Κάθε αίτημα που εκφωνεί ο ιερεύς ονομάζεται Αίτησις. Κυρίως όμως με τον όρο αυτόν χαρακτηρίζεται η Μικρά Συναπτή, δηλ. το << Έτι και Έτι εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν >>.
Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014
Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014
ΓΕΝΕΣΙΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α΄
Κατανυκτικά Καθίσματα
Είναι τα τροπάρια που όταν ψάλλονται προκαλούν κατάνυξη ( νύττουν, κεντούν ) και παρακινούν την ψυχή του ανθρώπου σε μετάνοια και ανάνηψη. Κατανυκτικά Καθίσματα ψάλλονται κάθε Δευτέρα στον Όρθρο και στον Εσπερινό και κάθε Τρίτη μόνο στον Όρθρο.
Ψαλτήριον
Εκκλησιαστικό βιβλίο που περιέχει 151 ψαλμούς. Το Ψαλτήριο είναι χωρισμένο σε είκοσι Καθίσματα, που το καθένα χωρίζεται σε τρεις στάσεις και διαβάζεται κάθε μέρα στις ακολουθίες της Εκκλησίας μας. Την περίοδο της Τουρκοκρατίας το ψαλτήριο χρησίμευε στα σκλαβωμένα Ελληνόπουλα ως αναγνωστικό και εγχειρίδιο γραμματικής. Ψαλτήριο ή Ψαλτήρι λέγεται και το Αναλόγιο.
Τρίτη 1 Ιουλίου 2014
ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤ΄
Στίχ. 1-12. Ανάγκη προόδου προς την τελειότητα. Ο κίνδυνος της εκπτώσεως.
Διό αφέντες τον της αρχής του Χριστού λόγον επί την τελειότητα φερώμεθα, μη πάλιν θεμέλιον καταβαλλόμενοι μετανοίας από νεκρών έργων, και πίστεως επί Θεόν,
2 βαπτισμών διδαχής, επιθέσεώς τε χειρών, αναστάσεώς τε νεκρών και κρίματος αιωνίου.
3 και τούτο ποιήσομεν, εάνπερ επιτρέπη ο Θεός.
4 αδύνατον γαρ τους άπαξ φωτισθέντας γευσαμένους τε της δωρεάς της επουρανίου και μετόχους γενηθέντας Πνεύματος Αγίου
5 και καλόν γευσαμένους Θεού ρήμα δυνάμεις τε μέλλοντος αιώνος,
6 και παραπεσόντας, πάλιν ανακαινίζειν εις μετάνοιαν, ανασταυρούντας εαυτοίς τον υιόν του Θεού και παραδειγματίζοντας.
7 γη γαρ η πιούσα τον επ' αυτής πολλάκις ερχόμενον υετόν και τίκτουσα βοτάνην εύθετον εκείνοις δι' ους και γεωργείται, μεταλαμβάνει ευλογίας από του Θεού
8 εκφέρουσα δε ακάνθας και τριβόλους, αδόκιμος και κατάρας εγγύς, ης το τέλος εις καύσιν.
9 Πεπείσμεθα δε περί υμών, αγαπητοί, τα κρείττονα και εχόμενα σωτηρίας, ει και ούτω λαλούμεν.
10 ου γαρ άδικος ο Θεός επιλαθέσθαι του έργου υμών και του κόπου της αγάπης ης ενεδείξασθε εις το όνομα αυτού, διακονήσαντες τοις αγίοις και διακονούντες.
11 επιθυμούμεν δε έκαστον υμών την αυτήν ενδείκνυσθαι σπουδήν προς την πληροφορίαν της ελπίδος άχρι τέλους,
12 ίνα μη νωθροί γένησθε, μιμηταί δε των διά πίστεως και μακροθυμίας κληρονομούντων τας επαγγελίας.
Στίχ. 13-20. Ο όρκος του Θεού προς τον Αβραάμ.
13 Τω γαρ Αβραάμ επεγγειλάμενος ο Θεός, επεί κατ' ουδενός είχε μείζονος ομόσαι, ώμοσε καθ' εαυτού,
14 λέγων η μην ευλογών ευλογήσω σε και πληθύνων πληθυνώ σε
15 και ούτω μακροθυμήσας επέτυχε της επαγγελίας.
16 άνθρωποι μεν γαρ κατά του μείζονος ομνύουσι, και πάσης αυτοίς αντιλογίας πέρας εις βεβαίωσιν ο όρκος
17 εν ω περισσότερον βουλόμενος ο Θεός επιδείξαι τοις κληρονόμοις της επαγγελίας το αμετάθετον της βουλής αυτού, εμεσίτευσεν όρκω,
18 ίνα διά δύο πραγμάτων αμεταθέτων, εν οις αδύνατον ψεύσασθαι Θεόν, ισχυράν παράκλησιν έχωμεν οι καταφυγόντες κρατήσαι της προκειμένης ελπίδος
19 ην ως άγκυραν έχομεν της ψυχής ασφαλή τε και βεβαίαν και εισερχομένην εις το εσώτερον του καταπετάσματος,
20 όπου πρόδρομος υπέρ ημών εισήλθεν Ιησούς, κατά την τάξιν Μελχισεδέκ αρχιερεύς γενόμενος εις τον αιώνα.
Στίχ. 1-12. Ανάγκη προόδου προς την τελειότητα. Ο κίνδυνος της εκπτώσεως.
Διό αφέντες τον της αρχής του Χριστού λόγον επί την τελειότητα φερώμεθα, μη πάλιν θεμέλιον καταβαλλόμενοι μετανοίας από νεκρών έργων, και πίστεως επί Θεόν,
2 βαπτισμών διδαχής, επιθέσεώς τε χειρών, αναστάσεώς τε νεκρών και κρίματος αιωνίου.
3 και τούτο ποιήσομεν, εάνπερ επιτρέπη ο Θεός.
4 αδύνατον γαρ τους άπαξ φωτισθέντας γευσαμένους τε της δωρεάς της επουρανίου και μετόχους γενηθέντας Πνεύματος Αγίου
5 και καλόν γευσαμένους Θεού ρήμα δυνάμεις τε μέλλοντος αιώνος,
6 και παραπεσόντας, πάλιν ανακαινίζειν εις μετάνοιαν, ανασταυρούντας εαυτοίς τον υιόν του Θεού και παραδειγματίζοντας.
7 γη γαρ η πιούσα τον επ' αυτής πολλάκις ερχόμενον υετόν και τίκτουσα βοτάνην εύθετον εκείνοις δι' ους και γεωργείται, μεταλαμβάνει ευλογίας από του Θεού
8 εκφέρουσα δε ακάνθας και τριβόλους, αδόκιμος και κατάρας εγγύς, ης το τέλος εις καύσιν.
9 Πεπείσμεθα δε περί υμών, αγαπητοί, τα κρείττονα και εχόμενα σωτηρίας, ει και ούτω λαλούμεν.
10 ου γαρ άδικος ο Θεός επιλαθέσθαι του έργου υμών και του κόπου της αγάπης ης ενεδείξασθε εις το όνομα αυτού, διακονήσαντες τοις αγίοις και διακονούντες.
11 επιθυμούμεν δε έκαστον υμών την αυτήν ενδείκνυσθαι σπουδήν προς την πληροφορίαν της ελπίδος άχρι τέλους,
12 ίνα μη νωθροί γένησθε, μιμηταί δε των διά πίστεως και μακροθυμίας κληρονομούντων τας επαγγελίας.
Στίχ. 13-20. Ο όρκος του Θεού προς τον Αβραάμ.
13 Τω γαρ Αβραάμ επεγγειλάμενος ο Θεός, επεί κατ' ουδενός είχε μείζονος ομόσαι, ώμοσε καθ' εαυτού,
14 λέγων η μην ευλογών ευλογήσω σε και πληθύνων πληθυνώ σε
15 και ούτω μακροθυμήσας επέτυχε της επαγγελίας.
16 άνθρωποι μεν γαρ κατά του μείζονος ομνύουσι, και πάσης αυτοίς αντιλογίας πέρας εις βεβαίωσιν ο όρκος
17 εν ω περισσότερον βουλόμενος ο Θεός επιδείξαι τοις κληρονόμοις της επαγγελίας το αμετάθετον της βουλής αυτού, εμεσίτευσεν όρκω,
18 ίνα διά δύο πραγμάτων αμεταθέτων, εν οις αδύνατον ψεύσασθαι Θεόν, ισχυράν παράκλησιν έχωμεν οι καταφυγόντες κρατήσαι της προκειμένης ελπίδος
19 ην ως άγκυραν έχομεν της ψυχής ασφαλή τε και βεβαίαν και εισερχομένην εις το εσώτερον του καταπετάσματος,
20 όπου πρόδρομος υπέρ ημών εισήλθεν Ιησούς, κατά την τάξιν Μελχισεδέκ αρχιερεύς γενόμενος εις τον αιώνα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)