ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΖ'.

Στιχ. 1-26. Ο Ιησούς ενώπιον τού Πιλάτου. Τό φοβερόν τέλος τού Ιούδα.

Η δίκη τού Ιησού ενώπιον τού Πιλάτου.

1 Πρωϊας δέ γενομένης συμβούλιον έλαβον πάντες οι αρχιερείς καί οι πρεσβύτεροι τού λαού κατά τού Ιησού ώστε θανατώσαι αυτόν
2 καί δήσαντες αυτόν απήγαγον καί παρέδωκαν αυτόν Ποντίω Πιλάτω τώ ηγεμόνι.
3 Τότε ιδών Ιούδας ο παραδιδούς αυτόν ότι κατεκρίθη, μεταμεληθείς απέστρεψε τά τριάκοντα αργύρια τοίς αρχιερεύσι καί τοίς πρεσβυτέροις
4 λέγων ήμαρτον παραδούς αίμα αθώον. οι δέ είπον τί πρός ημάς; σύ όψει.
5 καί ρίψας τά αργύρια εν τώ ναώ ανεχώρησε, καί απελθών απήγξατο.
6 οι δέ αρχιερείς λαβόντες τά αργύρια είπον ουκ έξεστι βαλείν αυτά εις τόν κορβανάν, επεί τιμή αίματός εστι.
7 συμβούλιον δέ λαβόντες ηγόρασαν εξ αυτών τόν αγρόν τού κεραμέως εις ταφήν τοίς ξένοις
8 διό εκλήθη ο αγρός εκείνος αγρός αίματος έως τής σήμερον.
9 τότε επληρώθη τό ρηθέν διά Ιερεμίου τού προφήτου λέγοντος καί έλαβον τά τριάκοντα αργύρια, τήν τιμήν τού τετιμημένου όν ετιμήσαντο από υιών Ισραήλ,
10 καί έδωκαν αυτά εις τόν αγρόν τού κεραμέως, καθά συνέταξέ μοι Κύριος.
11 Ο δέ Ιησούς έστη έμπροσθεν τού ηγεμόνος καί επηρώτησεν αυτόν ο ηγεμών λέγων σύ εί ο βασιλεύς τών Ιουδαίων, ο δέ Ιησούς έφη αυτώ σύ λέγεις.
12 καί εν τώ κατηγορείσθαι αυτόν υπό τών αρχιερέων καί τών πρεσβυτέρων ουδέν απεκρίνατο.
13 τότε λέγει αυτώ ο Πιλάτος ουκ ακούεις πόσα σου καταμαρτυρούσι;
14 καί ουκ απεκρίθη αυτώ πρός ουδέ έν ρήμα, ώστε θαυμάζειν τόν ηγεμόνα λίαν.
15 Κατά δέ εορτήν ειώθει ο ηγεμών απολύειν ένα τώ όχλω δέσμιον, όν ήθελον.
16 είχον δέ τότε δέσμιον επίσημον λεγόμενον Βαραββάν.
17 συνηγμένων ούν αυτών είπεν αυτοίς ο Πιλάτος τίνα θέλετε απολύσω υμίν; Βαραββάν ή Ιησούν τόν λεγόμενον Χριστόν;
18 ήδει γάρ ότι διά φθόνον παρέδωκαν αυτόν.
19 Καθημένου δέ αυτού επί τού βήματος απέστειλε πρός αυτόν η γυνή αυτού λέγουσα μηδέν σοι καί τώ δικαίω εκείνω πολλά γάρ έπαθον σήμερον κατ' όναρ δι' αυτόν.
20 Οι δέ αρχιερείς καί οι πρεσβύτεροι έπεισαν τούς όχλους ίνα αιτήσωνται τόν Βαραββάν, τόν δέ Ιησούν απολέσωσιν.
21 αποκριθείς δέ ο ηγεμών είπεν αυτοίς τίνα θέλετε από τών δύο απολύσω υμίν; οι δέ είπον Βαραββάν.
22 λέγει αυτοίς ο Πιλάτος τί ούν ποιήσω Ιησούν τόν λεγόμενον Χριστόν; λέγουσιν αυτώ πάντες σταυρωθήτω.
23 ο δέ ηγεμών έφη τί γάρ κακόν εποίησεν; οι δέ περισσώς έκραζον λέγοντες σταυρωθήτω.
24 ιδών δέ ο Πιλάτος ότι ουδέν ωφελεί, αλλά μάλλον θόρυβος γίνεται, λαβών ύδωρ απενίψατο τάς χείρας απέναντι τού όχλου λέγων αθώός ειμι από τού αίματος τού δικαίου τούτου υμείς όψεσθε.
25 καί αποκριθείς πάς ο λαός είπε τό αίμα αυτού εφ' ημάς καί επί τά τέκνα ημών.
26 τότε απέλυσεν αυτοίς τόν Βαραββάν, τόν δέ Ιησούν φραγελλώσας παρέδωκεν ίνα σταυρωθή.