ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΘ΄.

Στίχ. 1-12. Τό διαζύγιον.

1 Καί εγένετο ότε ετέλεσεν ο Ιησούς τούς λόγους τούτους μετήρεν από τής Γαλιλαίας καί ήλθεν εις τά όρια τής Ιουδαίας πέραν τού Ιορδάνου.
2 καί ηκολούθησαν αυτώ όχλοι πολλοί, καί εθεράπευσεν αυτούς εκεί.
3 Καί προσήλθον αυτώ οι Φαρισαίοι πειράζοντες αυτόν καί λέγοντες αυτώ ει έξεστιν ανθρώπω απολύσαι τήν γυναίκα αυτού κατά πάσαν αιτίαν;
4 ο δέ αποκριθείς είπεν αυτοίς ουκ ανέγνωτε ότι ο ποιήσας απ' αρχής άρσεν καί θήλυ εποίησεν αυτούς
5 καί είπεν, ένεκεν τούτου καταλείψει άνθρωπος τόν πατέρα αυτού καί τήν μητέρα καί κολληθήσεται τή γυναικί αυτού, καί έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν;
6 ώστε ουκέτι εισί δύο, αλλά σάρξ μία. ό ούν ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος μή χωριζέτω.
7 λέγουσιν αυτώ τί ούν Μωσής ενετείλατο δούναι βιβλίον αποστασίου καί απολύσαι αυτήν;
8 λέγει αυτοίς ότι Μωσής πρός τήν σκληροκαρδίαν υμών επέτρεψεν υμίν απολύσαι τάς γυναίκας υμών απ'αρχής δέ ου γέγονεν ούτω.
9 λέγω δέ υμίν ότι ός άν απολυση τήν γυναίκα αυτού μή επί πορνεία καί γαμήση άλλην, μοιχάται καί ο απολελυμένην γαμήσας μοιχάται.
10 λέγουσιν αυτώ οι μαθηταί αυτού ει ούτως εστίν η αιτία τού ανθρώπου μετά τής γυναικός, ου συμφέρει γαμήσαι.
11 ο δέ είπεν αυτοίς ου πάντες χωρούσι τόν λόγον τούτον, αλλ' οίς δέδοται
12 εισί γάρ ευνούχοι οίτινες εκ κοιλίας μητρός εγεννήθησαν ούτω. καί εισίν ευνούχοι οίτινες ευνουχίσθησαν υπό τών ανθρώπων, καί εισίν ευνούχοι οίτινες ευνούχισαν εαυτούς διά τήν βασιλείαν τών ουρανών. ο δυνάμενος χωρείν χωρείτω.