Α΄ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ'.
Στίχ. 1-4. Ο Παύλος εκήρυξεν εις Κόρινθον μόνον τας στοιχειώδεις
Αληθείας του Ευαγγελίου.
Και εγώ, αδελφοί, ουκ ηδυνήθην υμίν λαλήσαι ως πνευματικοίς, αλλ’ ως σαρκικοίς, ως νηπίοις εν Χριστώ.
2 γάλα υμάς επότισα και ου βρώμα ούπω γαρ ηδύνασθε. Αλλ’ ούτε έτι νυν δύνασθε έτι σαρκικοί εστε.
3 όπου γαρ εν υμίν ζήλος και έρις και διχοστασίαι, ουχί σαρκικοί εστε και κατά άνθρωπον περιπατείτε;
4 όταν γαρ λέγη τις, εγώ μεν ειμι Παύλου, έτερος δε εγώ Απολλώ, ουχί σαρκικοί εστε;
Στίχ. 5-23. Οι κήρυκες του Ευαγγελίου και η ευθύνη αυτών.
5 Τις ούν εστι Παύλος, τις δε Απολλώς αλλ’ η διάκονοι δι’ ών επιστεύσατε, και εκάστω ως ο Κύριος έδωκεν;
6 εγώ εφύτευσα, Απολλώς επότισεν, αλλ’ ο Θεός ηύξανεν
7 ώστε ούτε ο φυτεύων εστί τι ούτε ο ποτίζων, αλλ’ ο αυξάνων Θεός.
8 ο φυτεύων δε και ο ποτίζων έν εισιν έκαστος δε τον ίδιον μισθόν λήψεται κατά τον ίδιον κόπον.
9 Θεού γαρ εσμεν συνεργοί Θεού γεώργιον, Θεού οικοδομή εστε.
10 Κατά την χάριν του Θεού την δοθείσαν μοι ως σοφός αρχιτέκτων θεμέλιον τέθεικα, άλλος δε εποικοδομεί έκαστος δε βλεπέτω πως εποικοδομεί
11 θεμέλιον γαρ άλλον ουδείς δύναται θείναι παρά τον κείμενον, ος εστιν Ιησούς Χριστός.
12 ει δε τις εποικοδομεί επί τον θεμέλιον τούτον χρυσόν, άργυρον, λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην,
13 εκάστου το έργον φανερόν γενήσεται η γαρ ημέρα δηλώσει ότι εν πυρί αποκαλύπτεται και εκάστου το έργον οποίον εστι το πυρ δοκιμάσει.
14 ει τινος το έργον μενεί ο επωκοδόμησε, μισθόν λήψεται
15 ει τινος το έργον κατακαήσεται, ζημιωθήσεται, αυτός δε σωθήσεται, ούτως δε ως διά πυρός.
16 Ουκ οίδατε ότι ναός Θεού εστε και το Πνεύμα του Θεού οικεί εν υμίν;
17 ει τις τον ναόν του Θεού φθείρει, φθερεί τούτον ο Θεός ο γαρ ναός του Θεού άγιός εστιν, οίτινές εστε υμείς.
18 Μηδείς εαυτόν εξαπατάτω ει τις δοκεί σοφός είναι εν υμίν εν τω αιώνι τούτω, μωρός γενέσθω, ίνα γένηται σοφός.
19 η γαρ σοφία του κόσμου τούτου μωρία παρά τω Θεώ εστι. Γέγραπται γαρ ο δρασσόμενος τους σοφούς εν τη πανουργία αυτών
20 και πάλιν Κύριος γινώσκει τους διαλογισμούς των σοφών, ότι εισί μάταιοι.
21 ώστε μηδείς καυχάσθω εν ανθρώποις πάντα γαρ υμών εστιν,
22 είτε Παύλος είτε Απολλώς είτε Κηφάς είτε κόσμος είτε ζωή είτε θάνατος είτε ενεστώτα είτε μέλλοντα, πάντα υμών εστιν,
23 υμείς δε Χριστού, Χριστός δε Θεού.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ'.
Στίχ. 1-4. Ο Παύλος εκήρυξεν εις Κόρινθον μόνον τας στοιχειώδεις
Αληθείας του Ευαγγελίου.
Και εγώ, αδελφοί, ουκ ηδυνήθην υμίν λαλήσαι ως πνευματικοίς, αλλ’ ως σαρκικοίς, ως νηπίοις εν Χριστώ.
2 γάλα υμάς επότισα και ου βρώμα ούπω γαρ ηδύνασθε. Αλλ’ ούτε έτι νυν δύνασθε έτι σαρκικοί εστε.
3 όπου γαρ εν υμίν ζήλος και έρις και διχοστασίαι, ουχί σαρκικοί εστε και κατά άνθρωπον περιπατείτε;
4 όταν γαρ λέγη τις, εγώ μεν ειμι Παύλου, έτερος δε εγώ Απολλώ, ουχί σαρκικοί εστε;
Στίχ. 5-23. Οι κήρυκες του Ευαγγελίου και η ευθύνη αυτών.
5 Τις ούν εστι Παύλος, τις δε Απολλώς αλλ’ η διάκονοι δι’ ών επιστεύσατε, και εκάστω ως ο Κύριος έδωκεν;
6 εγώ εφύτευσα, Απολλώς επότισεν, αλλ’ ο Θεός ηύξανεν
7 ώστε ούτε ο φυτεύων εστί τι ούτε ο ποτίζων, αλλ’ ο αυξάνων Θεός.
8 ο φυτεύων δε και ο ποτίζων έν εισιν έκαστος δε τον ίδιον μισθόν λήψεται κατά τον ίδιον κόπον.
9 Θεού γαρ εσμεν συνεργοί Θεού γεώργιον, Θεού οικοδομή εστε.
10 Κατά την χάριν του Θεού την δοθείσαν μοι ως σοφός αρχιτέκτων θεμέλιον τέθεικα, άλλος δε εποικοδομεί έκαστος δε βλεπέτω πως εποικοδομεί
11 θεμέλιον γαρ άλλον ουδείς δύναται θείναι παρά τον κείμενον, ος εστιν Ιησούς Χριστός.
12 ει δε τις εποικοδομεί επί τον θεμέλιον τούτον χρυσόν, άργυρον, λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην,
13 εκάστου το έργον φανερόν γενήσεται η γαρ ημέρα δηλώσει ότι εν πυρί αποκαλύπτεται και εκάστου το έργον οποίον εστι το πυρ δοκιμάσει.
14 ει τινος το έργον μενεί ο επωκοδόμησε, μισθόν λήψεται
15 ει τινος το έργον κατακαήσεται, ζημιωθήσεται, αυτός δε σωθήσεται, ούτως δε ως διά πυρός.
16 Ουκ οίδατε ότι ναός Θεού εστε και το Πνεύμα του Θεού οικεί εν υμίν;
17 ει τις τον ναόν του Θεού φθείρει, φθερεί τούτον ο Θεός ο γαρ ναός του Θεού άγιός εστιν, οίτινές εστε υμείς.
18 Μηδείς εαυτόν εξαπατάτω ει τις δοκεί σοφός είναι εν υμίν εν τω αιώνι τούτω, μωρός γενέσθω, ίνα γένηται σοφός.
19 η γαρ σοφία του κόσμου τούτου μωρία παρά τω Θεώ εστι. Γέγραπται γαρ ο δρασσόμενος τους σοφούς εν τη πανουργία αυτών
20 και πάλιν Κύριος γινώσκει τους διαλογισμούς των σοφών, ότι εισί μάταιοι.
21 ώστε μηδείς καυχάσθω εν ανθρώποις πάντα γαρ υμών εστιν,
22 είτε Παύλος είτε Απολλώς είτε Κηφάς είτε κόσμος είτε ζωή είτε θάνατος είτε ενεστώτα είτε μέλλοντα, πάντα υμών εστιν,
23 υμείς δε Χριστού, Χριστός δε Θεού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.