ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΕ'.

Στίχ. 1-13. Η παραβολή τών δέκα παρθένων.

1 Τότε ομοιωθήσεται η βασιλεία τών ουρανών δέκα παρθένοις, αίτινες λαβούσαι τάς λαμπάδας αυτών εξήλθον εις απάντησιν τού νυμφίου.
2 πέντε δέ ήσαν εξ αυτών φρόνιμοι καί αι πέντε μωραί.
3 αίτινες μωραί λαβούσαι τάς λαμπάδας εαυτών ουκ έλαβον μεθ' εαυτών έλαιον
4 αι δέ φρόνιμοι έλαβον έλαιον εν τοίς αγγείοις αυτών μετά τών λαμπάδων αυτών.
5 χρονίζοντος δέ τού νυμφίου ενύσταξαν πάσαι καί εκάθευδον.
6 μέσης δέ νυκτός κραυγή γέγονεν ιδού ο νυμφίος έρχεται, εξέρχεσθε εις απάντησιν αυτού.
7 τότε ηγέρθησαν πάσαι αι παρθένοι εκείναι καί εκόσμησαν τάς λαμπάδας αυτών.
8 αι δέ μωραί ταίς φρονίμοις είπον δότε ημίν εκ τού ελείου υμών, ότι αι λαμπάδες ημών σβέννυνται.
9 απεκρίθησαν δέ αι φρόνιμοι λέγουσαι μήποτε ουκ αρκέσει ημίν καί υμίν πορεύεσθε δέ μάλλον πρός τούς πωλούντας καί αγοράσατε εαυταίς.
10 απερχομένων δέ αυτών αγοράσαι ήλθεν ο νυμφίος καί αι έτοιμοι εισήλθον μετ' αυτού εις τούς γάμους, καί εκλείσθη η θύρα.
11 ύστερον δέ έρχονται καί αι λοιπαί παρθένοι λέγουσαι κύριε κύριε, άνοιξον ημίν.
12 ο δέ αποκριθείς είπεν αμήν λέγω υμίν, ουκ οίδα υμάς.
13 γρηγορείτε ούν, ότι ουκ οίδατε τήν ημέραν ουδέ τήν ώραν εν ή ο υιός τού ανθρώπου έρχεται.