Ακάθιστος ύμνος

Κατανυκτικός ύμνος, που ψάλλεται τμηματικά τις Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής προς τιμή της Θεοτόκου. Την πέμπτη Παρασκευή ψάλλεται ολόκληρος ο ύμνος. Ονομάστηκε Ακάθιστος, γιατί οι βυζαντινοί τον έψαλλαν όρθιοι όλη τη νύκτα στο ναό της Θεοτόκου των Βλαχερνών, επειδή τους βοήθησε να αποκρούσουν επίθεση των Αράβων το 626 μ. Χ. Πολλοί συγγραφείς διεκδικούν την πατρότητα του ύμνου, μεταξύ των οποίων ο Σέργιος πατριάρχης Κων/λεως, ο Γεώργιος Μητροπολίτης Νικομηδείας, ο Γεώργιος Πισίδης, ο Ρωμανός ο Μελωδός κ. ά. Τη νύκτα αυτή δεν εγράφη ο ύμνος αυτός, όπως πιστεύεται, αλλά μόνο το Κοντάκιο << Τη Υπερμάχω...>>. Ο Ακάθιστος ύμνος αποτελείται από 24 οίκους με αλφαβητική σειρά και τον κανόνα του υμνογράφου Ιωσήφ << Ανοίξω το στόμα μου...>>

Συναξάριον

Από το συν + άγω = σύναξη, συναγωγή, συγκέντρωση. Το βιβλίο που διαβαζόταν σε συνάξεις, συγκεντρώσεις μοναχών, πιστών κ.λ.π.

Μηναία

Εκκλησιαστικά, λειτουργικά βιβλία που περιέχουν τις ιερές ακολουθίες του έτους. Υπάρχουν δώδεκα Μηναία, όσοι δηλ. είναι και οι μήνες και κάθε Μηναίο περιέχει τις ασματικές ακολουθίες των αγίων του μηνός. Περιέχουν επίσης και τυπικές διατάξεις. Στα Μηναία περιέχονται μόνο οι Ακίνητες γιορτές του χρόνου. Λέγονται Μηναία γιατί αναφέρονται στους αγίους κάθε μηνός. 

Ασματικόν

Ονομάζεται έτσι το αργό << Άγιος ο Θεός... >> και ψάλλεται εναλλάξ από τους δύο χορούς στο τέλος της Δοξολογίας. Σύμφωνα με την παράδοση της εκκλησίας μας την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως και την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού τα ασματικά ψάλλονται σε ήχο Τέταρτον, << Άγια >>.

Αλληλούϊα

Το Αλληλούϊα είναι λέξη Εβραϊκή και σημαίνει << αινείτε τον Κύριον >>. Το Αλληλούϊα ψάλλεται προ και μετά του Αποστολικού αναγνώσματος, στο τέλος του Εισοδικού και του Χερουβικού. Ψάλλεται επίσης στο τέλος των Νεκρωσίμων ή Αναστασίμων Ευλογηταρίων, στους όρθρους της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και στις παννυχίδες της Μεγάλης Εβδομάδος. Πολλοί ψαλμοί έχουν ως εφύμνιο το Αλληλούϊα.