ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ'

Η απαισία εικών τής κυριαρχίας τού Αντιχρίστου παρακολουθείται υπό σκηνής ικανής νά ενισχύση τούς πιστούς, όπως εγένετο καί εν τώ Ζ' κεφαλαίω. Τό Αρνίον παρουσιάζεται επί τού όρους Σιών, τής επί γής στρατευομένης Εκκλησίας, περιβαλλόμενον υπό τών 144.000 τών εν τώ Ζ' κεφαλαίω σφραγισθεισών καί προωρισμένων διά τήν κρίσιμον ταύτην φάσιν τού αγώνος κατά τού Αντιχρίστου. Είναι η εκλεκτή μερίς τών πιστών, η αποτελούσα ήδη τό εξόχως εκλεκτόν μέρος τού λαού τού Θεού καί τού Αρνίου, η εκ τού Ισραηλιτικού λαού αφωρισμένη καί κεκλημένη, η διαφυλαχθείσα από παντός μολυσμού επιμιξίας πρός τά έθνη καί αποτελούσα τήν διά τού αίματος τού Χριστού εξαγιασθείσαν καλλιέλαιον καί εγκεντρισθείσαν εν τή ιδία ελαία, τής οποίας η ρίζα αγία (Ρωμ. ιά 16, 24). Φωναί ουράνιοι προαναγγέλλουσι τήν καθ' άπασαν τήν οικουμένην αναγγελίαν τού ευαγγελίου, όπερ ήδη εκηρύχθη εν όλω τώ κόσμω, καί τήν προσεγγίζουσαν κρίσιν, καθ' ήν πίπτει μέν η Βαβυλών, η πόλις η εξεικονιζομένη υπό τής παλαιάς Ρώμης καί αποτελούσα τό κέντρον τής πολιτικής, κρατικής καί πνευματικής αντιθέου δυνάμεως, επέρχεται δέ η τιμωρία τών υπηκόων τού Αντιχρίστου καί εξεικονίζεται η προσεγγίζουσα κρίσις, καθ' ήν ο Θεός ως διά θερισμού θά περισυνάξη τούς ιδικούς του εναποθηκεύων αυτούς ως σίτον πολύτιμον, θά καταπατήση δ' ως εν τρυγητώ εν τή ληνώ τής οργής αυτού τούς υπεναντίους. 

Καί είδον, καί ιδού τό αρνίον εστηκός επί τό όρος Σιών, καί μετ' αυτού εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, έχουσαι τό όνομα αυτού καί τό όνομα τού πατρός αυτού γεγραμμένον επί τών μετώπων αυτών. 
2 καί ήκουσα φωνήν εκ τού ουρανού ως φωνήν υδάτων πολλών καί ως φωνήν βροντής μεγάλης καί η φωνή ήν ήκουσα, ως κιθαρωδών κιθαριζόντων εν ταίς κιθάραις αυτών. 
3 καί άδουσιν ωδήν καινήν ενώπιον τού θρόνου καί ενώπιον τών τεσσάρων ζώων καί τών πρεσβυτέρων καί ουδείς εδύνατο μαθείν τήν ωδήν ει μή αι εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, οι ηγορασμένοι από τής γής. 
4 ούτοί εισιν οί μετά γυναικών ουκ εμολύνθησαν παρθένοι γάρ εισιν. ούτοί εισιν οι ακολουθούντες τώ αρνίω όπου άν υπάγη. ούτοι ηγοράσθησαν από τών ανθρώπων απαρχή τώ Θεώ καί τώ αρνίω 
5 καί ουχ ευρέθη ψεύδος εν τώ στόματι αυτών άμωνοι γάρ εισιν. 
6 Καί είδον άλλον άγγελον πετόμενον εν μεσουρανήματι, έχοντα ευαγγέλιον αιώνιον ευαγγελίσαι επί τούς καθημένους επί τής γής καί επί πάν έθνος καί φυλήν καί γλώσσαν καί λαόν, 
7 λέγων εν φωνή μεγάλη φοβήθητε τόν Κύριον καί δότε αυτώ δόξαν, ότι ήλθεν η ώρα τής κρίσεως αυτού, καί προσκυνήσατε τώ ποιήσαντι τόν ουρανόν καί τήν γήν καί τήν θάλασσαν καί πηγάς υδάτων. 
8 καί άλλος δεύτερος άγγελος ηκολούθησε λέγων έπεσεν, έπεσε Βαβυλών η μεγάλη, ή εκ τού οίνου τού θυμού τής πορνείας αυτής πεπότικε πάντα τά έθνη. 
9 Καί άλλος άγγελος τρίτος ηκολούθησεν αυτοίς λέγων εν φωνή μεγάλη εί τις προσκυνεί τό θηρίον καί τήν εικόνα αυτού, καί λαμβάνει τό χάραγμα επί τού μετώπου αυτού ή επί τήν χείρα αυτού, 
10 καί αυτός πίεται εκ τού οίνου τού θυμού τού Θεού τού κεκερασμένου ακράτου εν τώ ποτηρίω τής οργής αυτού, καί βασανισθήσεται εν πυρί καί θείω ενώπιον τών αγίων αγγέλων καί ενώπιον τού αρνίου. 
11 καί ο καπνός τού βασανισμού αυτών εις αιώνας αιώνων αναβαίνει, καί ουκ έχουσιν ανάπαυσιν ημέρας καί νυκτός οι προσκυνούντες τό θηρίον καί τήν εικόνα αυτού, καί εί τις λαμβάνει τό χάραγμα τού ονόματος αυτού. 
12 Ώδε η υπομονή τών αγίων εστίν, οι τηρούντες τάς εντολάς τού Θεού καί τήν πίστιν Ιησού. 
13 Καί ήκουσα φωνής εκ τού ουρανού λεγούσης γράψον, μακάριοι οι νεκροί οι εν Κυρίω αποθνήσκοντες απ' άρτι. ναί, λεγει τό Πνεύμα, ίνα αναπαύσωνται εκ τών κόπων αυτών τά δέ έργα αυτών ακολουθεί μετ' αυτών. 
14 Καί είδον, καί ιδού νεφέλη λευκή, καί επί τήν νεφέλην καθήμενος όμοιος υιώ ανθρώπου, έχων επί τής κεφαλής αυτού στέφανον χρυσούν καί εν τή χειρί αυτού δρέπανον οξύ. 
15 Καί άλλος άγγελος εξήλθεν εκ τού ναού, κράζων εν φωνή μεγάλη τώ καθημένω επί τής νεφέλης πέμψον τό δρέπανόν σου καί θέρισον, ότι ήλθεν η ώρα τού θερίσαι, ότι εξηράνθη ο θερισμός τής γής. 
16 καί έβαλεν ο καθήμενος επί τήν νεφέλην τό δρέπανον αυτού επί τήν γήν, καί εθερίσθη η γή. 
17 Καί άλλος άγγελος εξήλθεν εκ τού ναού τού εν τώ ουρανώ, έχων καί αυτός δρέπανον οξύ. 
18 Καί άλλος άγγελος εξήλθεν εκ τού θυσιαστηρίου, έχων εξουσίαν επί τού πυρός, καί εφώνησε κραυγή μεγάλη τώ έχοντι τό δρέπανον τό οξύ λέγων πέμψον σου τό δρέπανον τό οξύ καί τρύγησον τούς βότρυας τής αμπέλου τής γής, ότι ήκμασεν η σταφυλή τής γής. 
19 καί έβαλεν ο άγγελος τό δρέπανον αυτού εις τήν γήν, καί ετρύγησε τήν άμπελον τής γής, καί έβαλεν εις τήν ληνόν τού θυμού τού Θεού τήν μεγάλην. 
20 καί επατήθη η ληνός έξω τής πόλεως, καί εξήλθεν αίμα εκ τής ληνού άχρι τών χαλινών τών ίππων από σταδίων χιλίων εξακοσίων.