματι οι πολλοί απέθανον, πολλώ μάλλον η χάρις τού Θεού καί η δωρεά εν χάριτι τή τού ενός ανθρώπου Ιησού Χριστού εις τούς πολλούς επερίσσευσε. 
16 καί ουχ ως δι' ενός αμαρτήσαντος τό δώρημα τό μέν γάρ κρίμα εξ ενός εις κατάκριμα, τό δέ χάρισμα εκ πολλών παραπτωμάτων εις δικαίωμα. 
17 ει γάρ τώ τού ενός παραπτώματι ο θάνατος εβασίλευσε διά τού ενός, πολλώ μάλλον οι τήν περισσείαν τής χάριτος καί τής δωρεάς  τής δικαιοσύνης λαμβάνοντες εν ζωή βασιλεύσουσι διά τού ενός Ιησού Χριστού. 
18 Άρα ούν ως δι' ενός παραπτώματος εις πάντας ανθρώπους εις κατάκριμα, ούτω καί δι' ενός δικαιώματος εις πάντας ανθρώπους εις δικαίωσιν ζωής. 
19 ώσπερ γάρ διά τής παρακοής τού ενός ανθρώπου αμαρτωλοί κατεστάθησαν οι πολλοί, ούτω καί διά τής υπακοής τού ενός δίκαιοι κατασταθήσονται οι πολλοί. 
20 νόμος δέ παρεισήλθεν ίνα πλεονάση τό παράπτωμα. ού δέ επλεόνασεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις, 
21 ίνα ώσπερ εβασίλευσεν η αμαρτία εν τώ θανάτω, ούτω καί η χάρις βασιλεύση διά δικαιοσύνης εις ζωήν αιώνιον διά Ιησού Χριστού τού Κυρίου ημών.