ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ

( Από τής 15-21 Σεπτεμβρίου )

Προκείμενον. Ήχος τής Κυριακής.

Ως εμεγαλύνθη τά έργα σου, Κύριε

πάντα εν σοφία εποίησας.

( Ψ. 103, 24 )

Στίχ. Ευλόγει, η ψυχή μου, τόν Κύριον.

( Ψ. 103, 1 ).

Πρός Γαλάτας επιστολής Παύλου το Ανάγνωσμα.

( β' 16-20 ).

Αδελφοί, ειδότες ότι ου δικαιούται άνθρωπος εξ έργων νόμου εάν μή διά πίστεως Ιησού Χριστού, καί ημείς εις Χριστόν Ιησούν επιστεύσαμεν, ίνα δικαιωθώμεν εκ πίστεως Χριστού καί ουκ εξ έργων νόμου, διότι ου δικαιωθήσεται εξ έργων νόμου πάσα σάρξ. Ει δέ ζητούντες δικαιωθήναι εν Χριστώ ευρέθημεν καί αυτοί αμαρτωλοί, άρα Χριστός αμαρτίας διάκονος; Μή γένοιτο. Ει γάρ ά κατέλυσα ταύτα πάλιν οικοδομώ, παραβάτην εμαυτόν συνίστημι. Εγώ γάρ διά νόμου νόμω απέθανον, ίνα Θεώ ζήσω. Χριστώ συνεσταύρωμαι ζώ δέ ουκέτι εγώ, ζή δέ εν εμοί Χριστός ό δέ νύν ζώ εν σαρκί, εν πίστει ζώ τή τού Υιού τού Θεού τού αγαπήσαντός με καί παραδόντος εαυτόν υπέρ εμού.

Εκ τού κατά Μάρκον αγίου Ευαγγελίου.

( η' 34-θ' 1 )

Είπεν ο Κύριος Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν καί αράτω τόν σταυρόν αυτού, καί ακολουθείτω μοι. Ός γάρ άν θέλη τήν ψυχήν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν ός δ' άν απολέση τήν ψυχήν αυτού ένεκεν εμού καί τού Ευαγγελίου, ούτος σώσει αυτήν. Τί γάρ ωφελήσει άνθρωπον, εάν κερδήση τόν κόσμον όλον, καί ζημιωθή τήν ψυχήν αυτού; ή τί δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα τής ψυχής αυτού; Ός γάρ εάν επαισχυνθή με καί τούς εμούς λόγους εν τή γενεά ταύτη τή μοιχαλίδι καί αμαρτωλώ, καί ο Υιός τού ανθρώπου επαισχυνθήσεται αυτόν όταν έλθη εν τή δόξη τού Πατρός αυτού μετά τών Αγγέλων τών αγίων. Καί έλεγεν αυτοίς Αμήν λέγω υμίν, ότι εισί τινες τών ώδε εστηκότων, οίτινες ου μή γεύσωνται θανάτου, έως άν ίδωσι τήν βασιλείαν τού Θεού εληλυθυίαν εν δυνάμει.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ

( Από 7-13 Σεπτεμβρίου )

Προκείμενον. Ήχος πλ. β'.

Σώσον, Κύριε, τόν λαόν σου καί

ευλόγησον τήν κληρονομίαν σου.

( Ψ. 27, 9 ).

Στίχ. Πρός σέ, Κύριε, κεκράξομαι, ο Θεός μου.

( Ψ. 27, 1 ).

Πρός Γαλάτας επιστολής Παύλου το Ανάγνωσμα.

( στ' 11-18 )

Αδελφοί, ίδετε πηλίκοις υμίν γράμμασιν έγραψα τή εμή χειρί. Όσοι θέλουσιν ευπροσωπήσαι εν σαρκί, ούτοι αναγκάζουσιν υμάς περιτέμνεσθαι, μόνον ίνα μή τώ σταυρώ τού Χριστού διώκωνται. Ουδέ γάρ οι περιτετμημένοι αυτοί νόμον φυλάσσουσιν, αλλά θέλουσιν υμάς περιτέμνεσθαι, ίνα εν τή υμετέρα σαρκί καυχήσωνται. Εμοί δέ μή γένοιτο καυχάσθαι ει μή εν τώ σταυρώ τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι' ού εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τώ κόσμω. Εν γάρ Χριστώ Ιησού ούτε περιτομή τι ισχύει ούτε ακροβυστία, αλλά καινή κτίσις. Καί όσοι τώ κανόνι τούτω στοιχήσουσιν, ειρήνη επ' αυτούς καί έλεος, καί επί τόν Ισραήλ τού Θεού. Τού λοιπού κόπους μοι μηδείς παρεχέτω εγώ γάρ τά στίγματα τού Κυρίου Ιησού εν τώ σώματί μου βαστάζω. Η χάρις τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού μετά τού πνεύματος υμών, αδελφοί Αμήν.

Εκ τού κατά Ιωάννην αγίου Ευαγγελίου.

( γ' 13-17 )

Είπεν ο Κύριος Ουδείς αναβέβηκεν εις τόν ουρανόν, ει μή ο εκ τού ουρανού καταβάς, ο Υιός τού ανθρώπου, ο ών εν τώ ουρανώ. Καί καθώς Μωσής ύψωσε τόν όφιν εν τή ερήμω, ούτως υψωθήναι δεί τόν Υιόν τού ανθρώπου, ίνα πάς ο πιστεύων εις αυτόν μή απόληται, αλλ' έχη ζωήν αιώνιον. Ούτω γάρ ηγάπησεν ο Θεός τόν κόσμον, ώστε τόν Υιόν αυτού τόν μονογενή έδωκεν, ίνα πάς ο πιστεύων εις αυτόν μή απόληται, αλλ' έχη ζωήν αιώνιον. Ου γάρ απέστειλεν ο Θεός τόν Υιόν αυτού εις τόν κόσμον, ίνα κρίνη τόν κόσμον, αλλ' ίνα σωθή ο κόσμος δι' αυτού.

ΚΥΡΙΑΚΗ 15η 03/09/2012

(16/09/2012)

Προκείμενον. Ήχος πλ. β'. Σώσον, Κύριε, τόν λαόν σου καί

ευλόγησον τήν κληρονομίαν σου.

( Ψ. 27, 9 )

Στίχ. Πρός σέ, Κύριε, κεκράξομαι, ο Θεός μου.

( Ψ. 27, 1 ).

Πρός Κορινθίους Β' επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( δ' 6 -15 )

Αδελφοί, ο Θεός Ο ειπών εκ σκότους φώς λάμψαι, ός έλαμψεν εν ταίς καρδίαις ημών πρός φωτισμόν τής γνώσεως τής δόξης τού Θεού εν προσώπω Ιησού Χριστού. Έχομεν δέ τόν θησαυρόν τούτον εν οστρακίνοις σκεύεσιν, ίνα η υπερβολή τής δυνάμεως ή τού Θεού καί μή εξ ημών, εν παντί θλιβόμενοι αλλ' ου στενοχωρούμενοι, απορούμενοι αλλ' ουκ εξαπορούμενοι, διωκόμενοι, αλλ' ουκ εγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι αλλ' ουκ απολλύμενοι, πάντοτε τήν νέκρωσιν τού Κυρίου Ιησού εν τώ σώματι περιφέροντες, ίνα καί η ζωή τού Ιησού εν τώ σώματι ημών φανερωθή. Αεί γάρ ημείς οι ζώντες εις θάνατον παραδιδόμεθα διά Ιησούν, ίνα καί η ζωή τού Ιησού φανερωθή εν τή θνητή σαρκί ημών. Ώστε ο μέν θάνατος εν ημίν ενεργείται, η δέ ζωή εν υμίν. Έχοντες δέ τό αυτό πνεύμα τής πίστεως κατά τό γεγραμμένον, <<Επίστευσα, διό ελάλησα>>, καί ημείς πιστεύομεν, διό καί λαλούμεν, ειδότες ότι ο εγείρας τόν Κύριον Ιησούν καί ημάς διά Ιησού εγερεί καί παραστήσει σύν υμίν. Τά γάρ πάντα δι' υμάς, ίνα η χάρις πλεονάσασα διά τών πλειόνων τήν ευχαριστίαν περισσεύση εις τήν δόξαν τού Θεού.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου.

( κβ' 35 - 46 )

Τώ καιρώ εκείνω, Νομικός τις προσήλθε τώ Ιησού, πειράζων αυτόν καί λέγων Διδάσκαλε, ποίαν εντολή μεγάλη εν τώ νόμω; Ο δέ Ιησούς έφη αυτώ Αγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου εν όλη τή καρδία σου καί εν όλη τή ψυχή σου καί εν όλη τή διανοία σου αύτη εστί πρώτη καί μεγάλη εντολή. Δευτέρα δέ ομοία αυτή Αγαπήσεις τόν πλησίον σου ως σεαυτόν. Εν ταύταις ταίς δυσίν εντολαίς όλος ο νόμος καί οι προφήται κρέμανται. Συνηγμένων δέ τών Φαρισαίων, επηρώτησεν αυτούς ο Ιησούς λέγων Τί υμίν δοκεί περί τού Χριστού; τίνος υιός εστι; Λέγουσιν αυτώ Τού Δαυϊδ. Λέγει αυτοίς Πώς ούν Δαυϊδ, εν Πνεύματι, Κύριον αυτόν καλεί, λέγων <<Είπεν ο Κύριος τώ Κυρίω μου, κάθου εκ δεξιών μου, έως άν θώ τούς εχθρούς σου υποπόδιον τών ποδών σου>>; Ει ούν Δαυϊδ καλεί αυτόν Κύριον, πώς υιός αυτού εστι; Καί ουδείς εδύνατο αυτώ αποκριθήναι λόγον, ουδέ ετόλμησέ τις απ' εκείνης τής ημέρας επερωτήσαι αυτόν ουκέτι.

ΚΥΡΙΑΚΗ 14η 27/08/2012

( 09/09/2012 )

Προκείμενον. Ήχος πλ. α'.

Σύ, Κύριε, φυλάξαις ημάς καί διατηρήσαις ημάς.

( Ψ. 11, 8 )

Στίχ. Σώσόν με, Κύριε, ότι εκλέλοιπεν όσιος.

( Ψ. 11, 2 ).

Πρός Κορινθίους Β' επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( α' 21 - β' 4 )

Αδελφοί, ο βεβαιών ημάς σύν υμίν εις Χριστόν καί χρίσας ημάς Θεός, ο καί σφραγισάμενος ημάς καί δούς τόν αρραβώνα τού Πνεύματος εν ταίς καρδίαις ημών. Εγώ δέ μάρτυρα τόν Θεόν επικαλούμαι επί τήν εμήν ψυχήν, ότι φειδόμενος υμών ουκέτι ήλθον εις Κόρινθον. Ουχ ότι κυριεύομεν υμών τής πίστεως, αλλά συνεργοί εσμεν τής χαράς υμών τή γάρ πίστει εστήκατε. Έκρινα δέ εμαυτώ τούτο, τό μή πάλιν εν λύπη ελθείν πρός υμάς. Ει γάρ εγώ λυπώ υμάς, καί τίς εστιν ο ευφραίνων με ει μή ο λυπούμενος εξ εμού; Καί έγραψα υμίν τούτο αυτό, ίνα μή ελθών λύπην έχω αφ' ών έδει με χαίρειν, πεποιθώς επί πάντας υμάς ότι η εμή χαρά πάντων υμών εστιν. Εκ γάρ πολλής θλίψεως καί συνοχής καρδίας έγραψα υμίν διά πολλών δακρύων, ουχ ίνα λυπηθήτε, αλλά τήν αγάπην ίνα γνώτε ήν έχω περισσοτέρως εις υμάς.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου.

( κβ' 2 - 14 )

Είπεν ο Κύριος τήν παραβολήν ταύτην Ωμοιώθη η βασιλεία τών ουρανών ανθρώπω βασιλεί, όστις εποίησε γάμους τώ υιώ αυτού. Καί απέστειλε τούς δούλους αυτού καλέσαι τούς κεκλημένους εις τούς γάμους καί ουκ ήθελον ελθείν. Πάλιν απέστειλεν άλλους δούλους, λέγων Είπατε τοίς κεκλημένοις Ιδού τό άριστόν μου ητοίμασα, οι ταύροί μου καί τά σιτιστά τεθυμένα, καί πάντα έτοιμα δεύτε εις τούς γάμους. Οι δέ αμελήσαντες απήλθον, ο μέν εις τόν ίδιον αγρόν, ο δέ εις τήν εμπορίαν αυτού οι δέ λοιποί, κρατήσαντες τούς δούλους αυτού, ύβρισαν καί απέκτειναν. Ακούσας δέ ο βασιλεύς εκείνος ωργίσθη, καί πέμψας τά στρατεύματα αυτού απώλεσε τούς φονείς εκείνους καί τήν πόλιν αυτών ενέπρησε. Τότε λέγει τοίς δούλοις αυτού Ο μέν γάμος έτοιμός εστιν, οι δέ κεκλημένοι ουκ ήσαν άξιοι. Πορεύεσθε ούν επί τάς διεξόδους τών οδών, καί όσους άν εύρητε, καλέσατε εις τούς γάμους. Καί εξελθόντες οι δούλοι εκείνοι εις τάς οδούς, συνήγαγον πάντας όσους εύρον, πονηρούς τε καί αγαθούς καί επλήσθη ο γάμος ανακειμένων. Εισελθών δέ ο βασιλεύς θεάσασθαι τούς ανακειμένους, είδεν εκεί άνθρωπον ουκ ενδεδυμένον ένδυμα γάμου, καί λέγει αυτώ Εταίρε, πώς εισήλθες ώδε μή έχων ένδυμα γάμου; Ο δε εφιμώθη. Τότε είπεν ο βασιλεύς τοίς διακόνοις Δήσαντες αυτού χείρας καί πόδας άρατε αυτόν καί εκβάλετε εις τό σκότος τό εξώτερον εκεί έσται ο κλαυθμός καί ο βρυγμός τών οδόντων. Πολλοί γάρ εισι κλητοί, ολίγοι δέ εκλεκτοί.

ΚΥΡΙΑΚΗ 13η 20-08-2012

( 02-09-2012 )

Προκείμενον. Ήχος δ'.

Ως εμεγαλύνθη τά έργα σου, Κύριε

πάντα εν σοφία εποίησας.

( Ψ. 103, 24 ).

Στίχ. Ευλόγει, η ψυχή μου, τόν Κύριον.

( Ψ. 103, 1).

Πρός Κορινθίους Α' επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( ιστ' 13-24 )

Αδελφοί, γρηγορείτε, στήκετε εν τή πίστει, ανδρίζεσθε, κραταιούσθε. Πάντα υμών εν αγάπη γινέσθω. Παρακαλώ δέ υμάς, αδελφοί οίδατε τήν οικίαν Στεφανά, ότι εστίν απαρχή τής Αχαϊας καί εις διακονίαν τοίς αγίοις έταξαν εαυτούς ίνα καί υμείς υποτάσσησθε τοίς τοιούτοις καί παντί τώ συνεργούντι καί κοπιώντι. Χαίρω δέ επί τή παρουσία Στεφανά καί Φουρτουνάτου καί Αχαϊκού, ότι τό υμών υστέρημα ούτοι ανεπλήρωσαν ανέπαυσαν γάρ τό εμόν πνεύμα καί τό υμών. Επιγινώσκετε ούν τούς τοιούτους. Ασπάζονται υμάς αι εκκλησίαι τής Ασίας. Ασπάζονται υμάς εν Κυρίω πολλά Ακύλας καί Πρίσκιλλα σύν τή κατ' οίκον αυτών εκκλησία. Ασπάζονται υμάς οι αδελφοί πάντες. Ασπάσασθε αλλήλους εν φιλήματι αγίω. Ο ασπασμός τή εμή χειρί Παύλου. Εί τις ου φιλεί τόν Κύριον Ιησούν Χριστόν, ήτω ανάθεμα Μαράν αθά. Η χάρις τού Κυρίου Ιησού Χριστού μεθ' υμών. Η αγάπη μου μετά πάντων υμών εν Χριστώ Ιησού Αμήν.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου.

( κα'33-42 )

Είπεν ο Κύριος τήν παραβολήν ταύτην Άνθρωπός τις ήν οικοδεσπότης, όστις εφύτευσεν αμπελώνα καί φραγμόν αυτώ περιέθηκε καί ώρυξεν εν αυτώ ληνόν καί ωκοδόμησε πύργον, καί εξέδοτο αυτόν γεωργοίς καί απεδήμησεν. Ότε δέ ήγγισεν ο καιρός τών καρπών, απέστειλε τούς δούλους αυτού πρός τούς γεωργούς λαβείν τούς καρπούς αυτού. Καί λαβόντες οι γεωργοί τούς δούλους αυτού, όν μέν έδειραν, όν δέ απέκτειναν, όν δέ ελιθοβόλησαν. Πάλιν απέστειλεν άλλους δούλους πλείονας τών πρώτων καί εποίησαν αυτοίς ωσαύτως. Ύστερον δέ απέστειλε πρός αυτούς τόν υιόν αυτού, λέγων Εντραπήσονται τόν υιόν μου. Οι δέ γεωργοί ιδόντες τόν υιόν, είπον εν εαυτοίς Ούτος εστιν ο κληρονόμος δεύτε αποκτείνωμεν αυτόν καί κατάσχωμεν τήν κληρονομίαν αυτού. Καί λαβόντες αυτόν, εξέβαλον έξω τού αμπελώνος καί απέκτειναν. Όταν ούν έλθη ο κύριος τού αμπελώνος, τί ποιήσει τοίς γεωργοίς εκείνοις; Λέγουσιν αυτώ Κακούς κακώς απολέσει αυτούς, καί τόν αμπελώνα εκδώσεται άλλοις γεωργοίς, οίτινες αποδώσουσιν αυτώ τούς καρπούς εν τοίς καιροίς αυτών. Λέγει αυτοίς ο Ιησούς Ουδέποτε ανέγνωτε εν ταίς Γραφαίς Λίθον όν απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος εγενήθη εις κεφαλήν γωνίας παρά Κυρίου εγένετο αύτη, καί έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών;

ΚΥΡΙΑΚΗ 12η 13-08-2012

( 26-08-2012 )

Προκείμενον. Ήχος γ'.

Ψάλατε τώ Θεώ ημών, ψάλατε.

( Ψ. 46, 7 ).

Στίχ. Πάντα τά έθνη, κροτήσατε χείρας.

( Ψ. 46, 2 ).

Πρός Κορινθίους Α' επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( ιε' 1-11 )

Αδελφοί, γνωρίζω υμίν τό Ευαγγέλιον ό ευηγγελισάμην υμίν, ό καί παρελάβετε, εν ώ καί εστήκατε, δι' ού καί σώζεσθε, τίνι λόγω ευηγγελισάμην υμίν ει κατέχετε, εκτός ει μή εική επιστεύσατε. Παρέδωκα γάρ υμίν εν πρώτοις ό καί παρέλαβον, ότι Χριστός απέθανεν υπέρ τών αμαρτιών ημών κατά τάς Γραφάς, καί ότι ετάφη, καί ότι εγήγερται τή τρίτη ημέρα κατά τάς Γραφάς, καί ότι ώφθη Κηφά, είτα τοίς δώδεκα έπειτα ώφθη επάνω πεντακοσίοις αδελφοίς εφάπαξ, εξ ών οι πλείους μένουσιν έως άρτι, τινές δέ καί εκοιμήθησαν έπειτα ώφθη Ιακώβω, είτα τοίς αποστόλοις πάσιν έσχατον δέ πάντων ωσπερεί τώ εκτρώματι ώφθη καμοί. Εγώ γάρ ειμι ο ελάχιστος τών αποστόλων, ός ουκ ειμί ικανός καλείσθαι απόστολος, διότι εδίωξα τήν εκκλησίαν τού Θεού χάριτι δέ Θεού ειμι ό ειμι καί η χάρις αυτού η εις εμέ ου κενή εγενήθη, αλλά περισσότερον αυτών πάντων εκοπίασα, ουκ εγώ δέ, αλλ' η χάρις τού Θεού η σύν εμοί. Είτε ούν εγώ είτε εκείνοι, ούτω κηρύσσομεν καί ούτως επιστεύσατε.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου.

( ιθ' 16-26 )

Τώ καιρώ εκείνω, νεανίσκος τις προσήλθε τώ Ιησού, γονυπετών αυτώ, καί λέγων Διδάσκαλε αγαθέ, τί αγαθόν ποιήσω, ίνα έχω ζωήν αιώνιον; Ο δέ είπεν αυτώ Τί με λέγεις αγαθόν; ουδείς αγαθός, ει μή είς, ο Θεός. Ει δέ θέλεις εισελθείν εις τήν ζωήν, τήρησον τάς εντολάς. Λέγει αυτώ Ποίας; Ο δέ Ιησούς είπε Τό Ου φονεύσεις Ου μοιχεύσεις Ου κλέψεις Ου ψευδομαρτυρήσεις Τίμα τόν πατέρα σου, καί τήν μητέρα, καί Αγαπήσεις τόν πλησίον σου ως σεαυτόν. Λέγει αυτώ ο νεανίσκος Πάντα ταύτα εφυλαξάμην εκ νεότητός μου τί έτι υστερώ; Έφη αυτώ ο Ιησούς Ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε πώλησόν σου τά υπάρχοντα καί δός πτωχοίς, καί έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, καί δεύρο ακολούθει μοι. Ακούσας δέ ο νεανίσκος τόν λόγον απήλθε λυπούμενος ήν γάρ έχων κτήματα πολλά. Ο δέ Ιησούς είπε τοίς Μαθηταίς αυτού Αμήν λέγω υμίν, ότι δυσκόλως πλούσιος εισελεύσεται εις τήν βασιλείαν τών ουρανών. Πάλιν δέ λέγω υμίν, ευκοπώτερόν εστι κάμηλον διά τρυπήματος ραφίδος διελθείν, ή πλούσιον εις τήν βασιλείαν τού Θεού εισελθείν. Ακούσαντες δέ οι μαθηταί αυτού, εξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες Τίς άρα δύναται σωθήναι; Εμβλέψας δέ ο Ιησούς είπεν αυτοίς Παρά ανθρώποις τούτο αδύνατόν εστι, πάρα δέ Θεώ πάντα δυνατά εστι.

ΚΥΡΙΑΚΗ 11η 06/08/2012

(19/08/2012)

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ

Προκείμενον Ήχος δ'. 

 Ως εμεγαλύνθη τὰ έργα σου Κύριε πάντα εν σοφίᾳ εποίησας. 

 Στίχ. Ευλόγει η ψυχή μου, τόν Κύριον. 

Καθολικής Β' Επιστολής Πέτρου τό ανάγνωσμα.

Αδελφοί, σπουδάσατε βεβαίαν υμων τήν κλήσιν καὶ εκλογὴν ποιείσθαι· ταύτα γὰρ ποιούντες ου μὴ πταίσητέ ποτε. Ούτω γὰρ πλουσίως επιχορηγηθήσεται υμίν η είσοδος εις τὴν αιώνιον βασιλείαν τού Κυρίου ημών καὶ σωτήρος Ιησού Χριστού. Διὸ ουκ αμελήσω αεὶ υμάς υπομιμνήσκειν περὶ τούτων, καίπερ ειδότας καὶ εστηριγμένους εν τή παρούσῃ αληθείᾳ. Δίκαιον δὲ ηγούμαι, εφ᾿ όσον ειμὶ εν τούτῳ τώ σκηνώματι, διεγείρειν υμάς εν υπομνήσει, ειδὼς ότι ταχινή εστιν η απόθεσις τού σκηνώματός μου, καθὼς καὶ ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστὸς εδήλωσέ μοι. Σπουδάσω δὲ καὶ εκάστοτε έχειν υμάς μετὰ τὴν εμὴν έξοδον τὴν τούτων μνήμην ποιείσθαι. Ου γὰρ σεσοφισμένοις μύθοις εξακολουθήσαντες εγνωρίσαμεν υμίν τὴν τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού δύναμιν καὶ παρουσίαν, ἀλλ᾿ επόπται γενηθέντες τής εκείνου μεγαλειότητος. Λαβὼν γὰρ παρὰ Θεού πατρὸς τιμὴν καὶ δόξαν φωνής ενεχθείσης αυτώ τοιάσδε υπὸ τής μεγαλοπρεπούς δόξης, ούτός εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εις όν εγὼ ευδόκησα, καὶ ταύτην τὴν φωνὴν ημείς ηκούσαμεν εξ ουρανού ενεχθείσαν, σὺν αυτώ όντες εν τώ όρει τώ αγίῳ. Καὶ έχομεν βεβαιότερον τὸν προφητικὸν λόγον, ώ καλώς ποιείτε προσέχοντες ως λύχνῳ φαίνοντι εν αυχμηρώ τόπῳ, έως ού ημέρα διαυγάσῃ καὶ φωσφόρος ανατείλῃ εν ταίς καρδίαις υμών.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου

( ιζ' 1 - 9 )

Καί μεθ’ ημέρας έξ, παραλαμβάνει ο Ιησούς τόν Πέτρον καί Ιάκωβον καί Ιωάννην τόν αδελφόν αυτού καί αναφέρει αυτούς εις όρος υψηλόν κατ’ ιδίαν, καί μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών, καί έλαμψε τό πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, τά δέ ιμάτια αυτού εγένετο λευκά ως τό φώς. Καί ιδού ώφθησαν αυτοίς Μωσής καί Ηλίας μετ’ αυτού συλλαλούντες. Αποκριθείς δέ ο Πέτρος είπε τώ Ιησού: Κύριε, καλόν εστιν ημάς ώδε είναι. Ει θέλεις, ποιήσωμεν ώδε τρείς σκηνάς, σοί μίαν καί Μωσεί μίαν καί μίαν Ηλία. Έτι αυτού λαλούντος, ιδού νεφέλη φωτεινή επεσκίασεν αυτούς, καί ιδού φωνή εκ τής νεφέλης λέγουσα: «ούτός εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εν ώ ευδόκησα, αυτού ακούετε». Καί ακούσαντες οι μαθηταί έπεσον επί πρόσωπον αυτών καί εφοβήθησαν σφόδρα. Καί προσελθών ο Ιησούς ήψατο αυτών καί είπεν: εγέρθητε καί μή φοβείσθε. Επάραντες δέ τους οφθαλμούς αυτών, ουδένα είδον ει μή τόν Ιησούν μόνον. Καί καταβαινόντων αυτών από τού όρους ενετείλατο αυτοίς ο Ιησούς λέγων: «μηδενί είπητε το όραμα, έως ού ο υιός του ανθρώπου εκ νεκρών αναστή».

ΚΥΡΙΑΚΗ 10η 30/07/2012

(12/08/2012)

Προκείμενον. Ήχος α'.

Γένοιτο, Κύριε, τό έλεός σου εφ' ημάς.

( Ψ. 32, 22 ) 

Στίχ. Αγαλλιάσθε, δίκαιοι, εν Κυρίω.

( Ψ. 32, 1 )

Πρός Κορινθίους Α' επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( δ' 9 - 16 )

Αδελφοί, ο Θεός ημάς τούς αποστόλους εσχάτους απέδειξεν, ως επιθανατίους, ότι θέατρον εγενήθημεν τώ κόσμω καί αγγέλοις καί ανθρώποις. Ημείς μωροί διά Χριστόν, υμείς δέ φρόνιμοι εν Χριστώ ημείς ασθενείς, υμείς δέ ισχυροί υμείς ένδοξοι, ημείς δέ άτιμοι. Άχρι τής άρτι ώρας καί πεινώμεν καί διψώμεν καί γυμνητεύομεν καί κολαφιζόμεθα καί ατατούμεν καί κοπιώμεν εργαζόμενοι ταίς ιδίαις χερσί λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκόμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμεν ως περικαθάρματα τού κόσμου εγενήθημεν, πάντων περίψημα έως άρτι. Ουκ εντρέπων υμάς γράφω ταύτα, αλλ' ως τέκνα μου αγαπητά νουθετώ. Εάν γάρ μυρίους παιδαγωγούς έχητε εν Χριστώ, αλλ' ου πολλούς πατέρας εν γάρ Χριστώ Ιησού διά τού ευαγγελίου εγώ υμάς εγέννησα. Παρακαλώ ούν υμάς, μιμηταί μου γίνεσθε.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου.

( ιζ' 14-23 )

Τώ καιρώ εκείνω, άνθρωπός τις προσήλθε τώ Ιησού, γονυπετών αυτώ, καί λέγων Κύριε, ελέησόν μου τόν υιόν, ότι σεληνιάζεται καί κακώς πάσχει πολλάκις γάρ πίπτει εις τό πύρ καί πολλάκις εις τό ύδωρ. Καί προσήνεγκα αυτόν τοίς μαθηταίς σου, καί ουκ ηδυνήθησαν αυτόν θεραπεύσαι. Αποκριθείς δέ ο Ιησούς είπεν Ώ γενεά άπιστος καί διαστραμμένη! έως πότε έσομαι μέθ' υμών; έως πότε ενέξομαι υμών; Φέρετέ μοι αυτόν ώδε. Καί επετίμησεν αυτώ ο Ιησούς, καί εξήλθεν απ' αυτού τό δαιμόνιον καί ιάθη ο παίς από τής ώρας εκείνης. Τότε προσελθόντες οι Μαθηταί τώ Ιησού κατ' ιδίαν είπον Διατί ημείς ουκ ηδυνήθημεν εκβαλείν αυτό; Ο δέ Ιησούς είπεν αυτοίς Διά τήν απιστίαν υμών Αμήν γάρ λέγω υμίν, εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, ερείτε τώ όρει τούτω, μετάβηθι εντεύθεν εκεί, καί μεταβήσεται καί ουδέν αδυνατήσει υμίν. Τούτο δέ τό γένος ουκ εκπορεύεται, ει μή εν προσευχή καί νηστεία. Αναστρεφομένων δέ αυτών εν τή Γαλιλαία, είπεν αυτοίς ο Ιησούς Μέλλει ο Υιός τού ανθρώπου παραδίδοσθαι εις χείρας ανθρώπων καί αποκτενούσιν αυτόν, καί τή τρίτη ημέρα εγερθήσεται.

ΚΥΡΙΑΚΗ 23-07-2012

(05-08-2012)

Προκείμενον. Ήχος πλ. δ'.

Εύξασθε καί απόδοτε Κυρίω τώ Θεώ ημών.

( Ψ. 75, 12 )

Στίχ. Γνωστός εν τή Ιουδαία ο Θεός,

εν τώ Ισραήλ μέγα τό όνομα αυτού.

( Ψ. 75, 2 )

Πρός Κορινθίους Α' επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( γ' 9-17 )

Αδελφοί, Θεού εσμεν συνεργοί Θεού γεώργιον, Θεού οικοδομή εστε. Κατά τήν χάριν τού Θεού τήν δοθείσάν μοι ως σοφός αρχιτέκτων θεμέλιον τέθεικα, άλλος δέ εποικοδομεί έκαστος δέ βλεπέτω πώς εποικοδομεί θεμέλιον γάρ άλλον ουδείς δύναται θείναι παρά τόν κείμενον, ός εστιν Ιησούς Χριστός. Ει δέ τις εποικοδομεί επί τόν θεμέλιον τούτον χρυσόν, άργυρον, λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην, εκάστου τό έργον φανερόν γενήσεται η γάρ ημέρα δηλώσει ότι εν πυρί αποκαλύπτεται καί εκάστου τό έργον οποίον εστι τό πύρ δοκιμάσει. Εί τινος τό έργον μενεί ό επωκοδόμησε, μισθόν λήψεται εί τινος τό έργον κατακαήσεται, ζημιωθήσεται, αυτός δέ σωθήσεται, ούτως δέ ως διά πυρός. Ουκ οίδατε ότι ναός Θεού εστε καί τό Πνεύμα τού Θεού οικεί εν υμίν; Εί τις τόν ναόν τού Θεού φθείρει, φθερεί τούτον ο Θεός ο γάρ ναός τού Θεού άγιός εστιν, οίτινές εστε υμείς.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου.

( ιδ' 22-34 )

Τώ καιρώ εκείνω, ηνάγκασεν ο Ιησούς τούς Μαθητάς αυτού εμβήναι εις τό πλοίον καί προάγειν αυτόν εις τό πέραν, έως ού απολύση τούς όχλους. Καί απολύσας τούς όχλους ανέβη εις τό όρος κατ' ιδίαν προσεύξασθαι. Οψίας δέ γενομένης μόνος ήν εκεί. Τό δέ πλοίον ήδη μέσον τής θαλάσσης ήν, βασανιζόμενον υπό τών κυμάτων ήν γάρ εναντίος ο άνεμος. Τετάρτη δέ φυλακή τής νυκτός απήλθε πρός αυτούς ο Ιησούς περιπατών επί τής θαλάσσης. Καί ιδόντες αυτόν οι μαθηταί επί τήν θάλασσαν περιπατούντα εταράχθησαν λέγοντες ότι φάντασμά εστι καί από τού φόβου έκραξαν. Ευθέως δέ ελάλησεν αυτοίς ο Ιησούς λέγων Θαρσείτε, εγώ ειμι μή φοβείσθε. Αποκριθείς δέ αυτώ ο Πέτρος είπε Κύριε, ει σύ εί, κέλευσόν με πρός σέ ελθείν επί τά ύδατα. Ο δέ είπεν Ελθέ. Καί καταβάς από τού πλοίου ο Πέτρος περιεπάτησεν επί τά ύδατα ελθείν πρός τόν Ιησούν. Βλέπων δέ τόν άνεμον ιχυρόν εφοβήθη, καί αρξάμενος καταποντίζεσθαι, έκραξε λέγων Κύριε, σώσόν με. Ευθέως δέ ο Ιησούς εκτείνας τήν χείρα επελάβετο αυτού καί λέγει αυτώ Ολιγόπιστε! εις τί εδίστασας; Καί εμβάντων αυτών εις τό πλοίον εκόπασεν ο άνεμος. Οι δέ εν τώ πλοίω ελθόντες προσεκύνησαν αυτώ λέγοντες Αληθώς Θεού Υιός εί. Καί διαπεράσαντες ήλθον εις τήν γήν Γεννησαρέτ.

ΚΥΡΙΑΚΗ 16-07-2012

(29-07-2012)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ( ζ' Οικ. Συνόδου )

Προκείμενον. Ήχος πλ. α'.

Ευλογητός εί, Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Ότι δίκαιος εί επί πάσιν, οίς εποίησας ημίν.

Πρός Τίτον επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( γ' 8-15 )

Τέκνον Τίτε, πιστός ο λόγος καί περί τούτων βούλομαί σε διαβεβαιούσθαι, ίνα φροντίζωσι καλών έργων προΐστασθαι οι πεπιστευκότες τώ Θεώ. Ταύτα εστι τά καλά καί ωφέλιμα τοίς ανθρώποις μωράς δέ ζητήσεις καί γενεαλογίας καί έρεις καί μάχας νομικάς περιΐστασο εισί γάρ ανωφελείς καί μάταιοι. Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος καί αμαρτάνει ών αυτοκατάκριτος. Όταν πέμψω Αρτεμών πρός σέ ή Τυχικόν, σπούδασον ελθείν πρός με εις Νικόπολιν εκεί γάρ κέκρικα παραχειμάσαι. Ζηνάν τόν νομικόν καί Απολλώ σπουδαίως πρόπεμψον, ίνα μηδέν αυτοίς λείπη. Μανθανέτωσαν δέ καί οι ημέτεροι καλώς έργων προΐστασθαι εις τάς αναγκαίας χρείας, ίνα μή ώσιν άκαρποι. Ασπάζονταί σε οι μετ' εμού πάντες. Άσπασαι τούς φιλούντας ημάς εν πίστει. Η χάρις μετά πάντων υμών. Αμήν. 

Εκ τού κατά Ματθαίον Αγίου Ευαγγελίου.

( ε' 14-19 ) 

Είπεν ο Κύριος τοίς εαυτού μαθηταίς Υμείς εστε τό φώς τού κόσμου. ου δύναται πόλις κρυβήναι επάνω όρους κειμένη ουδέ καίουσι λύχνον καί τιθέασιν αυτόν υπό τόν μόδιον, αλλ' επί τήν λυχνίαν, καί λάμπει πάσι τοίς εν τή οικία. Ούτω λαμψάτω τό φώς υμών έμπροσθεν τών ανθρώπων , όπως ίδωσιν υμών τά καλά έργα καί δοξάσωσι τόν Πατέρα υμών τόν εν τοίς ουρανοίς. Μή νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τόν νόμον ή τούς προφήτας ουκ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι. Αμήν γάρ λέγω υμίν, έως άν παρέλθη ο ουρανός καί η γή, ιώτα έν ή μία κεραία ου μή παρέλθη από τού νόμου, έως άν πάντα γένηται. Ός εάν ούν λύση μίαν τών εντολών τούτων τών ελαχίστων καί διδάξη ούτω τούς ανθρώπους, ελάχιστος κληθήσεται εν τή βασιλεία τών ουρανών ός δ' άν ποιήση καί διδάξη, ούτος μέγας κληθήσεται εν τή βασιλεία τών ουρανών.

ΚΥΡΙΑΚΗ 09-07-2012

(22-07-2012)

Προκείμενον. Ήχος πλ. β'.

Σώσον, Κύριε, τόν λαόν σου καί ευλόγησον τήν κληρονομίαν σου.

( Ψ. 27, 9 )

Στιχ. Πρός σέ, Κύριε, κεκράξομαι, ο Θεός μου.

( Ψ. 27, 1 )

Πρός Ρωμαίους επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( ιε' 1-7 )

Αδελφοί, οφείλομεν ημείς οι δυνατοί τά ασθενήματα τών αδυνάτων βαστάζειν, καί μή εαυτοίς αρέσκειν. Έκαστος ημών τώ πλησίον αρεσκέτω εις τό αγαθόν πρός οικοδομήν καί γάρ ο Χριστός ουχ εαυτώ ήρεσεν, αλλά καθώς γέγραπται, << Οι ονειδισμοί τών ονειδιζόντων σε επέπεσον επ' εμέ >>. Όσα γάρ προεγράφη, εις τήν ημετέραν διδασκαλίαν προεγράφη, ίνα διά τής υπομονής καί τής παρακλήσεως τών Γραφών τήν ελπίδα έχωμεν. Ο δέ Θεός τής υπομονής καί τής παρακλήσεως δώη υμίν τό αυτό φρονείν εν αλλήλοις κατά Χριστόν Ιησούν, ίνα ομοθυμαδόν εν ενί στόματι δοξάζητε τόν Θεόν καί πατέρα τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Διό προσλαμβάνεσθε αλλήλους, καθώς καί ο Χριστός προσελάβετο υμάς εις δόξαν Θεού.

Εκ τού κατά Ματθαίον Αγίου Ευαγγελίου.

( θ' 27-35 )

Τώ καιρώ εκείνω, παράγοντι τώ Ιησού, ηκολούθησαν αυτώ δύο τυφλοί, κράζοντες καί λέγοντες Ελέησον ημάς, Υιέ Δαϋίδ. Ελθόντι δέ εις τήν οικίαν προσήλθον αυτώ οι τυφλοί, καί λέγει αυτοίς ο Ιησούς Πιστεύετε ότι δύναμαι τούτο ποιήσαι; Λέγουσιν αυτώ Ναί, Κύριε. Τότε ήψατο τών οφθαλμών αυτών λέγων Κατά τήν πίστιν υμών γενηθήτω υμίν. Καί ανεώχθησαν αυτών οι οφθαλμοί καί ενεβριμήσατο αυτοίς ο Ιησούς λέγων Οράτε μηδείς γινωσκέτω. Οι δέ εξελθόντες διεφήμισαν αυτόν εν όλη τή γή εκείνη. Αυτών δέ εξερχομένων ιδού προσήνεγκαν αυτώ άνθρωπον κωφόν δαιμονιζόμενον. Καί εκβληθέντος τού δαιμονίου, ελάλησεν ο κωφός, καί εθαύμασαν οι όχλοι λέγοντες ότι ουδέποτε εφάνη ούτως εν τώ Ισραήλ. Οι δέ Φαρισαίοι έλεγον Εν τώ άρχοντι τών δαιμονίων εκβάλλει τά δαιμόνια. Καί περιήγεν ο Ιησούς τάς πόλεις πάσας καί τάς κώμας, διδάσκων εν ταίς συναγωγαίς αυτών καί κηρύσσων τό Ευαγγέλιον τής βασιλείας καί θεραπεύων πάσαν νόσον καί πάσαν μαλακίαν εν τώ λαώ.

ΚΥΡΙΑΚΗ 25-06-2012
(8-7-2012)

Προκείμενον. Ήχος δ'.

Ως εμεγαλύνθη τά έργα σου, Κύριε

πάντα εν σοφία εποίησας.

( Ψ. 103, 24 ).

Στίχ. Ευλόγει, η ψυχή μου, τόν Κύριον.

( Ψ. 103, 1 ).

Πρός Ρωμαίους επιστολής

Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( ι' 1-10 )

Αδελφοί, η μέν ευδοκία τής εμής καρδίας καί η δέησις η πρός τόν Θεόν υπέρ τού Ισραήλ εστιν εις σωτηρίαν μαρτυρώ γάρ αυτοίς ότι ζήλον Θεού έχουσιν, αλλ' ου κατ' επίγνωσιν. Αγνοούντες γάρ τήν τού Θεού δικαιοσύνην, καί τήν ιδίαν δικαιοσύνην ζητούντες στήσαι, τή δικαιοσύνη τού Θεού ουχ υπετάγησαν. Τέλος γάρ νόμου Χριστός εις δικαιοσύνην παντί τώ πιστεύοντι. Μωϋσής γάρ γράφει τήν δικαιοσύνην τήν εκ τού νόμου, ότι << ο ποιήσας αυτά άνθρωπος ζήσεται εν αυτοίς >> η δέ εκ πίστεως δικαιοσύνη ούτω λέγει << Μή είπης εν τή καρδία σου, τίς αναβήσεται εις τόν ουρανόν; >> Τούτ' έστι Χριστόν καταγαγείν ή << τίς καταβήσεται εις τήν άβυσσον; >> Τούτ' έστι Χριστόν εκ νεκρών αναγαγείν. Αλλά τί λέγει; << Εγγύς σου τό ρήμα εστιν, εν τώ στόματί σου καί εν τή καρδία σου>> τούτ' έστι τό ρήμα τής πίστεως ό κηρύσσομεν. Ότι εάν ομολογήσης εν τώ στόματί σου Κύριον Ιησούν, καί πιστεύσης εν τή καρδία σου ότι ο Θεός αυτόν ήγειρεν εκ νεκρών, σωθήση καρδία γάρ πιστεύεται εις δικαιοσύνην, στόματι δέ ομολογείται εις σωτηρία.

Εκ τού κατά Ματθαίον Αγίου Ευαγγελίου.

( η' 28- θ' 1 )

Τώ καιρώ εκείνω, ελθόντι τώ Ιησού εις τήν χώραν τών Γεργεσηνών υπήντησαν αυτώ δύο δαιμονιζόμενοι, εκ τών μνημείων εξερχόμενοι, χαλεποί λίαν, ώστε μή ισχύειν τινά παρελθείν διά τής οδού εκείνης. Καί ιδού έκραξαν λέγοντες Τί ημίν καί σοί, Ιησού Υιέ τού Θεού; ήλθες ώδε πρό καιρού βασανίσαι ημάς; Ήν δέ μακράν απ' αυτών αγέλη χοίρων πολλών βοσκομένη. Οι δέ δαίμονες παρεκάλουν αυτόν λέγοντες Ει εκβάλλεις ημάς, επίτρεψον ημίν απελθείν εις τή αγέλην τών χοίρων. Καί είπεν αυτοίς Υπάγετε. Οι δέ εξελθόντες απήλθον εις τήν αγέλην τών χοίρων. Καί ιδού ώρμησε πάσα η αγέλη τών χοίρων κατά τού κρημνού εις τήν θάλασσαν, καί απέθανον εν τοίς ύσασιν. Οι δέ βόσκοντες έφυγον, καί απελθόντες εις τήν πόλιν απήγγειλαν πάντα, καί τά τών δαιμονιζομένων. Καί ιδού πάσα η πόλις εξήλθεν εις συνάντησιν τώ Ιησού, καί ιδόντες αυτόν παρεκάλεσαν όπως μεταβή από τών ορίων αυτών. Καί εμβάς εις τό πλοίον διεπέρασε καί ήλθεν εις τήν ιδίαν πόλιν.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΕ'.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ

( Από τής 7 - 13 Ιανουαρίου )

Προκείμενον. Ήχος β'.

Γένοιτο, Κύριε, τό έλεός σου εφ' ημάς.

( Ψ. 32, 22 )

Στίχ. Αγαλλιάσθε, δίκαιοι, εν Κυρίω.

( Ψ. 32, 1 )

Πρός Εφεσίους επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( δ' 7 - 13 )

Αδελφοί, ενί εκάστω ημών εδόθη η χάρις κατά τό μέτρον τής δωρεάς τού Χριστού. Διό λέγει << Αναβάς εις ύψος ηχμαλώτευσεν αιχμαλωσίαν καί έδωκε δόματα τοίς ανθρώποις >>. Τό δέ << ανέβη >> τί εστιν ει μή ότι καί κατέβη πρώτον εις τά κατώτερα μέρη τής γής; Ο καταβάς αυτός εστι καί ο αναβάς υπεράνω πάντων τών ουρανών, ίνα πληρώση τά πάντα. Καί αυτός έδωκε τούς μέν αποστόλους, τούς δέ προφήτας, τούς δέ ευαγγελιστάς, τούς δέ ποιμένας καί διδασκάλους, πρός τόν καταρτισμόν τών αγίων εις έργον διακονίας, εις οικοδομήν τού σώματος τού Χριστού, μέχρι καταντήσωμεν οι πάντες εις τήν ενότητα τής πίστεως καί τής επιγνώσεως τού Υιού τού Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας τού πληρώματος τού Χριστού.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου.

( δ' 12 - 17 )

Τώ καιρώ εκείνω, ακούσας ο Ιησούς ότι Ιωάννης παρεδόθη, ανεχώρησεν εις τήν Γαλιλαίαν, καί καταλιπών τήν Ναζαρέτ, ελθών κατώκησεν εις Καπερναούμ τήν παραθαλασσίαν, εν ορίοις Ζαβουλών καί Ναφθαλείμ, ίνα πληρωθή τό ρηθέν διά τού Ησαϊου τού προφήτου, λέγοντος Γή Ζαβουλών καί γή Ναφθαλείμ, οδόν θαλάσσης πέραν τού Ιορδάνου, Γαλιλαία τών εθνών, ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φώς μέγα, καί τοίς καθημένοις εν χώρα καί σκιά θανάτου φώς ανέτειλεν αυτοίς. Από τότε ήρξατο ο Ιησούς κηρύσσειν καί λέγειν Μετανοείτε ήγγικε γάρ η βασιλεία τών ουρανών.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΔ'.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

( Από τής 30 Δεκεμβρίου έως 5 Ιανουαρίου )

Προκείμενον. Ήχος α'.

Σώσον, Κύριε, τόν λαόν σου καί ευλόγησον τήν κληρονομίαν σου.

( Ψ. 27, 9 )

Στίχ. Πρός σέ, Κύριε, κεκράξομαι, ο Θεός μου.

( Ψ. 27 , 1 )

Πρός Τιμόθεον Β' επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( δ' 5-8 )

Τέκνον Τιμόθεε, νήφε εν πάσι, κακοπάθησον, έργον ποίησον ευαγγελιστού, τήν διακονίαν σου πληροφόρησον. Εγώ γάρ ήδη σπένδομαι, καί ο καιρός τής εμής αναλύσεως εφέστηκε. Τόν αγώνα τόν καλόν ηγώνισμαι, τόν δρόμον τετέλεκα, τήν πίστιν τετήρηκα λοιπόν απόκειταί μοι ο τής δικαιοσύνης στέφανος, όν αποδώσει μοι ο Κύριος εν εκείνη τή ημέρα, ο δίκαιος κριτής, ου μόνον δέ εμοί, αλλά καί πάσι τοίς ηγαπηκόσι τήν επιφάνειαν αυτού.

Εκ τού κατά Μάρκον αγίου Ευαγγελίου.

( α' 1-8 )

Αρχή τού ευαγγελίου Ιησού Χριστού, Υιού τού Θεού. Ως γέγραπται εν τοίς Προφήταις, ιδού εγώ αποστέλλω τόν Άγγελόν μου πρό προσώπου σου, ός κατασκευάσει τήν οδόν σου έμπροσθέν σου. Φωνή βοώντος εν τή ερήμω Ετοιμάσατε τήν οδόν Κυρίου, ευθείας ποιείτε τάς τρίβους αυτού. Εγένετο Ιωάννης βαπτίζων εν τή ερήμω καί κηρύσσων βάπρισμα μετανοίας εις άφεσιν αμαρτιών. Καί εξεπορεύετο πρός αυτόν πάσα η Ιουδαία χώρα καί οι Ιεροσολυμίται, καί εβαπτίζοντο πάντες εν τώ Ιορδάνη ποταμώ υπ' αυτού, εξομολογούμενοι τάς αμαρτίας αυτών. Ήν δέ Ιωάννης ενδεδυμένος τρίχας καμήλου καί ζώνην δερματίνην περί τήν οσφύν αυτού, καί εσθίων ακρίδας καί μέλι άγριον. Καί εκήρυσσε λέγων Έρχεται ο ισχυρότερός μου οπίσω μου, ού ουκ ειμί ικανός κύψας λύσαι τόν ιμάντα τών υποδημάτων αυτού. Εγώ μέν εβάπτισα υμάς εν ύδατι αυτός δέ βαπτίσει υμάς εν Πνεύματι αγίω.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΓ'.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

( Από τής 26-29 Δεκεμβρίου )

Προκείμενον. Ήχος πλ. δ'.

Θαυμαστός ο Θεός εν τοίς αγίοις αυτού.

( Ψ. 67, 36 )

Στίχ. Εν εκκλησίαις ευλογείτε τόν Θεόν.

( Ψ. 67, 27 )

Πρός Γαλάτας επιστολής Παύλου το Ανάγνωσμα.
( α' 11-19 )
Αδελφοί, γνωρίζω υμίν τό ευαγγέλιον τό ευαγγελισθέν υπ' εμού ότι ουκ έστι κατά άνθρωπον ουδέ γάρ εγώ παρά ανθρώπου παρέλαβον αυτό ούτε εδιδάχθην, αλλά δι' αποκαλύψεως Ιησού Χριστού. Ηκούσατε γάρ τήν εμήν αναστροφήν ποτε εν τώ Ιουδαϊσμώ, ότι καθ' υπερβολήν εδίωκον τήν εκκλησίαν τού Θεού καί επόρθουν αυτήν, καί προέκοπτον εν τώ Ιουδαϊσμώ υπέρ πολλούς συνηλικιώτας εν τώ γένει μου, περισσοτέρως ζηλωτής υπάρχων τών πατρικών μου παραδόσεων. Ότε δέ ευδόκησεν ο Θεός ο αφορίσας με εκ κοιλίας μητρός μου καί καλέσας διά τής χάριτος αυτού αποκαλύψαι τόν Υιόν αυτού εν εμοί, ίνα ευαγγελίζωμαι αυτόν εν τοί έθνεσιν, ευθέως ου προσανεθέμην σαρκί καί αίματι, ουδέ ανήλθον εις Ιεροσόλυμα πρός τούς πρό εμού αποστόλους, αλλά απήλθον εις Αραβίαν, καί πάλιν υπέστρεψα εις Δαμασκόν. Έπειτα μετά έτη τρία ανήλθον εις Ιεροσόλυμα ιστορήσαι Πέτρον, καί επέμεινα πρός αυτόν ημέρας δεκαπέντε. Έτερον δέ τών αποστόλων ουκ είδον ει μή Ιάκωβον τόν αδελφόν του Κυρίου.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου.

( β' 13-23 )

Αναχωρησάντων τών Μάγων, ιδού Άγγελος Κυρίου φαίνεται κατ' όναρ τώ Ιωσήφ, λέγων Εγερθείς παράλαβε τό Παιδίον καί τήν Μητέρα αυτού καί φεύγε εις Αίγυπτον, καί ίσθι εκεί, έως άν είπω σοι μέλλει γάρ Ηρώδης ζητείν τό Παιδίον τού απολέσαι αυτό. Ο δέ εγερθείς, παρέλαβε τό Παιδίον καί τήν Μητέρα αυτού νυκτός καί ανεχώρησεν εις Αίγυπτον, καί ήν εκεί έως τής τελευτής Ηρώδου, ίνα πληρωθή τό ρηθέν υπό τού Κυρίου διά τού Προφήτου λέγοντος Εξ Αιγύπτου εκάλεσα τόν Υιόν μου. Τότε Ηρώδης ιδών ότι ενεπαίχθη υπό τών Μάγων, εθυμώθη λίαν, καί αποστείλας ανείλε πάντας τούς παίδας τούς εν Βηθλεέμ καί εν πάσι τοίς ορίοις αυτής από διετούς καί κατωτέρω, κατά τόν χρόνον όν ηκρίβωσε παρά τών Μάγων. Τότε επληρώθη τό ρηθέν υπό τού Ιερεμίου τού προφήτου λέγοντος Φωνή εν Ραμά ηκούσθη, θρήνος καί κλαυθμός καί οδυρμός πολύς Ραχήλ κλαίουσα τά τέκνα αυτής, καί ουκ ήθελε παρακληθήναι, ότι υοκ εισί. Τελευτήσαντος δέ τού Ηρώδου ιδού Άγγελος Κυρίου κατ' όναρ φαίνεται τώ Ιωσήφ εν Αιγύπτω, λέγων Εγερθείς παρέλαβε τό Παιδίον καί τήν Μητέρα αυτού καί πορεύου εις γήν Ισραήλ τεθνήκασι γάρ οι ζητούντες τήν ψυχήν τού Παιδίου. Ο δέ εγερθείς παρέλαβε τό Παιδίον καί τήν Μητέρα αυτού καί ήλθεν εις γήν Ισραήλ. Ακούσας δέ ότι Αρχέλαος βασιλεύει επί τής Ιουδαίας αντί Ηρώδου τού πατρός αυτού, εφοβήθη εκεί απελθείν χρηματισθείς δέ κατ' όναρ ανεχώρησεν εις τά μέρη τής Γαλιλαίας, καί ελθών κατώκησεν εις πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ, όπως πληρωθή τό ρηθέν διά τών Προφητών ότι Ναζωραίος κληθήσεται.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΒ'.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

( Από τής 18 - 24 Δεκεμβρίου )

Προκείμενον. Ήχος Βαρύς.

Ευλογητός εί, Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

( Δαν. γ', 2 ).

Στίχ. Ότι δίκαιος εί επί πάσιν, οίς εποίησας ημίν.

( Δαν. γ', 3 )

Πρός Εβραίους επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( ια' 9-10, 32-40 )

Αδελφοί, πίστει παρώκησεν Αβραάμ εις τήν γήν τής επαγγελίας ως αλλοτρίαν, εν σκηναίς κατοικήσας μετά Ισαάκ καί Ιακώβ τών συγκληρονόμων τής επαγγελίας τής αυτής εξεδέχετο γάρ τήν τούς θεμελίους έχουσαν πόλιν, ής τεχνίτης καί δημιουργός ο Θεός. Καί τί έτι λέγω; Επιλείψει γάρ με διηγούμενον ο χρόνος περί Γεδεών, Βαράκ τε Σαμψών καί Ιεφθάε, Δαυϊδ τε καί Σαμουήλ καί τών προφητών, οί διά πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, ειργάσαντο δικαιοσύνην, επέτυχον επαγγελιών, έφραξαν στόματα λεόντων, έσβεσαν δύναμιν πυρός, έφυγον στόματα μαχαίρας, ενεδυναμώθησαν από ασθενείας, εγενήθησαν ισχυροί εν πολέμω, παρεμβολάς έκλιναν αλλοτρίων έλαβον γυναίκες εξ αναστάσεως τούς νεκρούς αυτών άλλοι δέ ετυμπανίσθησαν, ου προσδεξάμενοι τήν απολύτρωσιν, ίνα κρείττονος αναστάσεως τύχωσιν έτεροι δέ εμπαιγμών καί μαστίγων πείραν έλαβον, έτι δέ δεσμών καί φυλακής ελιθάσθησαν, επρίσθησαν, επειράσθησαν, εν φόνω μαχαίρας απέθανον, περιήλθον εν μηλωταίς, εν αιγείοις δέρμασιν, υστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ών ουκ ήν άξιος ο κόσμος, εν ερημίαις πλανώμενοι καί όρεσι καί σπηλαίοις καί ταίς οπαίς τής γής. Καί ούτοι πάντες μαρτυρηθέντες διά τής πίστεως ουκ εκομίσαντο τήν επαγγελίαν, τού Θεού περί ημών κρείττόν τι προβλεψαμένου, ίνα μή χωρίς ημών τελειωθώσι.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου.

( α' 1-25 )

Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού, υιού Δαυϊδ υιού Αβραάμ. Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, Ισαάκ δέ εγέννησε τον Ιακώβ, Ιακώβ δέ εγέννησε τον Ιούδανκαι τους αδελφούς αυτού, Ιούδας δέ εγέννησε τον Φαρές και τον Ζαρά εκ της Θάμαρ, Φαρές δέ εγέννησε τον Εσρώμ,Εσρώμ δέ εγέννησε τον Αράμ, Αράμ δέ εγέννησε τον Αμιναδάβ, Αμιναδάβ δέ εγέννησε τον Ναασσών, Ναασσών δέεγέννησε τον Σαλμών, Σαλμών δέ εγέννησε τον Βοόζ εκ της Ραχάβ, Βοόζ δέ εγέννησε τον Ωβήδ εκ της Ρούθ,Ωβήδ δέ εγέννησε τον Ιεσσαί, Ιεσσαί δέ εγέννησε τον Δαυϊδ τον βασιλέα. Δαυϊδ δέ ο βασιλεύς εγέννησε τονΣολομώντα εκ της του Ουρίου, Σολομών δέ εγέννησε τον Ροβοάμ, Ροβοάμ δέ εγέννησε τον Αβιά, Αβιά δέ εγέννησε τον Ασά, Ασά δέ εγέννησε τον Ιωσαφάτ, Ιωσαφάτ δέ εγέννησε τον Ιωράμ, Ιωράμ δέ εγέννησετον Οζίαν, Οζίας δέ εγέννησε τον Ιωάθαμ, Ιωάθαμ δέ εγέννησε τον Άχαζ, Άχαζ δέ εγέννησε τονΕζεκίαν, Εζεκίαςδέ εγέννησε τον Μανασσή, Μανασσής δέ εγέννησε τον Αμών, Αμών δέεγέννησε τον Ιωσίαν, Ιωσίας δέ εγέννησε τον Ιεχονίαν και τους αδελφούς αυτού επί της μετοικεσίαςΒαβυλώνος. Μετά δέ την μετοικεσίαν Βαβυλώνος Ιεχονίας εγέννησε τον Σαλαθιήλ, Σαλαθιήλ δέεγέννησε τον Ζοροβάβελ, Ζοροβάβελ δέ εγέννησε τον Αβιούδ, Αβιούδ δέ εγέννησε τον Ελιακείμ, Ελιακείμ δέεγέννησε τον Αζώρ, Αζώρ δέ εγέννησε τον Σαδώκ, Σαδώκ δέ εγέννησε τον Αχείμ, Αχείμ δέ εγέννησε τονΕλιούδ, Ελιούδ δέ εγέννησε τον Ελεάζαρ, Ελεάζαρ δέ εγέννησε τον Ματθάν, Ματθάν δέεγέννησε τον Ιακώβ, Ιακώβ δέ εγέννησε τον Ιωσήφ τον άνδρα Μαρίας, εξ ής εγεννήθη Ιησούςο λεγόμενος Χριστός. Πάσαι ούν αι γενεαί απο Αβραάμ έως Δαυϊδ γενεαί δεκατέσσαρες, και απο Δαυϊδ έως τηςμετοικεσίας Βαβυλώνος γενεαί δεκατέσσαρες, και απο της μετοικεσίας Βαβυλώνος έωςτου Χριστού γενεαί δεκατέσσαρες. Του δέ Ιησού Χριστού η γέννησις ούτως ήν. μνηστευθείσης γάρ της μητρός αυτού Μαρίας τω Ιωσήφ, πρίν η συνελθείν αυτούς ευρέθη εν γαστρί έχουσα εκ Πνεύματος Αγίου. Ιωσήφ δέ ο ανήρ αυτής, δίκαιος ών και μη θέλων αυτήν παραδειγματίσαι, εβουλήθη λάθρα απολύσαι αυτήν. ταύτα δέ αυτού ενθυμηθέντος ιδού άγγελος Κυρίου κατ' όναρ εφάνη αυτώ λέγων Ιωσήφ υιός Δαυϊδ, μή φοβηθής παραλαβείν Μαριάμ την γυναίκα σου τό γάρ εν αυτή γεννηθέν εκ Πνεύματός εστιν Αγίου τέξεται δέ υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν αυτός γάρ σώσει τον λαόν αυτού απο των αμαρτιών αυτών. Τούτο δέ όλον γέγονεν ίνα πληρωθή τό ρηθέν υπό του Κυρίου διά του προφήτου λέγοντος ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει καί τέξεται υιόν, και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ, ό εστι μεθερμηνευόμενον μεθ' ημών ο Θεός. Διεγερθείς δέ ο Ιωσήφ απο τού ύπνου εποίησεν ως προσέταξεν αυτώ ο άγγελος Κυρίου και παρέλαβε τήν γυναίκα αυτού, καί ουκ εγίνωσκεν αυτήν έως ού έτεκε τόν υιόν αυτής τόν πρωτότοκον, καί εκάλεσε το όνομα αυτού Ιησούν.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΑ'.

Ήχος πλ. β'.

Ως εμεγαλύνθη τά έργα σου,

Κύριε πάντα εν σοφία εποίησας.

( Ψ. 103, 24 )

Στίχ. Ευλόγει, η ψυχή μου, τόν Κύριον.

( Ψ. 103, 1 ).

Πρός Κολασσαείς επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( γ' 4-11 )

Αδελφοί, όταν ο Χριστός φανερωθή, η ζωή ημών, τότε καί υμείς σύν αυτώ φανερωθήσεσθε εν δόξη. Νεκρώσατε ούν τά μέλη υμών τά επί τής γής, πορνείαν, ακαθαρσίαν, πάθος, επιθυμίαν κακήν, καί τήν πλεονεξίαν, ήτις εστίν ειδωλολατρία, δι' ά έρχεται η οργή τού Θεού επί τούς υιούς τής απειθείας, εν οίς καί υμείς περιεπατήσατέ ποτε, ότε εζήτε εν αυτοίς νυνί δέ απόθεσθε καί υμείς τά πάντα , οργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αισχρολογίαν εκ τού στόματος υμών μή ψεύδεσθε εις αλλήλους, απεκδυσάμενοι τόν παλαιόν άνθρωπον σύν ταίς πράξεσιν αυτού καί ενδυσάμενοι τόν νέον τόν ανακαινούμενον εις επίγνωσιν κατ' εικόνα τού κτίσαντος αυτόν, όπου ουκ ένι Έλλην καί Ιουδαίος, περιτομή καί ακροβυστία, βάρβαρο, Σκύθης, δούλος, ελεύθερος, αλλά τά πάντα καί εν πάσι Χριστός.

Εκ τού κατά Λουκάν αγίου Ευαγγελίου.

( ιδ' 16-4 )

Είπεν ο Κύριος τήν παραβολήν ταύτην Άνθρωπός τις εποίησε δείπνον μέγα καί εκάλεσε πολλούς καί απέστειλε τόν δούλον αυτού τή ώρα τού δείπνου ειπείν τοίς κεκλημένοις Έρχεσθε, ότι ήδη έτοιμά εστι πάντα. Καί ήρξαντο από μιάς παραιτείσθαι πάντες. Ο πρώτος είπεν αυτώ Αγρόν ηγόρασα, καί έχω ανάγκην εξελθείν καί ιδείν αυτόν ερωτώ σε, έχε με παρητημένον. Καί έτερος είπε Ζεύγη βοών ηγόρασα πέντε, καί πορεύομαι δοκιμάσαι αυτά ερωτώ σε, έχε με παρητημένον. Καί έτερος είπε Γυναίκα έγημα, καί διά τούτο ου δύναμαι ελθείν. Καί παραγενόμενος ο δούλος εκείνος απήγγειλε τώ κυρίω αυτού ταύτα. Τότε οργισθείς ο οικοδεσπότης είπε τώ δούλω αυτού Έξελθε ταχέως εις τάς πλατείας καί ρύμας τής πόλεως, καί τούς πτωχούς καί αναπήρους καί χωλούς καί τυφλούς εισάγαγε ώδε. Καί είπεν ο δούλος Κύριε, γέγονεν ως επέταξας, καί έτι τόπος εστί. Καί είπεν ο Κύριος πρός τόν δούλον Έξελθε εις τάς οδούς καί φραγμούς καί ανάγκασον εισελθείν, ίνα γεμισθή ο οίκός μου. Λέγω γάρ υμίν ότι ουδείς τών ανδρών εκείνων τών κεκλημένων γεύσεταί μου τού δείπνου. Πολλοί γάρ εισι κλητοί, ολίγοι δέ εκλεκτοί.

ΚΥΡΙΑΚΗ Λ'.

Ήχος πλ. α'.

Πρός Εβραίους επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( ιγ' 17-21. αγίου )

Αδελφοί, πείθεσθε τοίς ηγουμένοις υμών καί υπείκετε αυτοί γάρ αγρυπνούσιν υπέρ τών ψυχών υμών ως λόγον αποδώσοντες ίνα μετά χαράς τούτο ποιώσι καί μή στενάζοντες αλυσιτελές γάρ υμίν τούτο. Προσεύχεσθε περί ημών πεποίθαμεν γάρ ότι καλήν συνείδησιν έχομεν, εν πάσι καλώς θέλοντες αναστρέφεσθαι. περισσοτέρως δέ παρακαλώ τούτο ποιήσαι, ίνα τάχιον αποκατασταθώ υμίν. Ο δέ Θεός τής ειρήνης, ο αναγαγών εκ νεκρών τόν ποιμένα τών προβάτων τόν μέγαν εν αίματι διαθήκης αιωνίου, τόν Κύριον ημών Ιησούν, καταρτίσαι υμάς εν παντί έργω αγαθώ εις τό ποιήσαι τό θέλημα αυτού, ποιών εν υμίν τό ευάρεστον ενώπιον αυτού διά Ιησού Χριστού, ώ η δόξα εις τούς αιώνας τών αιώνων αμήν.

Εκ τού κατά Λουκάν αγίου Ευαγγελίου.

( ιγ' 10-17 )

Τώ καιρώ εκείνω, ήν διδάσκων ο Ιησούς εν μιά τών Συναγωγών εν τοίς Σάββασι. Καί ιδού γυνή ήν πνεύμα έχουσα ασθενείας έτη δέκα καί οκτώ, καί ήν συγκύπτουσα καί μή δυναμένη ανακύψαι εις τό παντελές. Ιδών δέ αυτήν ο Ιησούς προσεφώνησε καί είπεν αυτή Γύναι, απολέλυσαι τής ασθενείας σου καί επέθηκεν αυτή τάς χείρας καί παραχρήμα ανωρθώθη καί εδόξαζε τόν Θεόν. Αποκριθείς δέ ο αρχισυνάγωγος, αγανακτών ότι τώ Σαββάτω εθεράπευσεν ο Ιησούς, έλεγε τώ όχλω Έξ ημέραι εισίν, εν αίς δεί εργάζεσθαι εν ταύταις ούν ερχόμενοι θεραπεύεσθε, καί μή τή ημέρα τού Σαββάτου. Απεκρίθη ούν αυτώ ο Κύριος καί είπεν Υποκριτά, έκαστος υμών τώ Σαββάτω ου λύει τόν βούν αυτού ή τόν όνον από τής φάτνης καί απαγαγών ποτίζει; ταύτην δέ, θυγατέρα Αβραάμ ούσαν, ήν έδησεν ο Σατανάς ιδού δέκα καί οκτώ έτη, ουκ έδει λυθήναι από τού δεσμού τούτου τή ημέρα τού Σαββάτου; Καί ταύτα λέγοντος αυτού κατησχύνοντο πάντες οι αντικείμενοι αυτώ, καί πάς ο όχλος έχαιρεν επί πάσι τοίς ενδόξοις τοίς γινομένοις υπ' αυτού.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΘ'

Ήχος δ'.

Πρός Κολασσαείς επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( γ'4-11 )

Αδελφοί, όταν ο Χριστός φανερωθή, η ζωή ημών, τότε καί υμείς σύν αυτώ φανερωθήσεσθε εν δόξη. Νεκρώσατε ούν τά μέλη υμών τά επί τής γής, πορνείαν, ακαθαρσίαν, πάθος, επιθυμίαν κακήν, καί τήν πλεονεξίαν, ήτις εστίν ειδωλολατρία, δι' ά έρχεται η οργή τού Θεού επί τούς υιούς τής απειθείας, εν οίς καί υμείς περιεπατήσατέ ποτε, ότε εζήτε εν αυτοίς νυνί δέ απόθεσθε καί υμείς τά πάντα , οργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αισχρολογίαν εκ τού στόματος υμών μή ψεύδεσθε εις αλλήλους, απεκδυσάμενοι τόν παλαιόν άνθρωπον σύν ταίς πράξεσιν αυτού καί ενδυσάμενοι τόν νέον τόν ανακαινούμενον εις επίγνωσιν κατ' εικόνα τού κτίσαντος αυτόν, όπου ουκ ένι Έλλην καί Ιουδαίος, περιτομή καί ακροβυστία, βάρβαρο, Σκύθης, δούλος, ελεύθερος, αλλά τά πάντα καί εν πάσι Χριστός.

Εκ τού κατά Λουκάν αγίου Ευαγγελίου.

( ιη' 18-27 )

Τώ καιρώ εκείνω, άνθρωπός τις προσήλθε τώ Ιησού, πειράζων αυτόν, καί λέγων Διδάσκαλε εγαθέ, τί ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω; Είπε δέ αυτώ ο Ιησούς Τί με λέγεις αγαθόν; ουδείς αγαθός, ει μή είς ο Θεός. Τάς εντολάς οίδας Μή μοιχεύσης, μή φονεύσης, μή κλέψης, μή ψευδομαρτυρήσης, τίμα τόν πατέρα σου καί τήν μητέρα σου. Ο δέ είπε Ταύτα πάντα εφυλαξάμην εκ νεότητός μου. Ακούσας δέ ταύτα ο Ιησούς είπεν αυτώ Έτι έν σοι λείπει πάντα όσα έχεις πώλησον καί διάδος πτωχοίς, καί έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, καί δεύρο ακολούθει μοι. Ο δέ ακούσας ταύτα περίλυπος εγένετο ήν γάρ πλούσιος σφόδρα. Ιδών δέ αυτόν ο Ιησούς περίλυπον γενόμενον είπε Πώς δυσκόλως οι τά χρήματα έχοντες εισελεύσονται εις τήν βασιλείαν τού Θεού! Ευκοπωτερον γάρ εστι κάμηλον διά τρυμαλιάς ραφίδος εισελθείν ή πλούσιον εις τήν βασιλείαν τού Θεού εισελθείν. Είπον δέ οι ακούσαντες Καί τίς δύναται σωθήναι; Ο δέ είπε Τά αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τώ Θεώ εστιν.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΗ'

Ήχος γ'.

Πρός Κολασσαείς επιστολής Παύλου.

( α' 12 - 18 )

Αδελφοί, ευχαριστούντες τώ Θεώ καί πατρί τώ ικανώσαντι ημάς εις τήν μερίδα τού κλήρου τών αγίων εν τώ φωτί, ός ερρύσατο ημάς εκ τής εξουσίας τού σκότους καί μετέστησεν εις τήν βασιλείαν τού υιού τής αγάπης αυτού, εν ώ έχομεν τήν απολύτρωσιν, τήν άφεσιν τών αμαρτιών ός εστιν εικών τού Θεού τού αοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως, ότι εν αυτώ εκτίσθη τά πάντα, τά εν τοίς ουρανοίς καί τά επί τής γής, τά ορατά καί τά αόρατα, είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε αρχαί είτε εξουσίαι τά πάντα δι' αυτού καί εις αυτόν έκτισται καί αυτός εστι πρό πάντων, καί τά πάντα εν αυτώ συνέστηκε, καί αυτός εστιν η κεφαλή τού σώματος, τής εκκλησίας ός εστιν αρχή, πρωτότοκος εκ τών νεκρών, ίνα γένηται εν πάσιν αυτός πρωτεύων.

Τό κατά Λουκάν αγίου ευαγγελίου

( ιβ' 16 - 21, )

Είπε δέ παραβολήν πρός αυτούς λέγων ανθρώπου τινός πλουσίου ευφόρησεν η χώρα καί διελογίζετο εν εαυτώ λέγων τί ποιήσω, ότι ουκ έχω πού συνάξω τούς καρπούς μου; καί είπε τούτο ποιήσω καθελώ μου τάς αποθήκας καί μείζονας οικοδομήσω, καί συνάξω εκεί πάντα τά γενήματά μου καί τά αγαθά μου, καί ερώ τή ψυχή μου ψυχή, έχεις πολλά αγαθά κείμενα εις έτη πολλά αναπαύου, φάγε, πίε, ευφραίνου. είπε δέ αυτώ ο Θεός άφρον, ταύτη τή νυκτί τήν ψυχήν σου απαιτούσιν από σού ά δέ ητοίμασας τίνι έσται; ούτως ο θησαυρίζων εαυτώ, καί μή εις Θεόν πλουτών.