ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤ΄ 

Στίχ. 1-4. Αμοιβαία καθήκοντα γονέων και τέκνων.

Τα τέκνα υπακούετε τοις γονεύσιν υμών εν Κυρίω τούτο γαρ εστι δίκαιον. 
2 τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα, ήτις στίν εντολή πρώτη εν επαγγελία, 
3 ίνα ευ σοι γένηται και έση μακροχρόνιος επί της γης. 
4 και οι πατέρες μη παροργίζετε τα τέκνα υμών, αλλ' εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου. 

Στίχ. 5-9. Καθήκοντα κυρίων και δούλων. 

5 Οι δούλοι υπακούετε τοις κυρίοις κατά σάρκα μετά φόβου και τρόμου εν απλότητι της καρδίας υμών ως τω Χριστώ, 
6 μη κατ' οφθαλμοδουλίαν ως ανθρωπάρεσκοι, αλλ' ως δούλοι του Χριστού, ποιούντες το θέλημα του Θεού εκ ψυχής, 
7 μετ' ευνοίας δουλεύοντες ως τω Κυρίω και ουκ ανθρώποις, 
8 ειδότες ότι ο εάν τι έκαστος ποιήση αγαθόν, τούτο κομιείται παρά του Κυρίου, είτε δούλος είτε ελεύθερος. 
9 Και οι κύριοι τα αυτά ποιείτε προς αυτούς, ανιέντες την απειλήν, ειδότες ότι και υμών αυτών ο Κύριος εστιν εν ουρανοίς, και προσωποληψία ουκ έστι παρ' αυτώ. 

Στίχ. 10-13. Προτροπή προς θαρραλέον αγώνα.

10 Το λοιπόν, αδελφοί μου, ενδυναμούσθε εν Κυρίω και εν τω κράτει της ισχύος αυτού. 
11 ενδύσασθε την πανοπλίαν του Θεού προς το δύνασθαι υμάς στήναι προς τας μεθοδείας του διαβόλου 
12 ότι ουκ έστιν ημίν η πάλη προς αίμα και σάρκα, αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις επουρανίοις. 
13 διά τούτο αναλάβετε την πανοπλίαν του Θεού, ίνα δυνηθήτε αντιστήναι εν τη ημέρα τη πονηρά και άπαντα κατεργασάμενοι στήναι.

Στίχ. 14-20. Ο πνευματικός οπλισμός του Χριστιανού.

14 στήτε ουν περιζωσάμενοι την οσφύν υμών εν αληθεία, και ενδυσάμενοι τον θώρακα της δικαιοσύνης, 
15 και υποδησάμενοι τους πόδας εν ετοιμασία του ευαγγελίου της ειρήνης, 
16 επί πάσιν αναλαβόντες τον θυρεόν της πίστεως, εν ω δυνήσεσθε πάντα τα βέλη του πονηρού τα πεπυρωμένα σβέσαι 
17 και την περικεφαλαίαν του σωτηρίου δέξασθε, και την μάχαιραν του Πνεύματος, ο εστι ρήμα Θεού, 
18 διά πάσης προσευχής και δεήσεως, προσευχόμενοι εν παντί καιρώ εν Πνεύματι, και εις αυτό τούτο αγρυπνούντες εν πάση προσκαρτερήσει και δεήσει περί πάντων των αγίων, 
19 και υπέρ εμού, ίνα μοι δοθή λόγος εν ανοίξει του στόματός μου, εν παρρησία γνωρίσαι το μυστήριον του ευαγγελίου, 
20 υπέρ ου πρεσβεύω εν αλύσει, ίνα εν αυτώ παρρησιάσωμαι ως δει με λαλήσαι.

Στίχ. 21-24. Η αποστολή του Τυχικού.

21 Ίνα δε ειδήτε και υμείς τα κατ' εμέ, τι πράσσω, πάντα υμίν γνωρίσει Τυχικός ο αγαπητός αδελφός και πιστός διάκονον εν Κυρίω, 
22 ον έπεμψα προς υμάς εις αυτό τούτο, ίνα γνώτε τα περί ημών και παρακαλέση τας καρδίας υμών. 
23 Ειρήνη τοις αδελφοίς και αγάπη μετά πίστεως από Θεού πατρός και Κυρίου Ιησού Χριστού. 
24 Η χάρις μετά πάντων των αγαπώντων τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν εν αφθαρσία αμήν.

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε΄

Στίχ. 1-21. <<Μιμηταί του Θεού ως τέκνα αγαπητά>>. 

Γίνεσθε ουν μιμηταί του Θεού ως τέκνα αγαπητά, 

2 και περιπατείτε εν αγάπη, καθώς και ο Χριστός ηγάπησεν ημάς και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ ημών προσφοράν και θυσίαν τω Θεώ εις οσμήν ευωδίας. 

3 πορνείαν δε και πάσα ακαθαρσία ή πλεονεξία μηδέ ονομαζέσθω εν υμίν, καθώς πρέπει αγίοις, 

4 και αισχρότης και μωρολογία ή ευτραπελία, τα ουκ ανήκοντα, αλλά μάλλον ευχαριστία. 

5 τούτο γαρ έστε γινώσκοντες, ότι πας πόρνος ή ακάθαρτος ή πλεονέκτης, ος εστιν ειδωλολάτρης, ουκ έχει κληρονομίαν εν τη βασιλεία του Χριστού και Θεού. 

6 Μηδείς υμάς απατάτω κενοίς λόγοις διά ταύτα γαρ έρχεται η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας. 

7 μη ουν γίνεσθε συμμέτοχοι αυτών. 

8 ήτε γαρ ποτε σκότος, νυν δε φως εν Κυρίω ως τέκνα φωτός περιπατείτε 

9 ο γαρ καρπός του Πνεύματος εν πάση αγαθωσύνη και δικαιοσύνη και αληθεία 

10 δοκιμάζοντες τι εστιν ευάρεστον τω Κυρίω. 

11 και μη συγκοινωνείτε τοις έργοις τοις ακάρποις του σκότους, μάλλον δε και ελέγχετε 

12 τα γαρ κρυφή γινόμενα υπ αυτών αισχρόν εστι και λέγειν 

13 τα δε πάντα ελεγχόμενα υπό του φωτός φανερούται παν γαρ το φανερούμενον φως εστι. 

14 διό λέγει έγειρε ο καθεύδων και ανάστα εκ των νεκρών, και επιφαύσει σοι ο Χριστός. 

15 Βλέπετε ουν πως ακριβώς περιπατείτε, μη ως άσοφοι, αλλ' ως σοφοί, 

16 εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, ότι αι ημέραι πονηραί εισι. 

17 διά τούτο μη γίνεσθε άφρονες, αλλά συνιέντες τι το θέλημα του Κυρίου. 

18 και μη μεθύσκεσθε οίνω, εν ω εστιν ασωτία, αλλά πληρούσθε εν Πνεύματι, 

19 λαλούντες εαυτοίς ψαλμοίς και ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς, άδοντες και ψάλλοντες εν τη καρδία υμών τω Κυρίω, 

20 ευχαριστούντες πάντοτε υπέρ πάντων εν ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού τω Θεώ και πατρί, 

21 υποτασσόμενοι αλλήλοις εν φόβω Χριστού. 

Στίχ. 22-33. Αμοιβαία καθήκοντα των χριστιανών συζύγων. 

22 Αι γυναίκες τοις ιδίοις ανδράσιν υποτάσσεσθε ως τω Κυρίω, 

23 ότι ο ανήρ εστι κεφαλή της γυναικός, ως και ο Χριστός κεφαλή της εκκλησίας, και αυτός εστι σωτήρ του σώματος. 

24 αλλ' ώσπερ η εκκλησία υποτάσσεται τω Χριστώ, ούτω και αι γυναίκες τοις ιδίοις ανδράσιν εν παντί. 

25 οι άνδρες αγαπάτε τας γυναίκας εαυτών, καθώς και ο Χριστός ηγάπησε την εκκλησίαν και εαυτόν παρέδωκεν υπέρ αυτής, 

26 ίνα αυτήν αγιάση καθαρίσας τω λουτρώ του ύδατος εν ρήματι, 

27 ίνα παραστήση αυτήν εαυτώ ένδοξον την εκκλησίαν, μη έχουσαν σπίλον ή ρυτίδα ή τι των τοιούτων, αλλ' ίνα η αγία και άμωμος. 

28 ούτως οφείλουσιν οι άνδρες αγαπάν τας εαυτών γυναίκας ως τα εαυτών σώματα. ο αγαπών την εαυτού γυναίκα εαυτόν αγαπά 

29 ουδείς γαρ ποτε την εαυτού σάρκα εμίσησεν, αλλ' εκτρέφει και θάλπει αυτήν, καθώς και ο Κύριος την εκκλησίαν 

30 ότι μέλη εσμέν του σώματος αυτού, εκ της σαρκός αυτού και εκ των οστέων αυτού 

31 αντί τούτου καταλείψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα και προσκολληθήσεται προς την γυναίκα αυτού, και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν. 

32 το μυστήριον τούτο μέγα εστίν, εγώ δε λέγω εις Χριστόν και εις την εκκλησίαν. 

33 πλην και υμείς οι καθ' ένα έκαστος την εαυτού γυναίκα ούτως αγαπάτω ως εαυτόν, η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα. 

Китай-город Собор Василия Блаженного Красная пл.

Собор Василия Блаженного (Покровский собор, 1555-1560 годы) в Москве на Красной площади - главный храм столицы России. Поэтому для многих жителей планеты он является символом России, так же как Эйфелева башня для Франции или Статуя Свободы для Америки. В настоящее время храм является филиалом Государственного Исторического музея.С 1990 года он входит в Список объектов Всемирного наследия ЮНЕСКО в России. Вид со стороны Васильевского спуска.

Αγίου Βασιλείου 

Κόκκινη Πλατεία. 

Kαθεδρικό του Αγίου Βασιλείου (Pokrovsky καθεδρικό ναό, τα έτη 1555-1560), στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας - η κύρια εκκλησία της ρωσικής πρωτεύουσας. Ως εκ τούτου, για πολλούς ανθρώπους στον κόσμο, είναι ένα σύμβολο της Ρωσίας, καθώς και ο Πύργος του Άιφελ στη Γαλλία ή το Άγαλμα της Ελευθερίας για την Αμερική. Επί του παρόντος, ο ναός είναι ένας κλάδος της το Κρατικό Ιστορικό Μουσείο. Από το 1990, είναι στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ρωσίας. Θέα από την κάθοδο Vasilevsky.

Соловецкий монастырь. Белое море

Σολοβέτσκι μοναστήρι. 

Λευκή Θάλασσα.

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ΄

Στίχ. 1-16. Ανάγκη ενότητος εις την Εκκλησίαν.

Παρακαλώ ουν υμάς εγώ ο δέσμιος εν Κυρίω αξίως περιπατήσαι της κλήσεως ης εκλήθητε,

2 μετά πάσης ταπεινοφροσήνης και πραότητος, μετά μακροθυμίας, ανεχόμενοι αλλήλων εν αγάπη,

3 σπουδάζοντες τηρείν την ενότητα του Πνεύματος εν τω συνδέσμω της ειρήνης.

4 εν σώμα και εν Πνεύμα, καθώς και εκλήθητε εν μιά ελπίδι της κλήσεως υμών

5 εις Κύριος, μία πίστις, εν βάπτισμα

6 εις Θεός και πατήρ πάντων, ο επί πάντων, και διά πάντων, και εν πάσιν ημίν.

7 Ενί δε εκάστω ημών εδόθη η χάρις κατά το μέτρον της δωρεάς του Χριστού.

8 διό λέγει αναβάς εις ύψος ηχμαλώτευσεν  αιχμαλωσίαν και έδωκε δόματα τοις ανθρώποις.

9 το δε ανέβη τι εστιν ει μη ότι και κατέβη πρώτον εις τα κατώτερα μέρη της γης;

10 ο καταβάς αυτός εστι και ο αναβάς υπεράνω πάντων των ουρανών, ίνα πληρώση τα πάντα.

11 και αυτός έδωκε τους μεν αποστόλους, τους δε προφήτας, τους δε ευαγγελιστάς, τους δε ποιμένας και διδασκάλους,

12 προς τον καταρτισμόν των αγίων εις έργον διακονίας, εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού,

13 μέχρι καταντήσωμεν οι πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτριον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού,

14 ίνα μηκέτι ώμεν νήπιοι, κλυδωνιζόμενοι και περιφερόμενοι παντί ανέμω της διδασκαλίας, εν τη κυβεία των ανθρώπων, εν πανουργία προς την μεθοδείαν της πλάνης,

15 αληθεύοντες δε εν αγάπη αυξήσωμεν εις αυτόν τα πάντα, ος εστιν η κεφαλή, ο Χριστός,

16 εξ ου παν το σώμα συναρμολογούμενον και συμβιβαζόμενον διά πάσης αφής  της επιχορηγίας κατ’ ενέργειαν εν μέτρω ενός εκάστου μέρους την αύξησιν του σώματος ποιείται εις οικοδομήν εαυτού εν αγάπη.

Στίχ. 17-24. Η νέα εν Χριστώ ζωή εν αντιθέσει προς τα ειδωλολατρικά ήθη.

17 Τούτο ουν λέγω και μαρτύρομαι εν Κυρίω, μηκέτι υμάς περιπατείν καθώς και τα λοιπά έθνη περιπατεί εν ματαιότητι του νοός αυτών,

18 εσκοτισμένοι τη διανοία, όντες απηλλοτριωμένοι της ζωής του Θεού διά την άγνοιαν την ούσαν εν αυτοίς διά την πώρωσιν της καρδίας αυτών,

19 οίτινες, απηλγηκότες, εαυτούς παρέδωκαν τη ασελγεία εις εργασίαν ακαθαρσίας πάσης εν πλεονεξία.

20 υμείς δε ουχ ούτως εμάθετε τον Χριστόν,

21είγε αυτόν ηκούσατε και εν αυτώ εδιδάχθητε, καθώς εστιν αλήθεια εν τω Ιησού,

22 αποθέσθαι υμάς κατά την προτέραν αναστροφήν τον παλαιόν άνθρωπον τον φθειρόμενον κατά τας επιθυμίας της απάτης,

23 ανανεούσθαι δε τω πνεύματι του νοός υμών

24 και ενδύσασθαι τον καινόν άνθρωπον τον κατά Θεόν κτισθέντα εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας.

Στίχ. 25-32. Ιδιαίτεραι οδηγίαι διά την χριστιανικήν ζωήν.

25 Διό αποθέμενοι το ψεύδος λαλείτε αλήθειαν έκαστος μετά του πλησίον αυτού ότι εσμέν αλλήλων μέλη.

26 οργίζεσθε, και μη αμαρτάνετε ο ήλιος μη επιδυέτω επί τω παροργισμώ υμών,

27 μηδέ δίδοτε τόπον τω διαβόλω.

28 ο κλέπτων μηκέτι κλεπτέτω, μάλλον δε κοπιάτω εργαζόμενος το αγαθόν ταις χερσίν, ίνα έχη μεταδιδόναι τω χρείαν έχοντι.

29 πας λόγος σαπρός εκ του στόματος υμών μη εκπορευέσθω, αλλ’ ει τις αγαθός προς οικοδομήν της χρείας, ίνα δω χάριν τοις ακούουσι.

30 και μη λυπείτε το Πνεύμα το Άγιον του Θεού, εν ω εσφραγίσθητε εις ημέραν απολυτρώσεως.

31 πάσα πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία αρθήτω αφ’ υμών συν πάση κακία

32 γίνεσθε δε εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαγχνοι, χαριζόμενοι εαυτοίς καθώς και ο Θεός εν Χριστώ εχαρίσατο υμίν.