ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε΄
Στίχ. 1-6. Απειλαί κατά των σκληρών πλουσίων.
Άγε νυν οι πλούσιοι, κλαύσατε ολολύζοντες επί ταις ταλαιπωρίαις υμών ταις επερχομέναις.
2 ο πλούτος υμών σέσηπε και τα ιμάτια υμών σητόβρωτα γέγονεν,
3 ο χρυσός υμών και ο άργυρος κατίωται, και ο ιός αυτών εις μαρτύριον υμίν έσται και φάγεται τας σάρκας υμών ως πυρ, εθησαυρίσατε εν εσχάταις ημέραις.
4 ιδού ο μισθός των εργατών των αμησάντων τας χώρας υμών ο απεστερημένος αφ' υμών κράζει, και αι βοαί των θερισάντων εις τα ώτα Κυρίου Σαβαώθ εισεληλύθασιν.
5 ετρυφήσατε επί της γης και εσπαταλήσατε, εθρέψατε τας καρδίας υμών ως εν ημέρα σφαγής.
6 κατεδικάσατε, εφονεύσατε τον δίκαιον ουκ αντιτάσσεται υμίν.
Στίχ. 7-12. Λόγοι παρηγορίας και ενισχύσεως.
7 Μακροθυμήσατε ουν, αδελφοί, έως της παρουσίας του Κυρίου. ιδού ο γεωργός ακδέχεται τον τίμιον καρπόν της γης, μακροθυμών επ' αυτώ έως λάβη υετόν πρώϊμον και όψιμον.
8 μακροθυμήσατε και υμείς, στηρίξατε τας καρδίας υμών, ότι η παρουσία του Κυρίου ήγγικε .
9 μη στενάζετε κατ' αλλήλων, αδελφοί, ίνα μη κριθήτε ιδού ο κριτής προ των θυρών έστηκεν.
10 υπόδειγμα λάβετε, αδελφοί μου, της κακοπαθείας και της μακροθυμίας τους προφήτας, οι ελάλησαν τω ονόματι Κυρίου.
11 ιδού μακαρίζομεν τους υπομένοντας την υπομονήν Ιώβ ηκούσατε, και το τέλος Κυρίου είδετε, ότι πολύσπλαγχνός εστιν ο Κύριος και οικτίρμων.
12 Προ πάντων δε, αδελφοί μου, μη ομνύετε μήτε τον ουρανόν μήτε την γην μήτε άλλον τινά όρκον ήτω δε υμών το ναι ναι, και το ου ου, ίνα μη εις υπόκρισιν πέσητε.
Στίχ. 13-15. Το Ευχέλαιον εν καιρώ ασθενείας.
13 Κακοπαθεί τις εν υμίν;προσευχέσθω ευθυμεί τις; ψαλλέτω.
14 ασθενεί τις εν υμίν;προσκαλεσάσθω τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και προσευξάσθωσαν επ' αυτόν αλείψαντες αυτόν ελαίω εν τω ονόματι του Κυρίου
15 και η ευχή της πίστεως σώσει τον κάμνοντα, και εγερεί αυτόν ο Κύριος καν αμαρτίας ή πεποιηκώς, αφεθήσεται αυτώ.
Στίχ. 16-18. Η δύναμις της προσευχής.
16 εξομολογείσθε αλλήλοις τα παραπτώματα, και εύχεσθε υπέρ αλλήλων, όπως ιαθήτε πολύ ισχύει δέησις δικαίου ενεργουμένη.
17 Ηλίας άνθρωπος ην ομοιοπαθής ημίν, και προσευχή προσηύξατο του μη βρέξαι, και ουκ έβρεξεν επί της γης ενιαυτούς τρείς και μήνας εξ
18 και πάλιν προσηύξατο, και ο ουρανός υετόν έδωκε και η γη εβλάστησε τον καρπόν αυτής.
Στίχ. 19-20. Η ευλογία του να επιστρέφη τις αμαρτωλόν εκ της πλάνης.
19 Αδελφοί, εάν τις εν υμίν πλανηθή από της αληθείας, και επιστρέψη τις αυτόν,
20 γινωσκέτω ότι ο επιστρέψας αμαρτωλόν εκ πλάνης οδού αυτού σώσει ψυχήν εκ θανάτου και καλύψει πλήθος αμαρτιών.
Στίχ. 1-6. Απειλαί κατά των σκληρών πλουσίων.
Άγε νυν οι πλούσιοι, κλαύσατε ολολύζοντες επί ταις ταλαιπωρίαις υμών ταις επερχομέναις.
2 ο πλούτος υμών σέσηπε και τα ιμάτια υμών σητόβρωτα γέγονεν,
3 ο χρυσός υμών και ο άργυρος κατίωται, και ο ιός αυτών εις μαρτύριον υμίν έσται και φάγεται τας σάρκας υμών ως πυρ, εθησαυρίσατε εν εσχάταις ημέραις.
4 ιδού ο μισθός των εργατών των αμησάντων τας χώρας υμών ο απεστερημένος αφ' υμών κράζει, και αι βοαί των θερισάντων εις τα ώτα Κυρίου Σαβαώθ εισεληλύθασιν.
5 ετρυφήσατε επί της γης και εσπαταλήσατε, εθρέψατε τας καρδίας υμών ως εν ημέρα σφαγής.
6 κατεδικάσατε, εφονεύσατε τον δίκαιον ουκ αντιτάσσεται υμίν.
Στίχ. 7-12. Λόγοι παρηγορίας και ενισχύσεως.
7 Μακροθυμήσατε ουν, αδελφοί, έως της παρουσίας του Κυρίου. ιδού ο γεωργός ακδέχεται τον τίμιον καρπόν της γης, μακροθυμών επ' αυτώ έως λάβη υετόν πρώϊμον και όψιμον.
8 μακροθυμήσατε και υμείς, στηρίξατε τας καρδίας υμών, ότι η παρουσία του Κυρίου ήγγικε .
9 μη στενάζετε κατ' αλλήλων, αδελφοί, ίνα μη κριθήτε ιδού ο κριτής προ των θυρών έστηκεν.
10 υπόδειγμα λάβετε, αδελφοί μου, της κακοπαθείας και της μακροθυμίας τους προφήτας, οι ελάλησαν τω ονόματι Κυρίου.
11 ιδού μακαρίζομεν τους υπομένοντας την υπομονήν Ιώβ ηκούσατε, και το τέλος Κυρίου είδετε, ότι πολύσπλαγχνός εστιν ο Κύριος και οικτίρμων.
12 Προ πάντων δε, αδελφοί μου, μη ομνύετε μήτε τον ουρανόν μήτε την γην μήτε άλλον τινά όρκον ήτω δε υμών το ναι ναι, και το ου ου, ίνα μη εις υπόκρισιν πέσητε.
Στίχ. 13-15. Το Ευχέλαιον εν καιρώ ασθενείας.
13 Κακοπαθεί τις εν υμίν;προσευχέσθω ευθυμεί τις; ψαλλέτω.
14 ασθενεί τις εν υμίν;προσκαλεσάσθω τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και προσευξάσθωσαν επ' αυτόν αλείψαντες αυτόν ελαίω εν τω ονόματι του Κυρίου
15 και η ευχή της πίστεως σώσει τον κάμνοντα, και εγερεί αυτόν ο Κύριος καν αμαρτίας ή πεποιηκώς, αφεθήσεται αυτώ.
Στίχ. 16-18. Η δύναμις της προσευχής.
16 εξομολογείσθε αλλήλοις τα παραπτώματα, και εύχεσθε υπέρ αλλήλων, όπως ιαθήτε πολύ ισχύει δέησις δικαίου ενεργουμένη.
17 Ηλίας άνθρωπος ην ομοιοπαθής ημίν, και προσευχή προσηύξατο του μη βρέξαι, και ουκ έβρεξεν επί της γης ενιαυτούς τρείς και μήνας εξ
18 και πάλιν προσηύξατο, και ο ουρανός υετόν έδωκε και η γη εβλάστησε τον καρπόν αυτής.
Στίχ. 19-20. Η ευλογία του να επιστρέφη τις αμαρτωλόν εκ της πλάνης.
19 Αδελφοί, εάν τις εν υμίν πλανηθή από της αληθείας, και επιστρέψη τις αυτόν,
20 γινωσκέτω ότι ο επιστρέψας αμαρτωλόν εκ πλάνης οδού αυτού σώσει ψυχήν εκ θανάτου και καλύψει πλήθος αμαρτιών.
