Β’ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ’

Στίχ. 1-3. Οι Κορίνθιοι είναι απόδειξις περί του έργου του Παύλου.

Αρχόμεθα πάλιν εαυτούς συνιστάνειν; ή μη χρήζομεν ως τινες συστατικώς επιστολών προς υμάς ή εξ υμών συστατικών;

2 η επιστολή ημών υμείς εστε, εγγεγραμμένη εν ταις καρδίαις ημών, γινωσκομένη και αναγινωσκομένη υπό πάντων ανθρώπων,

3 φανερούμενοι ότι εστέ επιστολή Χριστού διακονηθείσα υφ’ ημών, εγγεγραμμένη ου μέλανι, αλλά Πνεύματι Θεού ζώντος, ουκ εν πλαξί λιθίναις, αλλά εν πλαξί καρδίαις σαρκίναις.

Στίχ. 4-18. Η Αποστολική διακονία ασυγκρίτως ανωτέρα της Μωσαϊκής.

4 Πεποίθησιν δε τοιαύτην έχομεν διά του Χριστού προς τον Θεόν.

5 ουχ ότι ικανοί εσμεν αφ’ εαυτών λογίσασθαί τι ως εξ εαυτών, αλλ’ η ικανότης ημών εκ του Θεού,

6 ος και ικάνωσεν ημάς διακόνους καινής διαθήκης, ου γράμματος, αλλά πνεύματος το γάρ γράμμα αποκτέννει, το δε πνεύμα ζωοποιεί.

7 ει δε η διακονία του θανάτου εν γράμμασιν εντετυπωμένη εν λίθοις εγενήθη εν δόξη, ώστε μη δύνασθαι ατενίσαι τους υιούς Ισραήλ εις το πρόσωπον Μωϋσέως διά την δόξαν του προσώπου αυτού την καταργουμένην,

8 πώς ουχί μάλλον η διακονία του πνεύματος έσται εν δόξη;

9 ει γαρ η διακονία της κατακρίσεως δόξα, πολλώ μάλλον περισσεύει η διακονία της δικαιοσύνης εν δόξη.

10 και γαρ ουδέ δεδόξασται το δεδοξασμένον εν τούτω τω μέρει ένεκεν της υπερβαλλούσης δόξης.

11 ει γαρ το καταργούμενον διά δόξης, πολλώ μάλλον το μένον εν δόξη.

12 Έχοντες ουν τοιαύτην ελπίδα πολλή παρρησία χρώμεθα,

13 και ου καθάπερ Μωϋσής ετίθει κάλυμμα επί το πρόσωπον εαυτού προς το μη ατενίσαι τους υιούς Ισραήλ εις το τέλος του καταργουμένου.

14 αλλ’ επωρώθη τα νοήματα αυτών. άχρι γαρ της σήμερον το αυτό κάλυμμα επί τη αναγνώσει της παλαιάς διαθήκης μένει, μη ανακαλυπτόμενον ότι εν Χριστώ καταργείται,

15 αλλ’ έως σήμερον, ηνίκα αναγινώσκεται Μωϋσής, κάλυμμα επί την καρδίαν αυτών κείται

16 ηνίκα δ’ αν επιστρέψη προς Κύριον, περιαιρείται το κάλυμμα.

17 ο δε Κύριος το Πνεύμα εστιν ου δε το Πνεύμα Κυρίου, εκεί ελευθερία.

18 ημείς δε πάντες ανακεκαλυμμένω προσώπω την δόξαν Κυρίου κατοπτριζόμενοι την αυτήν εικόνα μεταμορφούμεθα από δόξης εις δόξαν, καθάπερ από Κυρίου Πνεύματος.