ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒ'
Στίχ. 1-2. Θυσία ζώσα καί λογική.
Παρακαλώ ούν υμάς, αδελφοί, διά τών οικτιρμών τού Θεού, παραστήσαι τά σώματα υμών θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον τώ Θεώ, τήν λογικήν λατρείαν υμών,
2 καί μή συσχηματίζεσθαι τώ αιώνι τούτω, αλλά μεταμορφούσθαι τή ανακαινώσει τού νοός υμών, εις τό δοκιμάζειν υμάς τί τό θέλημα τού Θεού, τό αγαθόν καί ευάρεστον καί τέλειον.
Στίχ. 3-21. Πώς πρέπει νά ζή ο πιστός ανά μέσον τών άλλων Χριστιανών.
3 Λέγω γάρ διά τής χάριτος τής δοθείσης μοι παντί τώ όντι εν υμίν, μή υπερφρονείν παρ' ό δεί φρονείν, αλλά φρονείν εις τό σωφρονείν, εκάστω ως ο Θεός εμέρισε μέτρον πίστεως.
4 καθάπερ γάρ εν ενί σώματι μέλη πολλά έχομεν, τά δέ μέλη πάντα ου τήν αυτήν έχει πράξιν,
5 ούτως οι πολλοί έν σώμα εσμεν εν Χριστώ, ο δέ καθ' είς αλλήλων μέλη.
6 έχοντες δέ χαρίσματα κατά τήν χάριν τήν δοθείσαν ημίν διάφορα, είτε προφητείαν, κατά τήν αναλογίαν τής πίστεως,
7 είτε διακονίαν, εν τή διακονία, είτε ο διδάσκων, εν τή διδασκαλία,
8 είτε ο παρακαλών, εν τή παρακλήσει, ο μεταδιδούς, εν απλότητι, ο προϊστάμενος, εν σπουδή, ο ελεών, εν ιλαρότητι.
9 Η αγάπη ανυπόκριτος. αποστυγούντες τό πονηρόν, κολλώμενοι τώ αγαθώ,
10 τή φιλαδελφία εις αλλήλους φιλόστοργοι, τή τιμή αλλήλους προηγούμενοι,
11 τή σπουδή μή οκνηροί, τώ πνεύματι ζέοντες, τώ Κυρίω δουλεύοντες,
12 τή ελπίδι χαίροντες, τή θλίψει υπομένοντες, τή προσευχή προσκαρτερούντες,
13 ταίς χρείαις τών αγίων κοινωνούντες, τήν φιλοξενίαν διώκοντες.
14 ευλογείτε τούς διώκοντας υμάς, ευλογείτε καί μή καταράσθε.
15 χαίρειν μετά χαιρόντων καί κλαίειν μετά κλαιόντων.
16 τό αυτό εις αλλήλους φρονούντες. μή τά υψηλά φρονούντες, αλλά τοίς ταπεινοίς συναπαγόμενοι. μή γίνεσθε φρόνιμοι παρ' εαυτοίς.
17 μηδενί κακόν αντί κακού αποδιδόντες. προνοούμενοι καλά ενώπιον πάντων ανθρώπων
18 ει δυνατόν, τό εξ υμών μετά πάντων ανθρώπων ειρηνεύοντες.
19 μή εαυτούς εκδικούντες, αγαπητοί, αλλά δότε τόπον τή οργή γέγραπται γάρ εμοί εκδίκησις, εγώ ανταποδώσω, λέγει Κύριος.
20 εάν ούν πεινά ο εχθρός σου, ψώμιζε αυτόν, εάν διψά, πότιζε αυτόν τούτο γάρ ποιών άνθρακας πυρός σωρεύσεις επί τήν κεφαλήν αυτού.
21 μή νικώ υπό τού κακού, αλλά νίκα εν τώ αγαθώ τό κακόν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒ'
Στίχ. 1-2. Θυσία ζώσα καί λογική.
Παρακαλώ ούν υμάς, αδελφοί, διά τών οικτιρμών τού Θεού, παραστήσαι τά σώματα υμών θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον τώ Θεώ, τήν λογικήν λατρείαν υμών,
2 καί μή συσχηματίζεσθαι τώ αιώνι τούτω, αλλά μεταμορφούσθαι τή ανακαινώσει τού νοός υμών, εις τό δοκιμάζειν υμάς τί τό θέλημα τού Θεού, τό αγαθόν καί ευάρεστον καί τέλειον.
Στίχ. 3-21. Πώς πρέπει νά ζή ο πιστός ανά μέσον τών άλλων Χριστιανών.
3 Λέγω γάρ διά τής χάριτος τής δοθείσης μοι παντί τώ όντι εν υμίν, μή υπερφρονείν παρ' ό δεί φρονείν, αλλά φρονείν εις τό σωφρονείν, εκάστω ως ο Θεός εμέρισε μέτρον πίστεως.
4 καθάπερ γάρ εν ενί σώματι μέλη πολλά έχομεν, τά δέ μέλη πάντα ου τήν αυτήν έχει πράξιν,
5 ούτως οι πολλοί έν σώμα εσμεν εν Χριστώ, ο δέ καθ' είς αλλήλων μέλη.
6 έχοντες δέ χαρίσματα κατά τήν χάριν τήν δοθείσαν ημίν διάφορα, είτε προφητείαν, κατά τήν αναλογίαν τής πίστεως,
7 είτε διακονίαν, εν τή διακονία, είτε ο διδάσκων, εν τή διδασκαλία,
8 είτε ο παρακαλών, εν τή παρακλήσει, ο μεταδιδούς, εν απλότητι, ο προϊστάμενος, εν σπουδή, ο ελεών, εν ιλαρότητι.
9 Η αγάπη ανυπόκριτος. αποστυγούντες τό πονηρόν, κολλώμενοι τώ αγαθώ,
10 τή φιλαδελφία εις αλλήλους φιλόστοργοι, τή τιμή αλλήλους προηγούμενοι,
11 τή σπουδή μή οκνηροί, τώ πνεύματι ζέοντες, τώ Κυρίω δουλεύοντες,
12 τή ελπίδι χαίροντες, τή θλίψει υπομένοντες, τή προσευχή προσκαρτερούντες,
13 ταίς χρείαις τών αγίων κοινωνούντες, τήν φιλοξενίαν διώκοντες.
14 ευλογείτε τούς διώκοντας υμάς, ευλογείτε καί μή καταράσθε.
15 χαίρειν μετά χαιρόντων καί κλαίειν μετά κλαιόντων.
16 τό αυτό εις αλλήλους φρονούντες. μή τά υψηλά φρονούντες, αλλά τοίς ταπεινοίς συναπαγόμενοι. μή γίνεσθε φρόνιμοι παρ' εαυτοίς.
17 μηδενί κακόν αντί κακού αποδιδόντες. προνοούμενοι καλά ενώπιον πάντων ανθρώπων
18 ει δυνατόν, τό εξ υμών μετά πάντων ανθρώπων ειρηνεύοντες.
19 μή εαυτούς εκδικούντες, αγαπητοί, αλλά δότε τόπον τή οργή γέγραπται γάρ εμοί εκδίκησις, εγώ ανταποδώσω, λέγει Κύριος.
20 εάν ούν πεινά ο εχθρός σου, ψώμιζε αυτόν, εάν διψά, πότιζε αυτόν τούτο γάρ ποιών άνθρακας πυρός σωρεύσεις επί τήν κεφαλήν αυτού.
21 μή νικώ υπό τού κακού, αλλά νίκα εν τώ αγαθώ τό κακόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.