ΩΔΗ ΕΝΑΤΗ 
( Λουκά κεφ. α' ) 
Τόν υιόν υμνεί καί Θεόν Μήτηρ κόρη. 
Τήν Θεοτόκον εν ύμνοις μεγαλύνωμεν.

46 Μεγαλύνει η ψυχή μου τόν Κύριον 
47 καί ηγαλλίασε τό πνεύμα μου επί τώ Θεώ τώ σωτήρι μου, 
48 ότι επέβλεψεν επί τήν ταπείνωσιν τής δούλης αυτού. ιδού γάρ από τού νύν μακαριούσί με πάσαι αι γενεαί. 
49 ότι εποίησέ μοι μεγαλεία ο δυνατός καί άγιον τό όνομα αυτού, 
50 καί τό έλεος αυτού εις γενεάν καί γενεάν τοίς φοβουμένοις αυτόν. 
51 εποίησε κράτος εν βραχίονι αυτού, διεσκόρπισεν υπερηφάνους διανοία καρδίας αυτών 
52 καθείλε δυνάστας από θρόνων καί ύψωσε ταπεινούς, 
53 πεινώντας ενέπλησεν αγαθών καί πλουτούντας εξαπέστειλε κενούς. 
54 αντελάβετο Ισραήλ παιδός αυτού μνησθήναι ελέους, 
55 καθώς ελάλησε πρός τούς πατέρας ημών, τώ Αβραάμ καί τώσπέρματι αυτού έως αιώνος. 
Ο Ζαχαρίας ευλογεί παιδός τόκον. 
68 Ευλογητός Κύριος, ο Θεός τού Ισραήλ, ότι επεσκέψατο καί εποίησε λύτρωσιν τώ λαώ αυτού, 
69 καί ήγειρε κέρας σωτηρίας ημίν εν τώ οίκω Δαυΐδ τού παιδός αυτού, 
70 καθώς ελάλησε διά στόματος τών αγίων, τών απ' αιώνος προφητών αυτού, 
71 σωτηρίαν εξ εχθρών ημών καί εκ χειρός πάντων τών μισούντων ημάς, 
72 ποιήσαι έλεος μετά τών πατέρων ημών καί μνησθήναι διαθήκης αγίας αυτού, 
73 όρκον όν ώμοσε πρός Αβραάμ τόν πατέρα ημών, 
74 τού δούναι ημίν αφόβως, εκ χειρός τών εχθρών ημών ρυσθέντας, 
75 λατρεύειν αυτώ εν οσιότητι καί δικαιοσύνη ενώπιον αυτού πάσας τάς ημέρας τής ζωής ημών. 
76 Καί σύ, παιδίον, προφήτης υψίστου κληθήση προπορεύση γάρ πρό προσώπου Κυρίου ετοιμάσαι οδούς αυτού, 
77 τού δούναι γνώσιν σωτηρίας τώ λαώ αυτού εν αφέσει αμαρτιών αυτών, 
78 διά σπλάγχνα ελέους Θεού ημών, εν οίς επεσκέψατο ημάς ανατολή εξ ύψους 
79 επιφάναι τοίς εν σκότει καί σκιά θανάτου καθημένοις, τού κατευθύναι τούς πόδας ημών εις οδόν ειρήνης. 

ΩΔΗ ΟΓΔΟΗ
( Δανιήλ κεφ. γ' ) 
Τόν Δεσπότην ύμνησον η κτιστών φύσις.
Τόν Κύριον υμνείτε τά έργα 
καί υπερυψούτε εις πάντας τούς αιώνας. 

Ευλογείτε, πάντα τά έργα Κυρίου, τόν Κύριον  υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας. 
ευλογείτε, άγγελοι Κυρίου, ουρανοί Κυρίου τόν Κύριον υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας. 
ευλογείτε, ύδατα πάντα τά υπεράνω τών ουρανών, πάσαι αι δυνάμεις Κυρίου τόν Κύριον υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας. 
ευλογείτε, ήλιος καί σελήνη, άστρα τού ουρανού, τόν Κύριον υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας. 
ευλογείτε, πάς όμβρος καί δρόσος καί πάντα τά πνεύματα, τόν Κύριον υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας. 
ευλογείτε, πύρ καί καύμα, ψύχος καί καύσων, τόν Κύριον υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας. 
ευλογείτε, δρόσοι καί νιφετοί, πάγοι καί ψύχος, τόν Κύριον υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας. 
ευλογείτε, πάχναι καί χιόνες, αστραπαί καί νεφέλαι, τόν Κύριον υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας. 
ευλογείτε, φώς καί σκότος, νύκτες καί ημέραι, τόν Κύριον υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας. 
ευλογείτε, γή, όρη καί βουνοί, καί πάντα τά φυόμενα εν αυτή, τόν Κύριον υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας. 
ευλογείτε, πηγαί, θάλασσα καί ποταμοί, κήτη, καί πάντα τά κινούμενα εν τοίς ύδασι, τόν Κύριον υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας. 
ευλογείτε, πάντα τά πετεινά τού ουρανού, τά θηρία, καί πάντα τά κτήνη, τόν Κύριον υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας. 
ευλογείτε, υιοί τών ανθρώπων, ευλογείτω Ισραήλ, τόν Κύριον υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας. 
ευλογείτε, ιερείς Κυρίου, δούλοι Κυρίου, τόν Κύριον υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας. 
ευλογείτε, πνεύματα καί ψυχαί δικαίων, όσιοι καί ταπεινοί τή καρδία, τόν Κύριον υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας. 
ευλογείτε, Ανανία, Αζαρία, καί Μισαήλ, τόν Κύριον υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας. 
ευλογείτε, Απόστολοι, Προφήται καί Μάρτυρες Κυρίου, τόν Κύριον υμνείτε καί υπερυψούτε αυτόν εις τούς αιώνας. 
ευλογούμεν Πατέρα, Υιόν καί  Άγιον Πνεύμα, τόν Κύριον υμνούμεν καί υπερυψούμεν αυτόν εις τούς αιώνας. 
αινούμεν, ευλογούμεν καί προσκυνούμεν τόν Κύριον, υμνούντες καί υπερυψούντες αυτόν εις τούς αιώνας. 

ΩΔΗ ΕΒΔΟΜΗ 
( Δανιήλ κεφ. γ' ) 
Αίνος φλόγα σβέννυσι τών τριών νέων. 
Τών πατέρων καί ημών Θεός, ευλογητός εί. 

2 Ευλογητός εί, Κύριε ο Θεός τών πατέρων ημών, καί αινετόν καί δεδοξασμένον τό όνομά σου εις τούς αιώνας 
3 ότι δίκαιος εί επί πάσιν, οίς εποίησας ημίν, καί πάντα τά έργα σου αληθινά, καί ευθείαι αι οδοί σου, καί πάσαι αι κρίσεις σου αληθείς, 
4 καί κρίματα αληθείας εποίησας κατά πάντα, ά επήγαγες ημίν καί επί τήν πόλιν τήν αγίαν τήν τών πατέρων ημών Ιερουσαλήμ, ότι εν αληθεία καί κρίσει επήγαγες ταύτα πάντα διά τάς αμαρτίας ημών. 
5 ότι ημάρτομεν καί ηνομήσαμεν αποστήναι από σου 
6 καί εξημάρτομεν εν πάσι καί τών εντολών σου ουκ ηκούσαμεν ουδέ συνετηρήσαμεν ουδέ εποιήσαμεν καθώς ενετείλω ημίν, ίνα εύ ημίν γένηται. 
7 καί πάντα, όσα επήγαγες ημίν καί πάντα όσα εποίησας ημίν, εν αληθινή κρίσει εποίησας 
8 καί παρέδωκας ημάς εις χείρας εχθρών ανόμων, εχθίστων αποστατών, καί βασιλεί αδίκω καί πονηροτάτω παρά πάσαν τήν γήν. 
9 καί νύν ουκ έστιν ημίν ανοίξαι τό στόμα αισχύνη καί όνειδος εγενήθημεν τοίς δούλοις σου καί τοίς σεβομένοις σε. 
10 μή δή παραδώης ημάς εις τέλος διά τό όνομά σου καί μή διασκεδάσης τήν διαθήκην σου 
11 καί μή αποστήσης τό έλεός σου αφ' ημών διά Αβραάμ τόν ηγαπημένον υπό σού καί διά Ισαάκ τόν δούλόν σου καί Ισραήλ τόν άγιόν σου, 
12 οίς ελάλησας πληθύναι τό σπέρμα αυτών ως τά άστρα τού ουρανού καί ως τήν άμμον τήν παρά τό χείλος τής θαλάσσης. 
13 ότι, δέσποτα, εσμικρύνθημεν παρά πάντα τά έθνη καί εσμεν ταπεινοί εν πάση τή γή σήμερον διά τάς αμαρτίας ημών, 
14 καί ουκ έστιν εν τώ καιρώ τούτω άρχων καί προφήτης καί ηγούμενος, ουδέ ολοκαύτωσις ουδέ θυσία ουδέ προσφορά ουδέ θυμίαμα, ου τόπος τού καρπώσαι ενώπιόν σου καί ευρείν έλεος. 
15 αλλ' εν ψυχή συντετριμμένη καί πνεύματι ταπεινώσεως προσδεχθείημεν 
16 ως εν ολοκαυτώμασι κριών καί ταύρων καί ως εν μυριάσιν αρνών πιόνων, ούτω γενέσθω η θυσία ημών ενώπιόν σου σήμερον καί εκτελέσαι όπισθέν σου, ότι ουκ έστιν αισχύνη τοίς πεποιθόσιν επί σέ. 
17 καί νύν εξακολουθούμεν εν όλη καρδία καί φοβούμεθά σε καί ζητούμεν τό πρόσωπόν σου. 
18 μή καταισχύνης ημάς, αλλά ποίησον μεθ' ημών κατά τήν επιείκειάν σου καί κατά τό πλήθος τού ελέους σου 
19 καί εξελού ημάς κατά τά θαυμάσιά σου καί δός δόξαν τώ ονόματί σου, Κύριε. καί εντραπείησαν πάντες οι ενδεικνύμενοι τοίς δούλοις σου κακά 
20 καί καταισχυνθείησαν από πάσης δυναστείας, καί η ισχύς αυτών συντριβείη 
21 καί γνώτωσαν ότι σύ εί Κύριος Θεός μόνος καί ένδοξος εφ' όλην τήν οικουμένην. 
22 Καί ου διέλιπον οι εμβάλλοντες αυτούς υπηρέται τού βασιλέως καίοντες τήν κάμινον νάφθαν καί πίσσαν καί στιππύον καί κληματίδα. 
23 καί διεχείτο η φλόξ επάνω τής καμίνου επί πήχεις τεσσαρακονταεννέα. 
24 καί διώδευσε καί ενεπύρισεν ούς εύρε περί τήν κάμινον τών Χαλδαίων. 
25 ο δέ άγγελος Κυρίου συγκατέβη άμα τοίς περί τόν Αζαρίαν εις τήν κάμινον καί εξετίναξε τήν φλόγα τού πυρός εκ τήςκαμίνου 
26 καί εποίησε τό μέσον τής καμίνου ως πνεύμα δρόσου διασυρίζον, καί ουχ ήψατο αυτών τό καθόλου τό πύρ καί ουκ ελύπησεν ουδέ παρηνώχλησεν αυτοίς. 
27 Τότε οι τρείς ως εξ ενός στόματος ύμνουν καί εδόξαζον τόν Θεόν εν τή καμίνω λέγοντες 
28 Ευλογητός εί, Κύριε ο Θεός τών πατέρων ημών, ο υπερύμνητος καί υπερυψούμενος εις τούς αιώνας, 
29 καί ευλογημένον τό όνομα τής δόξης σου τό άγιον, τό υπερύμνητον καί υπερυψούμενον εις τούς αιώνας. 
30 ευλογημένος εί εν τώ ναώ τής αγίας δόξης σου, ο υπερύμνητος καί υπερυψούμενος εις τούς αιώνας. 
31 ευλογημένος εί ο βλέπων αβύσσους, ο καθήμενος επί Χερουβίμ, ο υπερύμνητος καί υπερυψούμενος εις τούς αιώνας. 
32 ευλογημένος εί ο επί θρόνου δόξης τής βασιλείας, ο υπερύμνητος καί υπερυψούμενος εις τούς αιώνας. 
33 ευλογημένος εί εν τώ στερεώματι τού ουρανού, ο υπερύμνητος καί υπερυψούμενος εις τούς αιώνας.

ΩΔΗ ΕΚΤΗ 
( Ιωνά κεφ. β' ) 
Εκ θηρός εκραύγαζεν Ιωνάς, λέγων 
Ως τόν προφήτην Ιωνάν, σώσον ημάς, Κύριε.

3 Εβόησα εν θλίψει μου πρός Κύριον τόν Θεόν μου, καί εισήκουσέ μου εκ κοιλίας άδου κραυγής μου ήκουσας φωνής μου. 
4 απέρριψάς με εις βάθη καρδίας θαλάσσης, καί ποταμοί εκύκλωσάν με πάντες οι μετεωρισμοί σου καί τά κύματά σου επ' εμέ διήλθον. 
5 καγώ είπα απώσμαι εξ οφθαλμών σου άρα προσθήσω τού επιβλέψαι με πρός ναόν τόν άγιόν σου; 
6 περιεχύθη μοι ύδωρ έως ψυχής, άβυσσος εκύκλωσέ με εσχάτη, έδυ η κεφαλή μου εις σχισμάς ορέων. 
7 κατέβην εις γήν, ής οι μοχλόι αυτής κάτοχοι αιώνιοι, καί αναβήτω εκ φθοράς η ζωή μου πρός σέ, Κύριε ο Θεός μου. 
8 εν τώ εκλείπειν απ' εμού τήν ψυχήν μου τού Κυρίου εμνήσθην, καί έλθοι πρός σέ η προσευχή μου εις ναόν τόν άγιόν σου. 
9 φυλασσόμενοι μάταια καί ψευδή έλεον αυτών εγκατέλιπον. 
10 εγώ δέ μετά φωνής αινέσεως καί εξομολογήσεως θύσω σοι όσα ηυξάμην αποδώσω σοι εις σωτηρίαν μου τώ Κυρίω. 

ΩΔΗ ΠΕΜΠΤΗ
( Ησαΐου κεφ. κς' )
Ησαΐου πρόρρησις, ευχή τό πλέον. 
Κύριε, ο Θεός ημών, ειρήνην δός ημίν.

9 Εκ νυκτός ορθρίζει τό πνεύμα μου πρός σέ, ο Θεός, διότι φώς τά προστάγματά σου επί τής γής δικαιοσύνην μάθετε, οι ενοικούντες επί τής γής. 
10 πέπαυται γάρ ο ασεβής πάς ός ου μή μάθη δικαιοσύνην επί τής γής, αλήθειαν ου μή ποιήσει αρθήτω ο ασεβής, ίνα μή ίδη τήν δόξαν Κυρίου. 
11 Κύριε, υψηλός σου ο βραχίων, καί ουκ ήδεισαν, γνόντες δέ αισχυνθήτωσαν ζήλος λήψεται λαόν απαίδευτον, καί νύν πύρ τούς υπεναντίους έδεται. 
12 Κύριε ο Θεός ημών, ειρήνην δός ημίν πάντα γάρ απέδωκας ημίν. 
13 Κύριε ο Θεός ημών, κτήσαι ημάς Κύριε, εκτός σου άλλον ουκ οίδαμεν, τό όνομά σου ονομάζομεν. 
14 οι δέ νεκροί ζωήν ου μή ίδωσιν, ουδέ ιατροί ου μή αναστήσουσι διά τούτο επήγαγες καί απώλεσας καί ήρας πάν άρσεν αυτών. 
15 πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε, πρόσθες αυτοίς κακά τοίς ενδόξοις τής γής. 
16 Κύριε, εν θλίψει εμνήσθημέν σου, εν θλίψει μικρά η παιδεία σου ημίν. 
17 καί ως η ωδίνουσα εγγίζει τού τεκείν καί επί τή ωδίνι αυτής εκέκραξεν ούτως εγενήθημεν τώ αγαπητώ σου. 
18 διά τόν φόβον σου, Κύριε, εν γαστρί ελάβομεν καί ωδινήσαμεν καί ετέκομεν πνεύμα σωτηρίας ό εποιήσαμεν επί τής γής. ου πεσούμεθα, αλλά πεσούνται πάντες οι ενοικούντες επί τής γής. 
19 αναστήσονται οι νεκροί, καί εγερθήσονται οι εν τοίς μνημείοις, καί ευφρανθήσονται οι εν τή γή η γάρ δρόσος η παρά σού ίαμα αυτοίς εστιν, η δέ γή τών ασεβών πεσείται. 
20 βάδιζε, λαός μου, είσελθε εις τό ταμιείόν σου, απόκλεισον τήν θύραν σου, αποκρύβηθι μικρόν όσον όσον, έως άν παρέλθη η οργή Κυρίου.