Στίχ. 23-46. Αποστομωτικαί απαντήσεις πρός τούς Φαρισαίους.

Αι παραβολαί τών δύο υιών καί τών κακών γεωργών.

23 Καί ελθόντι αυτώ εις τό ιερόν προσήλθον αυτώ διδάσκοντι οι αρχιερείς καί οι πρεσβύτεροι τού λαού λέγοντες εν ποία εξουσία ταύτα ποιείς, καί τίς σοι έδωκε τήν εξουσίαν ταύτην;
24 αποκριθείς δέ ο Ιησούς είπεν αυτοίς ερωτήσω υμάς καγώ λόγον ένα, όν εάν είπητέ μοι, καγώ υμίν ερώ εν ποία εξουσία ταύτα ποιώ.
25 τό βάπτισμα Ιωάννου πόθεν ήν, εξ ουρανού ή εξ ανθρώπων; οι δέ διελογίζοντο παρ' εαυτοίς λέγοντες εάν είπωμεν, εξ ουρανού, ερεί ημίν, διατί ούν ουκ επιστεύσατε αυτώ
26 εάν δέ είπωμεν, εξ ανθρώπων, φοβούμεθα τόν όχλον πάντες γάρ έχουσι τόν Ιωάννην ως προφήτην.
27 καί αποκριθέντες τώ Ιησού είπον ουκ οίδαμεν. έφη αυτοίς καί αυτός ουδέ εγώ λέγω υμίν εν ποία εξουσία ταύτα ποιώ.
28 Τί δέ υμίν δοκεί; άνθρωπός τις είχε τέκνα δύο, καί προσελθών τώ πρώτω είπε τέκνον, ύπαγε σήμερον εργάζου εν τώ αμπελώνί μου.
29 ο δέ αποκριθείς είπεν ου θέλω ύστερον δέ μεταμεληθείς απήλθε.
30 καί προσελθών τώ δευτέρω είπεν ωσαύτως. ο δέ αποκριθείς είπεν εγώ, κύριε καί ουκ απήλθε.
31 τίς εκ τών δύο εποίησε τό θέλημα τού πατρός; λέγουσιν αυτώ ο πρώτος. λέγει αυτοίς ο Ιησούς αμήν λέγω υμίν ότι οι τελώναι καί αι πόρναι προάγουσιν υμάς εις τήν βασιλείαν τού Θεού.
32 ήλθε γάρ πρός υμάς Ιωάννης εν οδώ δικαιοσύνης, καί ουκ επιστεύσατε αυτώ οι δέ τελώναι καί αι πόρναι επίστευσαν αυτώ υμείς δέ ιδόντες ου μετεμελήθητε ύστερον τού πιστεύσαι αυτώ.
33 Άλλην παραβολήν ακούσατε. άνθρωπός τις ήν οικοδεσπότης, όστις εφύτευσεν αμπελώνα καί φραγμόν αυτώ περιέθηκε καί ώρυξεν εν αυτώ ληνόν καί ωκοδόμησε πύργον, καί εξέδοτο αυτόν γεωργοίς καί απεδήμησεν.
34 ότε δέ ήγγισεν ο καιρός τών καρπών, απέστειλε τούς δούλους αυτού πρός τούς γεωργούς λαβείν τούς καρπούς αυτού.
35 καί λαβόντες οι γεωργοί τούς δούλους αυτού όν μέν έδειραν, όν δέ απέκτειναν, όν δέ ελιθοβόλησαν.
36 πάλιν απέστειλεν άλλους δούλους πλείονας τών πρώτων, καί εποίησαν αυτοίς ωσαύτως.
37 ύστερον δέ απέστειλε πρός αυτούς τόν υιόν αυτού λέγων εντραπήσονται τόν υιόν μου.
38 οι δέ γεωργοί ιδόντες τόν υιόν είπον εν εαυτοίς ούτός εστιν ο κληρονόμος δεύτε αποκτείνωμεν αυτόν καί κατάσχωμεν τήν κληρονομίαν αυτού.
39 καί λαβόντες αυτόν εξέβαλον έξω τού αμπελώνος καί απέκτειναν.
40 όταν ούν έλθη ο κύριος τού αμπελώνος, τί ποιήσει τοίς γεωργοίς εκείνοις;
41 λέγουσιν αυτώ κακούς κακώς απολέσει αυτούς, καί τόν αμπελώνα εκδώσεται άλλοις γεωργοίς, οίτινες αποδώσουσιν αυτώ τούς καρπούς εν τοίς καιροίς αυτών.
42 λέγει αυτοίς ο Ιησούς ουδέποτε ανέγνωτε εν ταίς γραφαίς, λίθον όν απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος εγενήθη εις κεφαλήν γωνίας παρά Κυρίου εγένετο αύτη, καί έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών;
43 διά τούτο λέγω υμίν ότι αρθήσεται αφ' υμών η βασιλεία τού Θεού καί διθήσεται έθνει ποιούντι τούς καρπούς αυτής
44 καί ο πεσών επί τόν λίθον τούτον συνθλασθήσεται εφ' όν δ' άν πέση, λικμήσει αυτόν.
45 καί ακούσαντες οι αρχιερείς καί οι Φαρισαίοι τάς παραβολάς αυτού έγνωσαν ότι περί αυτών λέγει
46 καί ζητούντες αυτόν κρατήσαι εφοβήθησαν τούς όχλους, επειδή ως προφήτην αυτόν είχον.