Κανονάρχης

Εκκλησιαστικό αξίωμα κυρίως στα μοναστήρια. Είναι αυτός που απαγγέλλει εμμελώς τους εκκλησιαστικούς ύμνους. Η υπαγόρευση των εκκλησιαστικών ύμνων από τον Κανονάρχη λέγεται Κανονάρχισμα. Ο Κανονάρχης λέγεται και Καλονάρχος και το Κανονάρχισμα Καλονάρχημα. 

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε΄

Στίχ. 1-4. Οι αρχιερείς των Ιουδαίων και αι θυσίαι των.

Πας γαρ αρχιερεύς εξ ανθρώπων λαμβανόμενος υπέρ ανθρώπων καθίσταται τα προς τον Θεόν, ίνα προσφέρη δώρα τε και θυσίας υπέρ αμαρτιών,

2 μετριοπαθείν δυνάμενος τοις αγνοούσι και πλανωμένοις, επεί και αυτός περίκειται ασθένειαν

3 και διά ταύτην οφείλει, καθώς περί του λαού, ούτω και περί εαυτού προσφέρειν υπέρ αμαρτιών.

4 και ουχ εαυτώ τις λαμβάνει την τιμήν, αλλά καλούμενος υπό του Θεού, καθάπερ και Ααρών.

Στίχ. 5-14. Η Αρχιερωσύνη του Χριστού.

5 ούτω και ο Χριστός ουχ εαυτόν εδόξασε γενηθήναι αρχιερέα, αλλ’ ο λαλήσας προς αυτόν υιός μου ει συ, εγώ σήμερον γεγέννηκά σε

6 καθώς και εν ετέρω λέγει  συ ιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ.

7 ος εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού δεήσεις τε και ικετηρίας προς τον δυνάμενον σώζειν αυτόν εκ θανάτου μετά κραυγής ισχυράς και δακρύων προσενέγκας, και εισακουσθείς από της ευλαβείας,

8 καίπερ ων υιός, έμαθεν αφ’ ων έπαθε την υπακοήν,

9 και τελειωθείς εγένετο τοις υπακούουσιν αυτώ πάσιν αίτιος σωτηρίας αιωνίου,

10 προσαγορευθείς υπό του Θεού αρχιερεύς κατά την τάξιν Μελχισεδέκ.

11 Περί ου πολύς ημίν ο λόγος και δυσερμήνευτος λέγειν, επεί νωθροί γεγόνατε ταις ακοαίς.

12 και γαρ οφείλοντες είναι διδάσκαλοι διά τον χρόνον, πάλιν χρείαν έχετε του διδάσκειν υμάς τίνα τα στοιχεία της αρχής των λογίων του Θεού, και γεγόνατε χρείαν έχοντες γάλακτος και ου στερεάς τροφής.

13 πας γαρ ο μετέχων γάλακτος άπειρος λόγου δικαιοσύνης νήπιος γαρ εστι

14 τελείων δε εστιν η στερεά τροφή, των διά την έξιν τα αισθητήρια γεγυμνασμένα εχόντων προς διάκρισιν καλού τε και κακού. 

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ΄

Στίχ. 1-13. Προσοχή μήπως χάσωμεν την αιώνιον ζωήν.

Φοβηθώμεν ουν μη ποτε, καταλειπομένης επαγγελίας εισελθείν εις την κατάπαυσιν αυτού, δοκή τις εξ υμών υστερηκέναι.

2 και γαρ εσμεν ευηγγελισμένοι, καθάπερ κακείνοι αλλ’ ουκ ωφέλησεν ο λόγος της ακοής εκείνους μη συγκεκραμένος τη πίστει τοις ακούσασιν.

3 εισερχόμεθα γαρ εις την κατάπαυσιν οι πιστεύσαντες, καθώς είρηκεν ως ώμοσα εν τη οργή μου, ει εισελεύσονται εις την κατάπαυσίν μου καίτοι των έργων από καταβολής κόσμου γενηθέντων.

4 είρηκε γαρ που περί της εβδόμης ούτω και κατέπαυσεν ο Θεός εν τη ημέρα τη εβδόμη από πάντων των έργων αυτού

5 και εν τούτω πάλιν ει εισελεύσονται εις την κατάπαυσίν μου.

6 επεί ουν απολείπεταί τινας εισελθείν εις αυτήν, και οι πρότερον ευαγγελισθέντες ουκ εισήλθον δι’ απείθειαν,

7 πάλιν τινά ορίζει ημέραν, σήμερον, εν Δαυΐδ λέγων,  μετά τοσούτον χρόνον, καθώς είρηται σήμερον εάν της φωνής αυτού ακούσητε, μη σκληρύνητε τας καρδίας υμών.

8 ει γαρ αυτούς Ιησούς κατέπαυσεν, ουκ αν περί άλλης ελάλει μετά ταύτα ημέρας

9 άρα απολείπεται σαββατισμός τω λαώ του Θεού.

10 ο γαρ εισελθών εις την κατάπαυσιν αυτού και αυτός κατέπαυσεν από των έργων αυτού, ώσπερ από των ιδίων ο Θεός.

11 Σπουδάσωμεν ουν εισελθείν εις εκείνην την κατάπαυσιν, ίνα μη εν τω αυτώ τις υποδείγματι πέση της απειθείας.

12 Ζων γαρ ο λόγος του Θεού και ενεργής και τομώτερος υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον και διικνούμενος άχρι μερισμού ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών, και κριτικός ενθυμήσεων και εννοιών καρδίας,

13 και ουκ έστι κτίσις αφανής ενώπιον αυτού, πάντα δε γυμνά και τετραχηλισμένα τοις οφθαλμοίς αυτού, προς ον ημίν ο λόγος.

Στίχ. 14-16. Ο Ιησούς είναι ο συμπαθής Μέγας Αρχιερεύς.

14 Έχοντες ουν αρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τους ουρανούς, Ιησούν τον υιόν του Θεού, κρατώμεν της ομολογίας.

15 ου γαρ έχομεν αρχιερέα μη δυνάμενον συμπαθήσαι ταις ασθενείαις ημών, πεπειρασμένον δε κατά πάντα καθ’ ομοιότητα χωρίς αμαρτίας.

16 προσερχώμεθα ουν μετά παρρησίας τω θρόνω της χάριτος,  ίνα λάβωμεν έλεον και χάριν εύρωμεν εις εύκαιρον βοήθειαν. 

Τιμιωτέρα

Ύμνος που ψάλλεται στη διάρκεια του Όρθρου. Αποτελείται από τους στίχους της Θ΄ ωδής ( Λουκ. Α΄ 47-55 ) και το εφύμνιο << Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ... >>. Επειδή το εφύμνιο αρχίζει με την φράση αυτή ονομάστηκε << Τιμιωτέρα >>. Ο ύμνος είναι αφιερωμένος στην Υπεραγία Θεοτόκο και ψάλλεται μετά την Θ΄ ωδή του Κανόνος τις καθημερινές ή μετά το << Σώσον ο Θεός τον λαόν Σου... >> τις Κυριακές τις μεγάλες γιορτές π. χ. Χριστούγεννα, Πάσχα, Εισόδια της Θεοτόκου κ.ά. αντί της << Τιμιωτέρας >> ψάλλεται η Θ΄ ωδή του Κανόνος της εορτής. 

ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ΄

Στίχ. 1-6. Ο Χριστός υπεροχώτερος του Μωϋσέως.

Όθεν, αδελφοί άγιοι, κλήσεως επουρανίου μέτοχοι, κατανοήσατε τον απόστολον και αρχιερέα της ομολογίας ημών Ιησούν Χριστόν,

2 πιστόν όντα τω ποιήσαντι αυτόν, ως και Μωϋσής εν όλω τω οίκω αυτού.

3 πλείονος γαρ δόξης ούτος παρά Μωϋσήν ηξίωται, καθ’ όσον πλείονα τιμήν έχει του οίκου ο κατασκευάσας αυτόν.

4 πας γαρ οίκος κατασκευάζεται υπό τινος, ο δε τα πάντα κατασκευάσας Θεός.

5 και Μωϋσής μεν πιστός εν όλω τω οίκω αυτού ως θεράπων, εις μαρτύριον των λαληθησομένων,

6 Χριστός δε ως υιός επί τον οίκον αυτού, ου οίκος εσμεν ημείς, εάνπερ την παρρησίαν και το καύχημα της ελπίδος μέχρι τέλους βεβαίαν κατάσχωμεν.

Στίχ. 7-19. Η απιστία των Ισραηλιτών.

7 Διό, καθώς λέγει το Πνεύμα το Άγιον σήμερον εάν της φωνής αυτού ακούσητε,

8 μη σκληρύνητε τας καρδίας υμών ως εν τω παραπικρασμώ, κατά την ημέραν του πειρασμού εν τη ερήμω,

9 ου επείρασάν με οι πατέρες υμών, εδοκίμασάν με, και είδον τα έργα μου τεσσαράκοντα έτη

10 διό προσώχθισα τη γενεά εκείνη και είπον αεί πλανώνται τη καρδία, αυτοί δε ουκ έγνωσαν τας οδούς μου

11 ως ώμοσα εν τη οργή μου, ει εισελεύσονται εις την κατάπαυσίν μου

12 βλέπετε, αδελφοί, μη ποτε έσται εν τινι υμών καρδία πονηρά απιστίας εν τω αποστήναι από Θεού ζώντος,

13 αλλά παρακαλείτε εαυτούς καθ’ εκάστην ημέραν άχρις ου το σήμερον καλείται, ίνα μη σκληρυνθή εξ υμών τις απάτη της αμαρτίας

14 μέτοχοι γαρ γεγόναμεν του Χριστού, εάνπερ την αρχήν της υποστάσεως μέχρι τέλους βεβαίαν κατάσχωμεν,

15 εν τω λέγεσθαι σήμερον εάν της φωνής αυτού ακούσητε, μη σκληρύνητε τας καρδίας υμών ως εν τω παραπικρασμώ.

16 τίνες γαρ ακούσαντες παρεπίκραναν; αλλ’ ου πάντες οι εξελθόντες εξ Αιγύπτου διά Μωϋσέως;

17 τίσι δε προσώχθισε τεσσαράκοντα έτη; ουχί τοις αμαρτήσασιν, ων τα κώλα έπεσεν εν τη ερήμω;

18 τίσι δε ώμοσε μη εισελεύσεσθαι εις την κατάπαυσιν αυτού ει μη τοις απειθήσασι;

19 και βλέπομεν ότι ουκ ηδυνήθησαν εισελθείν δι’ απιστίαν.