ΚΥΡΙΑΚΗ 10η 30/07/2012

(12/08/2012)

Προκείμενον. Ήχος α'.

Γένοιτο, Κύριε, τό έλεός σου εφ' ημάς.

( Ψ. 32, 22 ) 

Στίχ. Αγαλλιάσθε, δίκαιοι, εν Κυρίω.

( Ψ. 32, 1 )

Πρός Κορινθίους Α' επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( δ' 9 - 16 )

Αδελφοί, ο Θεός ημάς τούς αποστόλους εσχάτους απέδειξεν, ως επιθανατίους, ότι θέατρον εγενήθημεν τώ κόσμω καί αγγέλοις καί ανθρώποις. Ημείς μωροί διά Χριστόν, υμείς δέ φρόνιμοι εν Χριστώ ημείς ασθενείς, υμείς δέ ισχυροί υμείς ένδοξοι, ημείς δέ άτιμοι. Άχρι τής άρτι ώρας καί πεινώμεν καί διψώμεν καί γυμνητεύομεν καί κολαφιζόμεθα καί ατατούμεν καί κοπιώμεν εργαζόμενοι ταίς ιδίαις χερσί λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκόμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμεν ως περικαθάρματα τού κόσμου εγενήθημεν, πάντων περίψημα έως άρτι. Ουκ εντρέπων υμάς γράφω ταύτα, αλλ' ως τέκνα μου αγαπητά νουθετώ. Εάν γάρ μυρίους παιδαγωγούς έχητε εν Χριστώ, αλλ' ου πολλούς πατέρας εν γάρ Χριστώ Ιησού διά τού ευαγγελίου εγώ υμάς εγέννησα. Παρακαλώ ούν υμάς, μιμηταί μου γίνεσθε.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου.

( ιζ' 14-23 )

Τώ καιρώ εκείνω, άνθρωπός τις προσήλθε τώ Ιησού, γονυπετών αυτώ, καί λέγων Κύριε, ελέησόν μου τόν υιόν, ότι σεληνιάζεται καί κακώς πάσχει πολλάκις γάρ πίπτει εις τό πύρ καί πολλάκις εις τό ύδωρ. Καί προσήνεγκα αυτόν τοίς μαθηταίς σου, καί ουκ ηδυνήθησαν αυτόν θεραπεύσαι. Αποκριθείς δέ ο Ιησούς είπεν Ώ γενεά άπιστος καί διαστραμμένη! έως πότε έσομαι μέθ' υμών; έως πότε ενέξομαι υμών; Φέρετέ μοι αυτόν ώδε. Καί επετίμησεν αυτώ ο Ιησούς, καί εξήλθεν απ' αυτού τό δαιμόνιον καί ιάθη ο παίς από τής ώρας εκείνης. Τότε προσελθόντες οι Μαθηταί τώ Ιησού κατ' ιδίαν είπον Διατί ημείς ουκ ηδυνήθημεν εκβαλείν αυτό; Ο δέ Ιησούς είπεν αυτοίς Διά τήν απιστίαν υμών Αμήν γάρ λέγω υμίν, εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, ερείτε τώ όρει τούτω, μετάβηθι εντεύθεν εκεί, καί μεταβήσεται καί ουδέν αδυνατήσει υμίν. Τούτο δέ τό γένος ουκ εκπορεύεται, ει μή εν προσευχή καί νηστεία. Αναστρεφομένων δέ αυτών εν τή Γαλιλαία, είπεν αυτοίς ο Ιησούς Μέλλει ο Υιός τού ανθρώπου παραδίδοσθαι εις χείρας ανθρώπων καί αποκτενούσιν αυτόν, καί τή τρίτη ημέρα εγερθήσεται.

ΚΥΡΙΑΚΗ 23-07-2012

(05-08-2012)

Προκείμενον. Ήχος πλ. δ'.

Εύξασθε καί απόδοτε Κυρίω τώ Θεώ ημών.

( Ψ. 75, 12 )

Στίχ. Γνωστός εν τή Ιουδαία ο Θεός,

εν τώ Ισραήλ μέγα τό όνομα αυτού.

( Ψ. 75, 2 )

Πρός Κορινθίους Α' επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( γ' 9-17 )

Αδελφοί, Θεού εσμεν συνεργοί Θεού γεώργιον, Θεού οικοδομή εστε. Κατά τήν χάριν τού Θεού τήν δοθείσάν μοι ως σοφός αρχιτέκτων θεμέλιον τέθεικα, άλλος δέ εποικοδομεί έκαστος δέ βλεπέτω πώς εποικοδομεί θεμέλιον γάρ άλλον ουδείς δύναται θείναι παρά τόν κείμενον, ός εστιν Ιησούς Χριστός. Ει δέ τις εποικοδομεί επί τόν θεμέλιον τούτον χρυσόν, άργυρον, λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην, εκάστου τό έργον φανερόν γενήσεται η γάρ ημέρα δηλώσει ότι εν πυρί αποκαλύπτεται καί εκάστου τό έργον οποίον εστι τό πύρ δοκιμάσει. Εί τινος τό έργον μενεί ό επωκοδόμησε, μισθόν λήψεται εί τινος τό έργον κατακαήσεται, ζημιωθήσεται, αυτός δέ σωθήσεται, ούτως δέ ως διά πυρός. Ουκ οίδατε ότι ναός Θεού εστε καί τό Πνεύμα τού Θεού οικεί εν υμίν; Εί τις τόν ναόν τού Θεού φθείρει, φθερεί τούτον ο Θεός ο γάρ ναός τού Θεού άγιός εστιν, οίτινές εστε υμείς.

Εκ τού κατά Ματθαίον αγίου Ευαγγελίου.

( ιδ' 22-34 )

Τώ καιρώ εκείνω, ηνάγκασεν ο Ιησούς τούς Μαθητάς αυτού εμβήναι εις τό πλοίον καί προάγειν αυτόν εις τό πέραν, έως ού απολύση τούς όχλους. Καί απολύσας τούς όχλους ανέβη εις τό όρος κατ' ιδίαν προσεύξασθαι. Οψίας δέ γενομένης μόνος ήν εκεί. Τό δέ πλοίον ήδη μέσον τής θαλάσσης ήν, βασανιζόμενον υπό τών κυμάτων ήν γάρ εναντίος ο άνεμος. Τετάρτη δέ φυλακή τής νυκτός απήλθε πρός αυτούς ο Ιησούς περιπατών επί τής θαλάσσης. Καί ιδόντες αυτόν οι μαθηταί επί τήν θάλασσαν περιπατούντα εταράχθησαν λέγοντες ότι φάντασμά εστι καί από τού φόβου έκραξαν. Ευθέως δέ ελάλησεν αυτοίς ο Ιησούς λέγων Θαρσείτε, εγώ ειμι μή φοβείσθε. Αποκριθείς δέ αυτώ ο Πέτρος είπε Κύριε, ει σύ εί, κέλευσόν με πρός σέ ελθείν επί τά ύδατα. Ο δέ είπεν Ελθέ. Καί καταβάς από τού πλοίου ο Πέτρος περιεπάτησεν επί τά ύδατα ελθείν πρός τόν Ιησούν. Βλέπων δέ τόν άνεμον ιχυρόν εφοβήθη, καί αρξάμενος καταποντίζεσθαι, έκραξε λέγων Κύριε, σώσόν με. Ευθέως δέ ο Ιησούς εκτείνας τήν χείρα επελάβετο αυτού καί λέγει αυτώ Ολιγόπιστε! εις τί εδίστασας; Καί εμβάντων αυτών εις τό πλοίον εκόπασεν ο άνεμος. Οι δέ εν τώ πλοίω ελθόντες προσεκύνησαν αυτώ λέγοντες Αληθώς Θεού Υιός εί. Καί διαπεράσαντες ήλθον εις τήν γήν Γεννησαρέτ.

ΚΥΡΙΑΚΗ 16-07-2012

(29-07-2012)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ( ζ' Οικ. Συνόδου )

Προκείμενον. Ήχος πλ. α'.

Ευλογητός εί, Κύριε, ο Θεός τών Πατέρων ημών.

Στίχ. Ότι δίκαιος εί επί πάσιν, οίς εποίησας ημίν.

Πρός Τίτον επιστολής Παύλου τό Ανάγνωσμα.

( γ' 8-15 )

Τέκνον Τίτε, πιστός ο λόγος καί περί τούτων βούλομαί σε διαβεβαιούσθαι, ίνα φροντίζωσι καλών έργων προΐστασθαι οι πεπιστευκότες τώ Θεώ. Ταύτα εστι τά καλά καί ωφέλιμα τοίς ανθρώποις μωράς δέ ζητήσεις καί γενεαλογίας καί έρεις καί μάχας νομικάς περιΐστασο εισί γάρ ανωφελείς καί μάταιοι. Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος καί αμαρτάνει ών αυτοκατάκριτος. Όταν πέμψω Αρτεμών πρός σέ ή Τυχικόν, σπούδασον ελθείν πρός με εις Νικόπολιν εκεί γάρ κέκρικα παραχειμάσαι. Ζηνάν τόν νομικόν καί Απολλώ σπουδαίως πρόπεμψον, ίνα μηδέν αυτοίς λείπη. Μανθανέτωσαν δέ καί οι ημέτεροι καλώς έργων προΐστασθαι εις τάς αναγκαίας χρείας, ίνα μή ώσιν άκαρποι. Ασπάζονταί σε οι μετ' εμού πάντες. Άσπασαι τούς φιλούντας ημάς εν πίστει. Η χάρις μετά πάντων υμών. Αμήν. 

Εκ τού κατά Ματθαίον Αγίου Ευαγγελίου.

( ε' 14-19 ) 

Είπεν ο Κύριος τοίς εαυτού μαθηταίς Υμείς εστε τό φώς τού κόσμου. ου δύναται πόλις κρυβήναι επάνω όρους κειμένη ουδέ καίουσι λύχνον καί τιθέασιν αυτόν υπό τόν μόδιον, αλλ' επί τήν λυχνίαν, καί λάμπει πάσι τοίς εν τή οικία. Ούτω λαμψάτω τό φώς υμών έμπροσθεν τών ανθρώπων , όπως ίδωσιν υμών τά καλά έργα καί δοξάσωσι τόν Πατέρα υμών τόν εν τοίς ουρανοίς. Μή νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τόν νόμον ή τούς προφήτας ουκ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι. Αμήν γάρ λέγω υμίν, έως άν παρέλθη ο ουρανός καί η γή, ιώτα έν ή μία κεραία ου μή παρέλθη από τού νόμου, έως άν πάντα γένηται. Ός εάν ούν λύση μίαν τών εντολών τούτων τών ελαχίστων καί διδάξη ούτω τούς ανθρώπους, ελάχιστος κληθήσεται εν τή βασιλεία τών ουρανών ός δ' άν ποιήση καί διδάξη, ούτος μέγας κληθήσεται εν τή βασιλεία τών ουρανών.

Α' ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Τήν Κόρινθον επεσκέφθη ο Παύλος κατά τήν δευτέραν αποστολικήν οδοιπορίαν του, περί τό 51 μ. Χ. Ευρεθείς δέ εις τήν Κόρινθον εν μέσω τής κυριαρχούσης εν αυτή διαφθοράς, εσχημάτισε πολύ δυσμενείς προβλέψεις περί τής επιτυχίας τού έργου του καί δι' αυτό εσκέφθη πρός στιγμήν νά επιστρέψη εις Μακεδονίαν. Δι' ειδικής όμως αποκαλύψεως ( Πράξ. ιη' 9-10 ) επληροφορήθη, ότι πολύς λαός τού Κυρίου ευρίσκετο εν Κορίνθω καί εδίδετο εις αυτόν η εντολή νά λαλήση τόν λόγον μετά παρρησίας. Πρώτοι, μετά τών οποίων εσχετίσθη εν Κορίνθω ο Απόστολος, ήσαν ο ομότεχνος αυτού Ακύλας καί η σύζυγός του Πρίσκιλλα, αμφότεροι Ιουδαίοι, οίτινες είχον έλθει εκ Ρώμης συνεπεία τού κατά τών Ιουδαίων διωγμού τού αυτοκράτορος Κλαυδίου. Συγκατοικήσας ο Παύλος μετ' αυτών προσείλκυσεν αυτούς εις τήν πίστιν καί είχεν έπειτα τούτους σπουδαίους συνεργούς εν τώ αποστολικώ του έργω. Ακολούθως ο Απόστολος απηυθύνθη πρός τούς εν Κορίνθω Ιουδαίους καί εκήρυττε  κατ' αρχάς εν τή συναγωγή αυτών. Όταν δέ εξεδιώχθη εκείθεν υπό τούτων, κατέστησε κέντρον τής διδασκαλίας του τήν οικίαν τού Ιούστου, η οποία ευρίσκετο πλησίον τής συναγωγής. Κρίσπος ο αρχισυνάγωγος μεθ' όλου τού οίκου αυτού υπήρξεν ο σπουδαιότερος εκ τών Ιουδαίων, τούς ο Απόστολος προσείλκυσεν εις τήν πίστιν. Εκ τών πρώτων δέ Χριστιανών τής Αχαΐας υπήρξε καί ο Στεφανάς, τόν οποίον μεθ' ολοκλήρου τού οίκου αυτού εβάπτισεν αυτός ούτος ο Απόστολος ( Α' Κορινθ. α' 16 ). Επί έν δέ καί ήμισυ έτος παρατείνας ο Παύλος τήν διαμονήν του ταύτην εν Κορίνθω εχρημάτισεν ο θεμελιωτής τής περιφήμου ταύτης Εκκλησίας, περί τής οποίας γράφει ( Α' Κορινθ. γ' 6 ) δι' εαυτόν μέν, ότι εφύτευσεν αυτήν, διά δέ τόν Απολλώ, ότι επότισεν αυτήν. Αναχωρήσας εκ Κορίνθου ο Παύλος περί τό τέλος τού 52 μ. Χ. μετά τού Ακύλα καί τής Πρισκίλλης, κατέλιπεν αυτούς εις τήν Έφεσον καί αυτός ανέβη εις Ιεροσόλυμα καί εκείθεν ήλθεν εις Αντιόχειαν τής Συρίας, οπόθεν ήρχισε τήν τρίτην αποστολικήν αυτού οδοιπορίαν. Εν τώ μεταξύ ο Ακύλας καί η Πρίσκιλλα προσείλκυσαν εις τήν πίστιν τόν Ιουδαίον Απολλώ, όστις εταξίδευσεν εις Αχαΐαν καί εγκατασταθείς εις Κόρινθον κατέθελγε τούς εκεί Χριστιανούς διά τής ρητορικής του δεινότητος καί συνεπλήρωνε τό έργον τού Παύλου. Αλλ' εξ αφορμής ίσως καί τού θαυμασμού, τόν οποίον διήγειρε παρά πολλοίς ο Απολλώς, διηρέθη η Εκκλησία τής Κορίνθου εις διάφορα κόμματα, διότι άλλοι μέν εθεώρουν ως αρχηγόν των τόν Απολλώ, άλλοι τόν Παύλον καί άλλοι τόν Κηφάν. Επί πλέον δέ εσημειώθησαν καί άλλαι αταξίαι, αλλά καί προέκυψαν διάφορα ζητήματα, διά τήν λύσιν τών οποίων έγραψαν οι Κορίνθιοι επιστολήν εις τόν Παύλον , όστις εν τώ μεταξύ είχεν έλθει εις τήν Έφεσον. Εξ Εφέσου λοιπόν γράφει ο θείος Απόστολος τήν επιστολήν του ταύτην μεταξύ τών ετών 54 καί 55 μ. Χ. καί επιτιμά μέν τούς Κορινθίους διά τάς αταξίας καί τά σκάνδαλα, άτινα είχον συμβή μεταξύ αυτών, λύει δέ συγχρόνως καί τάς επί τών προβληθέντων ζητημάτων απορίας των.

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΣΤ'.


Στίχ. 1-16. Συστάσεις καί χαιρετισμοί.

Συνίστημι δέ υμίν Φοίβην τήν αδελφήν ημών, ούσαν διάκονον τής εκκλησίας τής εν Κεγχρεαίς, 
2 ίνα αυτήν προσδέξησθε εν Κυρίω αξίως τών αγίων καί παραστήτε αυτή εν ώ άν υμών χρήζη πράγματι καί γάρ αύτη προστάτις πολλών εγενήθη καί αυτού εμού. 
3 Ασπάσασθε Πρίσκιλλαν καί Ακύλαν τούς συνεργούς μου εν Χριστώ Ιησού, 
4 οίτινες υπέρ τής ψυχής μου τόν εαυτών τράχηλον υπέθηκαν, οίς ουκ εγώ μόνος ευχαριστώ, αλλά καί πάσαι αι εκκλησίαι τών εθνών, καί τήν κατ' οίκον αυτών εκκλησίαν. 
5 ασπάσασθε Επαίνετον τόν αγαπητόν μου, ός εστιν απαρχή τής Αχαΐας εις Χριστόν. 
6 ασπάσασθε Μαριάμ, ήτις πολλά εκοπίασεν εις ημάς. 
7 ασπάσασθε Ανδρόνικον καί Ιουνίαν τούς συγγενείς μου καί συναιχμαλώτους μου, οίτινές εισιν επίσημοι εν τοίς αποστόλοις, οί καί πρό εμού γεγόνασιν εν Χριστώ. 
8 ασπάσασθε Αμπλίαν τόν αγαπητόν μου εν Κυρίω. 
9 ασπάσασθε Ουρβανόν τόν συνεργόν ημών εν Χριστώ καί Στάχυν τόν αγαπητόν μου. 
10 ασπάσασθε Απελλήν τόν δόκιμον εν Χριστώ. ασπάσασθε τούς εκ τών Αριστοβούλου. 
11 ασπάσασθε Ηρωδίωνα τόν συγγενή μου. ασπάσασθε τούς εκ τών Ναρκίσσου τούς όντας εν Κυρίω. 
12 ασπάσασθε Τρύφαιναν καί Τρυφώσαν τάς κοπιώσας εν Κυρίω. ασπάσασθε Περσίδα τήν αγαπητήν, ήτις πολλά εκοπίασεν εν Κυρίω. 
13 ασπάσασθε Ρούφον τόν εκλεκτόν εν Κυρίω καί τήν μητέρα αυτού καί εμού. 
14 ασπάσασθε Ασύγκριτον, Φλέγοντα, Ερμάν, Πατρόβαν, Ερμήν καί τούς σύν αυτοίς αδελφούς. 
15 ασπάσασθε Φιλόλογον καί Ιουλίαν, Νηρέα καί τήν αδελφήν αυτού, καί Ολυμπάν καί τούς σύν αυτοίς πάντας αγίους. 
16 ασπάσασθε αλλήλους εν φιλήματι αγίω. ασπάζονται υμάς αι εκκλησίαι τού Χριστού.

Στίχ. 17-20. Προσοχή από τούς ψευδοδιδασκάλους.

17 Παρακαλώ δέ υμάς, αδελφοί, σκοπείν τούς τάς διχοστασίας καί τά σκάνδαλα παρά τήν διδαχήν ήν υμείς εμάθετε ποιούντας, καί εκκλίνατε απ' αυτών 
18 οι γάρ τοιούτοι τώ Κυρίω ημών Ιησού Χριστώ ου δουλεύουσιν, αλλά τή εαυτών κοιλία, καί διά τής χρηστολογίας καί ευλογίας εξαπατώσι τάς καρδίας τών ακάκων 
19 η γάρ υμών υπακοή εις πάντας αφίκετο. χαίρω ούν τό εφ' υμίν θέλω δέ υμάς σοφούς μέν είναι εις τό αγαθόν, ακεραίους δέ εις τό κακόν. 
20 ο δέ Θεός τής ειρήνης συντρίψει τόν σατανάν υπό τούς πόδας υμών εν τάχει. Η χάρις τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού μεθ' υμών. 

Στίχ. 21-24. Άλλοι χαιρετισμοί. 

21 Ασπάζονται υμάς Τιμόθεος ο συνεργός μου, καί Λούκιος καί Ιάσων καί Σωσίπατρος οι συγγενείς μου. 
22 ασπάζομαι υμάς εγώ Τέρτιος ο γράψας τήν επιστολήν εν Κυρίω. 
23 ασπάζεται υμάς Γάϊος ο ξένος μου καί τής εκκλησίας όλης. ασπάζεται υμάς Έραστος ο οικονόμος τής πόλεως καί Κούαρτος ο αδελφός. 
24 Η χάρις τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού μετά πάντων υμών αμήν.