ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ΄
Στίχ. 1-6. Κοινωνικαί υποχρεώσεις των Χριστιανών.
Η φιλαδελφία μενέτω,
2 της φιλοξενίας μη επιλανθάνεσθε διά ταύτης γαρ έλαθόν τινες ξενίσαντες αγγέλους.
3 μιμνήσκεσθε των δεσμίων ως συνδεδεμένοι, των κακουχουμένων ως και αυτοί όντες εν σώματι.
4 Τίμιος ο γάμος εν πάσι και η κοίτη αμίαντος πόρνους δε και μοιχούς κρινεί ο Θεός.
5 Αφιλάργυρος ο τρόπος, αρκούμενοι τοις παρούσιν αυτός γαρ είρηκεν ου μη σε ανώ ουδ' ου μη σε εγκαταλίπω
6 ώστε θαρρούντας ημάς λέγειν Κύριος εμοί βοηθός, και ου φοβηθήσομαι τι ποιήσει μοι άνθρωπος;
Στίχ. 7-19. Θρησκευτικαί υποχρεώσεις αυτών. Υποταγή εις τους πνευματικούς προϊσταμένους.
7 Μνημονεύετε των ηγουμένων υμών, οίτινες ελάλησαν υμίν τον λόγον του Θεού, ων αναθεωρούντες την έκβασιν της αναστροφής μιμείσθε την πίστιν.
8 Ιησούς Χριστός χθές και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας.
9 διδαχαίς ποικίλαις και ξέναις μη παραφέρεσθε καλόν γαρ χάριτι βεβαιούσθαι την καρδίαν, ου βρώμασιν, εν οις ουκ ωφελήθησαν οι περιπατήσαντες.
10 έχομεν θυσιαστήριον εξ ου φαγείν ουκ έχουσιν εξουσίαν οι τη σκηνή λατρεύοντες
11 ων γαρ εισφέρεται ζώων το αίμα περί αμαρτίας εις τα Άγια διά του αρχιερέως, τούτων τα σώματα κατακαίεται έξω της παρεμβολής
12 διό και Ιησούς, ίνα αγιάση διά του ιδίου αίματος τον λαόν, έξω της πύλης έπαθε.
13 τοίνυν εξερχώμεθα προς αυτόν έξω της παρεμβολής τον ονειδισμόν αυτού φέροντες
14 ου γαρ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, α επιζητούμεν.
15 δι' αυτού ουν αναφέρωμεν θυσίαν αινέσεως διά παντός τω Θεώ, του' έστιν καρπόν χειλέων ομολογούντων τω ονόματι αυτού.
16 της δε ευποιΐας και κοινωνίας μη επιλανθάνεσθε τοιαύταις γαρ θυσίαις ευαρεστείται ο Θεός.
17 Πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε αυτοί γαρ αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών υμών ως λόγον αποδώσοντες ίνα μετά χαράς τούτο ποιώσι και μη στενάζοντες αλυσιτελές γαρ υμίν τούτο.
18 Προσεύχεσθε περί ημών πεποίθαμεν γαρ ότι καλήν συνείδησιν έχομεν, εν πάσι καλώς θέλοντες αναστρέφεσθαι.
19 περισσοτέρως δε παρακαλώ τούτο ποιήσαι, ίνα τάχιον αποκατασταθώ υμίν.
Στίχ. 20-25. Ευχαί και χαιρετισμοί.
20 Ο δε Θεός της ειρήνης, ο αναγαγών εκ νεκρών τον ποιμένα των προβάτων τον μέγαν εν αίματι διαθήκης αιωνίου, τον Κύριον ημών Ιησούν,
21 καταρτίσαι υμάς εν παντί έργω αγαθώ εις το ποιήσαι το θέλημα αυτού, ποιών εν υμίν το ευάρεστον ενώπιον αυτού διά Ιησού Χριστού, ω η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων αμήν.
22 Παρακαλώ δε υμάς, αδελφοί, ανέχεσθε του λόγου της παρακληήσεως και γαρ διά βραχέων επέστειλα υμίν.
23Γινώσκετε τον αδελφόν Τιμόθεον απολελυμένον, μεθ' ου, εάν τάχιον έρχηται, όψομαι υμάς.
24 Ασπάσασθε πάντας τους ηγουμένους υμών και πάντας τους αγίους. Ασπάζονται υμάς οι από της Ιταλίας.
25 Η χάρις μετά πάντων υμών αμήν.
Στίχ. 1-6. Κοινωνικαί υποχρεώσεις των Χριστιανών.
Η φιλαδελφία μενέτω,
2 της φιλοξενίας μη επιλανθάνεσθε διά ταύτης γαρ έλαθόν τινες ξενίσαντες αγγέλους.
3 μιμνήσκεσθε των δεσμίων ως συνδεδεμένοι, των κακουχουμένων ως και αυτοί όντες εν σώματι.
4 Τίμιος ο γάμος εν πάσι και η κοίτη αμίαντος πόρνους δε και μοιχούς κρινεί ο Θεός.
5 Αφιλάργυρος ο τρόπος, αρκούμενοι τοις παρούσιν αυτός γαρ είρηκεν ου μη σε ανώ ουδ' ου μη σε εγκαταλίπω
6 ώστε θαρρούντας ημάς λέγειν Κύριος εμοί βοηθός, και ου φοβηθήσομαι τι ποιήσει μοι άνθρωπος;
Στίχ. 7-19. Θρησκευτικαί υποχρεώσεις αυτών. Υποταγή εις τους πνευματικούς προϊσταμένους.
7 Μνημονεύετε των ηγουμένων υμών, οίτινες ελάλησαν υμίν τον λόγον του Θεού, ων αναθεωρούντες την έκβασιν της αναστροφής μιμείσθε την πίστιν.
8 Ιησούς Χριστός χθές και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας.
9 διδαχαίς ποικίλαις και ξέναις μη παραφέρεσθε καλόν γαρ χάριτι βεβαιούσθαι την καρδίαν, ου βρώμασιν, εν οις ουκ ωφελήθησαν οι περιπατήσαντες.
10 έχομεν θυσιαστήριον εξ ου φαγείν ουκ έχουσιν εξουσίαν οι τη σκηνή λατρεύοντες
11 ων γαρ εισφέρεται ζώων το αίμα περί αμαρτίας εις τα Άγια διά του αρχιερέως, τούτων τα σώματα κατακαίεται έξω της παρεμβολής
12 διό και Ιησούς, ίνα αγιάση διά του ιδίου αίματος τον λαόν, έξω της πύλης έπαθε.
13 τοίνυν εξερχώμεθα προς αυτόν έξω της παρεμβολής τον ονειδισμόν αυτού φέροντες
14 ου γαρ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, α επιζητούμεν.
15 δι' αυτού ουν αναφέρωμεν θυσίαν αινέσεως διά παντός τω Θεώ, του' έστιν καρπόν χειλέων ομολογούντων τω ονόματι αυτού.
16 της δε ευποιΐας και κοινωνίας μη επιλανθάνεσθε τοιαύταις γαρ θυσίαις ευαρεστείται ο Θεός.
17 Πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε αυτοί γαρ αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών υμών ως λόγον αποδώσοντες ίνα μετά χαράς τούτο ποιώσι και μη στενάζοντες αλυσιτελές γαρ υμίν τούτο.
18 Προσεύχεσθε περί ημών πεποίθαμεν γαρ ότι καλήν συνείδησιν έχομεν, εν πάσι καλώς θέλοντες αναστρέφεσθαι.
19 περισσοτέρως δε παρακαλώ τούτο ποιήσαι, ίνα τάχιον αποκατασταθώ υμίν.
Στίχ. 20-25. Ευχαί και χαιρετισμοί.
20 Ο δε Θεός της ειρήνης, ο αναγαγών εκ νεκρών τον ποιμένα των προβάτων τον μέγαν εν αίματι διαθήκης αιωνίου, τον Κύριον ημών Ιησούν,
21 καταρτίσαι υμάς εν παντί έργω αγαθώ εις το ποιήσαι το θέλημα αυτού, ποιών εν υμίν το ευάρεστον ενώπιον αυτού διά Ιησού Χριστού, ω η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων αμήν.
22 Παρακαλώ δε υμάς, αδελφοί, ανέχεσθε του λόγου της παρακληήσεως και γαρ διά βραχέων επέστειλα υμίν.
23Γινώσκετε τον αδελφόν Τιμόθεον απολελυμένον, μεθ' ου, εάν τάχιον έρχηται, όψομαι υμάς.
24 Ασπάσασθε πάντας τους ηγουμένους υμών και πάντας τους αγίους. Ασπάζονται υμάς οι από της Ιταλίας.
25 Η χάρις μετά πάντων υμών αμήν.
