ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β'

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ΄

Στίχ. 1-8. Εξορκίζει τον Τιμόθεον να κηρύττη και να κακοπαθή.

Το τέλος του Αποστόλου πλησιάζει.

Διαμαρτύρομαι ουν εγώ ενώπιον του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, του μέλλοντος κρίνειν ζώντας και νεκρούς κατά την επιφάνειαν αυτού και την βασιλείαν αυτού,

2 κήρυξον τον λόγον, επίστηθι ευκαίρως ακαίρως, έλεγξον, επιτίμησον, παρακάλεσον, εν πάση μακροθυμία και διδαχή.

3 έσται γαρ καιρός ότε της υγιαινούσης διδασκαλίας ουκ ανέξονται, αλλά κατά τας επιθυμίας τας ιδίας εαυτοίς επισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι την ακοήν,

4 και από μεν της αληθείας την ακοήν αποστρέψουσιν, επί δε τους μύθους εκτραπήσονται.

5 συ δε νήφε εν πάσι, κακοπάθησον, έργον ποίησον ευαγγελιστού, την διακονίαν σου πληροφόρησον.

6 εγώ γαρ ήδη σπένδομαι, και ο καιρός της εμής αναλύσεως εφέστηκε.

7 τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα

8 λοιπόν απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος, ον αποδώσει μοι ο Κύριος εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής, ου μόνον δε εμοί, αλλά και πάσι τοις ηγαπηκόσι την επιφάνειαν αυτού.

Στίχ. 9-13.  Καλεί τον Τιμόθεον να έλθη προς αυτόν.

9 Σπούδασον ελθείν προς με ταχέως

10 Δημάς γαρ με εγκατέλιπεν αγαπήσας τον νυν αιώνα, και επορεύθη εις Θεσσαλονίκην, Κρήσκης εις Γαλατίαν, Τίτος εις Δαλματίαν

11 Λουκάς εστι μόνος μετ’ εμού. Μάρκον αναλαβών άγε μετά σεαυτού έστι γαρ μοι εύχρηστος εις διακονίαν.

12 Τυχικόν δε απέστειλα εις Έφεσον.

13 τον φαιλόνην, ον απέλιπον εν Τρωάδι παρά Κάρπω, ερχόμενος φέρε, και τα βιβλία, μάλιστα τας μεμβράνας.

Στίχ. 14-22. Πληροφορίαι και χαιρετισμοί.

14 Αλέξανδρος ο χαλκεύς πολλά μοι κακά ενεδείξατο αποδώη αυτώ ο Κύριος κατά τα έργα αυτού

15 ον και συ φυλάσσου λίαν γαρ ανθέστηκε τοις ημετέροις λόγοις.

16 Εν τη πρώτη μου απολογία ουδείς μοι συμπαρεγένετο, αλλά πάντες με εγκατέλιπον μη αυτοίς λογισθείη

17 ο δε Κύριός μου παρέστη και ενεδυνάμωσέ με, ίνα δι’ εμού το κήρυγμα πληροφορηθή και ακούση πάντα τα έθνη και ερρύσθην εκ στόματος λέοντος.

18 και ρύσεταί με ο Κύριος από παντός έργου πονηρού και σώσει εις την βασιλείαν αυτού την επουράνιον ω η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων αμήν.

19 Άσπασαι Πρίσκαν και Ακύλαν και τον Ονησιφόρου οίκον.

20 Έραστος έμεινεν εν Κορίνθω, Τρόφιμον δε απέλιπον εν Μιλήτω ασθενούντα.

21 σπούδασον προ χειμώνος ελθείν. Ασπάζεταί σε Εύβουλος και Πούδης και Λίνος και Κλαυδία και οι αδελφοί πάντες.

22 Ο Κύριος Ιησούς Χριστός μετά του πνεύματός σου. Η χάρις μεθ’ υμών αμήν.