ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΖ’.
Εις το κεφάλαιον τούτο προεξαγγέλλεται η πτώσις της νοητής Βαβυλώνος, την οποίαν τότε εξεικόνιζεν η Ρώμη, η γυνή η καθημένη επί του κοκκίνου και αιμοσταγούς θηρίου, η πόλις η επί των επτά ορέων ή λόφων εκτισμένη. Και του θηρίου αι επτά κεφαλαί σημαίνουν κατά τον προφήτην τους επτά τούτους λόφους και επί πλέον επτά βασιλείς, εκ των οποίων οι πέντε έπεσαν, ο εις εξακολουθεί υπάρχων και ο έβδομος δεν ήλθεν ακόμη. Και κατά μεν τους παλαιούς ερμηνευτάς οι πέντε πεσόντες βασιλείς είναι αι πέντε προχριστιανικαί και ειδωλολατρικαί κοσμοκρατορίαι, η αιγυπτιακή, η ασσυριακή, η βαβυλωνιακή, η περσική και η ελληνική και η έτι υπάρχουσα τότε ρωμαϊκή κατά τινας δε των νεωτέρων (εν οις και ο Godet), της ασσυριακής και βαβυλωνιακής υπολογιζομένης κατά την παρά Δανιήλ κατάταξιν εις μίαν, Πέμπτη τάσσεται η ιουδαϊκή βασιλεία, η επί των Μακκαβαίων ανασυσταθείσα, προσχωρήσασα δ’ επί του Χριστού εις τα έθνη της γης και συναγωγή σατανά καταστάσα. Εβδόμην δε κοσμοκρατορίαν εκδέχονται την του Αντιχρίστου. Και ως δέκα βασιλείς, οίτινες προσωρινήν και βραχείαν θα έχουν την βασιλείαν που δεν έλαβαν ακόμη, εκδέχονται άλλοι μεν τους κυβερνήτας των κυριωτέρων ρωμαϊκών επαρχιών, άλλοι δε τους βασιλείς των εκ της διαλύσεως της ρωμαϊκής κοσμοκρατορίας σχηματισθησομένων βασιλείων. Πάντως διά μεν του αριθμού επτά, συμβολικού και σχηματικού, δέον να νοήσωμεν το σύνολον των προχριστιανικών και μεταχριστιανικών αντιθέων κρατών, των υπό του θηρίου εμπνεομένων και εις αυτό δουλευόντων, διά δε του συμβολικού πάλιν αριθμού δέκα το σύνολον των υποτελών εις το θηρίον ηγεμόνων της εκάστοτε κατά τους μετά Χριστόν χρόνους κρατούσης αντιθέου κοσμοκρατορίας.
Και ήλθεν εις εκ των επτά αγγέλων των εχόντων τας επτά φιάλας, και ελάλησε μετ’ εμού λέγων δεύρο δείξω σοι το κρίμα της πόρνης της μεγάλης της καθημένης επί υδάτων πολλών,
2 μεθ’ ης επόρνευσαν οι βασιλείς της γης, και εμεθύσθησαν οι κατοικούντες την γην εκ του οίνου της πορνείας αυτής.
3 και απήνεγκέ με εις έρημον εν πνεύματι. και είδον γυναίκα καθημένην επί το θηρίον το κόκκινον, γέμον ονόματα βλασφημίας, έχον κεφαλάς επτά και κέρατα δέκα.
4 και η γυνή ην περιβεβλημένη πορφυρούν και κόκκινον και κεχρυσωμένη χρυσίω και λίθω τιμίω και μαργαρίταις, έχουσα ποτήριον χρυσούν εν τη χειρί αυτής, γέμον βδελυγμάτων, και τα ακάθαρτα της πορνείας της γης,
5 και επί το μέτωπον αυτής όνομα γεγραμμένον μυστήριον, Βαβυλών η μεγάλη, η μήτηρ των πορνών και των βδελυγμάτων της γης.
6 και είδον την γυναίκα μεθύουσαν εκ του αίματος των αγίων και εκ του αίματος των μαρτύρων Ιησού. και εθαύμασα ιδών αυτήν θαύμα μέγα.
7 Και είπέ μοι ο άγγελος διατί εθαύμασας; εγώ ερώ σοι το μυστήριον της γυναικός και του θηρίου του βαστάζοντος αυτήν, του έχοντος τας επτά κεφαλάς και τα δέκα κέρατα.
8 Το θηρίον ο είδες, ην και ουκ έστι, και μέλλει αναβαίνειν εκ της αβύσσου και εις απώλειαν υπάγειν και θαυμάσονται οι κατοικούντες επί της γης, ων ου γέγραπται το όνομα επί το βιβλίον της ζωής από καταβολής κόσμου, βλεπόντων το θηρίον ότι ην, και ουκ έστι και παρέσται.
9 Ώδε ο νούς ο έχων σοφίαν. αι επτά κεφαλαί όρη επτά εισιν, όπου η γυνή κάθηται επ’ αυτών,
10 και βασιλείς επτά εισιν οι πέντε έπεσαν, ο εις εστιν, ο άλλος ούπω ήλθε, και όταν έλθη, ολίγον αυτόν δει μείναι.
11 και το θηρίον ο ην και ουκ έστι, και αυτός όγδοός εστι, και εκ των επτά εστι, και εις απώλειαν υπάγει.
12 και τα δέκα κέρατα α είδες δέκα βασιλείς εισιν, οίτινες βασιλείαν ούπω έλαβον, αλλ’ εξουσίαν ως βασιλείς μίαν ώραν λαμβάνουσι μετά του θηρίου.
13 ούτοι μίαν γνώμην έχουσι, και την δύναμιν και την εξουσίαν αυτών τω θηρίω διδόασιν.
14 ούτοι μετά του αρνίου πολεμήσουσι, και το αρνίον νικήσει αυτούς, ότι κύριος κυρίων εστί και βασιλεύς βασιλέων, και οι μετ’ αυτού κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί.
15 Και λέγει μοι τα ύδατα α είδες, ου η πόρνη κάθηται, λαοί και όχλοι εισί και έθνη και γλώσσαι.
16 και τα δέκα κέρατα α είδες και το θηρίον, ούτοι μισήσουσι την πόρνην και ηρημωμένην ποιήσουσιν αυτήν και γυμνήν, και τας σάρκας αυτής φάγονται, και αυτήν κατακαύσουσιν εν πυρί.
17 ο γαρ Θεός έδωκεν εις τας καρδίας αυτών ποιήσαι την γνώμην αυτού, και ποιήσαι μίαν γνώμην και δούναι την βασιλείαν αυτών τω θηρίω, άχρι τελεσθώσιν οι λόγοι του Θεού.
18 και η γυνή ην είδες έστιν η πόλις η μεγάλη η έχουσα βασιλείαν επί των βασιλέων της γης.
Εις το κεφάλαιον τούτο προεξαγγέλλεται η πτώσις της νοητής Βαβυλώνος, την οποίαν τότε εξεικόνιζεν η Ρώμη, η γυνή η καθημένη επί του κοκκίνου και αιμοσταγούς θηρίου, η πόλις η επί των επτά ορέων ή λόφων εκτισμένη. Και του θηρίου αι επτά κεφαλαί σημαίνουν κατά τον προφήτην τους επτά τούτους λόφους και επί πλέον επτά βασιλείς, εκ των οποίων οι πέντε έπεσαν, ο εις εξακολουθεί υπάρχων και ο έβδομος δεν ήλθεν ακόμη. Και κατά μεν τους παλαιούς ερμηνευτάς οι πέντε πεσόντες βασιλείς είναι αι πέντε προχριστιανικαί και ειδωλολατρικαί κοσμοκρατορίαι, η αιγυπτιακή, η ασσυριακή, η βαβυλωνιακή, η περσική και η ελληνική και η έτι υπάρχουσα τότε ρωμαϊκή κατά τινας δε των νεωτέρων (εν οις και ο Godet), της ασσυριακής και βαβυλωνιακής υπολογιζομένης κατά την παρά Δανιήλ κατάταξιν εις μίαν, Πέμπτη τάσσεται η ιουδαϊκή βασιλεία, η επί των Μακκαβαίων ανασυσταθείσα, προσχωρήσασα δ’ επί του Χριστού εις τα έθνη της γης και συναγωγή σατανά καταστάσα. Εβδόμην δε κοσμοκρατορίαν εκδέχονται την του Αντιχρίστου. Και ως δέκα βασιλείς, οίτινες προσωρινήν και βραχείαν θα έχουν την βασιλείαν που δεν έλαβαν ακόμη, εκδέχονται άλλοι μεν τους κυβερνήτας των κυριωτέρων ρωμαϊκών επαρχιών, άλλοι δε τους βασιλείς των εκ της διαλύσεως της ρωμαϊκής κοσμοκρατορίας σχηματισθησομένων βασιλείων. Πάντως διά μεν του αριθμού επτά, συμβολικού και σχηματικού, δέον να νοήσωμεν το σύνολον των προχριστιανικών και μεταχριστιανικών αντιθέων κρατών, των υπό του θηρίου εμπνεομένων και εις αυτό δουλευόντων, διά δε του συμβολικού πάλιν αριθμού δέκα το σύνολον των υποτελών εις το θηρίον ηγεμόνων της εκάστοτε κατά τους μετά Χριστόν χρόνους κρατούσης αντιθέου κοσμοκρατορίας.
Και ήλθεν εις εκ των επτά αγγέλων των εχόντων τας επτά φιάλας, και ελάλησε μετ’ εμού λέγων δεύρο δείξω σοι το κρίμα της πόρνης της μεγάλης της καθημένης επί υδάτων πολλών,
2 μεθ’ ης επόρνευσαν οι βασιλείς της γης, και εμεθύσθησαν οι κατοικούντες την γην εκ του οίνου της πορνείας αυτής.
3 και απήνεγκέ με εις έρημον εν πνεύματι. και είδον γυναίκα καθημένην επί το θηρίον το κόκκινον, γέμον ονόματα βλασφημίας, έχον κεφαλάς επτά και κέρατα δέκα.
4 και η γυνή ην περιβεβλημένη πορφυρούν και κόκκινον και κεχρυσωμένη χρυσίω και λίθω τιμίω και μαργαρίταις, έχουσα ποτήριον χρυσούν εν τη χειρί αυτής, γέμον βδελυγμάτων, και τα ακάθαρτα της πορνείας της γης,
5 και επί το μέτωπον αυτής όνομα γεγραμμένον μυστήριον, Βαβυλών η μεγάλη, η μήτηρ των πορνών και των βδελυγμάτων της γης.
6 και είδον την γυναίκα μεθύουσαν εκ του αίματος των αγίων και εκ του αίματος των μαρτύρων Ιησού. και εθαύμασα ιδών αυτήν θαύμα μέγα.
7 Και είπέ μοι ο άγγελος διατί εθαύμασας; εγώ ερώ σοι το μυστήριον της γυναικός και του θηρίου του βαστάζοντος αυτήν, του έχοντος τας επτά κεφαλάς και τα δέκα κέρατα.
8 Το θηρίον ο είδες, ην και ουκ έστι, και μέλλει αναβαίνειν εκ της αβύσσου και εις απώλειαν υπάγειν και θαυμάσονται οι κατοικούντες επί της γης, ων ου γέγραπται το όνομα επί το βιβλίον της ζωής από καταβολής κόσμου, βλεπόντων το θηρίον ότι ην, και ουκ έστι και παρέσται.
9 Ώδε ο νούς ο έχων σοφίαν. αι επτά κεφαλαί όρη επτά εισιν, όπου η γυνή κάθηται επ’ αυτών,
10 και βασιλείς επτά εισιν οι πέντε έπεσαν, ο εις εστιν, ο άλλος ούπω ήλθε, και όταν έλθη, ολίγον αυτόν δει μείναι.
11 και το θηρίον ο ην και ουκ έστι, και αυτός όγδοός εστι, και εκ των επτά εστι, και εις απώλειαν υπάγει.
12 και τα δέκα κέρατα α είδες δέκα βασιλείς εισιν, οίτινες βασιλείαν ούπω έλαβον, αλλ’ εξουσίαν ως βασιλείς μίαν ώραν λαμβάνουσι μετά του θηρίου.
13 ούτοι μίαν γνώμην έχουσι, και την δύναμιν και την εξουσίαν αυτών τω θηρίω διδόασιν.
14 ούτοι μετά του αρνίου πολεμήσουσι, και το αρνίον νικήσει αυτούς, ότι κύριος κυρίων εστί και βασιλεύς βασιλέων, και οι μετ’ αυτού κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί.
15 Και λέγει μοι τα ύδατα α είδες, ου η πόρνη κάθηται, λαοί και όχλοι εισί και έθνη και γλώσσαι.
16 και τα δέκα κέρατα α είδες και το θηρίον, ούτοι μισήσουσι την πόρνην και ηρημωμένην ποιήσουσιν αυτήν και γυμνήν, και τας σάρκας αυτής φάγονται, και αυτήν κατακαύσουσιν εν πυρί.
17 ο γαρ Θεός έδωκεν εις τας καρδίας αυτών ποιήσαι την γνώμην αυτού, και ποιήσαι μίαν γνώμην και δούναι την βασιλείαν αυτών τω θηρίω, άχρι τελεσθώσιν οι λόγοι του Θεού.
18 και η γυνή ην είδες έστιν η πόλις η μεγάλη η έχουσα βασιλείαν επί των βασιλέων της γης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.