ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι΄
Στίχ. 1-10. Αι θυσίαι του Μωσαϊκού νόμου ανεπαρκείς.
Σκιάν γαρ έχων ο νόμος των μελλόντων αγαθών, ουκ αυτήν την εικόνα των πραγμάτων, κατ' ενιαυτόν ταις αυταίς θυσίαις ας προσφέρουσιν εις το διηνεκές, ουδέποτε δύναται τους προσερχομένους τελειώσαι
2 επεί ουκ αν επαύσαντο προσφερόμεναι, διά το μηδεμίαν έχειν έτι συνείδησιν αμαρτιών τους λατρεύοντας, άπαξ κεκαθαρμένους;
3 αλλ' εν αυταίς ανάμνησις αμαρτιών κατ' ενιαυτόν
4 αδύνατον γαρ αίμα ταύρων και τράγων αφαιρείν αμαρτίας.
5 Διό εισερχόμενος εις τον κόσμον λέγει θυσίαν και προσφοράν ουκ ηθέλησας, σώμα δε κατηρτίσω μοι
6 ολοκαυτώματα και περί αμαρτίας ουκ ευδόκησας
7 τότε είπον ιδού ήκω, εν κεφαλίδι βιβλίου γέγραπται περί εμού, του ποιήσαι, ο Θεός, το θέλημά σου.
8 ανώτερον λέγων ότι θυσίαν και προσφοράν και ολοκαυτώματα και περί αμαρτίας ουκ ηθέλησας ουδέ ευδόκησας, αίτινες κατά τον νόμον προσφέρονται,
9 τότε είρηκεν ιδού ήκω του ποιήσαι, ο Θεός, το θέλημά σου. αναιρεί το πρώτον ίνα το δεύτερον στήση.
10 εν ω θελήματι ηγιασμένοι εσμέν διά της προσφοράς του σώματος του Ιησού Χριστού εφάπαξ.
Στίχ. 11-18. Μόνη αποτελεσματική η θυσία του Χρίστου.
11 Και πας μεν ιερεύς έστηκε καθ' ημέραν λειτουργών και τας αυτάς πολλάκις προσφέρων θυσίας, αίτινες ουδέποτε δύνανται περιελείν αμαρτίας
12 αυτός δε μίαν υπέρ αμαρτιών προσενέγκας θυσίαν εις το διηνεκές εκάθισεν εν δεξιά του Θεού,
13 το λοιπόν εκδεχόμενος έως τεθώσιν οι εχθροί αυτού υποπόδιον των ποδών αυτού.
14 μιά γαρ προσφορά τετελείωκεν εις το διηνεκές τους αγιαζομένους.
15 Μαρτυρεί δε ημίν και το Πνεύμα το Άγιον μετά γαρ το προειρηκέναι,
16 αύτη η διαθήκη ην διαθήσομαι προς αυτούς μετά τας ημέρας εκείνας, λέγει Κύριος διδούς νόμους μου επί καρδίας αυτών, και επί των διανοιών αυτών επιγράψω αυτούς,
17 και των αμαρτιών αυτών και των ανομιών αυτών ου μη μνησθώ έτι.
18 όπου δε άφεσις τούτων, ουκέτι προσφορά περί αμαρτίας.
Στίχ. 19-25. Ανάγκη στηριγμού εις την πίστιν.
19 Έχοντε ουν, αδελφοί, παρρησίαν εις την είσοδον των Αγίων εν τω αίματι του Ιησού,
20 ην ενεκαίνισεν ημίν οδόν πρόσφατον και ζώσαν διά του καταπετάσματος, τουτ' έστι της σαρκός αυτού,
21 αι ιερέα μέγαν επί τον οίκον του Θεού,
22 προσερχώμεθα μετά αληθινής καρδίας εν πληροφορία πίστεως ερραντισμένοι τας καρδίας από συνειδήσεως πονηράς,
23 και λελουμένοι το σώμα ύδατι καθαρώ κατέχωμεν την ομολογίαν της ελπίδος ακλινή πιστός γαρ ο επαγγειλάμενος
24 και κατανοώμεν αλλήλους εις παροξυσμόν αγάπης και καλών έργων,
25 μη εγκαταλείποντες την απισυναγωγήν εαυτών, καθώς έθος τισίν, αλλά παρακαλούντες, και τοσούτω μάλλον, όσω βλέπετε εγγίζουσαν την ημέραν.
Στίχ. 26-31. Τιμωρίαι εκείνων οι οποίοι θεληματικώς αμαρτάνουν.
26 Εκουσίως γαρ αμαρτανόντων ημών μετά το λαβείν την επίγνωσιν της αληθείας, ουκέτι περί αμαρτιών απολείπεται θυσία,
27 φοβερά δε τις εκδοχή κρίσεως και πυρός ζήλος εσθίειν μέλλοντος τους υπεναντίους.
28 αθετήσας τις νόμον Μωϋσέως χωρίς οικτιρμών επί δυσίν ή τρισί μάρτυσιν αποθνήσκει
29 πόσω δοκείτε χείρονος αξιωθήσεται τιμωρίας ο τον υιόν του Θεού καταπατήσας και το αίμα της διαθήκης κοινόν ηγησάμενος, εν ω ηγιάσθη, και το Πνεύμα της χάριτος ενυβρίσας;
30 οίδαμεν γαρ τον ειπόντα εμοί εκδίκησις, εγώ ανταποδώσω, λέγει Κύριος και πάλιν Κύριος κρινεί τον λαόν αυτού.
31 φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος.
Στίχ. 32-39. Έχομεν ανάγκην υπομονής.
32 Αναμιμνήσκεσθε δε τας πρότερον ημέρας, εν αις φωτισθέντες πολλήν άθλησιν υπεμείνατε παθημάτων,
33 τούτο μεν ονειδισμοίς τε και θλίψεσι θεατριζόμενοι, τούτο δε κοινωνοί των ούτως αναστρεφομένων γενηθέντες.
34 και γαρ τοις δεσμοίς μου συνεπαθήσατε και την αρπαγήν των υπαρχόντων υμών μετά χαράς προσεδέξασθε, γινώσκοντες έχειν εν εαυτοίς κρείττονα ύπαρξιν εν ουρανοίς και μένουσαν.
35 Μη αποβάλητε ουν την παρρησίαν υμών, ήτις έχει μισθαποδοσίαν μεγάλην.
36 υπομονής γαρ έχετε χρείαν, ίνα το θέλημα του Θεού ποιήσαντες κομίσησθε την επαγγελίαν.
37 έτι γαρ μικρόν όσον όσον, ο ερχόμενος ήξει και ου χρονιεί.
38 ο δε δίκαιος εκ πίστεως ζήσεται και εάν υποστείληται, ουκ ευδοκεί η ψυχή μου εν αυτώ.
39 ημείς δε ουκ εσμέν υποστολής εις απώλειαν, αλλά πίστεως εις περιποίησιν ψυχής.
Στίχ. 1-10. Αι θυσίαι του Μωσαϊκού νόμου ανεπαρκείς.
Σκιάν γαρ έχων ο νόμος των μελλόντων αγαθών, ουκ αυτήν την εικόνα των πραγμάτων, κατ' ενιαυτόν ταις αυταίς θυσίαις ας προσφέρουσιν εις το διηνεκές, ουδέποτε δύναται τους προσερχομένους τελειώσαι
2 επεί ουκ αν επαύσαντο προσφερόμεναι, διά το μηδεμίαν έχειν έτι συνείδησιν αμαρτιών τους λατρεύοντας, άπαξ κεκαθαρμένους;
3 αλλ' εν αυταίς ανάμνησις αμαρτιών κατ' ενιαυτόν
4 αδύνατον γαρ αίμα ταύρων και τράγων αφαιρείν αμαρτίας.
5 Διό εισερχόμενος εις τον κόσμον λέγει θυσίαν και προσφοράν ουκ ηθέλησας, σώμα δε κατηρτίσω μοι
6 ολοκαυτώματα και περί αμαρτίας ουκ ευδόκησας
7 τότε είπον ιδού ήκω, εν κεφαλίδι βιβλίου γέγραπται περί εμού, του ποιήσαι, ο Θεός, το θέλημά σου.
8 ανώτερον λέγων ότι θυσίαν και προσφοράν και ολοκαυτώματα και περί αμαρτίας ουκ ηθέλησας ουδέ ευδόκησας, αίτινες κατά τον νόμον προσφέρονται,
9 τότε είρηκεν ιδού ήκω του ποιήσαι, ο Θεός, το θέλημά σου. αναιρεί το πρώτον ίνα το δεύτερον στήση.
10 εν ω θελήματι ηγιασμένοι εσμέν διά της προσφοράς του σώματος του Ιησού Χριστού εφάπαξ.
Στίχ. 11-18. Μόνη αποτελεσματική η θυσία του Χρίστου.
11 Και πας μεν ιερεύς έστηκε καθ' ημέραν λειτουργών και τας αυτάς πολλάκις προσφέρων θυσίας, αίτινες ουδέποτε δύνανται περιελείν αμαρτίας
12 αυτός δε μίαν υπέρ αμαρτιών προσενέγκας θυσίαν εις το διηνεκές εκάθισεν εν δεξιά του Θεού,
13 το λοιπόν εκδεχόμενος έως τεθώσιν οι εχθροί αυτού υποπόδιον των ποδών αυτού.
14 μιά γαρ προσφορά τετελείωκεν εις το διηνεκές τους αγιαζομένους.
15 Μαρτυρεί δε ημίν και το Πνεύμα το Άγιον μετά γαρ το προειρηκέναι,
16 αύτη η διαθήκη ην διαθήσομαι προς αυτούς μετά τας ημέρας εκείνας, λέγει Κύριος διδούς νόμους μου επί καρδίας αυτών, και επί των διανοιών αυτών επιγράψω αυτούς,
17 και των αμαρτιών αυτών και των ανομιών αυτών ου μη μνησθώ έτι.
18 όπου δε άφεσις τούτων, ουκέτι προσφορά περί αμαρτίας.
Στίχ. 19-25. Ανάγκη στηριγμού εις την πίστιν.
19 Έχοντε ουν, αδελφοί, παρρησίαν εις την είσοδον των Αγίων εν τω αίματι του Ιησού,
20 ην ενεκαίνισεν ημίν οδόν πρόσφατον και ζώσαν διά του καταπετάσματος, τουτ' έστι της σαρκός αυτού,
21 αι ιερέα μέγαν επί τον οίκον του Θεού,
22 προσερχώμεθα μετά αληθινής καρδίας εν πληροφορία πίστεως ερραντισμένοι τας καρδίας από συνειδήσεως πονηράς,
23 και λελουμένοι το σώμα ύδατι καθαρώ κατέχωμεν την ομολογίαν της ελπίδος ακλινή πιστός γαρ ο επαγγειλάμενος
24 και κατανοώμεν αλλήλους εις παροξυσμόν αγάπης και καλών έργων,
25 μη εγκαταλείποντες την απισυναγωγήν εαυτών, καθώς έθος τισίν, αλλά παρακαλούντες, και τοσούτω μάλλον, όσω βλέπετε εγγίζουσαν την ημέραν.
Στίχ. 26-31. Τιμωρίαι εκείνων οι οποίοι θεληματικώς αμαρτάνουν.
26 Εκουσίως γαρ αμαρτανόντων ημών μετά το λαβείν την επίγνωσιν της αληθείας, ουκέτι περί αμαρτιών απολείπεται θυσία,
27 φοβερά δε τις εκδοχή κρίσεως και πυρός ζήλος εσθίειν μέλλοντος τους υπεναντίους.
28 αθετήσας τις νόμον Μωϋσέως χωρίς οικτιρμών επί δυσίν ή τρισί μάρτυσιν αποθνήσκει
29 πόσω δοκείτε χείρονος αξιωθήσεται τιμωρίας ο τον υιόν του Θεού καταπατήσας και το αίμα της διαθήκης κοινόν ηγησάμενος, εν ω ηγιάσθη, και το Πνεύμα της χάριτος ενυβρίσας;
30 οίδαμεν γαρ τον ειπόντα εμοί εκδίκησις, εγώ ανταποδώσω, λέγει Κύριος και πάλιν Κύριος κρινεί τον λαόν αυτού.
31 φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος.
Στίχ. 32-39. Έχομεν ανάγκην υπομονής.
32 Αναμιμνήσκεσθε δε τας πρότερον ημέρας, εν αις φωτισθέντες πολλήν άθλησιν υπεμείνατε παθημάτων,
33 τούτο μεν ονειδισμοίς τε και θλίψεσι θεατριζόμενοι, τούτο δε κοινωνοί των ούτως αναστρεφομένων γενηθέντες.
34 και γαρ τοις δεσμοίς μου συνεπαθήσατε και την αρπαγήν των υπαρχόντων υμών μετά χαράς προσεδέξασθε, γινώσκοντες έχειν εν εαυτοίς κρείττονα ύπαρξιν εν ουρανοίς και μένουσαν.
35 Μη αποβάλητε ουν την παρρησίαν υμών, ήτις έχει μισθαποδοσίαν μεγάλην.
36 υπομονής γαρ έχετε χρείαν, ίνα το θέλημα του Θεού ποιήσαντες κομίσησθε την επαγγελίαν.
37 έτι γαρ μικρόν όσον όσον, ο ερχόμενος ήξει και ου χρονιεί.
38 ο δε δίκαιος εκ πίστεως ζήσεται και εάν υποστείληται, ουκ ευδοκεί η ψυχή μου εν αυτώ.
39 ημείς δε ουκ εσμέν υποστολής εις απώλειαν, αλλά πίστεως εις περιποίησιν ψυχής.
