Στίχ. 21-28. Θεραπεία τής θυγατρός τής Χαναναίας.

21 Καί εξελθών εκείθεν ο Ιησούς ανεχώρησεν εις τά μέρη Τύρου καί Σιδώνος.
22 καί ιδού γυνή Χαναναία από τών ορίων εκείνων εξελθούσα εκραύγασεν αυτώ λέγουσα ελέησόν με, Κύριε, υιέ Δαυϊδ η θυγάτηρ μου κακώς δαιμονίζεται.
23 ο δέ ουκ απεκρίθη αυτή λόγον. καί προσελθόντες οι μαθηταί αυτού ηρώτων αυτόν λέγοντες απόλυσον αυτήν, ότι κράζει όπισθεν ημών.
24 ο δέ αποκριθείς είπεν ουκ απεστάλην ει μή εις τά πρόβατα τά απολωλότα οίκου Ισραήλ.
25 η δέ ελθούσα προσεκύνησεν αυτώ λέγουσα Κύριε, βοήθει μοι.
26 ο δέ αποκριθείς είπεν ουκ έστι καλόν λαβείν τόν άρτον τών τέκνων καί βαλείν τοίς κυναρίοις.
27 η δέ είπε ναί, Κύριε καί γάρ τά κυνάρια εσθίει από τών ψιχίων τών πιπτόντων από τής τραπέζης τών κυρίων αυτών.
28 τότε αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτή ώ γύναι, μεγάλη σου η πίστις! γενηθήτω σοι ως θέλεις. καί ιάθη η θυγάτηρ αυτής από τής ώρας εκείνης.