Στίχ. 14-17. Ερώτησις περί νηστείας.

14 Τότε προσέρχονται αυτώ οι μαθηταί Ιωάννου λέγοντες διατί ημείς καί οι Φαρισαίοι νηστεύομεν πολλά, οι δέ μαθηταί σου ου νηστεύουσι;
15 καί είπεν αυτοίς ο Ιησούς μή δύνανται οι υιοί τού νυμφώνος πενθείν εφ' όσον χρόνον μετ' αυτών εστιν ο νυμφίος; ελεύσονται δέ ημέραι όταν απαρθή απ' αυτών ο νυμφίος, καί τότε νηστεύσουσιν.
16 ουδείς δέ επιβάλλει επίβλημα ράκους αγνάφου επί ιματίω παλαιώ αίρει γάρ τό πλήρωμα αυτού από τού ιματίου, καί χείρον σχίσμα γίνεται.
17 ουδέ βάλλουσιν οίνον νέον εις ασκούς παλαιούς ει δέ μήγε, ρήγνυνται οι ασκοί, καί ο οίνος εκχείται καί οι ασκοί απολούνται αλλά οίνον νέον εις ασκούς βάλλουσιν καινούς, καί αμφότεροι συντηρούνται.