Στίχ. 25-34. Ο Θεός προνοεί διά τάς ανάγκας μας.

25 Διά τούτο λέγω υμίν, μή μεριμνάτε τή ψυχή υμών τί φάγητε καί τί πίητε, μηδέ τώ σώματι υμών τί ενδύσησθε ουχί η ψυχή πλείον εστι τής τροφής καί τό σώμα τού ενδύματος;
26 ενβλέψατε εις τά πετεινά τού ουρανού, ότι ου σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, καί ο πατήρ υμών ο ουράνιος τρέφει αυτά ουχ υμείς μάλλον διαφέρετε αυτών;
27 τίς δέ εξ υμών μεριμνών δύναται προσθείναι επί τήν ηλικίαν αυτού πήχυν ένα;
28 καί περί ενδύματος τί μεριμνάτε; καταμάθετε τά κρίνα τού αγρού πώς αυξάνει ου κοπιά ουδέ νήθει
29 λέγω δέ υμίν ότι ουδέ Σολομών εν πάση τή δόξη αυτού περιεβάλετο ως έν τούτων.
30 Ει δέ τόν χόρτον τού αγρού, σήμερον όντα καί αύριον εις κλίβανον βαλλόμενον, ο Θεός ούτως αμφιέννυσιν, ου πολλώ μάλλον υμάς, ολιγόπιστοι;
31 μή ούν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ή τί πίωμεν ή τί περιβαλώμεθα;
32 πάντα γάρ ταύτα τά έθνη επιζητεί οίδε γάρ ο πατήρ υμών ο ουράνιος ότι χρήζετε τούτων απάντων.
33 ζητείτε δέ πρώτον τήν βασιλείαν τού Θεού καί τήν δικαιοσύνην αυτού, καί ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν.
34 Μή ούν μεριμνήσητε εις τήν αύριον η γάρ αύριον μεριμνήσει τά εαυτής αρκετόν τή ημέρα η κακία αυτής