Δοξαστικά

Ύμνος σύντομος ή μακρύς με δοξολογικό και εγκωμιαστικό περιεχόμενο και αναφέρεται στον εορταζόμενο άγιο ή σε άλλο χριστιανικό γεγονός π.χ. Γέννηση του Χριστού, Κοίμηση της Θεοτόκου κ.ά. Ονομάστηκε Δοξαστικό, γιατί του ύμνου, αντί του ψαλμικού στίχου προτάσσεται, το <<Δόξα Πατρί και Υιώ...>>. Το Δοξαστικό ακολουθεί το Θεοτοκίον και προτάσσεται σ' αυτό το <<Και νυν...>>. Τα Δοξαστικά ψάλλονται στο τέλος των Στιχηρών και των Αποστίχων του Εσπερινού και στο τέλος των Αίνων του Όρθρου και τις καθημερινές στο τέλος των Αποστίχων. Υπάρχουν Δοξαστικά ιδιόμελα και προσόμοια. Περίφημα είναι τα Δοξαστικά του Ιωάννου του Δαμασκηνού, τα οποία λέγονται και Δογματικά (είναι τα Αναστάσιμα Δογματικά των οκτώ ήχων του Εσπερινού των Σαββάτων) και τα Εωθινά του Λέοντος του Σοφού, Αυτοκράτορος του Βυζαντίου.