ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α'

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε΄

Στίχ. 1-16. Η συμπεριφορά του Τιμοθέου προς το ποίμνιόν του.

Πρεσβυτέρω μη επιπλήξης, αλλά παρακάλει ως πατέρα, νεωτέρους ως αδελφούς, 
2 πρεσβυτέρας ως μητέρας, νεωτέρας ως αδελφάς εν πάση αγνεία. 
3 Χήρας τίμα τας όντως χήρας. 
4 ει δε τις χήρα τέκνα ή έκγονα έχει, μανθανέτωσαν πρώτον τον ίδιον οίκον ευσεβείν και αμοιβάς αποδιδόναι τοις προγόνοις τούτο γαρ εστι καλόν και απόδεκτον ενώπιον του Θεού. 
5 η δε όντως χήρα και μεμονωμένη ήλπικεν επί τον Θεόν και προσμένει ταις δεήσεσι και ταις προσευχαίς νυκτός και ημέρας 
6 η δε σπαταλώσα ζώσα τέθνηκε. 
7 και ταύτα παράγγελλε, ίνα ανεπίληπτοι ώσιν. 
8 ει δε τις των ιδίων και μάλιστα των οικείων ου προνοεί, την πίστιν ήρνηται και έστιν απίστου χείρων. 
9 Χήρα καταλεγέσθω μη έλαττον ετών εξήκοντα γεγονυία, ενός ανδρός γυνή, 
10 εν έργοις καλοίς μαρτυρουμένη, ει ετεκνοτρόφησεν, ει εξενοδόχησεν, ει αγίων πόδας ένιψεν, ει θλιβομένοις επήρκεσεν, ει παντί έργω αγαθώ επηκολούθησε. 
11 νεωτέρας δε χήρας παραιτού όταν γαρ καταστρηνιάσωσι του Χριστού, γαμείν θέλουσιν, 
12 έχουσαι κρίμα, ότι την πρώτην πίστιν ηθέτησαν 
13 άμα δε και αργαί μανθάνουσι περιερχόμεναι τας οικίας, ου μόνον δε αργαίς, αλλά και φλύαροι και περίεργοι, λαλούσαι τα μη δέοντα. 
14 βούλομαι ουν νεωτέρας γαμείν, τεκνογονείν, οικοδεσποτείν, μηδεμίαν αφορμήν διδόναι τω αντικειμένω λοιδορίας χάριν. 
15 ήδη γαρ τινες εξετράπησαν οπίσω του σατανά. 
16 ει τις πιστός ή πιστή έχει χήρας, επαρκείτω αυταίς, και μη βαρείσθω η εκκλησία, ίνα ταις όντως χήραις επαρκέση. 

Στίχ. 17-25. Τα καθήκοντά του προς τους πρεσβυτέρους. 

17 Οι καλώς προεστώτες πρεσβύτεροι διπλής τιμής αξιούσθωσαν, μάλιστα οι κοπιώντες εν λόγω και διδασκαλία 
18 λέγει γαρ η γραφή βουν αλοώντα ου φιμώσεις και άξιος ο εργάτης του μισθού αυτού 
19 κατά πρεσβυτέρου κατηγορίαν μη παραδέχου, εκτός ει μη επί δύο ή τριών μαρτύρων. 
20 τους αμαρτάνοντας ενώπιον πάντων έλεγχε, ίνα και οι λοιποί φόβον έχωσι. 
21 διαμαρτύρομαι ενώπιον του Θεού και Κυρίου Ιησού Χριστού και των εκλεκτών αγγέλων, ίνα ταύτα φυλάξης, χωρίς προκρίματος μηδέν ποιών κατά πρόσκλισιν. 
22 χείρας ταχέως μηδενί επιτίθει, μηδέ κοινώνει αμαρτίαις αλλοτρίαις σεαυτόν αγνόν τήρει. 
23 Μηκέτι υδροπότει, αλλ' οίνω ολίγω χρω διά τον στόμαχόν σου και τας πυκνάς σου ασθενείας. 
24 Τινών ανθρώπων αι αμαρτίαι πρόδηλοί εισι, προάγουσαι εις κρίσιν, τισί δε και επακολουθούσιν 
25 ωσαύτως και τα καλά έργα πρόδηλά εστι, και τα άλλως έχοντα κρυβήναι ου δύνανται.

Εισοδικόν

Σύντομος ύμνος, που ψάλλεται μετά το πέρας της μικρής Εισόδου και το περιεχόμενο του αναφέρεται στο γεγονός που γιορτάζεται. Συνήθως το Εισοδικό είναι στίχος από την Π. Διαθήκη ( από τους ψαλμούς και συγκεκριμένα από τους Μεσσιανικούς ). Και αυτό γιατί μόνο οι Δεσποτικές εορτές έχουν δικό τους Εισοδικό. Τις άλλες μέρες λέγεται το << Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ Σώσον ημάς Υιέ Θεού ο εν αγίοις θαυμαστός... >> ενώ τις Κυριακές αντικαθίστανται το << ... εν αγίοις θαυμαστός... >> με το << Αναστάς εκ νεκρών... >> και τούτο γιατί η Κυριακή είναι η μέρα Αναστάσιμη. Με το Εισοδικό, το οποίον ψάλλεται πανηγυρικά, η σύναξη των πιστών << υποδέχεται και χαιρετίζει την Είσοδο του Ευαγγελίου, που είναι ο Χριστός και του επισκόπου >>, γιατί ο επίσκοπος είναι << εις τύπον Χριστού >> όπως μας λέγει ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος. 

Συναξάριον

Μετά την ΣΤ΄ ωδή του Κανόνος στις << καθ' ημέραν >> ακολουθίες του Όρθρου, απαγγέλλεται το Κοντάκιο και ο Οίκος της ημέρας ή του αγίου ή της εορτής και ακολουθεί η μνημόνευση των αγίων της ημέρας και η διήγηση του βίου ενός εκάστου εξ αυτών. Λέγεται και << Συναξάρι της ημέρας >>. Συναξάρι ή Συναξαριστής είναι και θρησκευτικό βιβλίο που περιέχει τους βιούς των αγίων της Εκκλησίας μας. Για κάθε μήνα υπάρχει και ένας Συναξαριστής. 

Πασαπνοάρια

Ονομάζονται οι δύο πρώτοι στίχοι του 150ου ψαλμού, με την προσθήκη << Πάσα πνοή αινεσάτω τον Κύριον >>. Έχουν μελοποιηθεί και στους οκτώ ήχους σε αργό και σύντομο μέλος και ψάλλονται κάθε πρωί στον Όρθρο ( εάν υπάρχει εορταζόμενος άγιος ), οπωσδήποτε, όμως ψάλλονται τα Σάββατα και τις Κυριακές. Τα Πασαπνοάρια ακολουθούν τροπάρια - Αίνοι - που λέγονται << Στιχηρά των Αίνων >>.

Τη Κυριακή εσπέρας εις το Λυχνικόν ( Τυρινής )

Έλαμψεν η χάρις σου Κύριε, έλαμψεν ο φωτισμός των ψυχών ημών ιδού καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού καιρός μετανοίας αποθώμεθα τα έργα του σκότους, και ενδυσώμεθα τα όπλα του φωτός όπως διαπλεύσαντες το της Νηστείας μέγα πέλαγος, εις την τριήμερον Ανάστασιν καταντήσωμεν, του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, του σώζοντος τας ψυχάς ημών.



Καλή Μεγάλη Τεσσαρακοστή σε όλους.

Συνχωρέστεμε.