Είς Χριστός, είς Υιός, Θεός και άνθρωπος ο αυτός, Θεός τε ομού τέλειος και άνθρωπος τέλειος, όλος Θεός και όλος άνθρωπος, μία υπόστασις σύνθετος, εκ δύο φύσεων τελείων θεότητός τε και ανθρωπότητος, και εν δύο φύσεσιν τελείαις θεότητί τε και ανθρωπότητι ου γυμνός Θεός ουδέ ψιλός άνθρωπος, αλλ' είς Υιός Θεού και Θεός σεσαρκωμένος, Θεός ομού τε αυτός και άνθρωπος. 

Είς εστιν Υιός, διπλούς την φύσιν, αλλ' ου την υπόστασιν διό και τέλειον αυτόν Θεόν και τέλειον άνθρωπον αληθώς κηρύττοντες, ομολογούμεν Χριστόν τον Θεόν ημών.

Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού.

Καλή Τεσσαρακοστή σε όλους , αν κάποιον τον στεναχώρησα, έστω και το παραμικρό, του ζητάω να με συγχωρέσει. Ας συνχωρέσουμε όσους μας πικράνανε αδελφοί Χριστιανοί, όλοι κάνουμε λάθη, ο μόνος αλάθητος είναι μόνο ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός ο Υιός του Θεού συν τω Παναγίω και αγαθώ καί ζωοποιώ αυτού Πνεύματι, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων Αμήν.Ας βάλουμε αρχή μετανοίας τώρα αδελφοί. Να διορθωθούμε πρώτα εμείς για να γίνει και ο πλησίον μας καλύτερος. Να πλησιάσουμε τον εχθρό μας, να φτιάξουμε την αγάπη μαζί του, αφού διώξουμε τον εγωισμό μας. Να κάνουμε πράξη τά λόγια του Κυρίου μας. Τότε και μόνο, αυτός ο κόσμος θα γίνει καλύτερος. Με Αγάπη. Να προσευχηθούμε αδελφοί στον Πλάστη μας να μας συνχωρέση και να μας αξιώσει να έχουμε καρδιακή Μετάνοια. Αμήν.


Νηστεύσωμεν νηστείαν δεκτήν, ευάρεστον τώ Κυρίω αληθής νηστεία, η τών κακών αλλοτρίωσις, εγκράτεια γλώσσης, θυμού αποχή, επιθυμιών χωρισμός, καταλαλιάς, ψεύδους, καί επιορκίας η τούτων ένδεια, νηστεία εστίν, αληθής καί ευπρόσδεκτος.
(Α' ΔΕΥΤΕΡΑ - ΕΣΠΕΡΑΣ)

Παγκόσμιος χάρτης- Ορθοδοξία

Απόδειπνον Μέγα και Μικρόν
κατά την Μεγάλην Τεσσαρακοστήν. 

Κατά τας ημέρας Δευτέραν, Τρίτην, Τετάρτην και Πέμπτην, αναγινώσκεται το Μέγα Απόδειπνον, εκ του Μεγάλου Ωρολογίου.
Κατά τας ημέρας Παρασκευήν, Σάββατον και Κυριακήν, αναγινώσκεται το Μικρόν Απόδειπνον, ως συνήθως.
Όταν τελήται το Μέγα Απόδειπνον δεν αναγινώσκονται οι Χαιρετισμοί της Θεοτόκου, αλλ' ευθύς μετά την Δοξολογίαν αναγινώσκεται ο Κανών της ημέρας, εκ του Θεοτοκαρίου.
Εξαιρείται η πρώτη Εβδομάς, οπότε αναγινώσκεται ειδικός Κανών, εκ του Τριωδίου.
Κατά την Μεγάλην Δευτέραν και την Μεγάλην Τρίτην τελείται η Ιερά Ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου και αναγινώσκεται ειδικός Κανών, εκ του Τριωδίου.
Κατά τας ημέρας, εν αίς τελείται το Μικρόν Απόδειπνον, αναγινώσκονται και οι Χαιρετισμοί της Θεοτόκου, ως συνήθως, εκτός της Μεγάλης Εβδομάδος.
Κατά την Εορτήν του Ευαγγελισμού (25ην Μαρτίου), τελείται το Μικρόν Απόδειπνον μετά Χαιρετισμών, τόσον κατά την παραμονήν, όσον και κατά την κυρίως ημέραν.

Β’ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Την πρώτην επιστολήν έφεραν εις Κόρινθον ο Τίτος μετ’ άλλου αδελφού, του οποίου το όνομα δεν μας αναφέρει ο θείος Παύλος.

Αφού δε ωργάνωσεν εις Κόρινθον ο Τίτος την λογίαν, ήτοι την συνεισφοράν υπέρ των εν Ιεροσολύμοις πτωχών Χριστιανών, επέστρεψεν εις την Έφεσον. Εν τω μεταξύ ήλθε και ο Τιμόθεος εις Κόρινθον και αντελήφθη κατάστασιν πραγμάτων ουχί ευχάριστον, διότι το κύρος του Αποστόλου διημφεσβητείτο και πάλιν σοβαρώς και το σχίσμα, το οποίον είχε διαιρέσει την Εκκλησίαν της Κορίνθου, εξηκολούθει. Αναγκάζεται λοιπόν ο Απόστολος να πέμψη προς τους Κορινθίους και δευτέραν αυστηράν επιστολήν, την οποίαν εκόμισεν εις αυτούς ο Τίτος και η οποία απωλέσθη. Εν τω μεταξύ η παραμονή του Παύλου εις την Έφεσον κατέστη γεμάτη από κινδύνους, ένεκα των οποίων και αναχωρεί εκείθεν, έρχεται δε εις Τρωάδα, ελπίζων ότι θα συνήντα εκεί τον Τίτον, κομίζοντα ειδήσεις περί των εν Κορίνθω. Αλλ’ επειδή δεν εύρε τούτον εκεί, πλήρης ανησυχίας, φεύγει εκ Τρωάδος σπεύδων προς συνάντησιν του Τίτου, ήτις επραγματοποιήθη εις Μακεδονίαν. Αι ειδήσεις, τας οποίας ο Τίτος μετέδωκεν εις αυτόν περί της εν Κορίνθω καταστάσεως, ήσαν ενθαρρυντικαί και ευχάριστοι. Γράφει λοιπόν τότε την δευτέραν ταύτην επιστολήν του και αποστέλλει αυτήν προς τους Κορινθίους πάλιν διά του Τίτου, διά τρίτην ήδη φοράν επισκεπτομένου την Κόρινθον. Ο χρόνος κατά ταύτα, κατά τον οποίον απεστάλη η επιστολή αύτη, δεν απέχει πολύ από τον χρόνον, κατά τον οποίον συνεγράφη η πρώτη επιστολή, διότι τα γεγονότα, τα οποία υπαινίττεται η Β’ προς Κορινθίους, θα ηδύναντο να σημειωθούν εις χρονικόν διάστημα 7-8 μηνών. Εάν λοιπόν η πρώτη επιστολή συνεγράφη εις το τέλος του 54 ή τας αρχάς του 55 μ. Χ., η Δευτέρα συνεγράφη περί το φθινόπωρον του 55.