ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η' 

Στίχ. 1-17. Νέα ζωή εγχύνεται υπό τού Αγίου Πνεύματος εις όσους εδικαιώθησαν. 

Ουδέν άρα νύν κατάκριμα τοίς εν Χριστώ Ιησού μή κατά σάρκα περιπατούσιν, αλλά κατά πνεύμα. 
2 ο γάρ νόμος τού πνεύματος τής ζωής εν Χριστώ Ιησού ηλευθέρωσέ με από τού νόμου τής αμαρτίας καί τού θανάτου. 
3 τό γάρ αδύνατον τού νόμου, εν ώ ησθένει διά τής σαρκός, ο Θεός τόν εαυτού υιόν πέμψας εν ομοιώματι σαρκός αμαρτίας καί περί αμαρτίας, κατέκρινε τήν αμαρτίαν εν τή σαρκί, 
4 ίνα τό δικαίωμα τού νόμου πληρωθή εν ημίν τοίς μή κατά σάρκα περιπατούσιν, αλλά κατά πνεύμα 
5 οι γάρ κατά σάρκα όντες τά τής σαρκός φρονούσιν, οι δέ κατά πνεύμα τά τού πνεύματος. 
6 τό γάρ φρόνημα τής σαρκός θάνατος, τό δέ φρόνημα τού πνεύματος ζωή καί ειρήνη διότι τό φρόνημα τής σαρκός έχθρα εις Θεόν 
7 τώ γάρ νόμω τού Θεού ουχ υποτάσσεται ουδέ γάρ δύναται 
8 οι δέ εν σαρκί όντες Θεώ αρέσαι ου δύνανται. 
9 υμείς δέ εστέ εν σαρκί, αλλ' εν πνεύματι, είπερ Πνεύμα Θεού οικεί εν υμίν. ει δέ τις Πνεύμα Χριστού ουκ έχει, ούτος ουκ έστιν αυτού. 
10 ει δέ Χριστός εν υμίν, τό μέν σώμα νεκρόν δι' αμαρτίαν, τό δέ πνεύμα ζωή διά δικαιοσύνην. 
11 ει δέ τό Πνεύμα τού εγείραντος Ιησούν εκ νεκρών οικεί εν υμίν, ο εγείρας τόν Χριστόν εκ νεκρών ζωοποιήσει καί τά θνητά σώματα υμών διά τό ενοικούν αυτού Πνεύμα εν υμίν. 
12 Άρα ούν, αδελφοί, οφειλέται εσμέν ου τή σαρκί τού κατά σάρκα ζήν 
13 ει γάρ κατά σάρκα ζήτε, μέλλετε αποθνήσκειν ει δέ Πνεύματι τάς πράξεις τού σώματος θανατούτε, ζήσεσθε. 
14 όσοι γάρ Πνεύματι Θεού άγονται, ούτοί εισιν υιοί Θεού. 
15 ου γάρ ελάβετε πνεύμα δουλείας πάλιν εις φόβον, αλλ' ελάβετε πνεύμα υιοθεσίας, εν ώ κράζομεν αββά ο πατήρ. 
16 αυτό τό Πνεύμα συμμαρτυρεί τώ πνεύματι ημών ότι εσμέν τέκνα Θεού. 
17 ει δέ τέκνα, καί κληρονόμοι, κληρονόμοι μέν Θεού, συγκληρονόμοι δέ Χριστού, είπερ συμπάσχομεν ίνα καί συνδοξασθώμεν. 

Στίχ. 18-39. Η τελική δόξα εξασφαλίζεται διά τών θλίψεων τής παρούσης ζωής. 
Τό Πνεύμα τό Άγιον βοηθός εις τάς αδυναμίας μας. 

18 Λογίζομαι γάρ ότι ουκ άξια τά παθήματα τού νύν καιρού πρός τήν μέλλουσαν δόξαν αποκαλυφθήναι εις ημάς. 
19 η γάρ αποκαραδοκία τής κτίσεως τήν αποκάλυψιν τών υιών τού Θεού απεκδέχεται. 
20 τή γάρ ματαιότητι η κτίσις υπετάγη, ουχ εκούσα, αλλά διά τόν υποτάξαντα, επ' ελπίδι 
21 ότι καί αυτή η κτίσις ελευθερωθήσεται από τής δουλείας τής φθοράς εις τήν ελευθερίαν τής δόξης τών τέκνων τού Θεού. 
22 οίδαμεν γάρ ότι πάσα η κτίσις συστενάζει καί συνωδίνει άχρι τού νύν 
23 ου μόνον δέ, αλλά καί αυτοί τήν απαρχήν τού Πνεύματος έχοντες καί ημείς αυτοί εν εαυτοίς στενάζομεν υιοθεσίαν απεκδεχόμενοι, τήν απολύτρωσιν τού σώματος ημών. 
24 τή γάρ ελπίδι εσώθημεν ελπίς δέ βλεπομένη ουκ έστιν ελπίς ό γάρ βλέπει τις, τί καί ελπίζει; 
25 ει δέ ό ου βλέπομεν ελπίζομεν, δι' υπομονής απεκδεχόμεθα. 
26 Ωσαύτως δέ καί τό Πνεύμα συναντιλαμβάνεται ταίς ασθενείαις ημών τό γάρ τί προσευξόμεθα καθό δεί ουκ οίδαμεν, αλλ' αυτό τό Πνεύμα υπερεντυγχάνει υπέρ ημών στεναγμοίς αλαλήτοις 
27 ο δέ ερευνών τάς καρδίας οίδε τί τό φρόνημα τού Πνεύματος, ότι κατά Θεόν εντυγχάνει υπέρ αγίων. 
28 Οίδαμεν δέ ότι τοίς αγαπώσι τόν Θεόν πάντα συνεργεί εις αγαθόν, τοίς κατά πρόθεσιν κλητοίς ούσιν 
29 ότι ούς προέγνω, καί προώρισε συμμόρφους τής εικόνος τού υιού αυτού, εις τό είναι αυτόν πρωτότοκον εν πολλοίς αδελφοίς 
30 ούς δέ προώρισε, τούτους καί εκάλεσε, καί ούς εκάλεσε, τούτους καί εδικαίωσε, ούς δέ εδικαίωσε, τούτους καί εδόξασε. 
31 Τί ούν ερούμεν πρός ταύτα; ει ο Θεός υπέρ ημών, τίς καθ' ημών; 
32 ός γε τού ιδίου υιού ουκ εφείσατο, αλλ' υπέρ ημών πάντων παρέδωκεν αυτόν, πώς ουχί καί σύν αυτώ τά πάντα ημίν χαρίσεται; 
33 τίς εγκαλέσει κατά εκλεκτών Θεού; Θεός ο δικαιών 
34 τίς ο κατακρίνων; Χριστός ο αποθανών, μάλλον δέ καί εγερθείς, ός καί έστιν εν δεξιά τού Θεού, ός καί εντυγχάνει υπέρ ημών. 
35 τίς ημάς χωρίσει από τής αγάπης τού Χριστού; θλίψις ή στενοχωρία ή διωγμός ή λιμός ή γυμνότης ή κίνδυνος ή μάχαιρα; 
36 καθώς γέγραπται ότι ένεκά σου θανατούμεθα όλην τήν ημέραν ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής. 
37 αλλ' εν τούτοις πάσιν υπερνικώμεν διά τού αγαπήσαντος ημάς. 
38 πέπεισμαι γάρ ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχαί ούτε δυνάμεις ούτε ενεστώτα ούτε μέλλοντα 
39 ούτε ύψωμα ούτε βάθος ούτε τις κτίσις ετέρα δυνήσεται ημάς χωρίσαι από τής αγάπης τού Θεού τής εν Χριστώ Ιησού τώ Κυρίω ημών.