Στίχ. 33-45. Αι πράξεις καί οι λόγοι πηγάζουν εκ τής καρδίας.

Όσοι δέν πιστεύσουν, θά καταδικασθούν.

33 Ή ποιήσατε τό δένδρον καλόν, καί τόν καρπόν αυτού καλόν, ή ποιήσατε τό δένδρον σαπρόν, καί τόν καρπόν αυτού σαπρόν εκ γάρ τού καρπού τό δένδρον γινώσκεται.
34 γεννήματα εχιδνών, πώς δύνασθε αγαθά λαλείν πονηροί όντες; εκ γάρ τού περισσεύματος τής καρδίας τό στόμα λαλεί.
35 ο αγαθός άνθρωπος εκ τού αγαθού θησαυρού εκβάλλει αγαθά, καί ο πονηρός άνθρωπος εκ τού πονηρού θησαυρού εκβάλλει πονηρά.
36 λέγω δέ υμίν ότι πάν ρήμα αργόν ό εάν λαλήσωσιν οι άνθρωποι, αποδώσουσι περί αυτού λόγον εν ημέρα κρίσεως
37 εκ γάρ τών λόγων σου δικαιωθήση καί εκ τών λόγων σου καταδικασθήση.
38 Τότε απεκρίθησάν τινες τών γραμματέων καί Φαρισαίων λέγοντες διδάσκαλε, θέλομεν από σού σημείον ιδείν.
39 ο δέ αποκριθείς είπεν αυτοίς γενεά πονηρά καί μοιχαλίς σημείον επιζητεί, καί σημείον ου δοθήσεται αυτή ειμή τό σημείον Ιωνά τού προφήτου.
40 ώσπερ γάρ εγένετο Ιωνάς ο προφήτης εν τή κοιλία τού κήτους τρείς ημέρας καί τρείς νύκτας, ούτως έσται καί ο υιός τού ανθρώπου εν τή καρδία τής γής τρείς ημέρας καί τρείς νύκτας.
41 άνδρες Νινευίται αναστήσονται εν τή κρίσει μετά τής γενεάς ταύτης καί κατακρινούσιν αυτήν, ότι μετενόησαν εις τό κήρυγμα Ιωνά, καί ιδού πλείον Ιωνά ώδε.
42 βασίλισσα νότου εγερθήσεται εν τή κρίσει μετά τής γενεάς ταύτης καί κατακρινεί αυτήν, ότι ήλθεν εκ τών περάτων τής γής ακούσαι τήν σοφίαν Σολομώνος, καί ιδού πλείον Σολομώνος ώδε.
43 Όταν δέ τό ακάθαρτον πνεύμα εξέλθη από τού ανθρώπου, διέρχεται δι' ανύδρων τόπων ζητούν ανάπαυσιν, καί ουχ ευρίσκει.
44 τότε λέγει εις τόν οίκον μου επιστρέψω όθεν εξήλθον καί ελθόν ευρίσκει σχολάζοντα καί σεσαρωμένον καί κεκοσμημένον.
45 τότε πορεύεται καί παραλαμβάνει μεθ' εαυτού επτά έτερα πνεύματα πονηρότερα εαυτού, καί εισελθόντα κατοικεί εκεί, καί γίνεται τά έσχατα τού ανθρώπου εκείνου χείρονα τών πρώτων. ούτως έσται καί τή γενεά τή πονηρά τασύτη.