Α' ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β'

Στίχ. 1-5. Πως εκήρυξεν ο Παύλος εις Κόρινθον.

Καγώ ελθών πρός υμάς, αδελφοί, ήλθον ου καθ' υπεροχήν λόγου ή σοφίας καταγγέλλων υμίν το μαρτύριον του Θεού.
2 ου γάρ έκρινα του ειδέναι τι εν υμίν ει μη Ιησούν Χριστόν, και τούτον εσταυρωμένον.
3 και εγώ εν ασθενεία και εν φόβω και εν τρόμω πολλώ εγενόμην προς υμάς,
4 και ο λόγος μου και το κήρυγμά μου ουκ εν πειθοίς ανθρωπίνης σοφίας λόγοις, αλλ' εν αποδείξει Πνεύματος και δυνάμεως,
5 ίνα η πίστις υμών μη η εν σοφία ανθρώπων, αλλ' εν δυνάμει Θεού.

Στίχ. 6-16. Το Ευαγγέλιον είναι σοφία Θεού.

6 Σοφίαν δε λαλούμεν εν τοις τελείοις, σοφίαν δε ου του αιώνος τούτου, ουδέ των αρχόντων του αιώνος τούτου των καταργουμένων
7 αλλά λαλούμεν σοφίαν Θεού εν μυστηρίω, την αποκεκρυμμένην, ην προώρισεν ο Θεός προ των αιώνων εις δόξαν ημών,
8 ην ουδείς των αρχόντων του αιώνος τούτου έγνωκεν ει γαρ έγνωσαν, ουκ αν τον Κύριον της δόξης εσταύρωσαν
9 αλλά καθώς γέγραπται, α οφθαλμός ουκ είδε και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη, α ητοίμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν αυτόν.
10 ημίν δε ο Θεός απεκάλυψε διά του Πνεύματος αυτού το γαρ Πνεύμα πάντα ερευνά, και τα βάθη του Θεού 
11 τις γαρ οίδεν ανθρώπων τα του ανθρώπου ει μη το πνεύμα του ανθρώπου το εν αυτώ; ούτω και τα του Θεού ουδείς οίδεν ει μη το Πνεύμα του Θεού. 
12 ημείς δε ου το πνεύμα του κόσμου ελάβομεν, αλλά το Πνεύμα το εκ του Θεού, ίνα ειδώμεν τα υπό του Θεού χαρισθέντα ημίν. 
13 α καί λαλούμεν ουκ εν διδακτοίς ανθρωπίνης σοφίας λόγοις, αλλ' εν διδακτοίς Πνεύματος Αγίου, πνευματικοίς πνευματικά συγκρίνοντες. 
14 ψυχικός δε άνθρωπος ου δέχεται τα του Πνεύματος του Θεού μωρία γαρ αυτώ εστι, και ου δύναται γνώναι, ότι πνευματικώς ανακρίνεται. 
15 ο δέ πνευματικός ανακρίνει μεν πάντα, αυτός δε υπ' ουδενός ανακρίνεται. 
16 τις γαρ έγνω νούν Κυρίου, ος συμβιβάσει αυτόν; ημείς δε νούν Χριστού έχομεν.